بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم --- مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم زان جا که فیض جام سعادت فروغ توست --- بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم هر چند غرق بحر گناهم ز صد جهت --- تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم --- کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار --- این موهبت رسید ز میراث فطرتم من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش --- در عشق دیدن تو هواخواه غربتم دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف --- ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم دورم به صورت از در دولتسرای تو --- لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان --- در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم