Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	لطف 1 \| ناز 1

2 Poems contain daintiness

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.10-31.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.10

German Translation

[1] دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده

[2] از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چکیده

[3] لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده

[4] یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

[5] آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده

[6] آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده

[7] زنهار تا توانی اهل نظر میازار
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

[8] تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده

[9] گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده

[10] بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده

[1] The skirt - trailer damsel kept moving in cloth ,gold - embroidered ,
In envy of her ,a hundred moon - of - face ,the collar of hempen cloth rent

[2] From the heat of the fire of wine ,round about her cheek ,sweat ,
Like drops of night - dew on the rose - leaf dropped .

[3] A pronunciation ,eloquent and sweet a stature ,tall and beautiful
A face ,gracious and heart - alluring ; the eye in a bow sweetly drawn .

[4] Her soul refreshing ruby lip of the water of grace born
The boxtree stature sweetly moving ,in daintiness cherished .

[5] That heart - alluring ruby lip of hers ,behold and that laughter full of ripple
That sweet moving of hers ,behold and that gait reposed .

[6] Forth from our snare ,that mistress ,dark of eye ,hath gone
Friends what remedy may I make with this heart affrighted

[7] Take care so far as thou canst ,injure not people of vision
No fidelity ,hath the world .O light of both eyes

[8] On account of that heart - fascinating eye ,reproach how long shall I endure
One day ,glance ,O friend well chosen

[9] If ,on account of Hafiz thy noble heart be grieved ,
Come back .For ,repentance ,we have made of that uttered and heard .

[10] On account of the Khwaja's service ,many the thanks that I shall utter ,
If to my hand fall that fruit matured .

[11] Every evil that ,in respect of us ,the enemy uttered thou heardest
O Lord the adversary's tongue be severed

[1] Er schleppte nach die Schleppe Vom goldgestickten Hemd, Und hundert Mondgesichter Zerrissen ihr Gewand.

[2] Der Schweiß trof auf die Wangen Von heißer Gluth des Weins, Wie auf die Rosenblätter Ein Tropfe frischen Thaus.

[3] Voll süßer schöner Worte, Hochstämmig und gewandt, Vom lieblichen Gesichte Und anmuthsvollem Blick.

[4] Es war aus Lebenswasser Geformt des Munds Rubin, Sein Buchs war aufgewachsen, Genährt mit Schmeichelei'n.

[5] O schaue die Rubinen Und dieses Lächelns Reiz, Den Gang voll Huld und Anmuth, Den wohlgemeßnen Schritt.

[6] Der Hirsch mit schwarzen Augen Entkam aus unsrem Netz, Was ist zu thun, o Freunde, Für ein zerschlagnes Herz!

[7] Hüt' dich, bist du's im Stande, Rühr' Liebende nicht an, Die Welt hat keine Treue, O du mein Augenlicht!

[8] Wie lang schilt mich dein Auge, Das alle trüget, aus? Wann wirst du mir dann schmeicheln, Mein auserwählter Freund?

[9] Hat deine edle Seele Beleidiget Hafis, So komm', denn That und Worte Will herzlich ich bereun.

[10] Ich will den Herren loben Aus schuld'ger Dankbarkeit, Wenn diese Frucht gereifet In meine Hände fällt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.75-4.75

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.75

German Translation

[1] یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

[2] خاک ره آن یار سفرکرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

[3] فریاد که از شش جهتم راه ببستند
آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

[4] امروز که در دست توام مرحمتی کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

[5] ای آن که به تقریر و بیان دم زنی از عشق
ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت

[6] درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
کاین طایفه از کشته ستانند غرامت

[7] در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی
بر می‌شکند گوشه محراب امامت

[8] حاشا که من از جور و جفای تو بنالم
بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت

[9] کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ
پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت

[1] O Lord devise a means ,whereby in safety my Beloved
May come back ,and release me from the claw of reproach .

[2] Bring ye the dust of the Path of that travelled Beloved the necessarily existent One
That I may make my world - seeing eye His sojourn - place .

[3] Justice For ,they have barred my Path on six sides
By the power of that mole ,beard ,tress ,face ,cheek ,and stature .

[4] To - day ,when I am in thy hand ,show a little mercy
To - morrow ,when I become clay in the grave what profit are tears of repentance

[5] O thou that of love expresses breath in relating and explaining ,
With thee no word have we save this Prosperity and safety be thine

[6] Darvish Lament not of the sword of friends
For this band of friends taketh the blood - price for the slain .

[7] Set fire to the religious garment for the curve of the Saki's eye - brow
Shattereth the corner of the prayer - arch of the service of the Imam .

[8] God forbid that of thy violence and tyranny I should bewail
The injustice of dainty ones is all daintiness and goodness .

[9] The long argument of thy tress - tip ,Hafiz shorteneth not
This chain of argument is joined extended to the day of resurrection .

[1] Herr! o mach daß mein Freund mit Wohlseyn wieder zurückkehr', Daß er mich befrey von dem Gerede des Volks.

[2] Bringt mir her den Staub von diesem gereiseten Freunde, Mein weltsehendes Aug' bleib' im Besitze davon.

[3] Wehe! wehe! der Weg ist verrennt von allen vier Seiten, Durch die Locken, durchs Maal, durch das Gesicht und den Wuchs.

[4] Heute, da ich noch in deiner Gewalt bin, erbarme dich meiner! Morgen nützen nichts mehr Thränen der Reue dem Staub.

[5] Du, der mit trockenem Wort die Lieb' erklärst und erläuterst, Lebe wohl! mit dir hab' ich zu sprechen kein Wort.

[6] Ueber das Schwerdt der Geliebten Derwisch! sollst klagen nicht länger, Denn sie machen sich noch mit den Erschlagenen groß.

[7] Du, verbrenne dein Kleid, es haben die Brauen des Schenken Den Altar des Imans einmal für immer zerstört.

[8] Gott behüte, daß ich mich deiner Härte beklage, Unrecht von Schönen verübt, dünket mir Gnade und Huld.

[9] Nimmer endet Hafis von deinen Locken die Sage: An dem Tag des Gerichts hat er geknüpft das Band.