Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	6

6 Poems contain askest

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.10-28.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.10

German Translation

[1] مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

[2] به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

[3] نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی
گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

[4] ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

[5] فرورفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی
دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

[6] شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم
رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

[7] کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت
نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم

[8] تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

[1] Me ,Thou beholdest and ,in a moment ,my pain ,greater Thou makest
Thee ,I behold and momently my inclination for Thee greater becometh .

[2] As to my state ,Thou askest not what mystery Thou hast ,I know not
For my remedy ,Thou strivest not perchance ,my pain ,Thou knowest not .

[3] Not the way is this that me ,on the dust ,Thou shouldst cast and pass on
Pass by me and again my state ask ,so that the dust of Thy Path ,I may become .

[4] From off Thy skirt ,I keep not my hand ,save in the dust of the grave and ,that very moment ,
When ,over my dust in the grave Thou passest ,Thy skirt ,my dust will seize .

[5] From grief of love for Thee ,my breath of life descended .Breath ,Thou givest till when
Forth from me ,destruction ,Thou takest : Thou sayest not : Breath ,bring forth .

[6] One night ,in the darkness ,from Thy dark tress ,my heart I sought
Thy face ,I beheld and a cup of Thy ruby lip ,again I drank .

[7] Suddenly ,Thee ,into my bosom ,I drew and ,into the curl of Thy tress ,it my heart went
On Thy lip ,my lip I placed and ,soul and heart ,made sacrifice .

[8] To Hafiz ,kind be Thou .To the enemy say Thy life surrender :
When on Thy part ,warmth I see ,of the enemy cold of breath ,mine ,what fear

[1] Wenn du hinaus auf Felder geh'st,Hinaus in's Grüne wandelst,So strömet meine blut'ge Thrän'Herab die gelben Wangen.

[2] Du schauest mich und alsogleichVermehrest du mein Leiden;Ich schaue Dich und alsogleichVermehrt sich meine Liebe.

[3] Ich weiß nicht, was im Sinn du führst,Du fragst nicht, wie's mir gehe;Du eilest nicht, mir beizustehn,Weißt du nicht, daß ich kränkle?

[4] Du wirfst mich in den Staub, und gehstVorüber, ist dies billig?O komm, und frage, wie's mir geht,Ich will dein Wegstaub werden.

[5] Ich zieh' die Hand von deinem StaubNicht ab, bis daß ich Staub bin,Wenn du mein Grab vorübergehst,Flieg' ich dem Saum als Staub an.

[6] Im Gram um deine Liebe giengHinab zum Grund die Seele,Du rächest dich, du sagest nichtNun ruhe aus ein wenig.

[7] Ich suchte bei der dunkeln NachtMein Herz in deinen Locken,Da sah ich deiner Wangen Mond,Und trank aus rothen Lippen.

[8] Ich zog dich her an meine Brust,Da kräusten sich die Haare,Ich legte Lippen auf den Mund,Aufopfernd Herz und Seele.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.30-32.30

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.30

German Translation

[1] ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی

[2] در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی

[3] در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

[4] نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکن
ور نه چون بنگری از دایره بیرون باشی

[5] کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

[6] تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای
ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشی

[7] ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان
چند و چند از غم ایام جگرخون باشی

[8] حافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این است
هیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشی

[1] O heart that moment when ,intoxicated with wine rose of hue ,thou art
Without gold and treasure ,with a hundred pomps of Karun thou art .

[2] In the stage where to fakirs the seat of wazlrship ,they give ,
I expect that above all in rank thou art .

[3] In the path to the abode of Laila the true Beloved wherein are dangers ,
The first condition of its step is ,that Majnun the perfect lover thou be .

[4] Thee ,love's centre I showed .Ho mistake make not
If not ,when thou lookest outside of the circle of lovers thou art .

[5] Departed ,the karvan of thy fellow - travellers and ,in sleep ,thou art and the desert is in front
O heart I know not how thou goest from whom ,the path thou askest what thou doest how in this desert ,ignorant of the path ,alone thou art .

[6] The kingly crown ,thou seekest the essence perfection of thy own nature ,display
If ,indeed ,of the essence the race of Jamshid and of Firidun thou be .

[7] A cup ,drink and on the skies ,a draught ,cast
On .account of time's grief ,the liver of blood of grief how long ,how long art thou

[8] Hafiz of poverty ,bewail not .For ,if this be thy poetry ,
Appeareth no one happy of heart ,that sorrowful thou shouldst be .

[1] Mein Herz! wenn du vom rothen Wein Zu Grund gerichtet bist, So wisse, daß du ohne Gold Reich wie Karun einst bist.

[2] Wenn man die Ehrenstellen einst Den Armen wird verleih'n, So hoffe ich, daß du alsdann, Weit mehr als alle bist.

[3] Auf Leila's Pfad, der voll Gefahr Und voll Beschwerde ist, Ist vor dem Andern Allem noth, Daß ein Medschnun du bist.

[4] Ich zeigte dir der Liebe Punkt, Gieb acht und irre nicht, Daß du, indessen du hinsiehst, Nicht aus dem Zirkel bist.

[5] Die Karawane ist schon fort, Du schlägst der Trägheit Schlaf, Wen fragest, und was machst du denn, Ey sage, wie du bist.

[6] Du geizest nach dem Fürstenthron, Zeig deine Eigenschaft, Und wenn du aus dem Stamm Dschemschids Und Feridunens bist.

[7] Du trink den Becher aus, und wirf Die Hefen himmelan, Weil du genug vom Gram der Zeit Mit Blut beflecket bist.

[8] Hafis beklag' die Armuth nicht, Sind diese Lieder dein, So wird kein Edler zugesteh'n, Daß du betrübet bist.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.70-10.70

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.70

German Translation

[1] یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[2] آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

[3] کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

[4] لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

[5] شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

[6] گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

[7] صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

[8] زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

[9] حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

[1] Friendship in none ,I perceive .To friends what hath happened
Friendship ended when To friends what hath happened

[2] Black of hue became the limpid ,gleaming water of life .Khizr ,auspicious of foot ,is where
From its own roseate colour ,the rose hath changed .To the spring - breeze what hath happened

[3] None saith A friend preserved the right of friendship .
Those right - understanding ,what state hath befallen To friends what hath happened

[4] Years it is since no ruby came from the mine of manliness
To the sun's heat ,to the wind's effort ,to the rains ,what hath happened

[5] This land was the city of friends and the dust of kind ones
Friendship ,how ended To the city friends ,what hath happened

[7] Many a rose a created being hath blossomed no cry of a bird hath risen
To the nightingales lovers of God what hath chanced To those of a thousand notes lovers of God what hath happened

[8] No sweet melody ,maketh Zuhra the murshid Perchance ,she hath consumed her lute tongue
Intoxication ,none desireth .To the wine - drinkers ,what hath happened

[9] Hafiz divine mysteries ,none knoweth .Silence
Of whom ,askest thou saying To the state of Time's revolution ,what hath happened

[1] Nirgends kann ich Freunde schauen, Was ist aus ihnen geworden? Wo ist Freundschaft? wo die Freunde? Was ist aus ihnen geworden?

[2] Trübe ist des Lebensquelle, Wo ist der reinliche Chiser? Umgekehrt sind Wind und Rosen, Was ist aus ihnen geworden?

[3] Keiner redet von den Freunden, Die Wort und Treue bewahren, Dankbarkeit, wohin entfloh sie? Was ist aus Freunden geworden?

[4] Aus der Mine ihrer Gnaden Entsteigen nicht mehr Rubinen, Windepfleg' und Sonnenwärme Was ist aus ihnen geworden?

[5] Diese Stadt war sonst der Wohnort Der Fürsten und der Verliebten, Was befiel denn die Verliebten? Was ist aus Fürsten geworden?

[6] Gottesleitung, Himmelsgnade Ward uns als Spende geworfen, Keiner tummelt auf dem Platz sich, Was ist aus Reitern geworden?

[8] Sohre singet nicht mehr lieblich, Hat sie die Leier verbrennet? Niemand freut sich mehr des Rausches, Was ist aus Trinkern geworden?

[9] Schweige still Hafis, denn Niemand Erspäht Geheimniße Gottes, Welchen fragst du von dem Zeitlauf, Was ist aus selbem geworden?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.5-4.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.5

German Translation

[1] ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

[2] شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

[3] هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات بگویید که هشیار کجاست

[4] آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

[5] هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

[6] بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش
کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

[7] عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

[8] ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

[9] حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

[1] O fragrant morning breeze the Angel of Death The Beloved's rest - place is where
The dwelling of that Moon ,Lover - slayer ,Sorcerer ,is where

[2] Dark is the night the world and in front ,the path of the Valley of Aiman the desert of the Path
The fire of God's splendour from the olive bush of Tor where The time and the place of promise of beholding is where

[3] Whoever came to this effacing world hath the mark of ruin the effacement by death ,of this borrowed existence
In the tavern the world ask ye saying The sensible one is where

[4] One of glad tidings is he who knoweth the sign
Many are the subtleties .The confidant of mysteries is where

[5] Every hair - tip of mine hath a thousand bits of work with Thee
We ,are where And ,the reproacher ,void of knowledge of work ,is where

[6] The lover ,shattered with pain of grief of separation from Thee ,consumed
Thou Thyself askest not ,saying That lover ,grief suffering ,is where

[7] Reason hath become distraught that musky dark tress ,where
Apart from us ,the heart hath taken the corner of retirement the eye - brow of the heart - possessor is where

[8] The cup ,and the minstrel ,and the rose ,all are ready .
But ,ease without the Beloved is not attainable .The Beloved is where

[9] Hafiz grieve not of the cruel autumn wind which bloweth in the sward of the worl d
Exercise reasonable thought .The rose time without the thorn the autumn wind is where

[1] O Morgenwind, der Freundin Ruheplatz wo ist er? Der Wohnort dieses seltnen Monds, Der die Verliebten mordet, Wo ist er?

[2] Die Nacht ist finster, vor uns liegt das Thal der Ruhe, Wo ist das Feuer Sinais? Wo ist der verheißne Anblick? Wo ist er?

[3] Wer auf die Welt kömmt, trägt in sich Zerstörung, Verstöret schauet er umher, Und fragt, wo ist der Weise? Wo ist er?

[4] Wer Liebe kundig ist, darf gute Kunde bringen, Denn der Geheimnisse sind viel, Wem wurden sie vertraut? Wo ist er?

[5] Mit jeder Spitze deines Haars hab' ich viel tausend Geschäfte abzuthun, ha! wo Bin ich? wo ist der Lästrer? Wo ist er?

[7] O bind mit deinem Haare den Verstand, er raset. In einem Winkel sitzt mein Herz, Wo ist der Brauen Bogen? Wo ist er?

[8] Bereitet sind der Wein, die Sänger und die Rosen, Doch ohne den Geliebten wird Kein Freudenfest bereitet. Wo ist er? Ich bin der Zelle und des Scheichs längst überdrüßig, Wo ist der Christenknab' mein Freund? Wo ist der Ort des Weines? Wo ist er?

[9] Des Herbstwinds zürne nicht, vernünftig sollst du denken, Hafis, wo ist der Rosenstrauch Der keine Dornen hat? Wo ist er?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.32-4.32

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.32

German Translation

[1] گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

[2] گو شمع میارید در این جمع که امشب
در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

[3] در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

[4] گوشم همه بر قول نی و نغمه چنگ است
چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است

[5] در مجلس ما عطر میامیز که ما را
هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است

[6] از چاشنی قند مگو هیچ و ز شکر
زان رو که مرا از لب شیرین تو کام است

[7] تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

[8] از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

[9] میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

[10] با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلب عیش مدام است

[11] حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است

[1] When the rose is in the bosom ; wine in the hand and the Beloved to my desire ,
On such a day ,the world's Sultan is my slave .

[2] Say Into this assembly ,bring ye no candle for to - night .
In our assembly ,the moon of the Friend's face is full .

[3] In our order of profligates the wine - cup is lawful but ,
O Cypress ,rose of body without thy face presence unlawful .

[4] My ear is all intent on the voice of the reed and ,the melody of the harp the instruction of the Murshid
My eye is all intent on Thy ruby lip ,and on the circulation of the cup the manifestations of glories of God in the night season

[5] In our assembly of Lovers mix not 'itr perfume for our soul ,
Every moment ,receiveth perfume from the fragrance of the tip of Thy tress .

[6] Say ye naught of the sweetness of candy and sugar the delights of the world
For my desire is for Thy sweet lip the sweet stream of Divine grace ,the source of endless delight

[7] From the time when the treasure of grief for Thee was dweller in my ruined heart ,
The corner of the tavern is ever my abode .

[8] Of shame ,why speakest thou For from shame is my name renown
Of name renown why askest thou For from name renown is my shame .

[9] Wine - drinker ,distraught of head ,profligate ,and glance - player 1 am :
In this city ,who is that one who is not like this

[10] To the Muhtasib ,utter not my crime ; for he also
Is ever like me in desire of the drinkers of wine .

[11] Hafiz sit not a moment without wine ,and the Beloved
Tis the season of the rose ,and of the jessamine ,and of the 'Id of Siyam

[1] Rosen am Busen! Wein in der Hand, Die Liebste nach Willen! Dann sind Kaiser meine Sklaven

[2] Weg mit den Lichtern, traget sie weg! In dieser Versammlung Scheinet heut der Liebsten Vollmond.

[3] Wein ist erlaubt nach unserm Gesetz; Doch ohne dein Antlitz

[4] Lautengetön erfreut das Ohr Das Auge verweilet Auf den Lippen, auf dem Glase.

[5] Rosenceder ists verbothen. Rosengeruchs bedürfen wir nicht, Es duften die Seelen Vom Geruche deiner Locken.

[6] Rede mir nicht vom Zuckergebäck! Der Zucker der Lippen Ist der höchste meiner Wünsche.

[7] Seit im verstörten Busen der Schatz Des Kummers verwahrt liegt, Liege ich verstört in Schenken.

[8] Sprich von Schimpf nicht, Schimpf ist mein Ruhm. Was fragst du vom Ruhme? Ruhm ist mir zum Schimpf geworden.

[9] Rauschig und taumelnd schmachtenden Blicks Durchzieh' ich die Straßen, Zeige sich, der mir nicht gleichet!

[10] Saget hievon der Obrigkeit nichts Begabet mit Trinklust Ist sie selber anzuschauen.

[11] Bleibe nicht ohne Liebchen und Wein Hafis bei dem Feste Zu der Zeit der Rosenblüthe.