Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	نفس 1 \| می‌کشم 1 \| نفس می‌کشم 1

2 Poems contain breathe

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.1-31.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.1

German Translation

[1] خنک نسیم معنبر شمامه‌ای دلخواه
که در هوای تو برخاست بامداد پگاه

[2] دلیل راه شو ای طایر خجسته لقا
که دیده آب شد از شوق خاک آن درگاه

[3] به یاد شخص نزارم که غرق خون دل است
هلال را ز کنار افق کنید نگاه

[4] منم که بی تو نفس می‌کشم زهی خجلت
مگر تو عفو کنی ور نه چیست عذر گناه

[5] ز دوستان تو آموخت در طریقت مهر
سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه

[6] به عشق روی تو روزی که از جهان بروم
ز تربتم بدمد سرخ گل به جای گیاه

[7] مده به خاطر نازک ملالت از من زود
که حافظ تو خود این لحظه گفت بسم الله

[1] Happy is the breeze ,ambergris be - perfumed ,a perfumed pastile ,desired of heart ,
That ,in desire of thee ,arose early the morning

[2] O bird of auspicious face the murshid ,perfect ,excellent the road - guide be
For ,from desire of the dust of that court of God water hath become my eye .

[3] In recollection of my slender person ,that is immersed in the blood of grief of the heart ,
The new slender crescent moon ,from the quarter of the ruddy crepuscule ,they regard .

[4] That one am I who ,without thee ,breathe .What shame
Perchance ,thou mayst pardon .If not ,the excuse for sin is what

[5] In love's path ,from thy friends ,learned
The dawn ,that desire rent the black under - garment .

[6] In love for thy roseate face ,one day when ,from this world ,I depart ,
From my tomb ,the red rose in place of green herbage ,shall blossom .

[7] For me Hafiz give not grief access to thy tender heart
For ,this moment ,thy Hafiz himself uttered bismi - llah and in death departed

[1] Wie glücklich ist des Ostes Ambraroß! Früh steht er auf voll von Begier nach dir.

[2] O schön beschwingter Vogel zeig' den Weg. Mein Aug' zerfloß aus Sehnsucht nach dem Staub.

[3] Ich schwimm' im Blut, und meiner eingedenk Betrachtet man den neuen Mond mit Huld.

[4] Ich lebe ohne dich, o pfui der Schaam! Vielleicht verzeihst du mir, wie thät ich's sonst.

[5] Der Morgen hat von deinem Freund gelernt, Deßhalb zerreißet er der Wolken Kleid.

[6] Aus Liebe deiner Wangen werden einst Auf meinem Grab statt Gräsern Rosen blüh'n.

[7] O schmähle mich nicht aus du zarter Sinn, Im Namen Gottes hat's Hafis gesagt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.21-4.21

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.21

German Translation

[1] برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست

[2] میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقه‌ایست که هیچ آفریده نگشادست

[3] به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
نصیحت همه عالم به گوش من بادست

[4] گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست
اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست

[5] اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی
اساس هستی من زان خراب آبادست

[6] دلا منال ز بیداد و جور یار که یار
تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست

[7] برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست

[1] From the hand ,my heart hath fallen in love
What hath befallen thee that thou makest this absurd tumult and easiest the seed of wheat upon the barren soil

[2] The connection with Him ,which God out of naught hath created
Is a subtlety which no created being hath solved .

[3] So long as His lip causeth me not to reach my desire and kisseth me not like the reed which ,being played ,kisseth the lip
In my ear ,the counsel of the whole world is like wind that cometh ,goeth ,and nowhere settleth

[4] Independent of the eight abodes of Paradise is the beggar of Thy street
Free of both worlds ,is Thy bound captive .

[5] Although love's intoxication hath received me made me senseless yet ,
By that very intoxication ,the foundation of my own existence is prosperous .

[6] O heart bewail not of the injustice of Thy Beloved's violence .For ,the Beloved
Hath thus advised thee and this is justice being reproof for the sake of admonition

[7] Hafiz Go utter no tale breathe no majestic verse ,
For I remember many a one of these wondrous conceits and magic verses .

[1] Geh zu deinem Geschäft, o Prediger, lasse das Lärmen, Mein verirrtes Herz, sage, was geht es dich an!

[2] Jene Mitte des Leibs, die Gott aus nichts hat erschaffen, Ist ein kitzlicher Punkt, keinem zu lösen verliehn.

[3] Bis ich nicht meinen Wunsch an ihren Lippen erreiche, Ist der Rath der Welt meinem Gehör wie Wind.

[4] Nicht acht Himmel bedürfen in deinem Dorfe die Bettler. Sklaven deines Haars, sind die Gefreyten der Welt.

[5] Zwar durch den Rausch der Liebe bin ich schon gänzlich zerstöret, Aber mein Daseyn blüht aus der Zerstörung hervor.

[6] Jammre nicht Herz, und klage nicht über die Härte der Freundinn, Was sie dir zuerkannt, Alles ist billig und recht.

[7] Gehe Hafis, und lies nicht Zauberformeln und Wünsche, Aehnliche Zauberein kennt zur Genüge mein Herz.