Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	225
Translated to:	جان 64 \| نفس 2 \| روح 2 \| جان را 2 \| من 1 \| نظم 1
Part of:	soul from 2 \| her soul 2 \| own soul 2 \| the soul's 2 \| soul be 3
Co-occurrences:	heart 14 \| beloved 9 \| body 8 \| thine 6 \| world 5 \| hundred 4 \| wine 4 \| true 4 \| eye 4 \| lip 4

7 Poems contain Soul

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.3-1.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.3

German Translation

[1] اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

[2] بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

[3] فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را

[4] ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

[5] من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

[6] اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

[7] نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

[8] حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

[9] غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را

[1] If that Bold One the true Beloved of Shiraz gain our heart ,
For His dark mole ,I will give Samarkand and Bukhara both worlds

[2] Saki give the wine of divine love remaining from the people of religion for ,in Paradise ,thou wilt not have
The bank of the water of the Ruknabad the lover's weeping eye nor the rose of the garden of Musalla the lover's heart

[3] Alas These saucy dainty ones lovely women sweet of work ,the torment of the city ,
Take patience from the heart even as the men of Turkistan take the tray of plunder .

[4] The beauty of the Beloved God is in no need of our imperfect love
Of lustre ,and colour ,and mole and tricked line of eyebrow what need hath the lovely face

[6] O murshid thou to amend my work spakest ill of me and I am happy .God Most High forgive thee thou spakest well
The bitter reply suiteth the ruddy lip ,sugar - eating .

[7] O Soul Hear the counsel of the Murshid
For ,dearer than the soul ,hold happy youths the counsel of the wise old man .

[8] The tale of minstrel and of wine of Love utter little seek the mystery of time
For this mystery ,none solved by skill thought and knowledge and shall not solve .

[9] Thou utteredest a ghazal ; and threadedest pearls of verse Hafiz come and sweetly sing
That ,on thy verse ,the sky may scatter in thanks the cluster of the Pleiades .

[1] Nähme mein Herz in die Hand der schöne Knabe aus Schiras,Gäb ich fürs Maal Samarkand und Buchara.

[2] Reiche mir Schenke den Wein, im Himmel suchst du vergebensRoknabad's Blumengestad, und Mosella's.

[3] Wehe! die Schelmen mit schwarzem Aug und süsser GebärdeRauben dem Herz die Geduld, wie die Türken.

[4] Unvollkommene Liebe bedarf nicht die Schönheit des Freundes,Schöne Gesichter bedürfen nicht Schminke.

[5] Jusufs berauschende Schönheit erklärt den Zauber der Liebe,Welcher zerrissen den Flor bei Sulicha.

[6] Böses hast du gesprochen. Verziehn! Wohl ward es gesprochenBitteres ziemet den zuckrichten Lippen.

[7] Höre den Rath, denn wiß': ein wohlerzogener JünglingSchätzt wie die Seele die Worte der Alten.

[8] Bleibe beym Sänger, beim Glas, erforsch nicht verborgene DingeKeiner noch hat es gelöset, wird's lösen.

[9] Lieder hast du gesungen Hafis, und Perlen gebohret.Werth, daß Pleiaden der Himmel verstreue.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.7-27.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.7

German Translation

[1] ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
سلسبیلت کرده جان و دل سبیل

[2] سبزپوشان خطت بر گرد لب
همچو مورانند گرد سلسبیل

[3] ناوک چشم تو در هر گوشه‌ای
همچو من افتاده دارد صد قتیل

[4] یا رب این آتش که در جان من است
سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

[5] من نمی‌یابم مجال ای دوستان
گر چه دارد او جمالی بس جمیل

[6] پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

[7] حافظ از سرپنجه عشق نگار
همچو مور افتاده شد در پای پیل

[8] شاه عالم را بقا و عز و ناز
باد و هر چیزی که باشد زین قبیل

[1] O Thou ,whose face is like paradise ,and ruby lip like the limpid water of paradise
Soul and heart ,Thy translucent water hath endowed .

[2] Around Thy lip ,Thy fresh - wearing black down ,
Is like the collection of black ants around the limpid water Thy resplendent face

[3] In every corner ,the arrow of Thy eye
Hath a hundred slain ones ,lovers fallen like me .

[4] O Lord this fire of separation that within my soul is ,
Make cool to give me escape from separation and to cause me to attain union with Thee in that way that to Khalil Thou didst .

[5] O friends power of union with Him I gain not ,
For the reason that exceedingly beauteous beauty ,He hath .

[6] Lame is our foot ; and far distant ,is the stage like Paradise
Short ,is our hand and on the lofty inaccessible date - tree ,the date .

[7] From the grasp of the love for the idol ,Hafiz ,
Like the feeble ant ,at the foot of the great elephant ,hath fallen .

[8] To the King of the world ,permanency and grandeur ;
And everything of this sort that he desireth be

[9] This verse either a miracle ,or lawful magic ,is
This verse ,either the invisible messenger ,or Jibrail ,brought .

[10] In this fashion a verse how to utter ,none other knoweth
A pearl verse of this sort ,none other can pierce utter

[1] Die Wangen sind das Paradies,Der Mund der Selsebil,Es opfert dir der SelsebilDas Herz die Seele auf.

[2] Der grüne Teppich deines Flaum,Der um die Lippen hängt,Gleicht Ameisen, die um den RandVereint der Selsebil.

[3] An deinen spitzen Wimpern sindIn jeder Eck' des AugsNoch hundert andere wie ichGefallene gespießt.

[4] O Herr erkälte du die Gluth,Die mir im Herzen flammet,So wie den Ofen Abraham's,Du abgekühlet hast.

[5] Ihr Freunde sagt, wer schaffet mirVermögen oder Kraft,Denn die Geliebte ist so schönO weh! sie ist so schön.

[6] Mein Fuß ist lahm, und fern der GauEntfernt wie's Paradies,Die Datteln hängen auf dem BaumDie Hand ist viel zu kurz.

[7] In dich verliebet fiel HafisVon seiner Höh' herab,So fällt zum Elephanten FußDie Ameis aus der Luft.

[8] Dem Herrn der Erde werde GlückUnd Huld und Ruhm zu Theil,Und was er immer anders nochVon dieser Art sich wünscht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.11-30.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.11

German Translation

[1] ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو

[2] ما محرمان خلوت انسیم غم مخور
با یار آشنا سخن آشنا بگو

[3] برهم چو می‌زد آن سر زلفین مشکبار
با ما سر چه داشت ز بهر خدا بگو

[4] هر کس که گفت خاک در دوست توتیاست
گو این سخن معاینه در چشم ما بگو

[5] آن کس که منع ما ز خرابات می‌کند
گو در حضور پیر من این ماجرا بگو

[6] گر دیگرت بر آن در دولت گذر بود
بعد از ادای خدمت و عرض دعا بگو

[7] هر چند ما بدیم تو ما را بدان مگیر
شاهانه ماجرای گناه گدا بگو

[8] بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان
با این گدا حکایت آن پادشا بگو

[9] جان‌ها ز دام زلف چو بر خاک می‌فشاند
بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو

[10] جان پرور است قصهٔ ارباب معرفت
رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو

[11] حافظ گرت به مجلس او راه می‌دهند
می نوش و ترک زرق ز بهر خدا بگو

[1] messenger of the true ones sincere lovers news of our Beloved utter :
To the bulbul ,song - singing the lover the state of the rose the Beloved utter .

[2] Confidants lovers of the chamber of affection ,are we grief ,suffer not
To the kind friend ,mention of the Friend the Beloved make .

[3] When those two tress - tips dashed together ,
O breeze come ,what mystery those two tress - tips had ,utter .

[4] Every one who said The dust of the Friend's door is kuhl ,
To him say Exhibited in our eye ,this matter was this ,to another say .

[5] The Sufi ,who prohibiteth us the tavern ,
Say In the presence of my Plr ,this matter ,utter .

[6] If ,again ,by that door of fortune ,passing be thine ,
After the service of attendance ,and the presentation of prayer ,say ,

[7] Though we be bad ,us ,bad regard not
Sovereign - like ,the tale of the beggar's sin utter .

[8] To this fakir ,the letter of that great one ,read
To this beggar ,the tale of that King ,utter .

[9] When ,from the snare of His tress ,He scattered hearts on the dust ,
To that our miserable heart what chanced ,out by way of love ,utter .

[10] Soul - cherishing ,is the tale of the Lords of ma'rifat
In respect of it ,a mystery ask and a tale ,come and utter .

[11] Hafiz if to His assembly thee ,the path of access they give ,
Wine ,drink and ,for God's sake ,the abandoning of hypocrisy utter .

[12] Last night ,at my bewailngi ,the bird of the sward wept
O breeze at last knowest thou what passed say .

[1] Bote der Gnaden, gieb Kunde vom Freunde, Singe von Rosen der Nachtigall vor.

[2] Säume dich nicht, denn wir sind die Vertrauten, Sage dem Freunde die Rede des Freunds.

[4] Jeder, der saget: ihr Staub ist ein Balsam, Sage dies Wörtlein vor unserem Aug'.

[5] Sage dem Frommen, der trinken verbiethet, Dieses erkläre du uns vor dem Wirth. Wenn von der Kanne der Fromme verführt wird, Sage: schenk' ein, mit dem Glas in der Hand.

[6] Geh'st du vorbei an der Thüre des Glückes, Sprich nach entrichtetem Gruß und Gebet: Arme und Reiche vermischet die Liebe, König der Schönheit! den Bettler sprich an!

[7] Bin ich auch böse, so schilt mich nicht deßhalb, Fürstlich verhehle des Bettlers Vergeh'n.

[8] Lies dem Verarmten des Mächtigen Schreiben, Sprich zu dem Bettler von Königsgewalt. Da die Geliebte die Herzen verstreut hat, Sage dem Sinn, was in Lüften geschah.

[9] Als die zwei Spitzen der Locken sich schlugen, Ha! wie ich brannte, verkünd' es, o Wind!

[10] Worte der Weisen sind Nahrung der Seele, Gehe und frag' und erzähle uns dann.

[11] Kommst du, Hafis, in des Fürsten Gesellschaft, Laß die Verstellung, und trinke den Wein.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.19-10.19

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.19

German Translation

[1] آن کس که به دست جام دارد
سلطانی جم مدام دارد

[2] آبی که خضر حیات از او یافت
در میکده جو که جام دارد

[3] سررشته جان به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد

[4] ما و می و زاهدان و تقوا
تا یار سر کدام دارد

[5] بیرون ز لب تو ساقیا نیست
در دور کسی که کام دارد

[6] نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشم خوشت به وام دارد

[7] ذکر رخ و زلف تو دلم را
وردیست که صبح و شام دارد

[8] بر سینه ریش دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد

[9] در چاه ذقن چو حافظ ای جان
حسن تو دو صد غلام دارد

[1] That one the murshid who ,in his hand the cup of divine knowledge hath .
Ever the sovereignty of Jamshid hath .

[2] That water ,wherein Khizr obtained life ,
Seek in the wine - house for life the cup hath .

[3] Pass life's thread into the cup
Wherein ,order of life this thread hath .

[4] Together are we and wine and Zahids and piety ,
Let us see desire for whom the true Beloved hath .

[5] O Saki without thy tress ,there is naught ,
In the time of that one ,who desire hath .

[6] All the ways of intoxication ,the narcissus ,
From thy pleasant eye ,loaned hath .

[7] The mention of thy face and tress ,to my heart ,
Is a great pain that ,morning and evening ,it the heart hath .

[8] On the wounded hearts of the sorrowful ,
Complete saltiness effective towards healing thy lip hath .

[9] O Soul in the pit of the chin ,like Hafiz ,
Two hundred slaves ,thy beauty hath .

[1] Wer in der Hand den Becher hat, Ist's, der das Reich Dschemschidens hat.

[2] Der Quell der Chisern Leben schenkt, Such' in der Schenk', das Glas ihn hat.

[3] Der Seele Leitseil gieb dem Glas, Weil dieses Kraft zu leiten hat.

[4] Mir Wein, dem Mönch Enthaltsamkeit! Wozu der Freund Verlangen hat?

[5] O Schenke, außer deinem Mund Kein Mensch den Wunsch befriedigt hat.

[6] Die Schmeicheleien die Narziß' Vom trunknen Aug' gelernet hat.

[7] Das Haar, die Wang' sind ein Gebet, Das stets mein Herz im Munde hat.

[8] Für wunde Busen dein Rubin Das Salz darauf zu streuen hat.

[9] Zweihunder Sklaven, wie Hafis, Der Brunn des Kinns gefangen hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.127-10.127

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.127

German Translation

[1] ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

[2] گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

[3] خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه
کز دست غم خلاص من آن جا مگر شود

[4] از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان
باشد کز آن میانه یکی کارگر شود

[5] ای جان حدیث ما بر دلدار بازگو
لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود

[6] از کیمیای مهر تو زر گشت روی من
آری به یمن لطف شما خاک زر شود

[7] در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یا رب مباد آن که گدا معتبر شود

[8] بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

[9] این سرکشی که کنگره کاخ وصل راست
سرها بر آستانه او خاک در شود

[10] حافظ چو نافه سر زلفش به دست توست
دم درکش ار نه باد صبا را خبر شود

[1] I fear lest ,in respect of our grief ,tears ,the screen - render should be ,
And ,in the world ,this sealed mystery a revealed tale should be .

[2] They say the stone becometh ,in the stage of patience ,the precious ruby :
Yes it becometh .But immersed in blood ,the liver should be .

[3] Weeping and justice - demanding ,I will go to the wine - house
For there ,perchance ,from grief's power ,my release should be .

[4] From every side ,the arrow of prayer I have sped
It may be that out of those arrows ,a work - doer effective one should be .

[5] O Soul utter our tale to the Heart - Possessor God
But do not so that to the breeze ,news should be .

[6] From the alchemy of love for Thee ,my dusty face became ruddy gold
Yes by the happiness of Thy grace ,dust ,gold should be .

[7] From the watcher's pomp ,I am in the strait of astonishment
O Lord forbid that revered ,the beggar should be .

[8] Besides beauty ,many a subtlety is necessary ,so that a person ,
Acceptable to the disposition of one possessed of vision ,should be .

[9] This palace of empire whereof Thou art moon of form ,
At its threshold ,the dust of the door ,heads in supplication should be .

[10] Hafiz When the musk of His tress - tip is in thy hand ,
In - draw thy breath .If not ,to the morning breeze ,- news should be .

[11] O heart be patient surfer not grief .For in the end
This gloomy evening ,the sunny morning becometh' ; and this dark night ,the bright and rosy dawn ,should be .

[12] Love for Thee within my heart and love for Thee within my head
With milk of infancy it love for Thee went within me and with the departing soul ,it love for Thee out of me should be .

[13] Forth from the tomb ,for foot - kissing ,Hafiz bringeth his head .
If ,by Thy foot ,foot - trodden his dust should be .

[1] Ich fürchte, daß durch meine Thränen Der Schleier zerrissen wird, Daß mein versiegeltes Geheimniß Den Leuten entdecket wird.

[2] Man sagt, daß durch Geduld der Kiesel, Zuletzt zum Rubin wird, Wohl wahr! daß durch das Blut des Herzens Er röthlich gefärbet wird.

[3] Ich will mit Weinen und Flehen Nun einmal zur Schenke geh'n, Vielleicht daß von der Hand des Grams Die Seele befreyet wird.

[4] Von allen Seiten flogen Pfeile Von meinem Gebete ab, Vielleicht daß einer von denselben Doch etwas erzielen wird. Die Schwelle des Pallasts der Herrschaft, Die du, o mein Mond! bewohnst, Sie ist die Werkstatt, wo aus Köpfen Der Mörtel zubereitet wird.

[5] O Seel', erzähle unsre Sage Von neuem dem süßen Freund, Doch sag' ihm so, daß nichts davon Vom Ostwind gehöret wird. Wenn alles nicht nach Wunsche gehet, So kümmere du dich nicht, Ich danke Gott, daß, statt des Bösen Nichts Böseres auf dich kömmt. Mein Herz, geduldig trage Alles, Betrübe dich nicht, weil doch Zuletzt aus diesem Abend Morgen, Und Licht aus dem Schatten wird.

[6] Es ward durch deinen Stein der Weisen Mein Antlitz in Gold verkehrt, Indem durch deine Huld selbst Erde In Goldstaub verwandelt wird.

[7] Der Stolz des Nebenbuhlers bringt mich In Staunen und Aengstlichkeiten, O Herr! verhindre, daß ein Bettler In Ehren gehalten wird. Du hohe Ceder, bist so störrig, Du pochest auf deinen Wuchs, Zu dem von meinen kurzen Händen Nie eine gelangen wird.

[10] Ist seiner Locken Moschusschleier In deinem Besitz, Hafis, So schweige still, weil sonst vom Ostwind Die Nachricht vernommen wird.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.19-4.19

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.19

German Translation

[1] خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است

[2] جانا به حاجتی که تو را هست با خدا
کآخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است

[3] ای پادشاه حسن خدا را بسوختیم
آخر سؤال کن که گدا را چه حاجت است

[4] ارباب حاجتیم و زبان سؤال نیست
در حضرت کریم تمنا چه حاجت است

[5] محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست
چون رخت از آن توست به یغما چه حاجت است

[6] جام جهان نماست ضمیر منیر دوست
اظهار احتیاج خود آن جا چه حاجت است

[7] آن شد که بار منت ملاح بردمی
گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است

[8] ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست
احباب حاضرند به اعدا چه حاجت است

[9] ای عاشق گدا چو لب روح بخش یار
می‌داندت وظیفه تقاضا چه حاجت است

[10] حافظ تو ختم کن که هنر خود عیان شود
با مدعی نزاع و محاکا چه حاجت است

[1] To him that hath chosen solitude ,of the spectacle is what need
When the street of the Beloved is at hand of the desert is what need

[2] O Soul By the need of God that is thine ,
At last ,a moment ,ask ,saying Ours is what need

[3] O Sovereign of beauty by the need of Thee that is mine For God's sake ,I consumed .
At last ask ,saying : The beggar's ,is what need

[4] We are the Lords of need ,and ours is no tongue to question
In the presence of the Merciful'One God petitioning is what need

[5] If intention be Thine against our life ,there is no need of pretence
When the chattels are Thine ,of plunder ,is what need

[6] The cup ,world - displaying is the luminous mind of the Friend God
Then ,of the revealing of my own necessity is what need

[7] Past is that time when I used to bear the burden of favour of the Sailor the Murshid
When the jewel of divine knowledge appeared ,of the Ocean of Love is what need

[8] O pretender go I have naught with thee
Dear friends are present .Of enemies is what need

[9] O beggar - lover when the soul - giving lip of the Beloved
Knoweth thee ,petitioning for an allowance is what need

[10] Hafiz End thy verse for skill itself becometh clear
Disputation and contention with the pretender is what need

[1] Wer die Einsamkeit wählt, was hat er vonnöthen des Gaffens? Ist er im Winkel des Freunds, hat er der Felder nicht noth.

[2] Ich beschwör' dich bei Gott! Hast du vonnöthen des Himmels, Frag mich ein einzigesmal, frage mich, was ist dir noth?

[3] Fürst der Schönheit, bei Gott! Ich bin aus Liebe verbrennet; Frag' mich endlich doch: haben die Bettler wohl noth?

[4] Viel sind unsere Nöthen, jedoch wir sparen der Bitten, Denn bei ihrem Gemüth haben wir Flehen nicht noth.

[5] Forderst du meinen Geist, was hat es Erklärung vonnöthen, Dir gehört mein Gesicht, hat es des Raubens wohl noth?

[6] Meiner Freundin Gemüth ist der weltenzeigende Spiegel; Ach sie hat des Berichts, daß was dir noth ist, nicht noth.

[7] Einige Zeit ertrug ich die Last der Qualen des Schiffes, Seit die Perlen mein sind, hab' ich des Meeres nicht noth.

[8] Du Vielfodernder flieh, ich habe mit dir nichts zu schaffen; Meine Freunde sind da, hat es der Feinde wohl noth?

[9] Bettler! Es kennt der Freundin seelenvergeudende Lippe Deine Ford'rung, sie hat keiner Erläuterung noth.

[10] Siegte Hafis dein Wort, von selbst erscheinet die Tugend. Zank und leerer Streit sind mit dem Gegner nicht noth.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.80-4.80

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.80

German Translation

[1] زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

[2] بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت

[3] رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

[4] در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

[5] چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت

[6] در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت

[7] از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت

[8] ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

[9] این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت

[10] هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت

[11] عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

[1] On account of that heart - cherishing beloved ,thanks mixed with complaint are mine and ,verily ,this is wonderful
If thou be a subtlety - understander of love list well to this tale .

[2] Rewardless was and thankless every service that I rendered
O Lord void of kindness let none be the served one master

[3] To profligates ,thirsty of lip ,none giveth even a little water
Thou mayest say : Those recognising holy men have departed from this land .

[4] O heart In His tress - like noose ,twist not ,and from its fancy come out For ,there ,
Thou seest severed heads ,crimeless ,guiltless .

[5] With a glance ,Thy eye drank our blood and Thou approvest
Soul of mine lawful is not protection to the blood - shedder .

[6] In this dark night the world lost to me became the path of my purpose knowledge of the true Beloved
O Star of guidance the Murshid ,perfect and excellent come forth from the corner and help

[7] From every direction ,where I went naught increased to me save terror .
Beware of this desert ,and of this endless Path .

[8] O sun of lovely ones my heart consumeth
Contain me ,a moment ,in the shade of thy protection .

[9] Of this Path of love the end openeth no form
For ,in its beginning ,are a hundred thousand stages and more .

[10] Although ,thou snatchedest my honour and madest me despicable I turn not my face from Thy door
More pleasant is violence from the Beloved ,than from the enemy ,courtesy .

[11] To thy complaint ,love reacheth ,if like Hafiz
Thou recite by heart the Kuran with the fourteen traditions .

[1] Klagen und Danken zugleich muß ich herzschmeichelnden Freunden, Höre die Sage, wenn du kundig der Liebe dich dünkst,

[2] Ohne Lohn und Dank hab' ich Ihm Dienste geleistet, Nimmer sey er bedient, ohne Gewährung o Herr!

[3] Wasser verweigert man uns Betrunknen mit trockenen Lippen, Sind denn aus diesem Land Kenner der Weisheit entflohn!

[6] In der finsteren Nacht verlor ich die Straße des Zieles, Du, mein leitend Gestirn, komm aus dem Winkel hervor!

[7] Jeder Schritt, den ich gieng, vermehrte mein Schrecken und Grauen, Nimm dich vor Wüsten in acht, vor dem unendlichen Weg.

[9] Niemand vermag dem Weg' ein gewißes Ende zu stecken; Hunderttausend giebts Posten im Anfang allein.

[10] Wie du mich immer auch schmähst, ich wende mich doch von der Thür nicht. Ueber die Ehren des Feinds geht mir der Schimpf von dem Freund'.

[11] Du erflehst die Liebe zuletzt, wenn du, wie Hafis, einst Zweimal sieben getheilt, liest und behältst den Koran.