Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	5
Translated to:	جواب 1

5 Poems contain answer

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.4-27.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.4

German Translation

[1] به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
که کس مباد ز کردار ناصواب خجل

[2] صلاح ما همه دام ره است و من زین بحث
نیم ز شاهد و ساقی به هیچ باب خجل

[3] بود که یار نرنجد ز ما به خلق کریم
که از سؤال ملولیم و از جواب خجل

[4] ز خون که رفت شب دوش از سراچه چشم
شدیم در نظر ره روان خواب خجل

[5] رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش
که شد ز شیوه آن چشم پرعتاب خجل

[6] تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا
که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل

[7] حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت
ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجل

[1] Even as in the rose - season the time of manifestations of glories of mysteries of repentance of wine love I became ashamed ,
So of un - upright conduct abandoning wine - drinking let none be ashamed .

[2] My counsel the circulation of the cup is all the snare of the Path and ,of the argument ,
On account of the lovely one ,or of the Saki ,in no way am I ashamed .

[3] It may be that ,through His compassionate nature ,the true Beloved asketh not my sin
For ,of question I am vexed and of answer ,ashamed .

[4] Of the blood ,that ,last night ,went flowing from the pavilion of the eye ,
In the sight of the night - prowlers of sleep that come upon the path of the eye we were ashamed .

[5] Lawful it is ,if the intoxicated narcissus cast down its head
For ,of that Beloved's eye full of wrath ,it became ashamed .

[6] Than the resplendent sun ,more beauteous of face ,thou art .Thanks to God
That ,in the sun's face ,of thee O murshid I am not ashamed .

[7] The veil of the Zulmat darkness the gleaming water of life of Khizr established for the reason that it became ,
Of the pure nature of Hafiz and of this his poetry lustrous like water ,ashamed .

[8] Beneath the lip ,poison - laughter ,why expresseth the cup ,
If ,of Thy ruby lip ,the ruddy wine became not ashamed

[9] Its face in the veil of the shell ,it the pure pearl concealed on that account ,
That ,of the pearls of my lustrous verse ,the pearl of pure water became ashamed .

[1] Ich habe nie vor deiner ThürNoch meine Wangen abgewendet,Durch Gottes Gnade hab' ich michDerselben nicht zu schämen.

[2] Ich fieng an in der RosenzeitDer Reu' des Trinkens mich zu schämen,Und doch soll Niemand deß, was erNicht recht gethan sich schämen.

[3] Es ist die EingezogenheitAuf meinem Wege nur ein Fallstrick,Denn ich will mich der Schönen nichtUnd nicht der Schenken schämen.

[4] Die Freundinn wird ob ihrer HuldMit Fragen mich vielleicht verschonen,Mich kränkt die Frage und ich mußDer Antwort mich nur schämen.

[5] Des Blutes halb, das gestern nachtsGeflossen ist von meinen Augen,War vor den Nachtgesichtern ichIm Falle mich zu schämen.

[6] it allem Recht hängt die NarzißDen Kopf auf eine Seite nieder,Sie muß sich vor des Liebchens Aug'Sobald es zürnet, schämen.

[7] Es überscheint der Sonnenglanz,Der Glanz von deinem Angesicht,Gott sey gelobt! ich habe michVor dir doch nicht zu schämen. Warum, lacht wohl das Glas voll WeinSo giftig zwischen deinen Lippen?Es muß vor dem Rubin des MundsDer Wein gewiß sich schämen. Die Perle hat ihr AngesichtVersteckt im Schleier einer Muschel;Denn vor den Perlen des GesangsMuß sie sich billig schämen. D

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.8-32.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.8

German Translation

[1] آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
گردون ورق هستی ما درننوشتی

[2] هر چند که هجران ثمر وصل برآرد
دهقان جهان کاش که این تخم نکشتی

[3] آمرزش نقد است کسی را که در این جا
یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

[4] در مصطبه عشق تنعم نتوان کرد
چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی

[5] مفروش به باغ ارم و نخوت شداد
یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی

[6] تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا
حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

[7] آلودگی خرقه خرابی جهان است
کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی

[8] از دست چرا هشت سر زلف تو حافظ
تقدیر چنین بود چه کردی که نهشتی

[1] If to us a letter ,that perfumed hair the beloved had written ,
The leaf of our existence ,the sphere would not have folded up .

[2] Although separation bringeth forth the fruit of union ,
Would to God that this seed ,the villager of the world God had not sown .

[3] Forgiveness is the cash of that one to whom ,here ,
Is a Friend like a hurl and an abode like a paradise .

[4] In love's inn ,one cannot make happiness
When the pillow is golden ,with a brick ,I am content .

[5] For the garden of Iram ,and the power of Shudad ,sell not
A bottle of wine of love and a sweet lip of the murshid and the border of a field .

[6] O wise heart grief for a mean world ,how long
Alas it is that with beauteousness ,it the heart became the lover of hideousness

[7] The stain of the khirka is the ruin of the world
A way - farer ,one of heart ,one pure of nature where

[8] From his hand ,Thy tress - tip why did Hafiz let go
Thus ,was fate .What would he have done ,if he had not let go

[1] Hätte dieser schwarze Bart Mir ein Wort geschrieben, O das Blatt von meinem Seyn Wäre aufgeschrieben!

[2] Bringet Trennung gleich zuletzt Früchte des Genusses, Besser wär's, man hätte jetzt Nicht verpflanzt den Samen. Deine Feder hört nie auf Zucker auszuströmen! Doch du zeigtest Liebe nicht, Schriebest keine Antwort. Hätte dich der Architekt Liebe nicht gebauet, Wär' mit Liebe Menschenthon Nicht geknetet worden?

[3] Sage mir vom Paradies Nichts, du frommer Klausner, Denn mein Mädchen ist Huri, Und mein Haus ist Eden.

[4] Nimmer ruht es sich bequem Auf der Liebe Soffa. Mangeln goldne Polster nur, Thun's auch Strohtapeten.

[5] Gieb nicht für den Prunk Schebads, Für den Garten Erems, Eine Flasche voll von Wein, Eine Saat der Lippen. Was ist für ein Unterschied Zwischen unserm Wissen, Wer nicht sieht, was weiß er wohl, Was da schön und mild sey. Nicht allein in meinem Sinn Ist ein Götzentempel, Ueberall steht ein Alatr, Ueberall Idole.

[6] Weises Herz, wie lang wirst du Leiden auf der Erde? Weh des Schönen, welches sich Hat verliebt in Wilde.

[7] Von dem Kleid mit Wein befleckt, Rühret her das Unglück, Sage, wo ist wohl der Mann Deines Sinns und Herzens.

[8] Warum ließ Hafis dein Haar Wohl aus seinen Händen, So ward es ihm einst bestimmt, Konnt' er anders handeln?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.15-10.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.15

German Translation

[1] همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد

[2] حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد

[3] شبی که ماه مراد از افق شود طالع
بود که پرتو نوری به بام ما افتد

[4] به بارگاه تو چون باد را نباشد بار
کی اتفاق مجال سلام ما افتد

[5] چو جان فدای لبش شد خیال می‌بستم
که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد

[6] خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز
کز این شکار فراوان به دام ما افتد

[7] به ناامیدی از این در مرو بزن فالی
بود که قرعه دولت به نام ما افتد

[8] ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ
نسیم گلشن جان در مشام ما افتد

[1] O true Beloved the Huma of the height of felicity to the snare of ours falleth .
If ,Thy passing to the dwelling of ours falleth .

[2] Like the up - rising bubble ,up I cast my cap with joy ,
If a reflection of Thy face into the cup of ours falleth .

[3] A night when the moon of desire ariseth from the horizon ,
It may be that the ray of that light of the moon on the roof of ours falleth .

[4] When to Thy court ,no access is the wind's ,
How the chance of opportunity of salutation of ours falleth

[5] When my life became the sacrifice for Thy lip I established the fancy
That a drop of its limpid water to the palate of ours falleth .

[6] The fancy Thy tress spake saying O Lover make not thy life the means of thy desire
For ,of this kind ,many a prey into the snare^ of ours falleth .

[7] From this door ,go not in hopelessness .Strike an omen
It may be that the die of fortune to the name of ours falleth .

[8] Whenever Hafiz boasteth of the dust of Thy street
The breeze of the rose - bed of the soul into the perfume - place of ours falleth ,

[1] Der Vogel des Glücks ist in unser Netz gefallen, Sobald es bei uns dir vorbeizugeh'n gefallen.

[2] Ich schleudre aus Freuden zum Himmel auf die Kappe, Sobald mein Glas des Gesichtes Glanz gefallen.

[3] Geht einstens der Mond des Verlangens auf am Himmel, So wird auf die Hütte ein Strahl des Lichtes fallen.

[5] Geopfert ist deinem Gesichte meine Seele, Vielleicht wird ein Tropfen der Lippen auf mich fallen.

[6] Verzweifelnd verlaße die Thür nicht. Loose einmal! Vielleicht wird auf uns noch das Loos des Glückes fallen.

[7] Wer immer Hafis! den Bezirk der Freundinn lobet, Dem wird von den Rosen des Geists ein Duft auffallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.25-10.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.25

German Translation

[1] آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد

[2] از سر کشته خود می‌گذری همچون باد
چه توان کرد که عمر است و شتابی دارد

[3] ماه خورشید نمایش ز پس پرده زلف
آفتابیست که در پیش سحابی دارد

[4] چشم من کرد به هر گوشه روان سیل سرشک
تا سهی سرو تو را تازه‌تر آبی دارد

[5] غمزه شوخ تو خونم به خطا می‌ریزد
فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

[6] آب حیوان اگر این است که دارد لب دوست
روشن است این که خضر بهره سرابی دارد

[7] چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر
ترک مست است مگر میل کبابی دارد

[8] جان بیمار مرا نیست ز تو روی سؤال
ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد

[9] کی کند سوی دل خسته حافظ نظری
چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد

[1] That one ,from whose fragrant hyacinth lock ,a great torment of jealousy ambergris hath .
Again ,with those heart - gone lovers grace and reproach hath .

[2] By the head of his own slain one the lover He the Beloved passeth swiftly like the wind
What can one do For ,He is like swift life and swiftness of departing it life hath .

[3] From behind the screen of His tress ,the moon ,displaying the brilliancy of the sun ,
Is a great sun that ,in front ,a cloud hath .

[4] In every corner ,my eye made flowing a torrent of tears ,
So that ,with a great quantity of water ,freshness ,Thy straight cypress hath .

[5] In error ,Thy bold glance sheddeth my blood ;
Be its opportunity to do so for a very correct judgment it hath .

[6] If that be the water of life ,that the lip of my Beloved hath ,
Clear this is that only a share of the mirage not of the water of life Khizr hath .

[7] On account of my heart ,Thy intoxicated eye desireth my liver life
The Bold one is intoxicated .Perchance ,inclination for a piece of roast meat my liver He hath .

[8] The path of questioning Thee is not my sick soul's
Happy that shattered one the lover who ,an answer from the Beloved ,hath .

[9] Towards Hafiz's wounded heart ,when a glance casteth
Thy intoxicated eye ,that ,in every corner ,a ruined one a lover hath .

[1] Die Freundinn, deren Haarnarziß Der Schwärze Neid erreget hat, Sie, die mit den Verliebten noch Beständig was zu zanken hat.

[2] Mit Schnelle geht sie über das, Was sie zunächst betrift, hinaus. Was ist hiebei zu thun, sie lebt, Ihr wißt, das Leben Eile hat.

[3] Ihr strahlenvolles Mondgesicht Vom Schleier ihres Haars versteckt, Ist blos ein Sonnenangesicht, Das Wolken vorgezogen hat.

[4] Mein Auge hat in jeder Eck' Vergoßen einen Thränenstrom, Damit der hohen Cedern Wuchs Beständig frisches Wasser hat.

[5] Die Schelmenwimpern haben zwar Aus Irrthum ausgeschöpft mein Blut, Es mangle nie Gelegenheit hiezu, Weil man die beste Absicht hat.

[6] Wenn was von ihren Lippen quillt, Das wahre Lebenswasser ist, So ist ein Dunst nur jener Quell, Den Choser im Besitze hat.

[7] Dein trunknes Aug' verlanget sehr, Daß ihm mein Herz sey dargebracht, Natürlich! denn es ist ein Türk, Der nach dem Raub' Verlangen hat.

[8] Ach meine kranke Seele darf Sich nicht erkundigen um dich, Beglückt der Kranke, welcher stets Von seinem Freunde Kunde hat.

[9] Wenn würdigt sich dein trunkenes Aug', Herabzuschauen auf Hafis, Dein trunknes Aug', das überall Verzweiflung angerichtet hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.116-10.116

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.116

German Translation

[1] به کوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود
که جوش شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود

[2] حدیث عشق که از حرف و صوت مستغنیست
به ناله دف و نی در خروش و ولوله بود

[3] مباحثی که در آن مجلس جنون می‌رفت
ورای مدرسه و قال و قیل مسئله بود

[4] دل از کرشمه ساقی به شکر بود ولی
ز نامساعدی بختش اندکی گله بود

[5] قیاس کردم و آن چشم جادوانه مست
هزار ساحر چون سامریش در گله بود

[6] بگفتمش به لبم بوسه‌ای حوالت کن
به خنده گفت کی ات با من این معامله بود

[7] ز اخترم نظری سعد در ره است که دوش
میان ماه و رخ یار من مقابله بود

[8] دهان یار که درمان درد حافظ داشت
فغان که وقت مروت چه تنگ حوصله بود

[1] O Lord in the street of the wine - house the corner of Hafiz's heart in the morning the end of youth ,the beginning of old age what tumult of zikr that was
For ,the clamour of the lovely one ,and of the Saki the form of God that ,at the beginning of zikr is the spectacle - place of zakirs and of the candle ,and of the fire - grate the fervour of divine lights ,and the descending of endless bounties was .

[3] That disputation of hakikat that ,in that circle of phrenzy ,passed
Beyond the disputations of the illusory of the college ,and the proposition ,and the answer ,and the question was .

[4] From the glance the glories of manifestations of the Saki the adored God my heart was in thanks .But ,
From want of concordance of fortune ,a little complaint mine was .

[5] Of that eye ,bold ,sorcery - displaying ,I estimated
Many a sorcerer ,like the great Samirl ,in lamentation of its sorcery was .

[6] To Him ,I said On my lip ,place a kiss .
With laughter ,He spake On my part this thus was .

[7] From thy star ,the auspicious view is in my path .For ,
Between the moon and my beloved face ,opposition was .

[8] The beloved's mouth ,that Hafiz regarded pain's remedy
Alas how little of spirit ,the time of manliness was .

[1] Ey, ey! was in der Schenke heut, Des Morgens für ein Lärmen war, Wo Schenke, Liebchen, Fackel, Licht Im heftigsten Tumulte war.

[2] Und wo (wiewohl Erklärungen Die Lieb'geschichte nicht bedarf) Die Flöte und die Trommel doch Im lautesten Getöse war.

[3] Wer blos aus Lieb' zu Streit und Zank In diesem Kreis von Narren gieng, Wohl weit entfernet von dem Streit Der Schulen und der Kanzeln war.

[4] Mein Herz war für Liebkosungen Des Schenken voll von Dankbarkeit, Wiewohl ich auf des Glückes Gunst Nicht allzugut zu sprechen war.

[5] Ich schloß aus dem Vergangenen, Daß dieses böse Gaukleraug' Wie einst Samir dem Zauberer Voll böser Zauberstücke war.

[6] Ich sprach zum Liebchen: weis mir an, Auf deine Lippen einen Kuß, Sie lächelte und sprach: hast du Gehört, daß dies je Sitte war?

[7] Es leuchtet mir ein Glücksgestirn, Weil gestern zwischen dem Gesicht Von meinem Freunde und dem Mond Ein Gegensatz im Werke war.

[8] O wehe! wie der Freundinn Mund, Der einzig nur Hafisen heilt, Zur Zeit der Gnaden, und der Huld So wunder eng und lieblich war.