Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	44
Translated to:	در 7 \| به 6 \| بر 6 \| با 4 \| اندر 1 \| پی 1
Part of:	design upon 2 \| upon thy 2 \| upon my 2 \| upon the 7
Co-occurrences:	make 4 \| cast 3 \| black 2 \| into 2 \| face 2 \| lovely 2 \| dishevelling 2 \| justice 2 \| alas 2 \| life 2

4 Poems contain Upon

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.10-1.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.10

German Translation

[1] دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

[2] ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما

[3] در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

[4] عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

[5] روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد
زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

[6] با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی
آه آتشناک و سوز سینه شبگیر ما

[7] تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

[2] How may we ,disciples ,turn to the Ka'ba the Masjid when
Our Pir Muhammad hath his face towards the house of the Vintner the stage of Truth and Love

[3] In the Fire - worshipper's Tavern the stage of Truth and Love we also shall be lodging
For ,in the Covenant of eternity without beginning ,even so was our destiny .

[4] In the bond of His the Beloved's tress ,how happy is the Heart If Wisdom know ,
In pursuit of our tress - chain ,the wise will become distraught .

[5] By its grace ,Thy beautiful face explained to us a verse of the Kuran
For that reason ,in our explanation ,is naught save grace and beauty .

[6] A single night ,against Thy stony heart ,ever effecteth aught
Our sigh ,fire - raining supplicating God and the burning of our heart in the night - time

[7] Beyond the sphere passeth the arrow of our sigh .Hafiz silence .
Show compassion to thy soul avoid the arrow of ours .

[8] At the door of the wine - house ,dweller I shall be like Hafiz ,
Since a tavern - haunter became that friend of the Path ,the Pir of ours .

[1] Unser Scheich wallte gesternAus dem Bethaus in die Schenke.O ihr frommen Männer saget,Was ist uns forthin zu rathen?

[2] Wie doch können wir die JüngerDas Gesicht zur Kaaba wenden,Wenn der alte Vater ScheichSelber in die Schenke gehet!

[3] Ey so lasset mit dem WirtheUns gemeine Sache machen!Denn so wars von EwigkeitenIn das Schicksalsbuch geschrieben. Sieh ein Windhauch in die LockenHat die Welt für mich verfinstert!Dieses also ist der NutzenDen mir deine Locken bringen. Ruhe hatte sich mein HerzIn dem Netze aufgefangen,Sieh da rollten auf die Locken,Und entflohen war die Beute.

[4] Wüßte der Verstand, wie seligHerzen in den Locken ruhen,O! es würden die Verständ'genUnsrer Bande wegen närrisch.

[5] Einen Vers vom SchönheitskoranHat mir dein Gesicht enthüllet.Deßhalb athmen meine VerseHohe Schönheit, reine Anmuth.

[6] Können meine FeuerseufzerUnd die Gluthen meines Busens,So die ganze Nacht durch brennenNicht dein steinern Herz bewegen!

[7] Sieh Hafisens Seufzer-PfeileSind zum Himmel aufgeflogen,Haben Mitleid mit demselben,Fürchte dich vor meinen Pfeilen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:15.1-15.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:15.1

German Translation

[1] ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس

[2] منزل سلمی که بادش هر دم از ما صد سلام
پرصدای ساربانان بینی و بانگ جرس

[3] محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

[4] من که قول ناصحان را خواندمی قول رباب
گوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بس

[5] عشرت شبگیر کن می نوش کاندر راه عشق
شب روان را آشنایی‌هاست با میر عسس

[6] عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز
زان که گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس

[7] دل به رغبت می‌سپارد جان به چشم مست یار
گر چه هشیاران ندادند اختیار خود به کس

[8] طوطیان در شکرستان کامرانی می‌کنند
و از تحسر دست بر سر می‌زند مسکین مگس

[9] نام حافظ گر برآید بر زبان کلک دوست
از جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس

[1] O breeze if by the bank of the river Araxes ,thou pass ,
Upon the dust of that valley ,a kiss express and thy breath from the perfumed dust musky make .

[2] Salma's dwelling to whom ,momently ,from us ,a hundred salutations be ,
Full of the clamour of the camel - drivers and of the crash of the great bell ,thou seest .

[3] The beloved's litter ,kiss then ,with soft emotion ,the request present ,
Saying O kind one from separation from thee ,I consume .Help

[5] Night - taking ,make pleasure without fear .For ,in love's city ,
With the chief of the patrol ,the night - prowler the holy traveller hath friendship .

[6] O heart not the work of playing is love - playing .Play thy head life
If not ,with the chaugan of passion ,one cannot strike the ball of pure love .

[7] To the intoxicated eye of the true Beloved ,Us own soul ,my heart with pleasure giveth
Although ,to none gave sensible ones their own will .

[8] In sugar - land ,parrots other disciples urge their own pleasure by the aid of the perfect murshid
But ,through grief ,his wings about his head the wretched fly Hafiz beateth .

[9] If to the nib of the friend's reed ,the name of Hafiz ascend ,
From His Majesty ,the King ,this that is supplicated is enough .

[1] Wenn du vorbeigehst Ost am Ufer des AraxesSo küß' den Staub des Thals, durchwürze deine Seele.

[2] Da wirst du Selma's Platz, den hundertfach ich küßteVoll vom Geschrey und Lärm der Karawanen finden.

[3] Dort küße das Gepäck der Freundin, seufze klagend:Ich bin durch Flucht verbrannt, o helfe mir Geliebter!

[4] Ich, dem eh guter Rath wie Lautenton verklungenMag jetzt durch Trennung klug denselben gerne hören.

[5] Du schwärme bei der Nacht, denn in der Stadt der LiebeSind Schwärmer wohl bekannt dem Obersten der Wache.

[6] Ganz eigen ist das Spiel der Liebe, setz den Kopf ausWenn du im Spiel verlangst den Ballen fortzuschlagen.

[7] Mein Herz hat sich dem Aug des Freundes überlassenWiewohl Vernünftige sich Keinem überlassen.

[8] Es schwelgt der Papagey im Zuckerfeld mit WohlbehagenDie arme Ameis schlägt aus Leid die Händ' zusammen.

[9] Ich fleh' die Majestät des Schahes um Nichts Anders,Als daß Hafisens Nam' dem Kiel des Freundes entfließe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.3-31.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.3

German Translation

[1] گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم الحکم لله

[2] آیین تقوا ما نیز دانیم
لیکن چه چاره با بخت گمراه

[3] ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه

[4] من رند و عاشق در موسم گل
آن گاه توبه استغفرالله

[5] مهر تو عکسی بر ما نیفکند
آیینه رویا آه از دلت آه

[6] الصبر مر و العمر فان
یا لیت شعری حتام القاه

[7] حافظ چه نالی گر وصل خواهی
خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه

[1] If ,in the street of that moon the true Beloved the sword of calamity rain ,
Beneath it the neck ,we have placed .The order is of God .

[2] The regulation of piety ,we also know
But ,with our road - lost fortune ,remedy is what

[3] The shaikh and the admonisher ,we seldom recognise
Either give the cup of wine or make the tale short .

[4] I profligate and lover then repentance
seek pardon from God from God ,I seek pardon

[5] Upon us ,not a reflection the glory of manifestations from the sun of Thy face fell :
O mirror of face Alas Thy hard heart ,alas

[6] Bitter ,is patience fleeting is life
This being doomed to live how long shall I experience

[7] Hafiz why complaineth thou ,if union thou desirest
In season and out of season ,it is necessary forthee to drink the blood of grief

[1] Und regnet es Schwerter im Gau des Monds, So halte ich immer den Nacken hin.

[2] Wir wissen nicht minder, was Sitte ist, Doch was ist mit bösem Gestirn zu thun!

[3] Die Alten und Pred'ger versteh'n wir nicht, Den Becher und kurze Geschichten wohl.

[4] Verliebt und betrunken nun Reue thun, Der Himmel bewahre, bewahre mich!

[5] Von deinem Gesichte her schien kein Glanz, Ach Spiegelgesicht du bist zart und hell!

[6] Das Dulden ist bitter, das Leben kurz, O fänd ich ein Mittel, zu ihr zu geh'n!

[7] Was weinst du, Hafis, wenn du Liebe suchst? Muß es dir gefallen zu trinken Blut.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.88-10.88

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.88

German Translation

[1] دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

[2] عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

[3] ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند
هر آن که خدمت جام جهان نما بکند

[4] طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

[5] تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

[6] ز بخت خفته ملولم بود که بیداری
به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند

[7] بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد
مگر دلالت این دولتش صبا بکند

[1] O heart consume .For deeds of God thy consuming maketh
The repelling of a hundred calamities ,the midnight supplication - maketh .

[2] The reproach of the true Beloved ,Pari of face ,endure like a lover
Because ,compensation for a hundred acts of tyranny ,one glance^ maketh .

[3] The screen from this world to the world of angels they rend for him ,
Who ,the service of the cup ,world - displaying ,maketh .

[4] Of Masiha - breath and compassionate ,is the physician of love the murshid but ,
When ,in thee ,he seeth no pain ,to whom is it that remedy he maketh .

[5] Upon thy God ,cast thou the work keep happy of heart
For if mercy ,the adversary maketh not mercy God maketh .

[6] Through sleeping fortune ,I am vexed .It may be that vigilance
A prayer ,at the time of opening of morning ,maketh .

[7] Hafiz consumed and took not the perfume of the true Beloved's tress
Perchance ,the guide of this fortune of his ,the wind maketh .

[1] Brenne mein Herz, es wird der Brand Dir vieles Unheil sparen, Bitten von einer halben Nacht, Entfernen hundert Uebel.

[2] Wenn du die Schönen tadeln willst, So thu's mit süßen Worten, Augengekos't derselben kann Wohl hundertmal dich strafen.

[3] Wer sich dem Dienst des Glases weiht, Worin die Welt sich spiegelt, Hebet den Schleier sicher auf, Der die Welten trennet.

[4] Siehe, der Arzt der Liebe ist Ein Heiland süßen Odems, Wenn er dich aber krank nicht sieht, Wen soll er dann wohl heilen.

[5] Traue dem Herrn in deinem Thun, Und sey dann frohen Herzens, Wenn sich auch keiner dein erbarmt, So wird sich Gott erbarmen.

[6] Ueber das umgestürzte Glück Bin ich mit Rechten traurig, Aber vielleicht gedenkt man mein, In dem Morgensegen.

[7] Wehe! Hafis ist verbrannt, es kam Kein Duft aus Freundes Locken, Aber vielleicht verweis't der Ost Mich zu diesem Glücke.