بر سر آنم که گر ز دست برآید --- دست به کاری زنم که غصه سر آید خلوت دل نیست جای صحبت اضداد --- دیو چو بیرون رود فرشته درآید صحبت حکام ظلمت شب یلداست --- نور ز خورشید جوی بو که برآید بر در ارباب بی‌مروت دنیا --- چند نشینی که خواجه کی به درآید ترک گدایی مکن که گنج بیابی --- از نظر ره روی که در گذر آید صالح و طالح متاع خویش نمودند --- تا که قبول افتد و که در نظر آید بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر --- باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست --- هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید