Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	20
Translated to:	چند 15

2 Poems contain Some

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.83-10.83

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.83

German Translation

[1] حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

[2] ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

[3] چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

[4] قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند

[5] زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند

[6] عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند

[7] ای گدایان خرابات خدا یار شماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند

[8] پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش
که مگو حال دل سوخته با خامی چند

[9] حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت
کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند

[1] Thou wrotest not the account of thy state and ,passed some time
Where a confidant so that to thee ,I may send some message

[2] O Murshid to this lofty desire acquisition of union with the true Beloved we cannot attain
Unless your favour advanceth us some paces .

[3] Since from the jar ,wine hath gone into the' flagon and the rose hath cast its veil ,
Preserve the opportunity of ease and drink some cups of wine

[4] Candy mixed with the rose rose - conserve is not the remedy for our sick heart
Some kisses mix with some abuse .

[5] O Zahid pass from the circle of profligates to safety :
Lest ruined make thee ,the society of some ill of fame .

[6] The defect of wine ,all thou toldest its profit also tell us
Negation of God's skill ,make not for the sake of the heart of some people .

[7] O beggars of the tavern God is your Friend ,
Have no eye of expectation of favour from some animals .

[8] To his dreg - drinker ,how well spake the Pir of the wine - house ,
Saying Utter not the state of the consumed heart to some immature ones .

[9] From desire of thy face ,love - kindling that hath the sun's splendour Hafiz consumed
O one whose desire is fulfilled cast a glance towards one some desire unfulfilled .

[1] Du schriebst von deiner Lage nichts, Es giengen hin der Tage manche. O zeig mir einen trauten Freund, Daß ich dir Kunde sende manche.

[2] Zu meinem hocherhabnem Zweck Kann ich unmöglich je gelangen, Wenn du mir selbst nicht Vorschub thust. Durch Huld auf manche Streck', auf manche.

[3] Jetzt da der Wein aus Fäßern strömt, Die Rose ihren Schleier lüftet, Ergreife die Gelegenheit, Und trink' der vollen Gläser manche.

[4] Der Rosen Zuckerkandel ist Nicht meines Herzens Rettungsmittel, Zu deiner Küße manchen misch' Für mich der Bitterkeiten manche.

[5] O Klausner, rette dich mit Hast Hinaus aus der Betrunknen Kreise, Damit nicht deinen guten Ruf Zerstör' der bösen Sorgen manche.

[6] Den Wein hast du genug geschmält, Nun preise auch sein Gutes, Zum folgern sind noch nicht genug, Der allgemeinen Sätze manche.

[7] Ihr Bettler von der Schenke wißt, Ihr habet selber Gott zum Freunde, O sprechet nicht in Gnaden an Deshalb der dummen Thiere manche.

[8] Der Alte von der Schenke hat Gar schön gesagt zu seinen Trinkern, Dem Herzen, welches Gluth verzehrt, Erzählet nicht der Reden manche.

[9] Hafisens Herz ist aus Begier Nach deinem Wangenglanz verbrennet, Du Mächtiger! o schau herab Auf der Ohnmächtigen so manche.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.139-10.139

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.139

German Translation

[1] جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید
هلال عید در ابروی یار باید دید

[2] شکسته گشت چو پشت هلال قامت من
کمان ابروی یارم چو وسمه بازکشید

[3] مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت
که گل به بوی تو بر تن چو صبح جامه درید

[4] نبود چنگ و رباب و نبید و عود که بود
گل وجود من آغشته گلاب و نبید

[5] بیا که با تو بگویم غم ملالت دل
چرا که بی تو ندارم مجال گفت و شنید

[6] بهای وصل تو گر جان بود خریدارم
که جنس خوب مبصر به هر چه دید خرید

[7] چو ماه روی تو در شام زلف می‌دیدم
شبم به روی تو روشن چو روز می‌گردید

[8] به لب رسید مرا جان و برنیامد کام
به سر رسید امید و طلب به سر نرسید

[9] ز شوق روی تو حافظ نوشت حرفی چند
بخوان ز نظمش و در گوش کن چو مروارید

[1] On account of the new moon of the 'id on the eye - brow of the 'fd ,the world drew indigo applied kuhl
On in the curved eye - brow of the beloved ,the new crescent moon it is proper to see .

[2] Like the round back of the new moon ,my stature became broken
Like indigo ,my beloved again drew the bow of the eye - brow .

[3] Perchance ,at morn ,in the sward ,the breeze swept over thy body ,
Since ,with thy perfume ,the garment on its body the rose rent like the morning rent from night

[4] The harp was not ,nor the stringed instrument ,nor the rose ,nor wine
For ,stained with grape - wine and date - wine ,was the rose of my existence .

[5] Come so that ,to thee ,I may utter the grief and the distress of my heart
For ,without thee ,power of speaking ,or of hearing ,I have none .

[6] Even if life be the price of union with thee ,the purchaser I am
For the good thing union at whatever price he saw ,the penetrating one purchased .

[7] When the resplendent moon of thy face in the dark evening of thy tress ,I beheld ,
Luminous like the day ,became my dark evening by thy resplendent face .

[8] Ready to depart my soul reached the lip and yet desire was not accomplished
To an end ,reached my hope to aji end fulfilment reached not my desire .

[9] Some words ,through desire of thy face ,Hafiz wrote .
In his verse ,read the pearls and .like pearls ,put the verse in thy ear .

[10] On account of thy tress ,my heart was distraught .I know
That ,before thy face ,on itself like the flashing lightning ,it flashed .

[1] Die Zeit des Festes hat Sich mit dem Neumond geschmücket, Nun ziemt es sich, den Mond In ihren Brauen zu sehen.

[2] In Bogenform gekrümmt, Dem neuen Monde vergleichbar, Weil sich der Freund die Brau'n Mit meiner Schminke geschminkt hat. Verdeck' nicht dein Gesicht, Entferne dich nicht von Freunden, Denn deines Bartes Flaum Zeigt uns die Verse des Korans.

[3] Es kam vielleicht der Ost Mit deinem Duft in den Garten, Da ward der Rosen Kleid Wie Morgenröthe zerrißen.

[4] Es gab noch keinen Wein, Noch keine Rosen auf Erden, Da ward mein Lehm mit Wein Und Rosenwasser geknetet.

[5] Komm, daß ich dir den Gram Von meinem Herzen erzähle, Denn sonst vermag ich nichts Zu hören und zu erzählen.

[6] Und wäre auch mein Geist Der Preis von deinem Genuße, So kauf' ich ihn; es kauft Ein guter Käufer auf's Anschau'n. O mach' nicht, daß mein Aug' Der Thränen viele vergieße. Es lief dir lange nach, Vermischte sich mit dem Staube.

[7] Als in der Nacht des Haar's Ich deine Wangen erblickte, Da wurde meine Nacht Erhellet ähnlich dem Tage.

[8] Auf meinen Lippen liegt Mein Geist, mein Wunsch ist vereitelt, Die Hoffnung ist schon aus, Doch nichts hab' ich noch erlanget.

[9] Aus Sehnsucht hat Hafis So manche Zeilen geschrieben, O lies sein Herzgedicht, Häng an die Ohren die Perlen.