نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد --- بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش --- عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم --- آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد رهزن دهر نخفته‌ست مشو ایمن از او --- اگر امروز نبرده‌ست که فردا ببرد در خیال این همه لعبت به هوس می‌بازم --- بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد --- ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر --- سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد جام مینایی می سد ره تنگ دلیست --- منه از دست که سیل غمت از جا ببرد راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است --- هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار --- خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد