Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3

3 Poems contain carried

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.12-16.12

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.12

German Translation

[1] سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش
که دور شاه شجاع است می دلیر بنوش

[2] شد آن که اهل نظر بر کناره می‌رفتند
هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش

[3] به صوت چنگ بگوییم آن حکایت‌ها
که از نهفتن آن دیگ سینه می‌زد جوش

[4] شراب خانگی ترس محتسب خورده
به روی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش

[5] ز کوی میکده دوشش به دوش می‌بردند
امام شهر که سجاده می‌کشید به دوش

[6] دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

[7] محل نور تجلیست رای انور شاه
چو قرب او طلبی در صفای نیت کوش

[8] بجز ثنای جلالش مساز ورد ضمیر
که هست گوش دلش محرم پیام سروش

[9] رموز مصلحت ملک خسروان دانند
گدای گوشه نشینی تو حافظا مخروش

[1] At morn ,from the invisible messenger ,to my ear reached the glad tidings
Tis the age of Shah Shuja ' the soul wine love's tumult boldly drink

[2] Gone hath that time when people of vision went aside fearing all
In the mouth ,a thousand forms of speech and from fear of the enemy silent the lip .

[3] To the twang of the harp ,those tales that we have kept concealed shall we utter
For ,from the concealing of them ,seetheth the caldron of the heart .

[4] In fear of the muhtasib ,the house secret wine having drunk
Now ,in Shah Shuja's time to the beloved's face ,let us drink and express the shout Drink ,drink again

[5] Last night ,from the street of the wine - house ,on their back ,they carried him ,
The revered Imam ,who ,on his back ,the prayer - mat bore .

[6] O heart on the path of salvation ,thee ,good guidance ,I make
In iniquity ,glory not of austerity boast not .

[7] The king's luminous opinion is the place of the light of splendour
When propinquity to him ,thou desirest ,in purity of intention strive .

[8] Save the praise of his grandeur ,aught make not the exercise of the mind
For the confidant of Surush Jibra .il is the ear of his heart .

[9] Mysteries of the counsel of the empire ,kings know
Hafiz a beggar ,a corner - sitter ,thou clamour not .

[1] Morgens kam zu mir die KundeAus dem Dunkeln,Schah Schedschaa ists, der nun herrschet,Trinke wacker!

[2] Ehmals giengen die VerliebtenLängs den Ufern:Tausend Worte auf der ZungeStumm von Lippen.

[3] Zu dem Ton der Laute wallen,Wie sie erzählen,Was verheimlichet den BusenWallen machet.

[4] Furcht ergreift den Herrn der SchenkeOb dem Vogte;Trinken laßt uns, laut aufschreiend:Trinket, trinket!

[5] Auf den Schultern trug man gesternAus der SchenkeDen Imam, der auf den SchulternTrägt den Teppich.

[6] Auf den Weg des Heiles will ichHerz dich führen,Prahle nicht mit deinen Sünden,Nicht mit Tugend.

[7] Unsers Schahes Rath ist AusflußHöhern Lichtes,Sey erst, willst du dich ihm nahen,Reiner Absicht.

[8] Wähl' den Wunsch für seine GrößeZum Gebete,Denn das Ohr von seinem HerzenSpricht mit Engeln.

[9] Fürsten wissen das GeheimnißDer Geschäfte,Du Hafis bist nur ein Klausner,Laß die Sorgen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.21-10.21

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.21

German Translation

[1] بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

[2] غبار خط بپوشانید خورشید رخش یا رب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد

[3] چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد

[4] ز چشمت جان نشاید برد کز هر سو که می‌بینم
کمین از گوشه‌ای کرده‌ست و تیر اندر کمان دارد

[5] چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق
به غماز صبا گوید که راز ما نهان دارد

[6] بیفشان جرعه‌ای بر خاک و حال اهل دل بشنو
که از جمشید و کیخسرو فراوان داستان دارد

[7] چو در رویت بخندد گل مشو در دامش ای بلبل
که بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد

[8] خدا را داد من بستان از او ای شحنه مجلس
که می با دیگری خورده‌ست و با من سر گران دارد

[9] به فتراک ار همی‌بندی خدا را زود صیدم کن
که آفت‌هاست در تاخیر و طالب را زیان دارد

[10] ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد

[11] ز خوف هجرم ایمن کن اگر امید آن داری
که از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد

[12] چه عذر بخت خود گویم که آن عیار شهرآشوب
به تلخی کشت حافظ را و شکر در دهان دارد

[1] I have an idol that ,the canopy of the hyacinth around the rose hath
A line in the blood of the Arghavan ,the spring of his cheek hath .

[2] O Lord the dust of the line of the beard covered the sun of his face
Give him everlasting life ,who everlasting beauty - hath .

[3] When I became lover of God I spake saying I have carried off the jewel of my desire union with God
I knew not what tumultuous blood - scattering ,waves ,this sea of unity hath .

[4] From his eye ,it is not fit to take the soul .For ,from every direction ,I see
Of the corner ,he hath made the ambush and the arrow in the bow hath .

[5] When from around lovers' heart ,He loosed the snare of the tress ,
To the informer of the wind ,He speaketh saying : Secret ,our mystery ,he hath .

[6] On the dust ,scatter the draught and behold the state of people of rank
For ,of Jamshid ,of Kay Khusrau ,a thousand tales ,it the dust hath .

[7] O bulbul when in thy face the rose laugheth ,be not in her snare ,
For ,on the rose ,is no reliance ,say ,even if the world's beauty ,it hath

[8] O watchman of the assembly for God's sake ,take my justice from him do me justice
For ,with others ,he hath drunk wine and with me ,a heavy head hath .

[9] If thou bind me to the saddle - strap ,for God's sake ,quickly make me prey
For ,in delay are calamities and the seeker's loss ,it delay hath ,

[10] Make not excluded my eye from the cypress of thy heart - seeking stature
Plant in this its fountain - head for pleasant running water ,it hath .

[11] From the fear of separation ,make me safe ,if thou have hope of it ,
Saying In safety from the eye of ill - thinkers ,thee ,God hath .

[12] To my own fortune ,what excuse may I utter For that knave ,city - upsetting
Slew Hafiz with bitterness and ,in his mouth ,sugar hath .

[1] Mein Liebchen eine Rosenlaube Mit Hyacinth' umschattet hat, Sein Wangenglanz die zarte Weiche Vom Blut der Purpurblume hat.

[2] Die Sonne seines Angesichts Ist von dem Flaum des Barts versteckt. O Herr verleih' ihm ew'ges Leben, Weil er die ew'ge Schönheit hat!

[3] Verliebt sprach ich zwar zu mir selber: Ich habe meinen Wunsch erreicht. Ich wüßte nicht, was dieses Weltmeer Für blut'ge Wogenstürme hat.

[4] Die Seel' entflieht nicht seinem Auge, Denn überall, wohin ich schau', Seh' ich, wie er im Hinterhalte Die Pfeile auf dem Bogen hält.

[5] Der Freundinn Haarnetz wird vom Staube Verliebter Herzen rein gemacht, Der Schwätzer Ostwind plaudert immer, Statt daß er's im Geheimen hat. Was ist gefallen auf die Straße, Ich seh' viel Fürsten hohen Sinns, Von denen jeder auf die Schwelle Des Thors sein Haupt geleget hat.

[6] Du gieß' den Hefen auf die Erde, Und schaue der Berühmten Loos, Du weißt, was man von Keichosrewen Und von Dschemschid für Sagen hat.

[7] Wenn dir die Rose freundlich lächelt, O Nachtigall! so prahle nicht, Denn keiner darf der Rose trauen, Wenn sie auch Himmelsschönheit hat.

[8] O Vogt des Freundeskreises fodre Bei Gott! von ihm, was mir gebührt, Indem mit andern er getrunken, Mit mir nur üble Laune hat.

[9] Wenn du mich willst in Bande legen, Bei Gott! so fange mich geschwind, Weil nur Gefahr im Aufschub liegt, Und selbst der Fänger Schaden hat.

[10] Beraube nicht des Freundes Auge Von deines Wuchses Cederstamm Verpflanz' sie in den Quell des Auges, Wo sie stets frisches Wasser hat,

[11] Entfern' von mir die Furcht der Trennung, Wenn du die kleinste Hoffnung nähr'st, Daß wieder das Verschrey'n des Auges Dich Gott in seiner Obhut hat.

[12] Was soll ich noch mein Loos entschuld'gen! Schlug dieses Schelmenauge nicht Mit Bitterkeit Hafisen nieder? Indeß im Mund' es Zucker hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.97-10.97

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.97

German Translation

[1] آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

[2] دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

[3] معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد
هر کس حکایتی به تصور چرا کنند

[4] چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست
آن به که کار خود به عنایت رها کنند

[5] بی معرفت مباش که در من یزید عشق
اهل نظر معامله با آشنا کنند

[6] حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند

[7] گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار
صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند

[8] می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

[9] پیراهنی که آید از او بوی یوسفم
ترسم برادران غیورش قبا کنند

[10] بگذر به کوی میکده تا زمره حضور
اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند

[11] پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان
خیر نهان برای رضای خدا کنند

[12] حافظ دوام وصل میسر نمی‌شود
شاهان کم التفات به حال گدا کنند

[1] Those Murshids ,who from exceeding firmness with their glance alchemy of the dust of the traveller's existence make ,
At us ,eye - cornering oblique glancing do they make

[2] My pain concealed from the claimant's physician ,best
It may be that ,its remedy from the treasury of the hidden ,they Fate and Destiny make .

[3] Since the true Beloved uplifteth not the veil from His face ,
Why doth every one ,in imagination ,a tale make

[4] Since they carried not away the beauty of ease and austerity is ,
That best that ,as a favour ,release of their own work ,they make .

[5] Be not without divine knowledge for in excess of love
Bargains with the friend ,people of vision make .

[6] Now ,within the screen ,many a calamity goeth
At that time when the screen falleth down ,let us see what they make .

[7] If of this tale the stone bewail ,hold it not wonderful
Utterance of the tale of the happy heart ,those of heart make .

[8] Drink wine .For ,within the screen ,a hundred crimes on the part of strangers
Are better than a devotion which ,with dissimulation and hypocrisy ,they make .

[9] The garment of faith and of divine knowledge wherefrom cometh the perfume of Yusuf God ,great and glorious
It ,I fear ,the proud brothers Shaitans rent make .

[10] Pass to the street of the tavern since the present crowd ,
For the sake of thee only ,at their own times ,prayer make .

[11] Secretly from the envious ones ,call me to thyself .For ,the affluent ones
For God's sake ,much secret good make .

[12] Hafiz union with the true Beloved is ever unattainable
God forbid to the beggar's state ,less attention they should make .

[1] Jene, die mit einem Blick Goldstaub aus dem Staube machen, Kann es wohl geschehn, daß sie Einen Blick auf mich her machen?

[2] Beßer zugedeckt den Schmerz, Als um einen Arzt zu schicken, Denn man kann mir noch vielleicht Ein geheimes Mittel machen.

[3] Sieh mein Liebchen, lüftet nicht Von dem Angesicht den Schleier, Daher kommts, daß sie von ihr Allerhand Beschreibung machen.

[4] Da das Heil nicht in dem Rausch Nicht in Klausnerzellen lieget, Ist das Beste, seinen Grund Auf des Herrn Wort zu machen.

[5] Sey nicht ohne Wissenschaft, Weil im Besestan der Liebe Weise nur mit ihres Gleichen Freundschaft und Bekanntschaft machen.

[6] Jeder thut nun, was er will, Heimlich unter seiner Decke; Hebt man einst die Decke auf, Sag', was werden sie dann machen?

[7] Wenn bei dem, was ich erzähl', Steine selber Thränen weinen, Wiß', ein Mann, der Herz hat, muß Rührend die Erzählung machen.

[8] Trinke Wein, denn beßer ists, Heimlich hundertmal zu singen, Als einmal vor aller Welt Eine Gleißnerey zu machen.

[9] Ach! ich fürchte, daß in's Hemd, Das mein Jusuf durchgewürzt, Seine Brüder aufgebracht, Einen Riß aus Neid mir machen.

[10] Geh' der Schenke Thür vorüber, Daß diejenigen, die trinken, Ihre Zeit mit dem Gebet Dir zum Heil und Nutzen machen.

[11] Ob den Neidern rufe mich Heimlich zu dir auf das Zimmer, Weil die, welche Gutes thun, Vieles ganz im Stillen machen.

[12] Immerwährenden Genuß Giebt es nicht, Hafis, auf Erden Könige sind nicht gewohnt, Bettlern Schmeichele'n zu machen.