Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	6
Translated to:	افتاده 2

5 Poems contain befallen

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.11-10.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.11

German Translation

[1] پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد

[2] از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر
ای دیده نگه کن که به دام که درافتاد

[3] دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

[4] از رهگذر خاک سر کوی شما بود
هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد

[5] مژگان تو تا تیغ جهان گیر برآورد
بس کشته دل زنده که بر یک دگر افتاد

[6] بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
با دردکشان هر که درافتاد برافتاد

[7] گر جان بدهد سنگ سیه لعل نگردد
با طینت اصلی چه کند بدگهر افتاد

[8] حافظ که سر زلف بتان دست کشش بود
بس طرفه حریفیست کش اکنون به سر افتاد

[1] Elderly of head ,into my head youthful love ,hath fallen
And that mystery of love that ,in the heart ,I concealed ,out hath fallen .

[2] From vision's path ,the bird of my heart went soaring
O eye of my heart behold into whose snare ,it the bird of the heart hath fallen .

[3] O sorrow that ,for that musky deer ,dark of eye ,
Like the musk - pod ,much heart's blood ,into my liver ,hath fallen .

[4] From the thoroughfare of the gracious dust of the head of your street ,is
Every musk - pod that ,in the hand of the morning - breeze ,hath fallen .

[5] Since thy eye - lashes drew forth the sword ,world - seizing ,
Many a slain one ,heart - alive the true lover it is that ,on each other ,hath fallen .

[6] In this house of retribution the upspringing of the world
With the dreg - drunkards holy men whoever in strife fell ,out in wretchedness hath fallen .

[7] If the valueless black stone give its own life ,it becometh not the valuable ruby :
What may it do With its original ill nature ,it ,the state of ill - nature hath befallen .

[8] Hafiz whose happy hand hath the tress of idols ,
Into his head ,a very powerful rival is it the tress that hath fallen .

[9] Lament that notwithstanding discernment ,that bird ,speech - weighing ,
Its path ,thought attacked and ,into the snare of danger ,it the bird hath fallen .

[1] Die Liebe eines Jünglings ist In meinen greisen Kopf gefallen, Das Heimliche, was ich verbarg, Ist zu der Thür hinausgefallen.

[2] Der Vogel meines Herzens ist Geflogen auf den Weg der Liebe, O habe darauf Acht, mein Aug', In wessen Netz er denn gefallen.

[3] Ob der Gaselle, weh! o weh! Der Moschus haucht aus schwarzen Augen, Ist vieles Blut hinab in's Herz, Wie in die Moschushaut gefallen.

[4] Als an dem Staube eurer Thür, Der Morgenwind vorbeigegangen, Ist jeder Duft, den er besitzt, In seines Odems Hand gefallen.

[5] Seit das erobrungsreiche Schwert Die Wimpern aufgehoben haben, Sind todten Herzens, Lebende Zusammen auf den Platz gefallen. Von wem ward dieser Wind ernähr't, Daß in den Schenken alle Trunk'nen, Sobald sein Edensodem weht, Wie sinnenlos zusammenfallen.

[6] Ich habe vom Vergeltungsrecht Auf dieser Erde viel erfahren, Wer Hefetrinkern Böses that, Ist in ein böses Loos gefallen. Zuletzt wird euch ein Herzensgram, Ein Herzensweh euch übermannen, Von dieser Gluth, die Herzen brennt, Die feucht und trocken ausgefallen. O weh! mit dieser Schlauigkeit Ist dieser wortgelehrte Vogel In leere Zweifel und Verdacht, Und endlich gar in's Netz gefallen.

[7] Der schwarze Stein wird kein Rubin, Und opfert er auch selbst die Seele, Er ist in niedrige Natur Von seinem Ursprung hergefallen.

[8] Hafis, der sonst das Handpferd ritt, Von aller schönen Lockenspitzen, Ist doch ein wunderlicher Tropf, Er ist vom Gaul auf's Haupt gefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.70-10.70

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.70

German Translation

[1] یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[2] آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

[3] کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

[4] لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

[5] شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

[6] گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

[7] صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

[8] زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

[9] حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

[1] Friendship in none ,I perceive .To friends what hath happened
Friendship ended when To friends what hath happened

[2] Black of hue became the limpid ,gleaming water of life .Khizr ,auspicious of foot ,is where
From its own roseate colour ,the rose hath changed .To the spring - breeze what hath happened

[3] None saith A friend preserved the right of friendship .
Those right - understanding ,what state hath befallen To friends what hath happened

[4] Years it is since no ruby came from the mine of manliness
To the sun's heat ,to the wind's effort ,to the rains ,what hath happened

[5] This land was the city of friends and the dust of kind ones
Friendship ,how ended To the city friends ,what hath happened

[7] Many a rose a created being hath blossomed no cry of a bird hath risen
To the nightingales lovers of God what hath chanced To those of a thousand notes lovers of God what hath happened

[8] No sweet melody ,maketh Zuhra the murshid Perchance ,she hath consumed her lute tongue
Intoxication ,none desireth .To the wine - drinkers ,what hath happened

[9] Hafiz divine mysteries ,none knoweth .Silence
Of whom ,askest thou saying To the state of Time's revolution ,what hath happened

[1] Nirgends kann ich Freunde schauen, Was ist aus ihnen geworden? Wo ist Freundschaft? wo die Freunde? Was ist aus ihnen geworden?

[2] Trübe ist des Lebensquelle, Wo ist der reinliche Chiser? Umgekehrt sind Wind und Rosen, Was ist aus ihnen geworden?

[3] Keiner redet von den Freunden, Die Wort und Treue bewahren, Dankbarkeit, wohin entfloh sie? Was ist aus Freunden geworden?

[4] Aus der Mine ihrer Gnaden Entsteigen nicht mehr Rubinen, Windepfleg' und Sonnenwärme Was ist aus ihnen geworden?

[5] Diese Stadt war sonst der Wohnort Der Fürsten und der Verliebten, Was befiel denn die Verliebten? Was ist aus Fürsten geworden?

[6] Gottesleitung, Himmelsgnade Ward uns als Spende geworfen, Keiner tummelt auf dem Platz sich, Was ist aus Reitern geworden?

[8] Sohre singet nicht mehr lieblich, Hat sie die Leier verbrennet? Niemand freut sich mehr des Rausches, Was ist aus Trinkern geworden?

[9] Schweige still Hafis, denn Niemand Erspäht Geheimniße Gottes, Welchen fragst du von dem Zeitlauf, Was ist aus selbem geworden?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.113-10.113

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.113

German Translation

[1] یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
و از لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود

[2] از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب
رجعتی می‌خواستم لیکن طلاق افتاده بود

[3] در مقامات طریقت هر کجا کردیم سیر
عافیت را با نظربازی فراق افتاده بود

[4] ساقیا جام دمادم ده که در سیر طریق
هر که عاشق وش نیامد در نفاق افتاده بود

[5] ای معبر مژده‌ای فرما که دوشم آفتاب
در شکرخواب صبوحی هم وثاق افتاده بود

[6] نقش می‌بستم که گیرم گوشه‌ای زان چشم مست
طاقت و صبر از خم ابروش طاق افتاده بود

[7] گر نکردی نصرت دین شاه یحیی از کرم
کار ملک و دین ز نظم و اتساق افتاده بود

[8] حافظ آن ساعت که این نظم پریشان می‌نوشت
طایر فکرش به دام اشتیاق افتاده بود

[2] With the lovely one of lusty youth's time ,again ,through intoxication ,
I desired restitution of conjugal rights .But divorce from youth's time had fallen .

[3] In the stages of tarikat ,wherever we travelled ,
In glance - playing ,ease ,separation had befallen .

[4] O SakI momently ,give the cup .For ,in the travelling of the Path ,
Who lover - like was not ,into hyprocrisy had fallen .

[5] interpreter of dreams give glad tidings .For ,last night ,to me ,the sun ,
In the sweetness of the morning sleep ,as an ally had fallen .

[6] I established the idea saying Apart from that intoxicated eye ,I will take the corner of retirement
From the curve of his eye - brow arch like a terrible bow my power of patience had fallen .

[7] If ,through liberality ,the king had not been Yahi Nasratu - d - Din ,
From order and peace ,the work of the country and of religion had fallen .

[8] That moment when Hafiz wrote this agitated verse ,
Into the snare of longing desire ,the bird of his thought had fallen .

[1] Ein Morgen war, wo mir ein Glas Von Wein ist zugefallen. Wo von dem Mund des Schenken Wein Mir auf den Gaum gefallen.

[2] Der Jugend-Zeiten wollte ich Zurücke wieder führen, Ach leider! daß schon lange her Die Scheidung vorgefallen.

[3] Wohin ich immer gieng und kam, Erfuhr ich, daß die Heilung Von seiner Blicke süßem Spiel Sehr weit entfernt gefallen.

[4] O Schenke gieb den Becher her, Denn wer auf diesem Pfade Nicht wie Verliebte gehet, ist In Heuchelei verfallen.

[5] Verkündigt Freudenkunde nun, Weil in dem Morgenschlafe Noch gestern in mein Kämmerlein Ein Sonnenstrahl gefallen.

[6] In eine Ecke träumt' ich mich, Von seinem trunk'nen Auge, Ach leider! daß mir die Geduld Ob seinen Brau'n entfallen!

[8] Vernehmet, daß Hafisens Geist, Als er dies Lied geschrieben, Gleich einem Vogel in das Netz Von der Begier gefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.21-4.21

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.21

German Translation

[1] برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست

[2] میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقه‌ایست که هیچ آفریده نگشادست

[3] به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
نصیحت همه عالم به گوش من بادست

[4] گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست
اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست

[5] اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی
اساس هستی من زان خراب آبادست

[6] دلا منال ز بیداد و جور یار که یار
تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست

[7] برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست

[1] From the hand ,my heart hath fallen in love
What hath befallen thee that thou makest this absurd tumult and easiest the seed of wheat upon the barren soil

[2] The connection with Him ,which God out of naught hath created
Is a subtlety which no created being hath solved .

[3] So long as His lip causeth me not to reach my desire and kisseth me not like the reed which ,being played ,kisseth the lip
In my ear ,the counsel of the whole world is like wind that cometh ,goeth ,and nowhere settleth

[4] Independent of the eight abodes of Paradise is the beggar of Thy street
Free of both worlds ,is Thy bound captive .

[5] Although love's intoxication hath received me made me senseless yet ,
By that very intoxication ,the foundation of my own existence is prosperous .

[6] O heart bewail not of the injustice of Thy Beloved's violence .For ,the Beloved
Hath thus advised thee and this is justice being reproof for the sake of admonition

[7] Hafiz Go utter no tale breathe no majestic verse ,
For I remember many a one of these wondrous conceits and magic verses .

[1] Geh zu deinem Geschäft, o Prediger, lasse das Lärmen, Mein verirrtes Herz, sage, was geht es dich an!

[2] Jene Mitte des Leibs, die Gott aus nichts hat erschaffen, Ist ein kitzlicher Punkt, keinem zu lösen verliehn.

[3] Bis ich nicht meinen Wunsch an ihren Lippen erreiche, Ist der Rath der Welt meinem Gehör wie Wind.

[4] Nicht acht Himmel bedürfen in deinem Dorfe die Bettler. Sklaven deines Haars, sind die Gefreyten der Welt.

[5] Zwar durch den Rausch der Liebe bin ich schon gänzlich zerstöret, Aber mein Daseyn blüht aus der Zerstörung hervor.

[6] Jammre nicht Herz, und klage nicht über die Härte der Freundinn, Was sie dir zuerkannt, Alles ist billig und recht.

[7] Gehe Hafis, und lies nicht Zauberformeln und Wünsche, Aehnliche Zauberein kennt zur Genüge mein Herz.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.23-4.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.23

German Translation

[1] بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیاد عمر بر بادست

[2] غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

[3] چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

[4] که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

[5] تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

[6] نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

[7] غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

[8] رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست

[9] مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

[10] نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست

[11] حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

[2] Beneath the azure vault ,I am that slave of resolution ,who
Is free from whatever taketh colour of attachment .

[3] What shall I tell thee Last night ,in the wine - tavern the stage of Truth completely intoxicated .
Me ,Jibr'a ,il of the invisible world gave tidings how glad ,

[4] Saying O Falcon of lofty vision ,sitting on the Sidra tree of lofty degree
Not thy nest ,is this corner of the world full of woe .

[5] From highest Heaven's pinnacle ,they utter a cry for thee
In this snare - place the World I know not what Fortune hath befallen thee that with it ,thou art fascinated

[6] Counsel ,I proffer thee take it to mind ; bring it into action
For ,from the Pir of Tarikat the Path I recollect this matter .

[7] Suffer not grief for the World ; take not my counsel from thy mind
For ,from a wayfarer ,I recollect this sweet saying

[8] Give contentment to that God given unloose the frown from thy forehead
For ,the door of choice is not open to me and thee .

[9] From the world of unstable nature ,seek not uprightness of covenant
For ,this old woman is the bride of a thousand Lovers .

[10] In the smile of the rose ,is no trace of the covenant of fidelity
O Bulbul lover ; bewail ; for it is the place of wail .

[11] O languid verse wherefore bearest thou envy towards Hafiz
God - given ,are the acceptance of the heart ; and the grace of speech .

[1] Komm! es ruht der Pallast der Hoffnung auf lustigen Pfeilern, Komm und bringe mir Wein, unsere Tage sind Wind.

[2] Gerne weih' ich als Sklav mich jenem muthigen Geiste, Der auf der weiten Welt aller Verbindung entsagt.

[3] Soll ich dir sagen, wie gestern der Lichtboth himmlischer Freuden In die Schenke zu mir heimliche Kunde gebracht.

[4] O hochfliegender Falk! du wohnst auf dem Baume des Lebens, Dieser Winkel des Grams ziemet dir übel zum Nest.

[5] Horch! sie rufen auf dich herab von den Zinnen des Himmels, Wahrlich ich weiß nicht, was hier in dem Netze dich hält.

[6] Ich ertheile dir Rath, merk' ihn, und handle nach solchem, Denn ich habe das Wort selber vom Meister gelernt.

[7] Kümmere dich nicht um die Welt, und meine Lehren vergiß nicht; Diesen verliebten Scherz ließ mir ein Wandrer zurück.

[8] Gieb dich in das, was geschehn, enthülle die Stirne von Locken, Weder mir noch dir hat man gegeben die Wahl.

[9] Such' nicht Glauben und Treu' bei der Welt der leichtfertigen Dirne, Tausend Werber ja hat diese verrufene Braut.

[10] Weder Dauer noch Treu' bezeichnet das Lächeln der Rose Liebende Nachtigall klag'! Stoffes zu Klagen genug!

[11] Was beneidest du Hafisens strömende Verse? Wiß' es hat ihm ein Gott Anmuth der Rede verliehn.