Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	کن 1 \| ختم 1 \| ختم کن 1

2 Poems contain conclude

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.20-29.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.20

German Translation

[1] چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
ور بگویم دل بگردان رو بگرداند ز من

[2] روی رنگین را به هر کس می‌نماید همچو گل
ور بگویم بازپوشان بازپوشاند ز من

[3] چشم خود را گفتم آخر یک نظر سیرش ببین
گفت می‌خواهی مگر تا جوی خون راند ز من

[4] او به خونم تشنه و من بر لبش تا چون شود
کام بستانم از او یا داد بستاند ز من

[5] گر چو فرهادم به تلخی جان برآید باک نیست
بس حکایت‌های شیرین باز می‌ماند ز من

[6] گر چو شمعش پیش میرم بر غمم خندان شود
ور برنجم خاطر نازک برنجاند ز من

[7] دوستان جان داده‌ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز می‌ماند ز من

[8] صبر کن حافظ که گر زین دست باشد درس غم
عشق در هر گوشه‌ای افسانه‌ای خواند ز من

[1] When to reach His skirt the dust of His path ,I become ,His skirt He shaketh from me
If I say : In love my heart ,return ,His face ,He turneth from me ,

[2] To every one ,He displayeth His hued cheek like the red rose ,
If I say : Thy face from others conceal : In grief at that His face ,He concealeth from me

[3] To my eye ,I spake saying At last ,Him once fully behold
It the eye said Perchance thou wishestthat a stream of blood should pour from me .

[4] Thirsty for my blood ,He and for His blood ,I .So that when it happeneth ,
My desire I will take from Him ; or justice revenge He will take from me .

[5] If ,like Farhad ,my life in bitterness issueth ,there is no fear
Many sweet tales remain behind of me .

[6] If before Him ,like the candle ,I die ,at my grief ,He laughcth like the morning
If I grieve ,His tender heart is grieved against me .

[7] Friends for His mouth ,behold ye my life ,I gave
Say : How for a trifling matter ,He keepeth back from me .

[8] Hafiz conclude .For ,if in this way ,love's lesson thou read ,
In every corner ,love uttereth tales of me .

[1] Wenn ich der Staub der Freundinn bin, So reinigt sie den Saum von mir, Und wenn ich sage: kehr' dein Herz So kehret sie sich ab von mir.

[2] Sie zeigt ihr schönes Angesicht Der ganzen Welt den Rosen gleich, Und wenn ich sage: deck' es zu, So decket sie es zu vor mir.

[3] Ich sprach zu meinem Aug', o schau', Sie einmal an mit einem Blick; Mein Auge sprach zu mir: Willst du Es fließ' ein blut'ger Strom von mir.

[4] Sie dürstet stets nach meinem Blut, Nach ihren Lippen dürste ich, Erhalte ich vielleicht mein Ziel, Rächt sie sich wohl vielleicht an mir.

[5] Entflöhe mir aus Bitterkeit Die Seele, wie Ferhaden einst, So macht es nichts, es bleiben einst Der süßen Sagen viel von mir.

[6] Wenn ich wie Kerzen vor ihr steh', Lacht sie wie's Morgenroth zum Gram; Und wenn ich böse drüber bin, So zeiget sie sich böse mir.

[7] Ihr Freunde! eines Kusses halb Gäb' ich die ganze Seele hin, Seht! wegen solcher Kleinigkeit Bleibt sie zurück im Lauf mit mir.

[8] Versiegle doch dein Wort Hafis, Denn wenn du so die Liebe singst, So singet vor in jeder Eck' Die Liebe Zaubereien mir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.52-4.52

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.52

German Translation

[1] بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست

[2] در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاریست

[3] بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاریست

[4] خیال زلف تو پختن نه کار هر خامیست
که زیر سلسله رفتن طریق عیاریست

[5] لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست

[6] جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداریست

[7] قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست

[8] بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواریست

[9] سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست

[10] دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاریست

[1] O distraught bulbul illusory lover bewail if ,the desire of being a lover with me ,thine is .
For ,we two are ,weeping lovers and our work ,weeping is .

[2] In that land the holy traveller's abode where bloweth the fragrant breeze from the true Beloved's tress divine attraction
For boasting of the fragrant jnusk - pods of Tatar ,what room is .

[4] To devise the fancy for Thy tress is not the work of immature ones
To go beneath the suspended chain of death the way of a bold one is .

[5] Wherefrom love ariseth ,is a hidden subtlety ,
Whose name neither the ruby lip ,nor the auburn hair is .

[6] The person's beauty is not the eye ,nor the tress ,nor the cheek ,nor the mole
In this matter many a thousand subtlety ,heart - possessing is .

[7] For half a barleycorn Kalandars of the Path purchase not ,
The satin coat of worldly rank of that one who void of skill and spirituality is .

[8] To Thy threshold the sky of joyousness one can reach only with difficulty .Yes :
With difficulty ,the ascent to the sky of joyousness is .

[9] In the morning ,in a dream ,I beheld the glance of union with Him
Oh excellent when the stage of sleeping better than the stage of waking is .

[10] Hafiz vex not His heart with weeping ,and conclude
For ,in little injurng ,everlasting safety is .

[1] Klage, klage Bülbül, wenn du mein Freund bist, Wir sind beide verliebt, die Klage ziemt uns.

[2] Wo die Locke des Freundes Geruch aushauchet, Was hat dorten zu thun die Moschusblase?

[3] Bringet, bringet mir Wein, mein Kleid zu färben, Denn ich taumle von Stolz und heiße weise.

[4] Unerfahrenen ziemt die Lust des Haar's nicht, Die Durchtriebenen schlägt der Vogt in Ketten.

[5] Ein verborgenes Ding erregt die Liebe, Weder Lippen noch Flaum sind dieses Etwas.

[6] Nicht die schöne Gestalt, nicht Maal und Wangen, Tausend Dingerchen sinds im Herzensraube.

[7] Nicht ein Körnlein verwirft der wahre Weise Um den Atlas des Manns, der tugendleer ist.

[8] Freylich ist es nicht leicht zu dir zu kommen, Schwer ists steigen hinauf zum Freudenhimmel.

[9] Ihren Wonnegenuß fand ich im Schlafe, O des seligen Schlafs, ich neid' ihn wachend. Sieh das Ende der Qual ist angelanget, Doch ich fürchte das End' ist Kälteanfang.

[10] Reiz mit Klagen Hafis! das Herz nicht, schweige, Denn das ewige Glück hat, wer nicht klaget.