Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3

3 Poems contain blow

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:25.2-25.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:25.2

German Translation

[1] هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

[2] مرا امید وصال تو زنده می‌دارد
و گر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک

[3] نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک

[4] رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک

[5] اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک

[6] بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا
لان روحی قد طاب ان یکون فداک

[7] عنان مپیچ که گر می‌زنی به شمشیرم
سپر کنم سر و دستت ندارم از فتراک

[8] تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

[9] به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک

[1] If design for my destruction ,thousands of enemies Shaitans ,intent upon leading one astray make ,
If thou O perfect murshid be my friend and aider of enemies ,I have no fear .

[2] Me ,hope of union with Thee keepeth alive
If not ,from separation from Thee a hundred ways ,fear of destruction is mine .

[3] Breath by breath ,if ,from the breeze ,Thy perfume ,I perceive not ,
Time after time ,rent like the rose my collar I make .

[4] On account of Thy image ,go to sleep my two eyes never
In separation from Thee ,patient was my heart ,'God forbid

[5] If a wound ,Thou strike ,'tis better than the plaister of another
If poison Thou give ,better than the antidote of another .

[6] My slaughter ,by the blow of Thy sword is everlasting life
For ,verily happy is my soul in this that it is a sacrifice for Thee .

[7] The rein ,turn not .For if me ,Thou strike with the sword ,
My head ,the shield I make from the saddle - strap to bind me as game Thy hand I keep not back .

[8] Thee ,as Thou art ,how may every vision see
To the extent of his vision ,every one understandeth .

[1] Tausende Feinde mögen mir den Untergang drohen,Bist nur du mein Freund, fürcht' ich der Feinde nicht.

[2] Mich erhält beim Leben, Hoffnung deines Genußes,Hunderfachen Tod fürcht' ich von deiner Flucht.

[3] Bringt der Wind von Hauch zu Hauche deinen Geruch nicht,So zerspring' ich wie Rosen von Zeit zu Zeit.

[4] Läßt dein Bild wohl Schlaf in meine Augen? Beyleibe!Bin ich fern von dir ruhig? Bewahre Gott!

[5] Besser ist ein Schlag von dir als Pflaster von Andern,Und ich zieh' dein Gift Anderer Theriak vor.

[6] Mord mit deinem Schwerdte ist mir ewiges Leben,Meine Seel' ist gut dir sie zu opfern,

[7] Lenk' nicht ab den Zügel, schlage mich mit dem Schwerdte,Denn ich zieh' die Hand nimmer vom Bügel ab.

[8] Wo sah' je das Auge eine Schönheit, wie du bist,Jeder schaut nach Maß seines Vermögens dich.

[9] Damals wird Hafis von allem Volke geehret,Wenn er sein Gesicht wälzet in deinem Staub.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.59-28.59

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.59

German Translation

[1] فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
که حرام است می آن جا که نه یار است ندیم

[2] چاک خواهم زدن این دلق ریایی چه کنم
روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم

[3] تا مگر جرعه فشاند لب جانان بر من
سال‌ها شد که منم بر در میخانه مقیم

[4] مگرش خدمت دیرین من از یاد برفت
ای نسیم سحری یاد دهش عهد قدیم

[5] بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
سر برآرد ز گلم رقص کنان عظم رمیم

[6] دلبر از ما به صد امید ستد اول دل
ظاهرا عهد فرامش نکند خلق کریم

[7] غنچه گو تنگ دل از کار فروبسته مباش
کز دم صبح مدد یابی و انفاس نسیم

[8] فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به به مداوای حکیم

[9] گوهر معرفت آموز که با خود ببری
که نصیب دگران است نصاب زر و سیم

[10] دام سخت است مگر یار شود لطف خدا
ور نه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم

[11] حافظ ار سیم و زرت نیست چه شد شاکر باش
چه به از دولت لطف سخن و طبع سلیم

[1] The decision of the Pir of the Magians ,I have ; and an old saying ,it is ,
That unlawful is wine there ,where is neither the friend nor the companion .

[2] This ragged religious garment of hypocrisy I will rend what shall I do
The society of the uncongenial nature is excruciating torment to the soul .

[3] So that ,perchance ,on me ,the true Beloved's lip may scatter a draught
For that reason ,years dweller I have become at the door of the wine - house of love

[4] Perchance ,passed from His memory hath my ancient service :
O morning breeze Him ,recollection of the ancient covenant ,give .

[5] If ,after a hundred years ,Thy perfume blow over my dust ,
Forth from the clay of the grave its head the rotten bone dancing bringeth .

[6] First ,from us ,with a hundred hopes ,the Heart - Ravisher took our heart
Apparently ,the covenant ,His merciful nature forgetteth not .

[7] To the rose - bud the seeker who ,by not attaining the object of his heart ,is strait of heart speak ,saying : Of thy entangled work ,strait of heart be not
For ,from morn's breath ,and from the spirits of the breeze the perfect murshid aid thou wilt gain .

[8] O heart thought of thy own welfare make by another door the door of the true Beloved
By the physician's treatment ,better becometh not the lover's pain .

[9] The jewel of divine knowledge ,amass ,that ,it with thyself ,to the next world ,thou mayst take
For after thy death the portion of others is the wealth of gold and of silver .

[10] Strong is the world's snare from it ,escape is impossible unless God's grace become thy friend ally
If not ,over Shaitan whelmed with stones ,Adam man prevailed not .

[11] Hafiz if silver and gold thine be not ,what matter Be grateful .
Than the fortune of thy grace of speech ,and of thy gentle thought ,what better fortune

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.74-4.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.74

German Translation

[1] شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[2] حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

[3] نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت

[4] فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

[5] من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

[6] غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت

[7] گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت

[8] به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت

[9] مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

[10] که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت

[1] I heard a pleasant speech that the old man of Kin'an the Murshid uttered
Separation from want of acquisition of divine knowledge of the true Beloved God maketh not that which can be uttered .

[2] The tale of terror of the resurrection day ,which the city - admonisher uttered
Is only a hint ,which ,of the time of separation ,he uttered .

[3] Of whom ,may I ask the trace of the Beloved ,many a journey made ,the absolute existence ,God
For whatever the wind's messenger the man learned and excellent uttered ,confusedly he uttered .

[4] Alas that unkind moon ,the Friend's enemy ,
For the abandoning the society of his own lovers ,words how easily he uttered

[5] After this together are I and the stage of contentment ,and thanks to my rival
For accustomed to pain by thee ,my heart hath become and the abandonment of remedy uttered .

[6] With wine of many years ,repel ye the old grief of the heart
For ,the seed of happy - heartedness is this .It ,the Pir of the village uttered .

[7] Fix not a knot on the wind rely not on the world though ,on thy object ,it favourably blow ,
For to Sulaiman this speech ,as a proverb ,the wind ,uttered .

[8] For a frivolous excuse that the sky may give thee ,go not from the Path
Who told thee ,that ,the abandoning of tales ,this old woman the sky uttered .

[9] As to how and why ,express no breath .For the happy slave accepteth with
soul every word that the Sultan God uttered .

[10] From thought of thee ,who said Hafiz hath come back
This ,I have not said .He who uttered it ,calumny uttered .

[1] Ein Wörtlein hörte ich, das Jakob einst gesagt, Der Schmerz der Trennung von dem Freund wird nicht gesagt,

[2] Was uns der Prediger vom jüngsten Tag erzählt, Hat er als Gleichniß nur vom Tag der Flucht gesagt.

[3] Wer giebt mir Kunde von dem fortgereis'ten Freund, Der Ost hat alles so verwirret angesagt.

[4] O weh! Der Freunde Feind, der liebelose Mond Hat ohne Müh' den Freunden Lebewohl gesagt.

[5] Ich will getrost, selbst Nebenbuhlern dankbar seyn, Mein Herz, gewohnt an Schmerz, hat Arzney'n entsagt.

[6] Vertreibt den alten Gram mit Wein, mit altem Wein, Dies macht das Herz vergnügt, so hat der schlaue Greis gesagt.

[7] Vertrau nicht auf den Wind, selbst wenn er günstig bläst. Dies Sprichwort hat zu Salomon der Ost gesagt.

[8] Giebt dir das Schicksal Frist, verlasse nicht den Weg, Wer sagt daß eine Metze dem Betrug entsagt?