عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت --- که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش --- هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست --- همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها --- مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل --- تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس --- پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت حافظا روز اجل گر به کف آری جامی --- یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت