Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	5
Co-occurrences:	hair 2

5 Poems contain didst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.8-13.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.8

German Translation

[1] برنیامد از تمنای لبت کامم هنوز
بر امید جام لعلت دردی آشامم هنوز

[2] روز اول رفت دینم در سر زلفین تو
تا چه خواهد شد در این سودا سرانجامم هنوز

[3] ساقیا یک جرعه‌ای زان آب آتشگون که من
در میان پختگان عشق او خامم هنوز

[4] از خطا گفتم شبی زلف تو را مشک ختن
می‌زند هر لحظه تیغی مو بر اندامم هنوز

[5] پرتو روی تو تا در خلوتم دید آفتاب
می‌رود چون سایه هر دم بر در و بامم هنوز

[6] نام من رفته‌ست روزی بر لب جانان به سهو
اهل دل را بوی جان می‌آید از نامم هنوز

[7] در ازل داده‌ست ما را ساقی لعل لبت
جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز

[8] ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام جان
جان به غم‌هایش سپردم نیست آرامم هنوز

[9] در قلم آورد حافظ قصه لعل لبش
آب حیوان می‌رود هر دم ز اقلامم هنوز

[1] Through desire of thy lip ,forth cometh not my desire yet
In the hope of the cup of thy ruby lip a dreg - drinker am I yet .

[2] On the first day the day of Alast in desire of thy two tresses ,departed my faith
Let us see ,in this phrensy ,what my end will be yet .

[3] O Saki perfect Murshid of that water ,fire of hue ,one draught ,give me .For I ,
In the midst of those experienced in His Love ,inexperienced am I yet .

[4] One night ,in mistake ,I called Thy hair the fragrant musk of Khutan
Momently ,a sword on my limbs saying why didst thou liken His glorious hair to contemptible musk the hair striketh yet .

[5] In my khilvat ,a ray of splendour of Thy face ,the resplendent sun beheld
Momently ,like the shadow ,to my door and roof ,he the sun goeth yet .

[6] One day ,in mistake ,to the true Beloved's lip ,went my name
To people of heart ,from my name the perfume of the soul of the Beloved cometh yet .

[7] To us ,in eternity without beginning ,the Saki gave the ruby of Thy lip
The draught of a cup ,of which cup ,senseless am I yet .

[8] O Thou that saidest Give thy soul ,that ease of heart may be thine ,
In griefs for Him the true Beloved my soul ,I gave .Mine ,not ease ,is yet .

[9] The tale of the ruby of Thy lip ,Hafiz brought into his pen writing
Momently ,from my pens ,the water of life floweth yet .

[1] Nach den Lippen bleibt mein WunschUnerfüllt noch immer,Harrend deinem GlasrubinTrink' ich Gram noch immer.

[2] An dem Tag des Looses stahlMir dein Haar den Glauben,Ach! ich harre auf das EndDieser List noch immer.

[3] Schenke gib den Hefen mirDieses Feuerwassers.Denn in der gekochten KreisBin ich roh noch immer.

[4] Ich verglich dein Haar bei NachtEinstens mit dem MoschusJedes Haar sticht mich dafürWie ein Schwert noch immer.

[5] Deinen Schimmer sah bei mirEines Tags die Sonne,Seitdem geht dem Schatten gleichVon der Thür sie nimmer.

[6] Eines Tags entfiel dem FreundUngefähr mein Name,Seht mein Name haucht seitdemSeelenduft noch immer.

[7] Vom Rubin der Lippen trankIch am Tag' des Looses,Von dem Hefen dieses TrunksTaumle ich noch immer.

[8] Gieb die Seele, sprachst du mirDaß du ruhig seyest,Sieh' ich gab sie ab dem SchmerzRuhe fehlt noch immer.

[9] Seit Hafisens Feder schriebVom Rubin der Lippen,Träuft des ewgen LebensquellAus der Feder immer.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.7-27.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.7

German Translation

[1] ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
سلسبیلت کرده جان و دل سبیل

[2] سبزپوشان خطت بر گرد لب
همچو مورانند گرد سلسبیل

[3] ناوک چشم تو در هر گوشه‌ای
همچو من افتاده دارد صد قتیل

[4] یا رب این آتش که در جان من است
سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

[5] من نمی‌یابم مجال ای دوستان
گر چه دارد او جمالی بس جمیل

[6] پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

[7] حافظ از سرپنجه عشق نگار
همچو مور افتاده شد در پای پیل

[8] شاه عالم را بقا و عز و ناز
باد و هر چیزی که باشد زین قبیل

[1] O Thou ,whose face is like paradise ,and ruby lip like the limpid water of paradise
Soul and heart ,Thy translucent water hath endowed .

[2] Around Thy lip ,Thy fresh - wearing black down ,
Is like the collection of black ants around the limpid water Thy resplendent face

[3] In every corner ,the arrow of Thy eye
Hath a hundred slain ones ,lovers fallen like me .

[4] O Lord this fire of separation that within my soul is ,
Make cool to give me escape from separation and to cause me to attain union with Thee in that way that to Khalil Thou didst .

[5] O friends power of union with Him I gain not ,
For the reason that exceedingly beauteous beauty ,He hath .

[6] Lame is our foot ; and far distant ,is the stage like Paradise
Short ,is our hand and on the lofty inaccessible date - tree ,the date .

[7] From the grasp of the love for the idol ,Hafiz ,
Like the feeble ant ,at the foot of the great elephant ,hath fallen .

[8] To the King of the world ,permanency and grandeur ;
And everything of this sort that he desireth be

[9] This verse either a miracle ,or lawful magic ,is
This verse ,either the invisible messenger ,or Jibrail ,brought .

[10] In this fashion a verse how to utter ,none other knoweth
A pearl verse of this sort ,none other can pierce utter

[1] Die Wangen sind das Paradies,Der Mund der Selsebil,Es opfert dir der SelsebilDas Herz die Seele auf.

[2] Der grüne Teppich deines Flaum,Der um die Lippen hängt,Gleicht Ameisen, die um den RandVereint der Selsebil.

[3] An deinen spitzen Wimpern sindIn jeder Eck' des AugsNoch hundert andere wie ichGefallene gespießt.

[4] O Herr erkälte du die Gluth,Die mir im Herzen flammet,So wie den Ofen Abraham's,Du abgekühlet hast.

[5] Ihr Freunde sagt, wer schaffet mirVermögen oder Kraft,Denn die Geliebte ist so schönO weh! sie ist so schön.

[6] Mein Fuß ist lahm, und fern der GauEntfernt wie's Paradies,Die Datteln hängen auf dem BaumDie Hand ist viel zu kurz.

[7] In dich verliebet fiel HafisVon seiner Höh' herab,So fällt zum Elephanten FußDie Ameis aus der Luft.

[8] Dem Herrn der Erde werde GlückUnd Huld und Ruhm zu Theil,Und was er immer anders nochVon dieser Art sich wünscht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.44-28.44

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.44

German Translation

[1] روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم
در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

[2] تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می‌کنم

[3] واعظ ما بوی حق نشنید بشنو کاین سخن
در حضورش نیز می‌گویم نه غیبت می‌کنم

[4] با صبا افتان و خیزان می‌روم تا کوی دوست
و از رفیقان ره استمداد همت می‌کنم

[5] خاک کویت زحمت ما برنتابد بیش از این
لطف‌ها کردی بتا تخفیف زحمت می‌کنم

[6] زلف دلبر دام راه و غمزه‌اش تیر بلاست
یاد دار ای دل که چندینت نصیحت می‌کنم

[7] دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش
زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم

[8] حافظم در مجلسی دردی کشم در محفلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت می‌کنم

[1] For a long time past ,in the tavern of love ,of manifestations ,of glories service in rue love to God ,in manifestations ,and in fearful contemplation I have been doing
In the garment of poverty as a fakir the work of people of fortune those joined to God I keep doing .

[2] Until that ,into union's snare ,I bring the partridge the true Beloved sweet of gait ,
In my ambush ,expectation of time's opportunity ,I make .

[3] Perceived not truth's perfume ,our admonisher .Hear thou for this word of truth
In his presence ,do I also utter no calumny ,do I make .

[4] To the Friend's street ,I go like the swift breeze ,falling and rising ,
And from the basil and the rose ,prayer for assistance ,I make .

[5] More than this ,our trouble ,the dust of Thy street endureth not
O Idol kindnesses ,Thou didst : by going into effacement the lessening of our trouble to Thee I make .

[6] The snare of the Path tarlkat is the tress of the Heart - ravisher and the arrow of calamity ,His glance
O heart remember the many precepts of counsel that ,for thee ,I make .

[7] O Merciful One ,defect - concealing cover the eye of the ill - see - er ,
From these bold deeds ,that ,in the corner of khilvat ,I do .

[8] In a religious assembly ,Hafiz ,I am in a convivial assembly ,dreg - drinker ,I am
This boldness and expertness behold how ,with different people ,different profession ,I make .

[9] From the right of God's throne ,the faithful spirit Jibra ,il uttereth Amin
When ,the prayer for the Lord of the country and of religion ,I make .

[10] O Khusrau from this account ,hope of the height of dignity ,I have
Entreaty for threshold - kissing of thy majesty .I make .

[1] Es ist schon lang, daß ich in Schenken Den Diener mache, Daß ich als Bettler die Geschäfte Der Reichen mache.

[2] Bis in die Falle des Genußes Das Rebhuhn rennet, Will ich im Stillen Jagd auf gute Momente machen.

[3] Der Prediger hat nie vernommen, Den Duft der Wahrheit, Ich sag' es laut, und will daraus kein Geheimniß machen.

[4] Ich gehe, wie der Ostwind, schwankend Zum Gau des Liebchens, Da müßen Rosen und Jasminen Mir Hülfschor machen.

[5] Die Erde deines Gaus kann nimmer Die Lasten tragen, Du bist gnädig! nun wir wollen Es leichter machen.

[6] Ein Netz sind meines Liebchens Locken, Ein Pfeil die Wimpern, Behalte Herz in dem Gedächtniß Mein Lehren-machen.

[7] O Gnädiger! verhüll' auf immer Dem Aug' des Bösen, Die Heldenthaten, die im Stillen Wir gelten machen. Behüte Gott, daß ich das jüngste Gericht nicht fürchte, Laß morgen geh'n, wir wollen heute Uns lustig machen. Selbst Gabriel, der Himmelshüter Wird Amen sagen, Wenn ich beginn' das Lob der Herrn Der Welt zu machen. O Herr! ich hoffe auf den Gipfel Des Himmelreichs, Das heißt, ich werde deine Schwelle Zum Kußort machen.

[8] Hafis ist klug in einem Kreis, Im andern trunken, O sieh den Schelm, er weiß den Leuten Es weis zu machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.5-32.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.5

German Translation

[1] ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

[2] تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

[3] گوی خوبی بردی از خوبان خلخ شاد باش
جام کیخسرو طلب کافراسیاب انداختی

[4] هر کسی با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت
زان میان پروانه را در اضطراب انداختی

[5] گنج عشق خود نهادی در دل ویران ما
سایه دولت بر این کنج خراب انداختی

[6] زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی

[7] خواب بیداران ببستی وان گه از نقش خیال
تهمتی بر شب روان خیل خواب انداختی

[8] پرده از رخ برفکندی یک نظر در جلوه گاه
و از حیا حور و پری را در حجاب انداختی

[9] باده نوش از جام عالم بین که بر اورنگ جم
شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختی

[10] از فریب نرگس مخمور و لعل می پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختی

[11] و از برای صید دل در گردنم زنجیر زلف
چون کمند خسرو مالک رقاب انداختی

[12] داور دارا شکوه‌ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

[13] نصره الدین شاه یحیی آن که خصم ملک را
از دم شمشیر چون آتش در آب انداختی

[1] O thou that ,on the moon of thy radiant face the veil of musky hair castest ,
Kindness ,thou didst on the sun thy effulgent face ,so that from love's fire ,lovers should not consume a shade thou castest .

[2] With us ,the water lustre of colour of thy cheek ,what will it do
Now ,on water ,the picture of thy own sorcery ,thou castest .

[3] From the lovely ones of the world ,the ball of loveliness thou tookest .Be joyful
The world - viewing cup of Kay Khusrau ,seek for Afrasiyab ,down thou castest .

[4] In a different way ,with the luminous candle of thy face ,love every one played
Out from the midst ,into trepidation ,the moth ,the lover thou castest .

[5] In our desolate heart ,the treasure of thy own love ,thou placedest
On this ruined treasure ,mercy's shadow thou castest

[6] Shelter from the water lustre of thy flashing sword ,by which lions ,
Thirsty with wounds thou madest and heroes into water of shame thou castest

[7] The sleep of the wakeful ,thou boundest preventedest then from the picture of fancy ,
On the night - prowlers of the troop of sleep ,a suspicion ,thou castest .

[8] For the sake of one glance ,thy veil thou up - castest in the place - of - splendour
And into the veil ,through shame ,Hur and Pari thou castest .

[9] From the cup ,world - viewing ,wine drink for ,on Jamshid's throne ,
From the face of the desired Beloved ,the veil down thou castest .

[10] From the desire for the intoxicated narcissus eye and for the ruby lip wine - worshipping ,
Into wine ,Hafiz sitting in khilvat ,thou easiest .

[11] For the sake of capturing the heart ,on his neck ,the chain of thy tress ,
Like the mighty noose of Khusrau ,the master of necks ,thou castest .

[12] The Ruler ,Dara of pomp ,O thou ,who ,the sun's crown ,
From the height of mightiness ,on the dust of the door - post ,thou castest

[13] Nusratu - d - Din Shah Yahiya ,O thou who ,the enemy's land ,
Into water ,with the foam of thy flashing sword ,like fire ,thou castest

[1] Um den Mond hast du den Schleier der Flaumen geworfen, Gnädig hast du sogar auf Sonnen den Schatten geworfen.

[2] Ha! was wird mir noch thun die Farbe von deinem Gesichte, Da um selbes jetzt solch einen Schimmer geworfen.

[3] Siegend trägst du den Ballen davon, deß magst du dich freuen. Nimm den Becher Chosrus, Efrasiab ist geworfen.

[4] In den Augenglanz verliebte ein Jeder sich anders, Und den Schmetterling selbst hast du in Verwirrung geworfen.

[5] Deiner Liebe Schatz verbargst du in unseren Herzen, Auf den Schatz hast du den Schatten voll Milde geworfen.

[6] Schone, schone, o Schah! mit deinem funkelnden Schwerte, Löwen dürsten darnach, und Helden werden geworfen.

[7] Wachenden hast du zuerst die Kraft zu schlafen benommen, Dann mit deinem Bilde in Schlaf Nachtwandler geworfen.

[8] Einen Augenblick nur hast du gelüftet den Schleier, Sieh' da haben aus Schaam Peris sich in Schleier geworfen. Freilich bin ich berauscht, doch weis' mich nicht deßhalb zurücke, Denn zu löblichem Zweck hast du herein mich geworfen.

[9] Trinke, o Schah! vom weltenerklärenden Becher Dschemschids, Weil du auf Salomons Thron den Schleier des Wunsches geworfen.

[10] Durch die Betrügerei'n des Rubins der trunknen Narzisse Hast du Hafisen, der einsam lebt, zu den Trinkern geworfen.

[11] Um sein Herz zu fangen hast du die Ketten der Locken Wie ein Band des Herrn um deinen Sklaven geworfen.

[12] Er ist ein mächtiger Fürst, vor dem die Krone der Sonne Ehren halben sich hin zu seinen Füßen geworfen.

[13] Naßreddinschah Jahja ist jener mächtige König, Der mit dem Schwerte den Feind in die Gluth, in das Wasser geworfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.35-10.35

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.35

German Translation

[1] بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد
باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

[2] طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود
ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد

[3] قره العین من آن میوه دل یادش باد
که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد

[4] ساروان بار من افتاد خدا را مددی
که امید کرمم همره این محمل کرد

[5] روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار
چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد

[6] آه و فریاد که از چشم حسود مه چرخ
در لحد ماه کمان ابروی من منزل کرد

[7] نزدی شاه رخ و فوت شد امکان حافظ
چه کنم بازی ایام مرا غافل کرد

[1] A bulbul Hafiz drank the blood of the liver in grief and gained a rose a son
With a hundred thorns ,perturbed his heart ,the wind of ,envy^ made .

[2] In the desire of a piece of sugar a son glad was the heart of the parrot Hafiz
Suddenly ,vain the picture of hope the son decay's torrent made .

[3] Ever be his memory my eye's cool lustre ,that fruit of my heart
That easy went in death and hard my work of life made .

[4] O camel - driver perfect Murshid my load of grief hath fallen .For God's sake ,a little help
For me ,fellow - traveller with this litter the holy traveller hope of thy kindness made .

[5] Hold not contemptible my dusty face and watery weeping eye
Of this straw mixed clay ,our hall of joy ,the azure sphere hath made .

[6] Sigh and lamentation that ,through the envious eye of the sphere's moon ,
His dwelling in the niche of the tomb ,the moon of bow - like eye - brow the son hath made .

[7] Hafiz Shah - rukh castle thou didst not ; and the time of opportunity hath departed .
What shall I do Me careless ,Time's sport hath made .

[1] Eine Nachtigall hat sich mit Herzblut Eine Rose eigen gemacht, Doch der Wind des Neides hat ihr Herz mit Hundert Dornen elend gemacht.

[2] Sieh', ein Papagey war frohen Herzens Aus Begier nach Zuckergenuß, Gählings hat der Waldstrom des Verderbens All' sein Glück zu Wasser gemacht.

[3] Meiner Augen Freude war des Herzens Frucht, noch immer denk' ich daran, Ach sie ist so leicht von mir entflohen, Hat das Herz so schwer mir gemacht!

[4] Karawanenführer, meine Ladung Ist gefallen, hilf mir bey Gott! Denn die Hoffnung nur auf deine Gnaden Hat mich hieher reisen gemacht.

[5] Du verachte nicht mein Angesicht voll Staubes, mein befeuchtetes Aug' Denn aus diesem Mörtel hat der Himmel Seine Freudenwohnung gemacht.

[6] Wehe! ob dem Neideraug', mit welchem Auf mich sah vom Himmel der Mond, Hat mein Mond mit seinen Bogenbrauen Sich das Grab zur Stätte gemacht.

[7] Ach Hafis, die Zeit hast du versäumet, Nun ist alle Möglichkeit hin. Aber was war sonst zu thun! das Spiel des Himmels hat mich sorglos gemacht.