دوش رفتم به در میکده خواب آلوده --- خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش --- گفت بیدار شو ای ره رو خواب آلوده شست و شویی کن و آن گه به خرابات خرام --- تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده به هوای لب شیرین پسران چند کنی --- جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده به طهارت گذران منزل پیری و مکن --- خلعت شیب چو تشریف شباب آلوده پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به درآی --- که صفایی ندهد آب تراب آلوده گفتم ای جان جهان دفتر گل عیبی نیست --- که شود فصل بهار از می ناب آلوده آشنایان ره عشق در این بحر عمیق --- غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده گفت حافظ لغز و نکته به یاران مفروش --- آه از این لطف به انواع عتاب آلوده