Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	4
Translated to:	تلخی 2

4 Poems contain bitterness

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.20-29.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.20

German Translation

[1] چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
ور بگویم دل بگردان رو بگرداند ز من

[2] روی رنگین را به هر کس می‌نماید همچو گل
ور بگویم بازپوشان بازپوشاند ز من

[3] چشم خود را گفتم آخر یک نظر سیرش ببین
گفت می‌خواهی مگر تا جوی خون راند ز من

[4] او به خونم تشنه و من بر لبش تا چون شود
کام بستانم از او یا داد بستاند ز من

[5] گر چو فرهادم به تلخی جان برآید باک نیست
بس حکایت‌های شیرین باز می‌ماند ز من

[6] گر چو شمعش پیش میرم بر غمم خندان شود
ور برنجم خاطر نازک برنجاند ز من

[7] دوستان جان داده‌ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز می‌ماند ز من

[8] صبر کن حافظ که گر زین دست باشد درس غم
عشق در هر گوشه‌ای افسانه‌ای خواند ز من

[1] When to reach His skirt the dust of His path ,I become ,His skirt He shaketh from me
If I say : In love my heart ,return ,His face ,He turneth from me ,

[2] To every one ,He displayeth His hued cheek like the red rose ,
If I say : Thy face from others conceal : In grief at that His face ,He concealeth from me

[3] To my eye ,I spake saying At last ,Him once fully behold
It the eye said Perchance thou wishestthat a stream of blood should pour from me .

[4] Thirsty for my blood ,He and for His blood ,I .So that when it happeneth ,
My desire I will take from Him ; or justice revenge He will take from me .

[5] If ,like Farhad ,my life in bitterness issueth ,there is no fear
Many sweet tales remain behind of me .

[6] If before Him ,like the candle ,I die ,at my grief ,He laughcth like the morning
If I grieve ,His tender heart is grieved against me .

[7] Friends for His mouth ,behold ye my life ,I gave
Say : How for a trifling matter ,He keepeth back from me .

[8] Hafiz conclude .For ,if in this way ,love's lesson thou read ,
In every corner ,love uttereth tales of me .

[1] Wenn ich der Staub der Freundinn bin, So reinigt sie den Saum von mir, Und wenn ich sage: kehr' dein Herz So kehret sie sich ab von mir.

[2] Sie zeigt ihr schönes Angesicht Der ganzen Welt den Rosen gleich, Und wenn ich sage: deck' es zu, So decket sie es zu vor mir.

[3] Ich sprach zu meinem Aug', o schau', Sie einmal an mit einem Blick; Mein Auge sprach zu mir: Willst du Es fließ' ein blut'ger Strom von mir.

[4] Sie dürstet stets nach meinem Blut, Nach ihren Lippen dürste ich, Erhalte ich vielleicht mein Ziel, Rächt sie sich wohl vielleicht an mir.

[5] Entflöhe mir aus Bitterkeit Die Seele, wie Ferhaden einst, So macht es nichts, es bleiben einst Der süßen Sagen viel von mir.

[6] Wenn ich wie Kerzen vor ihr steh', Lacht sie wie's Morgenroth zum Gram; Und wenn ich böse drüber bin, So zeiget sie sich böse mir.

[7] Ihr Freunde! eines Kusses halb Gäb' ich die ganze Seele hin, Seht! wegen solcher Kleinigkeit Bleibt sie zurück im Lauf mit mir.

[8] Versiegle doch dein Wort Hafis, Denn wenn du so die Liebe singst, So singet vor in jeder Eck' Die Liebe Zaubereien mir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.7-32.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.7

German Translation

[1] با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی

[2] عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

[3] دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی

[4] سلطان من خدا را زلفت شکست ما را
تا کی کند سیاهی چندین درازدستی

[5] در گوشه سلامت مستور چون توان بود
تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی

[6] آن روز دیده بودم این فتنه‌ها که برخاست
کز سرکشی زمانی با ما نمی‌نشستی

[7] عشقت به دست طوفان خواهد سپرد حافظ
چون برق از این کشاکش پنداشتی که جستی

[1] To the adversary ,utter not the mysteries of love and of intoxication ,
So that ,without knowledge of love in pain of self - worshipping ,he may die .

[2] O Zahid the lover of the true Beloved be if not ,one day ,the world's work endeth
And from the workshop of existence the world the picture of thy purpose unread unattained ,thou shall die

[5] Veiled in the corner of safety ,how can one be ,
As long as ,to me ,the mysteries of intoxication thy narcissus eye uttereth

[7] Although the thorn diminisheth life ,pardon for it the rose seeketh ,
By the side of intoxication's delight ,easy is the bitterness of wine .

[8] Sufi the cup ,drink Hafiz the great flagon prepare
O ye short of sleeve ,how long practise ye long - handedness

[1] Saget nicht dem Nebenbuhler Rausch und Liebegeheimniß, Sonsten geht voll Eigendünkel Ohne Kund' er zu Grunde.

[2] Sey verliebt, es werden Welten Einstens gehen zu Grunde, Kommt der Tod, gehst du hinnen Aus dem Hause des Daseyns.

[3] Mein Götze sprach noch gestern schön Bet Götzen mit den Heiden an.

[4] O Herr! mich brach entzwei dein Haar, Wie lange raubt der Schwarze noch?

[5] Wie ist Sicherheit möglich Im verborgnen Winkel, Wenn die trunkene Narzisse, Rauschgeheimnisse plaudert.

[6] Ich sah das Unheil, was mich traf, Du flohst mich in der harten Zeit.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.4-10.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.4

German Translation

[1] روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

[2] کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

[3] گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

[4] مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد

[5] گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد

[6] راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

[1] The day of union of friends remember :
Those times ,remember remember

[2] From the bitterness of grief of separation from the beloved my palate hath become bitter like poison
The tumult of the drinking of bumpers of wine - drinkers remember

[3] Although free of recollection of me ,are friends
Them ,on my part a thousand times ,remember

[4] Entangled ,I am in this bond of calamity
The endeavour of those upright ones remember

[5] Although in my eye ,are a hundred streams
The Zinda - rud of gardeners remember

[6] Mystery - keeper ,none after this ,the mystery of Hafiz un - uttered remaineth
Alas the passed mystery - keepers remember

[1] Denket o Freunde, der Zeit des Genußes, Denket der Tage, gedenket daran,

[2] Bitter und giftig von Schmerz ist mein Gaumen, Denket der Trinker, gedenket daran.

[3] Wenn sich die Freunde nicht meiner erinnern, Denk ich derselben, gedenke daran.

[4] Ach ich verstricke mich in die Gefahren, Dank sey den Rettern, gedenket daran.

[5] Wenn gleich die Augen beständig mir strömen, Denk ich des Gärtners, gedenke daran. Ich bin entkräftet; vor Gram mich zu schützen, Denket des Mittels, gedenket daran.

[6] Welcher bewahret Hafisens Geheimniß? O! der Vertrauten, gedenket daran.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.21-10.21

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.21

German Translation

[1] بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

[2] غبار خط بپوشانید خورشید رخش یا رب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد

[3] چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد

[4] ز چشمت جان نشاید برد کز هر سو که می‌بینم
کمین از گوشه‌ای کرده‌ست و تیر اندر کمان دارد

[5] چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق
به غماز صبا گوید که راز ما نهان دارد

[6] بیفشان جرعه‌ای بر خاک و حال اهل دل بشنو
که از جمشید و کیخسرو فراوان داستان دارد

[7] چو در رویت بخندد گل مشو در دامش ای بلبل
که بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد

[8] خدا را داد من بستان از او ای شحنه مجلس
که می با دیگری خورده‌ست و با من سر گران دارد

[9] به فتراک ار همی‌بندی خدا را زود صیدم کن
که آفت‌هاست در تاخیر و طالب را زیان دارد

[10] ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد

[11] ز خوف هجرم ایمن کن اگر امید آن داری
که از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد

[12] چه عذر بخت خود گویم که آن عیار شهرآشوب
به تلخی کشت حافظ را و شکر در دهان دارد

[1] I have an idol that ,the canopy of the hyacinth around the rose hath
A line in the blood of the Arghavan ,the spring of his cheek hath .

[2] O Lord the dust of the line of the beard covered the sun of his face
Give him everlasting life ,who everlasting beauty - hath .

[3] When I became lover of God I spake saying I have carried off the jewel of my desire union with God
I knew not what tumultuous blood - scattering ,waves ,this sea of unity hath .

[4] From his eye ,it is not fit to take the soul .For ,from every direction ,I see
Of the corner ,he hath made the ambush and the arrow in the bow hath .

[5] When from around lovers' heart ,He loosed the snare of the tress ,
To the informer of the wind ,He speaketh saying : Secret ,our mystery ,he hath .

[6] On the dust ,scatter the draught and behold the state of people of rank
For ,of Jamshid ,of Kay Khusrau ,a thousand tales ,it the dust hath .

[7] O bulbul when in thy face the rose laugheth ,be not in her snare ,
For ,on the rose ,is no reliance ,say ,even if the world's beauty ,it hath

[8] O watchman of the assembly for God's sake ,take my justice from him do me justice
For ,with others ,he hath drunk wine and with me ,a heavy head hath .

[9] If thou bind me to the saddle - strap ,for God's sake ,quickly make me prey
For ,in delay are calamities and the seeker's loss ,it delay hath ,

[10] Make not excluded my eye from the cypress of thy heart - seeking stature
Plant in this its fountain - head for pleasant running water ,it hath .

[11] From the fear of separation ,make me safe ,if thou have hope of it ,
Saying In safety from the eye of ill - thinkers ,thee ,God hath .

[12] To my own fortune ,what excuse may I utter For that knave ,city - upsetting
Slew Hafiz with bitterness and ,in his mouth ,sugar hath .

[1] Mein Liebchen eine Rosenlaube Mit Hyacinth' umschattet hat, Sein Wangenglanz die zarte Weiche Vom Blut der Purpurblume hat.

[2] Die Sonne seines Angesichts Ist von dem Flaum des Barts versteckt. O Herr verleih' ihm ew'ges Leben, Weil er die ew'ge Schönheit hat!

[3] Verliebt sprach ich zwar zu mir selber: Ich habe meinen Wunsch erreicht. Ich wüßte nicht, was dieses Weltmeer Für blut'ge Wogenstürme hat.

[4] Die Seel' entflieht nicht seinem Auge, Denn überall, wohin ich schau', Seh' ich, wie er im Hinterhalte Die Pfeile auf dem Bogen hält.

[5] Der Freundinn Haarnetz wird vom Staube Verliebter Herzen rein gemacht, Der Schwätzer Ostwind plaudert immer, Statt daß er's im Geheimen hat. Was ist gefallen auf die Straße, Ich seh' viel Fürsten hohen Sinns, Von denen jeder auf die Schwelle Des Thors sein Haupt geleget hat.

[6] Du gieß' den Hefen auf die Erde, Und schaue der Berühmten Loos, Du weißt, was man von Keichosrewen Und von Dschemschid für Sagen hat.

[7] Wenn dir die Rose freundlich lächelt, O Nachtigall! so prahle nicht, Denn keiner darf der Rose trauen, Wenn sie auch Himmelsschönheit hat.

[8] O Vogt des Freundeskreises fodre Bei Gott! von ihm, was mir gebührt, Indem mit andern er getrunken, Mit mir nur üble Laune hat.

[9] Wenn du mich willst in Bande legen, Bei Gott! so fange mich geschwind, Weil nur Gefahr im Aufschub liegt, Und selbst der Fänger Schaden hat.

[10] Beraube nicht des Freundes Auge Von deines Wuchses Cederstamm Verpflanz' sie in den Quell des Auges, Wo sie stets frisches Wasser hat,

[11] Entfern' von mir die Furcht der Trennung, Wenn du die kleinste Hoffnung nähr'st, Daß wieder das Verschrey'n des Auges Dich Gott in seiner Obhut hat.

[12] Was soll ich noch mein Loos entschuld'gen! Schlug dieses Schelmenauge nicht Mit Bitterkeit Hafisen nieder? Indeß im Mund' es Zucker hat.