Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	31
Translated to:	چه 12 \| چرا 7 \| که 1 \| ز 1 \| به 1 \| از 1
Co-occurrences:	make 3 \| intoxicated 2 \| lip 2 \| have 2 \| uttered 2 \| am 2

7 Poems contain Wherefore

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.2-32.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.2

German Translation

[1] به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می
علاج کی کنمت آخرالدواء الکی

[2] ذخیره‌ای بنه از رنگ و بوی فصل بهار
که می‌رسند ز پی رهزنان بهمن و دی

[3] چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو
منه ز دست پیاله چه می‌کنی هی هی

[4] شکوه سلطنت و حسن کی ثباتی داد
ز تخت جم سخنی مانده است و افسر کی

[5] خزینه داری میراث خوارگان کفر است
به قول مطرب و ساقی به فتوی دف و نی

[6] زمانه هیچ نبخشد که بازنستاند
مجو ز سفله مروت که شیئه لا شی

[7] نوشته‌اند بر ایوان جنه الماوی
که هر که عشوه دنیی خرید وای به وی

[8] سخا نماند سخن طی کنم شراب کجاست
بده به شادی روح و روان حاتم طی

[9] بخیل بوی خدا نشنود بیا حافظ
پیاله گیر و کرم ورز و الضمان علی

[1] If to the voice of the bulbul and of the turtle - dove ,wine thou drink not ;
Thee ,how may I cure The last remedy is the cautery .

[2] Of the colour and perfume of the spring season ,lay up treasure
For keep arriving in pursuit the highwaymen ,autumn and winter .

[3] When in spring - time her veil the rose up - lifted ; and the bird shouted hu ,hu
From the hand ,the cup put not .Wherefore makest thou the reproachful cry hai ,hai

[4] The pomp of sovereignty and of command ,how hath it stability
Of the throne of Jamshid and of the diadem of Kay ,only a word hath remained .

[5] Treasure - possessing ,by the inheritors is kufr ,
According to the word of the minstrel ,and of the Saki and to the decision of the drum and of the pipe .

[6] Time giveth naught that ,back again ,it taketh not
From the mean ,generosity seek not ; for his existence is no thing worthless

[7] On the hall of the garden of the Abode the threshold of the perfect murshid they have written
Who purchased the world's favour ,to him ,woe

[8] Generosity remained not ; my word of counsel I close ; wine is where
To the joy of the soul and the spirit of Hatim Tai ,it give .

[9] God's perfume of liberality the miser perceiveth not .Hafiz come :
The cup take liberality ,practise on me ,the responsibility that saved thou shall be

[1] Bei Taubengegirr und Bülbülengesang Wenn nüchtern du bleibest, wo ist denn Arzney!

[2] O sammle des Frühlinges Farben und Duft. Es kommen die Räuber des Winters hernach.

[3] Enthüllt sind die Rosen, es klagen die Vögel. O gieb aus den Händen das Glas nicht. Ey, Ey! Du hast in der Hand die belebende Fluth, O trinke; denn alles belebet die Fluth.

[4] Wann hatte Regierung und Herrschaft Bestand? Von Salomons Throne blieb nur das Gerücht,

[5] Für Erben zu scharren ist Sünde fürwahr. Beim Laute der Schenken, der Trommeln des Rohrs.

[6] Nichts schenket die Zeit, was sie wieder nicht nimmt, Was Niedrige geben, ist niedrig und schlecht.

[7] Es stehet geschrieben am himmlischen Thor Weh dem, der vom Schicksal betrügen sich läßt.

[8] Freigebigkeit giebt's nicht, drum drehet das Wort, Und trinket mit Wein die Gesundheit Hatems.

[9] Es sieht auf des Geizigen Duft nicht der Herr, Ergreife den Becher, Hafis, auf mein Wort.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.22-32.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.22

German Translation

[1] روزگاریست که ما را نگران می‌داری
مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

[2] گوشه چشم رضایی به منت باز نشد
این چنین عزت صاحب نظران می‌داری

[3] ساعد آن به که بپوشی تو چو از بهر نگار
دست در خون دل پرهنران می‌داری

[4] نه گل از دست غمت رست و نه بلبل در باغ
همه را نعره زنان جامه دران می‌داری

[5] ای که در دلق ملمع طلبی نقد حضور
چشم سری عجب از بی‌خبران می‌داری

[6] چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
سر چرا بر من دلخسته گران می‌داری

[7] گوهر جام جم از کان جهانی دگر است
تو تمنا ز گل کوزه گران می‌داری

[8] پدر تجربه ای دل تویی آخر ز چه روی
طمع مهر و وفا زین پسران می‌داری

[9] کیسه سیم و زرت پاک بباید پرداخت
این طمع‌ها که تو از سیمبران می‌داری

[10] گر چه رندی و خرابی گنه ماست ولی
عاشقی گفت که تو بنده بر آن می‌داری

[11] مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
چه توقع ز جهان گذران می‌داری

[1] Tis a time when expectant ,us thou keepest ;
Not in the way of others ,thy slaves ,thou keepest .

[2] Not opened towards me became the corner of the eye of thy satisfaction
Like this ,the honour of those possessed of vision thou keepest .

[3] Best that Thou cover up that arm when ,for the sake of colouring ,
In the heart's blood of those full of skill ,Thy hand Thou keepest .

[4] O true Beloved from the stain of grief of separation from Thee ,escaped neither the rose nor the bulbul in the garden
All clamouring ,garment - rending ,Thou keepest .

[6] O eye and lamp since the narcissus of the garden of vision thou art ,
With me ,heart shattered ,the head heavy wherefore is it that thou keepest

[7] From the mine of the other world ,is the jewel of the world - viewing cup of Jamshid the Arif acquainted with m'arifat
From the clay of the pitcher - makers dry zahids desire for this jewel vainly Thou keepest .

[8] O heart the father of experience of the end ,thou art .Wherefore is it that
Desire for the love and the fidelity of these youths thou keepest

[9] Departed heart and faith but truly I cannot speak ,
For in respect of them heart and faith me ,consumed of heart ,Thou keepest .

[10] Though ,profligacy and depravity are our sin ,yet ,
A lover spake ,saying : On them profligacy and depravity the slave Thou keepest .

[11] Hafiz in reproach ,abandon not the day of safety
From the passing world ,what expectation is it that thou keepest

[1] Es ist schon eine gute Zeit, Daß du mich in Erwartung hältst, Und daß du deinen Diener nicht Auf gleichen Fuß mit Andern hältst.

[2] Der Winkel deines Auges ward Zu meinem Wohle aufgemacht, Ist's recht, daß du die Liebenden Auf solche harte Weise hältst?

[3] Weit besser ist's, wenn du den Arm Vor aller Leute Blick versteckst; Du der die Hand stets in das Blut Der Redlichen getauchet hältst.

[4] Es kann sich nicht die Nachtigall, Die Rose nicht von dir befreien, Weil du sie mit zerrißnem Kleid Und Wehgesang von dannen hältst.

[5] O du der mit dem blauen Kleid Noch Ruhe und noch Frieden suchst, Ich weiß, daß auf Geheimnisse Unwissender du vieles hältst.

[6] O meine Lampe, o mein Licht, Narzisse der Betrachtenden, Was treibet dich wohl an, daß du Den wunden Kopf so schwer nur hältst. So lang der Ost, die Nachtigall Den Rosen deine Schönheit liest, So sey versichert, daß du gleich Sie alle in Erwartung hältst.

[7] Es kam der Stoff zum Glas Dschemschids Hieher aus einer andern Welt, Ich weiß, daß du auf Lehm und Thon Der Kannegießer vieles hältst.

[8] Der Vater der Erfahrung bist Nur du mein Herz seit langer Zeit, Ich weiß nicht, wie du Lieb' und Treu' Von Jünglingen für möglich hältst.

[9] Du leer vor allen Andern aus Den Beutel Silber oder Gold, Sobald nach Silberbusichten Du Sehnsucht und Verlangen hältst. Das Herz, der Glaube ist dahin, Doch sprechen kann ich nicht gerad Indem du mein verbranntes Herz Noch immer so von ferne hältst.

[10] Wiewohl die Trunkenheit, der Rausch Nur meine eigne Sünde ist, So sprach ein Liebender doch jüngst, Daß du dazu uns unterhältst.

[11] O bringe nicht mit Traurigkeit Hafis! den Tag des Heiles zu, Ich weiß nicht, was auf dieser Welt Du für Erwartung hegst und hältst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.43-10.43

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.43

German Translation

[1] دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد
شد سوی محتسب و کار به دستوری کرد

[2] آمد از پرده به مجلس عرقش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد

[3] مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق
راه مستانه زد و چاره مخموری کرد

[4] نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقه زاهد می انگوری کرد

[5] غنچه گلبن وصلم ز نسیمش بشکفت
مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوری کرد

[6] حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عرض و مال و دل و دین در سر مغروری کرد

[2] From out of the veil to the public assembly she love came .Make ye yourselves pure of sweat of the toil of separation from her ,
So that to the companions the accursed envious ones ,full of fraud ye may speak saying : Wherefore is it that farness from us she made

[3] O heart give the glad tidings that ,again ,love's minstrel
Expressed the intoxicated path of song and the remedy of the intoxicated made .

[4] Not with seven waters ,nay not with a hundred fires ,goeth its colour ,
Which ,upon the Sufi's khirka ,the wine of the grape made .

[5] From the clay of my nature and the breeze of the beloved ,the blossom blossomed
From the leaf of the beautiful ,red ,odoriferous rose ,joy ,the night - singing bird the Bulbul made .

[6] Hafiz From the hand surrender not humbleness .For the reason that the envious one ,
In the desire way of pride ,reputation ,and wealth ,and heart ,and faith made .

[1] Freunde! Die Tochter der Rebe hat Buße gethan, Und ihr Geschäft mit dem Wissen des Wächters gethan;

[2] Reinigt die Tochter der Rebe von tropfendem Schweiß, Saget den Trinkern, es ist nicht mit Schwärmen gethan. Jetzt sind die Tage zu denken an ihren Genuß, Lange genug hat sie einsam die Stunden verthan;

[3] Freudige Kunde mein Herz! denn der Sänger der Lust Hat mit dem Liede die Räusche bei Seiten gethan;

[4] Siebenmal Wasser, und hundertmal Feuer verzehr't Doch nicht das Maal, so der Wein in die Kutten gethan.

[6] Gieb nicht Hafis aus den Händen die Demuth, es hat Ehre und Glauben, und Güter der Neider verthan.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.56-10.56

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.56

German Translation

[1] اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد

[2] و گر به رهگذری یک دم از وفاداری
چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد

[3] و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس
ز حقه دهنش چون شکر فروریزد

[4] من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم
بس آب روی که با خاک ره برآمیزد

[5] فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

[6] تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز
هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد

[7] بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ
که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد

[1] If after Him ,I go ,He up stirreth calamity saying wherefore comest thou after me
And if I sit abstaining from search ,in wrath ,He ariseth .

[2] And ,if ,through desire ,a moment on a highway ,
I fall ,like the dust at his foot ,like the swift wind ,He fleeth .

[3] And ,if I desire only half a kiss ,a hundred reproaches ,
Like sugar ,from the small round box of his small mouth ,He out poureth .

[4] That deceit ,that 1 behold in thy eye ,
Many a reputation it is that ,even with the dust of the path ,it spilleth .

[5] The acclivity and declivity of love's desert is calamity's snare
A lion - hearted one is where ,who not calamity shunneth

[6] Ask thou for long life and a great patience because then thou wilt see that the sphere ,sorcery - practising ,
A thousand tricks more strange than this ,evoketh .

[7] Hafiz place thy head on the threshold of submission
For if thou make contention ,with thee ,Time contendeth .

[1] Geh' ich ihr nach, so werden Zauberei'n entstehen, Verlaß ich sie, so wird sie wider mich aufstehen.

[2] Und wenn auf ihrem Weg ich eine ganze Stunde, Auch ihrer harr', wie Staub wird sie, wie Wind entfliehen,

[3] Und wenn ich einen Kuß zur Hälfte nur begehre, Wird ihr der Spott vom Mund wie Zucker fallen.

[4] Die Schelmerei'n, die ich von dem Narziß gesehen, Vergoßen in den Staub viel Wasser guten Rufes, Wenn ich zum Freunde sag', was machst du bei dem Volke, So treibt er es so arg, daß Blut die Thränen mischet.

[5] Der Liebe Berg und Thal sind voll von Unglücksnetzen, Wo ist ein Löwenherz, das sich davor nicht scheue,

[6] Du wünsche dir Geduld, und Leben denn der Himmel Wird dir noch mancherlei von Wunderdingen zeigen.

[7] O leg' Hafis, leg' auf die Schwelle der Ergebung Dein Haupt, und dulde still die Ungerechtigkeiten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.93-10.93

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.93

German Translation

[1] سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند
همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی‌کند

[2] دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس
گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند

[3] تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند

[4] پیش کمان ابرویش لابه همی‌کنم ولی
گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند

[5] با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی‌کند

[6] چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی‌کند

[7] دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود
جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند

[8] ساقی سیم ساق من گر همه درد می‌دهد
کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی‌کند

[9] دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
بی مدد سرشک من در عدن نمی‌کند

[10] کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی‌کند

[1] Inclination for the sward ,the cypress of my sward the Beloved wherefore maketh not
The fellow - companion of the rose ,wherefore becometh not Memory of the lily wherefore ~ maketh not

[2] To the Beloved I complained last night of the tyranny of His tress .By way of regret
He spake saying To me ,the ear of attention this black curly tress maketh not .

[3] Until ,into the curl of His tress ,went my foolish heart ,
On account of that long journey to the next world the resolution of visiting its native land ,it my heart of itself maketh not .

[4] Submissiveness ,before the bow of His eye - brow ,I keep displaying but ,
Ear - drawn it is .Therefore ,for me ,the ear of attention He maketh not .

[5] Notwithstanding all this perfume of Thy skirt ,in respect of the wind ,wonder cometh to me ,
That ,by Thy passing ,the dust ,the musk of Khutan ,it the wind maketh not .

[6] When with the wind ,the dark violet tress becometh full of twist
Alas of that time of curl of Thy tress what recollection is it that my heart maketh not .

[7] O true Beloved in hope of union with Thee ,the fellow - companion of the soul ,my heart is not
In desire of Thy street ,the service of the body ,my soul maketh not .

[8] If my Saki the true Beloved of silver leg giveth naught but dregs poison
The body all mouth ,like the wine - cup ,who is there that maketh not .

[9] Against my honour ,exercise no tyranny for the bounty of the cloud ,
Without the aid of my tears ,the pearl of 'Adn maketh not .

[10] Not listening to counsel heart given to Thee Hafiz was slain by Thy glance :
Fit is the sword of destruction for him ,who the comprehension of speech of counsel maketh not .

[1] Warum, o schwankende Ceder Neigest du dich zur Wiese nicht! Warum vertraust du der Rose, Und gedenk'st der Narziße nicht!

[2] Ich klagte über die Locken Und den Zauber derselben laut, Sie sprach: es folgt mir im Guten Dieser schwarze Verräther nicht.

[3] Seitdem ich kleinlichen Herzens Locken-Bisam zusammen trag', Verlangt das Herz von entfernten Orten nicht nach der Heimath hin.

[4] Vor ihrem Bogen und Pfeilen Hab ich Bitten und Flehen gewagt, Sie zog die Sehne des Bogens, Und verlieh ihr Gehör mir nicht.

[5] Der Ostwind hauchet im Duften, Spezerei'n und Gewürze aus. Warum verwandelt der innre Sinn Veilchenerde in Moschus nicht?

[6] Nun sind die Locken des Veilchens Aufgerißen vom Hauch des Osts. Warum erinnert mein Herz sich Dieses Bündnißzerreißers nicht.

[7] Entbrannt von Gier nach deinem Genuße Traut der Seele das Herze nicht. Die Seele, dich nur verlangend, Dien't dem Leben des Körpers nicht.

[8] Mein silberschenklichter Schenke, Schenket uns nur die Hefen ein! Wir wünschen ähnlich dem Glas ganz Mund zu werden; wer wünscht es nicht?

[9] O zieh' zurücke die Hände, Meinen Wangen thu' nichts zu Leide! Der Tropfen Thaues wird ohne Meine Thränen zur Perle nicht.

[10] Hafis befolgte dein Wort nicht, Deine Wimpern erstachen ihn Mit Recht! denn Jeder verdienet Tod, der freundlichem Rath nicht folgt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.13-4.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.13

German Translation

[1] در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

[2] در نعل سمند او شکل مه نو پیدا
وز قد بلند او بالای صنوبر پست

[3] آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست
وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم چون هست

[4] شمع دل دمسازم بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان برخاست چو او بنشست

[5] گر غالیه خوش بو شد در گیسوی او پیچید
ور وسمه کمانکش گشت در ابروی او پیوست

[6] بازآی که بازآید عمر شده حافظ
هر چند که ناید باز تیری که بشد از شست

[1] Into the Magian's cloister ,came my Friend a goblet in His hand
With wine intoxicated ,He with his eye intoxicated the wine - drinkers .

[2] In His steed's hoof ,appeared the form of the new moon
From His lofty stature ,low ,the stature of the lofty cypress .

[3] Well ,wherefore ,shall I say Existence is mine when no knowledge of myself is mine
Wherefore shall I say Non - existence is mine when my expectation is to be with Him God

[4] When He arose to depart the light of the candle of the heart of friends went out in non - existence
When He sate down entered the hidden the spectators' clamour through loss of Him ,and farness from Him arose .

[5] If noisome civet became fragrant ,it was associated with His tress
If indigo became a bowman ,it was associated with His curved eye - brow .

[6] O true Beloved Come back that Hafiz's spent life may come back
Although the arrow that hath sped from the aim of the bowman cometh not back .

[1] Ins Kloster kam mein Freund, das volle Glas in Händen, Von Wein, die Anderen von seinen Augen trunken.

[2] Der neue Mond erglänzt am Hufe seines Pferdes, Die Pinien sind klein, verglichen seinem Wuchse.

[3] Mir nicht bewußt, wie kann ich sagen, daß ichs bin, Und daß ich ihn nicht schau', wenn ich ihn stets anschaue?

[4] Des Kreises Licht erlöscht, so bald er geht von hinnen, Und wenn er kommt, verstummen die Beschwörenden.

[5] Der Moschus riecht von der Berührung seines Haares Die Braunenschminke krümmt sich nach den schönen Augen.

[6] O komm' zurück, dann kommt Hafisens Jugend wieder, Wiewohl der Pfeil nicht wiederkehrt zum Bogen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.68-4.68

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.68

German Translation

[1] آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت

[2] تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه‌ها رفت

[3] بر شمع نرفت از گذر آتش دل دوش
آن دود که از سوز جگر بر سر ما رفت

[4] دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم
سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت

[5] از پای فتادیم چو آمد غم هجران
در درد بمردیم چو از دست دوا رفت

[6] دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت

[7] احرام چه بندیم چو آن قبله نه این جاست
در سعی چه کوشیم چو از مروه صفا رفت

[8] دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید
هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت

[9] ای دوست به پرسیدن حافظ قدمی نه
زان پیش که گویند که از دار فنا رفت

[1] That Bold One of Pan - face the true Beloved who ,last night ,by me passed ,
What sin saw He that ,by way of Khita ,He passed

[2] Since from my sight ,went that world - seeing eye ,
None knoweth what tears from my eye have passed .

[3] Last night ,from the passing of the heart's fire ,to the candle passed not
That smoke sigh that ,to our head ,from the liver's consuming passed .

[4] Being far from His face ,momently ,from the fountain of my eye ,
A torrent of tears came and the deluge of calamity passed .

[5] From our feet ,we fell when separation's grief came
In grief ,we remained ,when from the hand ,the remedy union with Thee passed .

[6] The heart said : With prayer ,one can again obtain union with Him .
'Tis a life - time since my life all in the work of prayer passed .

[7] Wherefore do I bind put on the pilgrim - robe of the true Beloved for that Kihla is not here
In effort ,wherefore do I strive since from mount Marvah ,mount Safa hath passed

[8] Yesterday ,with the essence of the pity ,when he beheld me ,the physician said
Alas beyond the rules of cure ,thy grief hath passed .1 '

[9] O friend for asking Hafiz how he fareth plant thy foot to visit him
Before that time when they shall speak saying From the frail house this world he hath passed .

[1] Der Türke mit dem Feengesicht Der gestern von uns weggegangen, Welch' einen Fehler hat er gesehn, Daß er nach Chata fehlgegangen?

[2] Seit dieses weltensehende Aug' Von meinem Blicke sich entfernte, Weiß Keiner, was vor meinem Gesicht Für Bilder sind vorbeigegangen.

[3] Der Rauch, der von den Gluthen der Brust Am Abend gestern aufgestiegen, Ist über den entzündeten Rauch Der Kerze weit hinausgegangen.

[4] Entfernet von des Freundes Gesicht Vergießt die Quelle meines Auges, Von Zeit zu Zeit den reißenden Strom, Davon die Sündfluth ausgegangen.

[5] Als mich der Krampf der Trennung befiel, Sank auf der Stelle ich zusammen, Zurückgeblieben bin ich mit Schmerz, Nachdem der Arzt davon gegangen.

[6] Es sprach mein Herz: zu seinem Genuß Kann man wohl durch Gebet gelangen. Seitdem ist meines Lebens Genuß In Nichts, als im Gebet vergangen.

[8] Als mich der Leibarzt gestern besucht', Sprach er zu mir bedaurungsweise, Dein Uebel ist, o Schade für dich! Die Heilung längst vorbeigegangen.

[9] O gehe zu Hafisens Besuch, Erkund'ge dich nach seinem Wohlseyn, Noch eher als die Kunde dir kommt, Er sey aus dieser Welt gegangen.