Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Surosh

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	سروش 1

2 Poems contain Surosh

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.76-10.76

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.76

German Translation

[1] صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد

[2] هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای
درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

[3] تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد

[4] به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

[5] ز فکر تفرقه بازآی تا شوی مجموع
به حکم آن که چو شد اهرمن سروش آمد

[6] ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد
چه گوش کرد که با ده زبان خموش آمد

[7] چه جای صحبت نامحرم است مجلس انس
سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد

[8] ز خانقاه به میخانه می‌رود حافظ
مگر ز مستی زهد ریا به هوش آمد

[1] For the congratulation of the Pir ,wine - seller Muhammad the morning - breeze Jibrail came
Saying The season of joy ,and of pleasure ,and of freshness ,and of sweetness is ' come .

[2] The air became Masih of breath ,and the dust ,musk - diffusing
Green ,the tree became and into song the bird came .

[3] The oven of beauty and of splendour of the tulip the spring - breeze enkindled to such a degree ,
That ,immersed in sweat of rose - water the rose - bud became and into agitation ,the rose - came .

[4] With the ear of sense ,listen to me and for ease ,strive
For ,to my ear ,from an invisible messenger ,this matter of the morning came .

[5] From the thought of separation ,come out from thy own heart so that collected of heart thou mayst be ,
Since when Ahriman went ,Surosh Jibra ,il came .

[6] From the bird of the morning the Bulbul ,the murshid I know not the noble lily the Arif
What sorrowful matter it heard ,that ,notwithstanding its ten tongues ,silent it became .

[7] The assembly of affection is the place of society of the excluded what
Cover the mouth of the cup for the khirka - wearer the Zahid is come .

[8] From the cloister to the wine - house ,Hafiz goeth
Perchance ,from the intoxication of austerity and of hypocrisy to sense he is come .

[1] Dem alten Wirthe Glück zu wünschen, Ist der Ostwind gekommen, Es ist die Zeit der Lust und Freude, Und der Liebe gekommen.

[2] Zum Heiland ist die Luft geworden, Moschus spendet die Erde. Der Vogelsang, das Grün der Bäume, Sind mitsammen gekommen.

[3] Der Ost hat den Kamin der Tulpen Durch sein Wehen entflammet, Deßwegen ist der Schweiß auf Knospen, Glut auf Rosen gekommen.

[4] Hör' meinen Rath mit klugem Ohre, Pflege der Liebe mit Sorgfalt, Denn das Wort ist vom Verborgnen, Heute Morgen gekommen.

[5] O laße die Zerstreuung fahren, Bleibe beßer versammelt, Denn als der Diw davon gegangen, Ist der Engel gekommen. Soll ich ein holdes Wort dir sagen, Bring' geläuterten Wein her, Der Heuchler ist davon gegangen, Und der Schenk ist gekommen.

[6] Ich weiß nicht, was die Lilie hat gehört, Von dem Sänger des Morgens, Daß sie begabt mit zehen Zungen Schweigend her ist gekommen.

[7] Ist es erlaubt den Ungeweihten, Unsern Kreis zu besuchen, So decke zu, deck' zu den Becher, Heuchler sind nun gekommen.

[8] Es geht Hafis heraus vom Kloster, Weh! er geht zur Schenke, Vielleicht ist er vom frommen Rausche Zum Verstande gekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.80-10.80

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.80

German Translation

[1] رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

[2] من ار چه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

[3] چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را
کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

[4] چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند

[5] سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند

[6] غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند

[7] توانگرا دل درویش خود به دست آور
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

[8] بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

[9] ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ
که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند

[1] Arrived the glad tidings that grief's time shall not remain
Like that joy's time remained not ; like this grief's time shall not remain .

[2] Although by the ill - speaking of the watcher I am ,in the Beloved's sight ,become dusty and despicable
Yet honoured like this ,the watcher shall not remain .

[3] Since the veil - holder door - keeper striketh all with the sword ,
Dweller of the sacred harlm ,a person shall not remain .

[4] Of regarding the picture ,good or bad ,is what room for thanks or for lament
When ,on the page of existence ,the writing of the decree shall not remain

[5] The song of Jamshid's assembly ,they have said ,was this
Bring the cup of wine for Jam Jamshid shall not remain .

[6] O candle reckon union with the moth a great gain
For even till dawn ,this commerce shall not remain .

[7] O powerful one bring to thy hand and help the darvish's heart
For the treasure of gold ,and the treasure of dirham shall not remain .

[8] In gold ,on this mansion of chrysolite ,they have written
Save the goodness of people of liberality ,aught shall not remain .

[9] Hafiz sever not desire for the true Beloved's favour
For the picture of violence and the mark of tyranny shall not remain .

[1] Freudenkunde kam zu mir: Tage des Grames werden nicht bleiben, Keine sind geblieben, ha! Keine derselben bleiben.

[2] Zwar bin ich im Angesicht Meines Geliebten wenig geehret, Doch mein Nebenbuhler wird Höher geehrt nicht bleiben.

[3] Da der Hüter mit dem Schwerdt Alle Besuche treibet von hinnen, Werden selbst die Tulpen nicht In dem Hareme bleiben.

[5] Dieses, sagt man, war das Wort Von dem Gesellschaftskreise Hafisens: Bringet Wein, der Becher wird Nimmer hienieden bleiben.

[6] Nimm als Beute an, o Licht! Jeden Genuß der Schmetterlingsliebe, Denn es wird am Morgen nichts Von dem Gekose bleiben. Des Verborgenen Bote hat Freudige Kunde heut mir gegeben: Wiß', es soll in dieser Welt Ewiger Gram nicht bleiben.

[7] Reicher! nimm das arme Herz Deines Derwisches einmal zu Handen, Denn ihm wird fürwahr kein Schatz Goldes und Silbers bleiben.

[8] Sieh auf dem smaragdnen Dom Stehet mit goldnen Zügen geschrieben: Außer guten Thaten wird Ewig hierorts nichts bleiben. In der Frühe gab der Ost, Ihren Genuß verheißend, mir Kunde: Daß in Kummer Niemand soll Ewig hienieden bleiben.

[9] Auf der Freundinn Liebe hoff' Immer Hafis mit gläubigem Herzen, Denn es wird das Unrecht nicht Ewig hienieden bleiben.