Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	13
Translated to:	مقیم 3
Part of:	what dweller 2
Co-occurrences:	path 3 \| all 3 \| angel 2 \| infidelity 2 \| paradise 2 \| tarikat 2 \| man 2 \| religion 2 \| door 2 \| baseness 2

3 Poems contain Dweller

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.80-10.80

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.80

German Translation

[1] رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

[2] من ار چه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

[3] چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را
کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

[4] چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند

[5] سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند

[6] غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند

[7] توانگرا دل درویش خود به دست آور
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

[8] بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

[9] ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ
که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند

[1] Arrived the glad tidings that grief's time shall not remain
Like that joy's time remained not ; like this grief's time shall not remain .

[2] Although by the ill - speaking of the watcher I am ,in the Beloved's sight ,become dusty and despicable
Yet honoured like this ,the watcher shall not remain .

[3] Since the veil - holder door - keeper striketh all with the sword ,
Dweller of the sacred harlm ,a person shall not remain .

[4] Of regarding the picture ,good or bad ,is what room for thanks or for lament
When ,on the page of existence ,the writing of the decree shall not remain

[5] The song of Jamshid's assembly ,they have said ,was this
Bring the cup of wine for Jam Jamshid shall not remain .

[6] O candle reckon union with the moth a great gain
For even till dawn ,this commerce shall not remain .

[7] O powerful one bring to thy hand and help the darvish's heart
For the treasure of gold ,and the treasure of dirham shall not remain .

[8] In gold ,on this mansion of chrysolite ,they have written
Save the goodness of people of liberality ,aught shall not remain .

[9] Hafiz sever not desire for the true Beloved's favour
For the picture of violence and the mark of tyranny shall not remain .

[1] Freudenkunde kam zu mir: Tage des Grames werden nicht bleiben, Keine sind geblieben, ha! Keine derselben bleiben.

[2] Zwar bin ich im Angesicht Meines Geliebten wenig geehret, Doch mein Nebenbuhler wird Höher geehrt nicht bleiben.

[3] Da der Hüter mit dem Schwerdt Alle Besuche treibet von hinnen, Werden selbst die Tulpen nicht In dem Hareme bleiben.

[5] Dieses, sagt man, war das Wort Von dem Gesellschaftskreise Hafisens: Bringet Wein, der Becher wird Nimmer hienieden bleiben.

[6] Nimm als Beute an, o Licht! Jeden Genuß der Schmetterlingsliebe, Denn es wird am Morgen nichts Von dem Gekose bleiben. Des Verborgenen Bote hat Freudige Kunde heut mir gegeben: Wiß', es soll in dieser Welt Ewiger Gram nicht bleiben.

[7] Reicher! nimm das arme Herz Deines Derwisches einmal zu Handen, Denn ihm wird fürwahr kein Schatz Goldes und Silbers bleiben.

[8] Sieh auf dem smaragdnen Dom Stehet mit goldnen Zügen geschrieben: Außer guten Thaten wird Ewig hierorts nichts bleiben. In der Frühe gab der Ost, Ihren Genuß verheißend, mir Kunde: Daß in Kummer Niemand soll Ewig hienieden bleiben.

[9] Auf der Freundinn Liebe hoff' Immer Hafis mit gläubigem Herzen, Denn es wird das Unrecht nicht Ewig hienieden bleiben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.138-10.138

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.138

German Translation

[1] نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید
فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید

[2] صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش
که آب زندگیم در نظر نمی‌آید

[3] قد بلند تو را تا به بر نمی‌گیرم
درخت کام و مرادم به بر نمی‌آید

[4] مگر به روی دلارای یار ما ور نی
به هیچ وجه دگر کار بر نمی‌آید

[5] مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید
وز آن غریب بلاکش خبر نمی‌آید

[6] ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا
ولی چه سود یکی کارگر نمی‌آید

[7] بسم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی به بخت من امشب سحر نمی‌آید

[8] در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز
بلای زلف سیاهت به سر نمی‌آید

[9] ز بس که شد دل حافظ رمیده از همه کس
کنون ز حلقه زلفت به در نمی‌آید

[1] The breath of life issued ; and forth from thee ,my desire of union cometh not .
Clamour for ,forth from sleep ,my fortune cometh not .

[2] Into my eye ,the breeze cast a little dust from His street
For ,into my vision ,the water of life cometh not .

[3] So long as ,into my bosom ,I take not Thy lofty stature ,
To fruit ,the time of my desire and purpose cometh not .

[4] Perchance ,by the blessing of the heart - adorning face of our Beloved our desire will be fulfilled if not ,
In any way to accomplishment another work cometh not .

[5] Dweller in Thy tress ,became that heart that experienced sweet madness
And ,from that poor heart calamity - endurer ,news cometh not .

[6] With the aim of truth ,I loosed a thousand arrows of prayer ,
But what profit ,effective even one cometh not .

[7] Hafiz the least condition of fidelity is the abandoning of one's life ,
Go about thy own work if ,from thee ,work of this least degree cometh not .

[1] Meine Seele verfliegt, doch ist mein Wunsch nicht erfüllet, Wehe! mein armes Glück ist von dem Schlaf nicht erwacht.

[2] Morgens wehte der Ost mir ihren Staub in die Augen, So daß des Lebensquell nicht in das Auge mir kommt.

[3] Bis ich deine Gestalt an meinen Busen nicht schlinge, Bringt des Verlangens Baum mir nicht erwünschliche Frucht.

[4] Möglich, ich thu's dem schönen Gesicht des Freunds zu gefallen, Anders seh' ich fürwahr! keinen der Wege dazu.

[5] Deine Locken sind von Herzen lieblich bewohnet, Zu mir Fremden kam leider die Kunde nicht her.

[6] Tausend hab' ich geschnellt der Pfeile vom Bogen der Treue, Aber was nützt es mir, keiner erreichte das Ziel. Opfre den Kopf, dies fodert vor allem Andern die Treue, Hebe dich fort, wenn du, solches zu thun, nicht vermagst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.79-4.79

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.79

German Translation

[1] چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت

[2] به نوک خامه رقم کرده‌ای سلام مرا
که کارخانه دوران مباد بی رقمت

[3] نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد
که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت

[4] مرا ذلیل مگردان به شکر این نعمت
که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت

[5] بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد
که گر سرم برود برندارم از قدمت

[6] ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی
که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت

[7] روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب
چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت

[8] همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت

[1] What kindness it was when ,suddenly ,the dropping of ink of thy pen
Represented the obligations of our service according to the goodness of ,thee .

[2] To me ,salutation thou hast written with the nib of the pen
Be not the work of Time's house without the writing of thee

[3] I say not in mistake ,thou recollectedest me ,heart bereft
For ,in wisdom's account ,mistake lieth not in the pen of thee .

[4] Despicable ,make me not in thanks for this divine favour
That lasting Fortune ,dear and honoured ,held thee .

[5] Come .For ,by thy tress - tip ,I will vow
That even if my head goeth from my body I will not uplift it from the feet of thee .

[6] Of the state of us slain thy heart may become acquainted but only at the time ,
When the tulip blossometh from the dust of those slain of grief for thee .

[7] O beloved w .ith a draught ,assist the soul of us thirsty
When ,from the cup of Jamshid the limpid water of life of Khizr they give thee .

[8] O 'Isa - breeze happy ever be all thy time
For alive became the heart - broken soul of Hafiz by the breath of Thee .

[9] 'Tis the ambush - place and very swiftly thou goest .Be sensible
Do not go swiftly lest ,from the broad king's highway ,should ascend the dust of thee .

[1] Was für eine seltne Gnade War es, welche deiner Feder Alle Dienste unsrer vor'gen Freundschaft aufgezählet hat?

[2] Mit der Spitze dieser Feder Hast du einen Gruß geschrieben, Nie soll das Gebäu der Erde Bleiben ohne deine Schrift! &#

[3] Nimmer sag' ich: du hast Unrecht, Meiner dich noch zu erinnern, Denn es wird dir vom Verstande Nie ein Fehler aufgemerkt.

[4] Dankbar für des Himmels Leitung Darfst du mich noch nicht verachten, Weil das Schicksal dich vor Allen Angesehn und groß gemacht.

[5] Komm, ich will mit deinen Locken Auf beständig mich verbinden, Wenn ich dann den Kopf verliere, Hanget er an deinem Fuß.

[6] Labe meine durst'ge Seele, Nur mit einem Tropfen Hefen, Weil man dich aus Dschemschid's Becher Mit den Fluthen Chiser's tränkt. Sieh! mein Herz steht vor der Thüre, Halt' es doch in Preis und Ehren, Schon deßhalben weil der Himmel Keine Qualen dir geschickt. Ueberall sind Hinterhalte, Gehe du nicht zu verwegen Von der Straße des Verderbens Flieget sonst der Staub dir an.

[8] Ostwind; gleich dem Herren Jesus, Fröhlich seyen deine Zeiten! Denn Hafisens wunde Seele Ward durch deinen Hauch geheil't.

[150] ;