حاشا که من به موسم گل ترک می کنم --- من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم --- در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت --- یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم کی بود در زمانه وفا جام می بیار --- تا من حکایت جم و کاووس کی کنم از نامه سیاه نترسم که روز حشر --- با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم کو پیک صبح تا گله‌های شب فراق --- با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست --- روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم