Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	4
Translated to:	سمرقندی 2 \| سمرقند 1

3 Poems contain Samarkand

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.3-1.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.3

German Translation

[1] اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

[2] بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

[3] فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را

[4] ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

[5] من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

[6] اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

[7] نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

[8] حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

[9] غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را

[1] If that Bold One the true Beloved of Shiraz gain our heart ,
For His dark mole ,I will give Samarkand and Bukhara both worlds

[2] Saki give the wine of divine love remaining from the people of religion for ,in Paradise ,thou wilt not have
The bank of the water of the Ruknabad the lover's weeping eye nor the rose of the garden of Musalla the lover's heart

[3] Alas These saucy dainty ones lovely women sweet of work ,the torment of the city ,
Take patience from the heart even as the men of Turkistan take the tray of plunder .

[4] The beauty of the Beloved God is in no need of our imperfect love
Of lustre ,and colour ,and mole and tricked line of eyebrow what need hath the lovely face

[6] O murshid thou to amend my work spakest ill of me and I am happy .God Most High forgive thee thou spakest well
The bitter reply suiteth the ruddy lip ,sugar - eating .

[7] O Soul Hear the counsel of the Murshid
For ,dearer than the soul ,hold happy youths the counsel of the wise old man .

[8] The tale of minstrel and of wine of Love utter little seek the mystery of time
For this mystery ,none solved by skill thought and knowledge and shall not solve .

[9] Thou utteredest a ghazal ; and threadedest pearls of verse Hafiz come and sweetly sing
That ,on thy verse ,the sky may scatter in thanks the cluster of the Pleiades .

[1] Nähme mein Herz in die Hand der schöne Knabe aus Schiras,Gäb ich fürs Maal Samarkand und Buchara.

[2] Reiche mir Schenke den Wein, im Himmel suchst du vergebensRoknabad's Blumengestad, und Mosella's.

[3] Wehe! die Schelmen mit schwarzem Aug und süsser GebärdeRauben dem Herz die Geduld, wie die Türken.

[4] Unvollkommene Liebe bedarf nicht die Schönheit des Freundes,Schöne Gesichter bedürfen nicht Schminke.

[5] Jusufs berauschende Schönheit erklärt den Zauber der Liebe,Welcher zerrissen den Flor bei Sulicha.

[6] Böses hast du gesprochen. Verziehn! Wohl ward es gesprochenBitteres ziemet den zuckrichten Lippen.

[7] Höre den Rath, denn wiß': ein wohlerzogener JünglingSchätzt wie die Seele die Worte der Alten.

[8] Bleibe beym Sänger, beim Glas, erforsch nicht verborgene DingeKeiner noch hat es gelöset, wird's lösen.

[9] Lieder hast du gesungen Hafis, und Perlen gebohret.Werth, daß Pleiaden der Himmel verstreue.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.12-32.12

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.12

German Translation

[1] سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

[2] دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می‌رو که با دلدار پیوندی

[3] قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز
ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

[4] الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی

[5] جهان پیر رعنا را ترحم در جبلت نیست
ز مهر او چه می‌پرسی در او همت چه می‌بندی

[6] همایی چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی
دریغ آن سایه همت که بر نااهل افکندی

[7] در این بازار اگر سودیست با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

[8] به شعر حافظ شیراز می‌رقصند و می‌نازند
سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی

[1] In the morning ,to the breeze ,I uttered the tale of my longing
The address of reply came saying : A relier be on the favours of Lordship .

[2] O darvish the key of the treasure of purpose is the prayer of the morning ,and the sigh of the evening
By this path and way ,go ; so that ,with the Heart - possessor God thou mayst join .

[3] Not that tongue is the reed's that love's great mystery it may unfold ,
Beyond the limit of narration ,is the explanation of longing .

[4] Ho O Yusuf of Egypt the beloved whom sovereignty of Egypt kept engaged
Ask the father Yfckub where went at last filial love

[5] In the nature of the beautiful ,old world ,compassion is none
From its love ,what seekest thou In it ,what desire attachest thou

[6] A Huma like thee ,lofty of rank ,and greed for the rotten bone how long
Alas that shadow of fortune ,that ,on the mean ,thou castest .

[7] In this market of the world if a profit there be .'tis with the happy darvish :
O God me ,happy make with darvlshness ,and with happiness .

[8] To the verse of Hafiz of Shlraz ,dance and whirl
Those dark of eye of Kashmir ,and the saucy ones of Samarkand .

[1] Des Morgens sprach ich von Begier zum Morgenwind, Er sprach: vertraue fest auf deines Herren Huld!

[2] Das Morgen- und das Nachtgebet enthüllt den Schatz, Geh' so nur fort, daß du zuletzt zum Liebchen kommst.

[3] Damit er Nichts von Liebe sprech', ist stumm der Kiel, Weil die Beschreibung der Begier unmöglich ist.

[4] Aegyptischer Joseph, dich beschützet jetzt das Reich, Den Vater frag', wie sehr er liebet seinen Sohn. Die Kranken heilest du mit Wimpernschmerz, Mit deinem Moschuchaar beruhigst du das Herz.

[5] Die Welt mit zwei Gesichtern kennet keine Huld, Was traust und bauest du auf ihren hohen Werth?

[6] Wie lang sucht noch ein Aar wie du nach dem Gebein! O weh! des Schattens, der auf Unverdiente fällt.

[7] Wo zu gewinnen ist, gewinnt es der Derwisch, Verleih' mir Herr Derwischenbrauch, Zufriedenheit.

[8] Gieb nicht dein Herz den Schönen ohne Treu, Hafis! Sie machen's dir wie mit Charesm, Samarkand.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.42-32.42

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.42

German Translation

[1] سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

[2] چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو
ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

[3] زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت
صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

[4] سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل
شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی

[5] در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

[6] اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
ره روی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

[7] آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

[8] خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم
کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

[9] گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

[1] Alas full ,full of pain is my heart ,a plaister
God through loneliness ,to giving up life my heart hath come ; a companion

[2] From the swift moving sky ,hope of ease ,hath who
O Saki a cup bring ,so that I may rest a while .

[3] To a wit ,I said Behold these circumstances .He laughed and said
A work ,difficult a state ,the father of wonders perturbed ,a world .

[4] In the pit of patience ,for that candle of Chigil ,I consumed
Of our state ,the King of the Turkans Turans is careless .Where a Rustam

[5] In the Path of love - play ,calamity is safety and ease
Wounded be that heart that with on account of pain desireth a plaister

[6] No path ,into the street of profligates ,is for the man of desire and indulgence
A wayfarer is necessary ,a world - consumer not a raw one ,without a grief .

[7] In this dusty world ,to hand cometh not a man
It is necessary to make another world ,and anew a man .

[8] Arise .To the saucy ones of Samarkand ,let us give our heart
For ,from its breeze ,the fragrance of the river Mulian the Oxus cometh anon .

[9] Hafiz before in comparison with love's independence what weigheth thy weeping
For ,in this deluge ,the seven all the seas of the world appear only a little night - dew .

[1] Voll von Schmerzen ist die Brust, Gebet mir ein Pflaster! Einsam ist mein Herz entseelt, Herr! gieb mir Vertraute!

[2] Wer hofft von dem schwarzen Loos Frieden oder Ruhe! Schenke, bringe mir ein Glas, Um doch auszuruhen.

[3] Siehe, sprach ich, sieh' das Ding, Aber lachend sprach Er: Wunderbar ist dieses Ding, Alles ist Verwirrung.

[4] In dem Brunnen der Geduld Brannt' ich für die Kerze, Sieh' der Turkomanne schläft, Bringet mir Rustemen.

[5] Auf dem Weg der Liebe ist, Ruhe nur ein Unglück. Immer bleibe wund das Herz, Welches Pflaster fodert.

[6] Allumstrickte führt kein Weg Zu dem Gau' der Trunknen, Ein verbrannter Armer ist Hier der beste Weiser.

[7] Keinen Adam giebt es mehr Auf dem Erdenrunde, Andre Welten sind mir noth Und ein andrer Adam.

[8] Stehe auf, daß ich mein Herz Jenem Türken gebe, Denn von seinem Hauche kömmt Mir der Duft des Oxus.

[9] Wiegest du Hafisens Gram Gegen Wohlbehagen? Gegen diese Sündfluth sind Sieben Meer' ein Tropfen.