Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Possessor

Language:
Translated to:	داری 1

2 Poems contain Possessor

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.47-10.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.47

German Translation

[1] صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد
دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد

[2] من آن شکل صنوبر را ز باغ دیده برکندم
که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می‌آورد

[3] فروغ ماه می‌دیدم ز بام قصر او روشن
که رو از شرم آن خورشید در دیوار می‌آورد

[4] ز بیم غارت عشقش دل پرخون رها کردم
ولی می‌ریخت خون و ره بدان هنجار می‌آورد

[5] به قول مطرب و ساقی برون رفتم گه و بی‌گه
کز آن راه گران قاصد خبر دشوار می‌آورد

[6] سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود
اگر تسبیح می‌فرمود اگر زنار می‌آورد

[7] عفاالله چین ابرویش اگر چه ناتوانم کرد
به عشوه هم پیامی بر سر بیمار می‌آورد

[8] عجب می‌داشتم دیشب ز حافظ جام و پیمانه
ولی منعش نمی‌کردم که صوفی وار می‌آورد

[1] At morning time ,a perfume from the true Beloved's tress ,the breeze the fragrant murshid whereby the traveller's heart blossometh brought
Into action ,our heart distraught for Thee brought .

[2] When my heart heeded not the murshid ,and turned to sensuality from the garden of the chest ,I up - plucked that pine - branch the heart intent on evil
From grief for which ,every rose that blossomed ,only the labour - load of the thorn brought .

[3] From the roof of his palace ,I beheld the moon's splendour the Beloved's face
From shame of which ,its face to the wall ,the resplendent sun brought .

[4] From fear of the plunder of His eye ,I released my bloody sinful heart
But at the time of turning back it my heart ,weeping blood spilled blood on the path .In this way ,it the heart it His eye brought .

[5] In season and out of season ,forth to the voice of the minstrel and of the Saki I went
For ,with difficulty ,on account of the heavy road ,news ,the messenger brought .

[6] The way of graciousness and of kindness ,altogether is the gift of the true Beloved
Whether the Muslim rosary He ordered or ,the Christian cord ,He brought .

[7] May God pardon the frown of his eye - brow ,although powerless it made me
Perchance in grace ,to me sick ,a message from the true Beloved it brought .

[8] Last night ,I wondered at Hafiz's cup and goblet :
But ,I argued not .For them ,like a Sufi ,in exceeding delight and desire he brought .

[9] From envy of the perfume of the thread of the true Beloved's hair ,to the wind of the air ,gave
The breeze every musky pod that ,from Tatari ,He the true Beloved brought .

[1] Es hat mir einen Duft der Ost vom Freund gebracht, Und hat mein irres Herz dadurch zu sich gebracht,

[2] Ich riß aus meinem Busen das Pistazienreis, Denn jede Blüthe hat mir Schmerzen nur gebracht.

[3] Ich sah auf ihrem Dach den hellen Glanz des Monds, Wie ihrer Sonne Schein aus Schaam ganz aufgebracht;

[4] Mein Herz ward von der Frucht des Lieberaub's befreyt, Doch da es blutete, ward es in Hut gebracht.

[5] Auf's Wort des Schenken geh' ich manchesmal hinaus, Denn schwer wird Nachricht uns von jenem Weg gebracht.

[6] Was der Geliebte schenkt, ist nichts als milde Huld, Es sey durch Rosenkranz, durch Gürtel zugebracht.

[7] Verzeih's den Brauen Gott! sie haben mich entseelt, Allein sie haben auch Liebkosung mir gebracht. O schöne Zeit, da durch das Lockenhaar des Freund's Mein Herz den Feind selbst zum Geständniße gebracht. Der Ost voll Eifersucht auf seines Haares Duft Streut Moschus aus, den er von Tartarn hergebracht.

[8] Das Glas gab gestern mir gar wunderlich Hafis, Ich zankte nicht, er hat es als Sofi gebracht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.127-10.127

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.127

German Translation

[1] ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

[2] گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

[3] خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه
کز دست غم خلاص من آن جا مگر شود

[4] از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان
باشد کز آن میانه یکی کارگر شود

[5] ای جان حدیث ما بر دلدار بازگو
لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود

[6] از کیمیای مهر تو زر گشت روی من
آری به یمن لطف شما خاک زر شود

[7] در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یا رب مباد آن که گدا معتبر شود

[8] بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

[9] این سرکشی که کنگره کاخ وصل راست
سرها بر آستانه او خاک در شود

[10] حافظ چو نافه سر زلفش به دست توست
دم درکش ار نه باد صبا را خبر شود

[1] I fear lest ,in respect of our grief ,tears ,the screen - render should be ,
And ,in the world ,this sealed mystery a revealed tale should be .

[2] They say the stone becometh ,in the stage of patience ,the precious ruby :
Yes it becometh .But immersed in blood ,the liver should be .

[3] Weeping and justice - demanding ,I will go to the wine - house
For there ,perchance ,from grief's power ,my release should be .

[4] From every side ,the arrow of prayer I have sped
It may be that out of those arrows ,a work - doer effective one should be .

[5] O Soul utter our tale to the Heart - Possessor God
But do not so that to the breeze ,news should be .

[6] From the alchemy of love for Thee ,my dusty face became ruddy gold
Yes by the happiness of Thy grace ,dust ,gold should be .

[7] From the watcher's pomp ,I am in the strait of astonishment
O Lord forbid that revered ,the beggar should be .

[8] Besides beauty ,many a subtlety is necessary ,so that a person ,
Acceptable to the disposition of one possessed of vision ,should be .

[9] This palace of empire whereof Thou art moon of form ,
At its threshold ,the dust of the door ,heads in supplication should be .

[10] Hafiz When the musk of His tress - tip is in thy hand ,
In - draw thy breath .If not ,to the morning breeze ,- news should be .

[11] O heart be patient surfer not grief .For in the end
This gloomy evening ,the sunny morning becometh' ; and this dark night ,the bright and rosy dawn ,should be .

[12] Love for Thee within my heart and love for Thee within my head
With milk of infancy it love for Thee went within me and with the departing soul ,it love for Thee out of me should be .

[13] Forth from the tomb ,for foot - kissing ,Hafiz bringeth his head .
If ,by Thy foot ,foot - trodden his dust should be .

[1] Ich fürchte, daß durch meine Thränen Der Schleier zerrissen wird, Daß mein versiegeltes Geheimniß Den Leuten entdecket wird.

[2] Man sagt, daß durch Geduld der Kiesel, Zuletzt zum Rubin wird, Wohl wahr! daß durch das Blut des Herzens Er röthlich gefärbet wird.

[3] Ich will mit Weinen und Flehen Nun einmal zur Schenke geh'n, Vielleicht daß von der Hand des Grams Die Seele befreyet wird.

[4] Von allen Seiten flogen Pfeile Von meinem Gebete ab, Vielleicht daß einer von denselben Doch etwas erzielen wird. Die Schwelle des Pallasts der Herrschaft, Die du, o mein Mond! bewohnst, Sie ist die Werkstatt, wo aus Köpfen Der Mörtel zubereitet wird.

[5] O Seel', erzähle unsre Sage Von neuem dem süßen Freund, Doch sag' ihm so, daß nichts davon Vom Ostwind gehöret wird. Wenn alles nicht nach Wunsche gehet, So kümmere du dich nicht, Ich danke Gott, daß, statt des Bösen Nichts Böseres auf dich kömmt. Mein Herz, geduldig trage Alles, Betrübe dich nicht, weil doch Zuletzt aus diesem Abend Morgen, Und Licht aus dem Schatten wird.

[6] Es ward durch deinen Stein der Weisen Mein Antlitz in Gold verkehrt, Indem durch deine Huld selbst Erde In Goldstaub verwandelt wird.

[7] Der Stolz des Nebenbuhlers bringt mich In Staunen und Aengstlichkeiten, O Herr! verhindre, daß ein Bettler In Ehren gehalten wird. Du hohe Ceder, bist so störrig, Du pochest auf deinen Wuchs, Zu dem von meinen kurzen Händen Nie eine gelangen wird.

[10] Ist seiner Locken Moschusschleier In deinem Besitz, Hafis, So schweige still, weil sonst vom Ostwind Die Nachricht vernommen wird.