Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2

2 Poems contain endurer

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.7-12.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.7

German Translation

[1] شب وصل است و طی شد نامه هجر
سلام فیه حتی مطلع الفجر

[2] دلا در عاشقی ثابت قدم باش
که در این ره نباشد کار بی اجر

[3] من از رندی نخواهم کرد توبه
و لو آذیتنی بالهجر و الحجر

[4] برآی ای صبح روشن دل خدا را
که بس تاریک می‌بینم شب هجر

[5] دلم رفت و ندیدم روی دلدار
فغان از این تطاول آه از این زجر

[6] وفا خواهی جفاکش باش حافظ
فان الربح و الخسران فی التجر

[1] Tis the night of power ; and closed is the book of separation
On that night ,is safety to the rising of separation .

[2] O heart in being a lover ,be firm of foot
For ,in this path ,is no work void of reward .

[3] Of profligacy ,I will not repent me ,
Although ,through stone and separation ,thou causest torment to reach me .

[4] O luminous morning of the heart come forth
For dark indeed ,I see the night of separation .

[5] Went my heart from the hand yet the beloved's face ,I saw not
Of this tyranny ,complaint of this reproof ,lamentations

[6] Hafiz thou desirest fidelity Be endurer of the tyranny and of the grace of the Beloved
Then in traffic ,is the verification of profit and of loss .

[1] Die heilge Nacht ist da und weg die FluchtHeil dir, Heil dir! bis an das Morgenroth

[2] Mein Herz sey froh, in treuem LiebesdienstO bleibt nichts unbelohnt auf diesem Pfad.

[3] Niemals will ich die Trunkenheit bereu'nUnd harrte mein die Flucht, der Fluch;

[4] O komm' herauf bei Gott! du junger TagIn dem die Nacht der Flucht so finster war.

[5] Mein Herz ist weg, ich sah nicht sein Gesicht.Ach welche Pein und welche Grausamkeit!

[6] Verlangst du Treu' Hafis erdulde LeidIm Kaufe ist Gewinn und ist Verlust.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.138-10.138

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.138

German Translation

[1] نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید
فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید

[2] صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش
که آب زندگیم در نظر نمی‌آید

[3] قد بلند تو را تا به بر نمی‌گیرم
درخت کام و مرادم به بر نمی‌آید

[4] مگر به روی دلارای یار ما ور نی
به هیچ وجه دگر کار بر نمی‌آید

[5] مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید
وز آن غریب بلاکش خبر نمی‌آید

[6] ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا
ولی چه سود یکی کارگر نمی‌آید

[7] بسم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی به بخت من امشب سحر نمی‌آید

[8] در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز
بلای زلف سیاهت به سر نمی‌آید

[9] ز بس که شد دل حافظ رمیده از همه کس
کنون ز حلقه زلفت به در نمی‌آید

[1] The breath of life issued ; and forth from thee ,my desire of union cometh not .
Clamour for ,forth from sleep ,my fortune cometh not .

[2] Into my eye ,the breeze cast a little dust from His street
For ,into my vision ,the water of life cometh not .

[3] So long as ,into my bosom ,I take not Thy lofty stature ,
To fruit ,the time of my desire and purpose cometh not .

[4] Perchance ,by the blessing of the heart - adorning face of our Beloved our desire will be fulfilled if not ,
In any way to accomplishment another work cometh not .

[5] Dweller in Thy tress ,became that heart that experienced sweet madness
And ,from that poor heart calamity - endurer ,news cometh not .

[6] With the aim of truth ,I loosed a thousand arrows of prayer ,
But what profit ,effective even one cometh not .

[7] Hafiz the least condition of fidelity is the abandoning of one's life ,
Go about thy own work if ,from thee ,work of this least degree cometh not .

[1] Meine Seele verfliegt, doch ist mein Wunsch nicht erfüllet, Wehe! mein armes Glück ist von dem Schlaf nicht erwacht.

[2] Morgens wehte der Ost mir ihren Staub in die Augen, So daß des Lebensquell nicht in das Auge mir kommt.

[3] Bis ich deine Gestalt an meinen Busen nicht schlinge, Bringt des Verlangens Baum mir nicht erwünschliche Frucht.

[4] Möglich, ich thu's dem schönen Gesicht des Freunds zu gefallen, Anders seh' ich fürwahr! keinen der Wege dazu.

[5] Deine Locken sind von Herzen lieblich bewohnet, Zu mir Fremden kam leider die Kunde nicht her.

[6] Tausend hab' ich geschnellt der Pfeile vom Bogen der Treue, Aber was nützt es mir, keiner erreichte das Ziel. Opfre den Kopf, dies fodert vor allem Andern die Treue, Hebe dich fort, wenn du, solches zu thun, nicht vermagst.