Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[1] Wir haben hundertmal das Angesicht Vor dir in Staub geleget, Wir haben allen Trug und Gleisnerey Vor dir beiseit geleget. Den guten Namen von so manchem Jahr, Und selbst von unsern Ahnen, Wir haben ihn des Schenken Mondgesicht Zu Liebe weggeleget.

[2] Der hohen Schule Säulengang und Saal Und allen Streit von Tugend, Wir haben Alles auf den Liebesstand Der Schönen hingeleget. Wir legten keine allzugroße Last Auf unser Herz, das schwach ist. Wir haben, was wir treiben, was wir thun, Nie auf ein Haar geleget.

[3] Wir haben diesen zwey Narzissen längst Empfohlen unsre Seele, Wir haben auf die süßen Zaubereien Der Liebe Grund geleget.

[5] Wir haben nicht mit unserm eignen Heer Des Feindes Reich erobert, Und unsrer Herrschaft Krone haben wir Nicht selber abgeleget.

[7] Wir haben unser ungeliebtes Haupt Erfüllet von Begierde, Und liebberauschet wie Narzissen hin Auf's Knie zur Ruh geleget. Hafis! bemühe Dich um Freund' und Sang, Denn des Verstandes Summe Ist alle auf das schöne lange Haar Des Freundes angeleget.

[8] Wir haben in der Hoffnung letzten Eck, Gleich Sehern nach dem Monde, Des Wunsches Sehrohr auf den Brückenbau Der Brauen angeleget.

[9] Du sagtest: O Hafis! wo ist dein Herz, Das sich so sehr empöret? Wir haben's sorgsam in die Ringelein Von jenem Haar geleget.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.20-32.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.20

German Translation

[1] ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری

[2] ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز
فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری

[3] ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری

[4] خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی
بر کنار چمنش وه که چه دامی داری

[5] بوی جان از لب خندان قدح می‌شنوم
بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری

[6] چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود
می‌کنم شکر که بر جور دوامی داری

[7] نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری

[8] بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری

[1] O thou that ,in the tavern - street ,thy dwelling hast
The Jamshid of thy own time ,thou art ,if ,on the cup ,thy hand thou hast .

[2] O thou that ,night and day ,with the tress and the face of the Beloved ,passest
Be opportunity thine ,so that a happy morning and evening thou mayst have .

[3] O morning breeze at the head of thy path ,those consumed with love ,are expectant ,
Whether ,from that true Beloved many a journey made ,a message thou hast .

[4] Thy dark mole ,fresh of head ,is a pleasant grain of pleasure .But ,
On the border of its sward face alas what a snare the tress thou hast .

[5] From the laughing lip of the goblet ,the soul's perfume ,I perceive
O Khwaja smell if ,for that ,a perfume - place thou hast .

[6] O true Beloved though ,at the time of fidelity ,stability constancy is not thine
Thanks ,I offer that ,against violence ,stability thou hast .

[7] If ,from thee ,a name a stranger seek ,what a wonder it will be ,
To - day ,in this city ,thou art one ,who a great name hast .

[8] The guardian of thy soul will be many a prayer of dawn
For ,like Hafiz ,night - rising ,a slave thou hast .

[1] Der du in allen wüsten Häusern Dein Plätzchen hast, Du herrschest, wenn du in den Händen Ein Gläschen hast.

[2] Du der mit Locken und mit Wangen Die Zeit zubringst, O welchen Abend, welchen Morgen Du Froher hast! Du, der zu dem Genuß im Stillen Zurück dich ziehst, Halt' theuer jegliche Minute, Die du noch hast!

[3] Ostwind, es harren auf dem Wege Verbrannte dein, Weil du von dem gereisten Freunde Die Kunde hast.

[4] Dein grünes Maal ist ohne Zweifel Ein Liebeskorn, Doch weh der Netze, die am Rande Gestellt du hast.

[5] Ich rieche an dem Rand des Busens Der Seele Duft, O rieche diesen Duft, wenn anders Geruch du hast.

[6] Wiewohl du zu der Zeit der Treue Verstand nicht hast, Dank' ich doch Gott, daß du im Zürnen Verstand noch hast.

[7] Was ist's, wenn dich um deinen Namen Ein Fremder frägt, Du bist es, der allein den Nahmen Im Volke hast.

[8] Es soll die Seele dir bewahren Manch Zauberwort, Dir, der zu deinem wahren Diener Hafisen hast.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.22-32.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.22

German Translation

[1] روزگاریست که ما را نگران می‌داری
مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

[2] گوشه چشم رضایی به منت باز نشد
این چنین عزت صاحب نظران می‌داری

[3] ساعد آن به که بپوشی تو چو از بهر نگار
دست در خون دل پرهنران می‌داری

[4] نه گل از دست غمت رست و نه بلبل در باغ
همه را نعره زنان جامه دران می‌داری

[5] ای که در دلق ملمع طلبی نقد حضور
چشم سری عجب از بی‌خبران می‌داری

[6] چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
سر چرا بر من دلخسته گران می‌داری

[7] گوهر جام جم از کان جهانی دگر است
تو تمنا ز گل کوزه گران می‌داری

[8] پدر تجربه ای دل تویی آخر ز چه روی
طمع مهر و وفا زین پسران می‌داری

[9] کیسه سیم و زرت پاک بباید پرداخت
این طمع‌ها که تو از سیمبران می‌داری

[10] گر چه رندی و خرابی گنه ماست ولی
عاشقی گفت که تو بنده بر آن می‌داری

[11] مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
چه توقع ز جهان گذران می‌داری

[1] Tis a time when expectant ,us thou keepest ;
Not in the way of others ,thy slaves ,thou keepest .

[2] Not opened towards me became the corner of the eye of thy satisfaction
Like this ,the honour of those possessed of vision thou keepest .

[3] Best that Thou cover up that arm when ,for the sake of colouring ,
In the heart's blood of those full of skill ,Thy hand Thou keepest .

[4] O true Beloved from the stain of grief of separation from Thee ,escaped neither the rose nor the bulbul in the garden
All clamouring ,garment - rending ,Thou keepest .

[6] O eye and lamp since the narcissus of the garden of vision thou art ,
With me ,heart shattered ,the head heavy wherefore is it that thou keepest

[7] From the mine of the other world ,is the jewel of the world - viewing cup of Jamshid the Arif acquainted with m'arifat
From the clay of the pitcher - makers dry zahids desire for this jewel vainly Thou keepest .

[8] O heart the father of experience of the end ,thou art .Wherefore is it that
Desire for the love and the fidelity of these youths thou keepest

[9] Departed heart and faith but truly I cannot speak ,
For in respect of them heart and faith me ,consumed of heart ,Thou keepest .

[10] Though ,profligacy and depravity are our sin ,yet ,
A lover spake ,saying : On them profligacy and depravity the slave Thou keepest .

[11] Hafiz in reproach ,abandon not the day of safety
From the passing world ,what expectation is it that thou keepest

[1] Es ist schon eine gute Zeit, Daß du mich in Erwartung hältst, Und daß du deinen Diener nicht Auf gleichen Fuß mit Andern hältst.

[2] Der Winkel deines Auges ward Zu meinem Wohle aufgemacht, Ist's recht, daß du die Liebenden Auf solche harte Weise hältst?

[3] Weit besser ist's, wenn du den Arm Vor aller Leute Blick versteckst; Du der die Hand stets in das Blut Der Redlichen getauchet hältst.

[4] Es kann sich nicht die Nachtigall, Die Rose nicht von dir befreien, Weil du sie mit zerrißnem Kleid Und Wehgesang von dannen hältst.

[5] O du der mit dem blauen Kleid Noch Ruhe und noch Frieden suchst, Ich weiß, daß auf Geheimnisse Unwissender du vieles hältst.

[6] O meine Lampe, o mein Licht, Narzisse der Betrachtenden, Was treibet dich wohl an, daß du Den wunden Kopf so schwer nur hältst. So lang der Ost, die Nachtigall Den Rosen deine Schönheit liest, So sey versichert, daß du gleich Sie alle in Erwartung hältst.

[7] Es kam der Stoff zum Glas Dschemschids Hieher aus einer andern Welt, Ich weiß, daß du auf Lehm und Thon Der Kannegießer vieles hältst.

[8] Der Vater der Erfahrung bist Nur du mein Herz seit langer Zeit, Ich weiß nicht, wie du Lieb' und Treu' Von Jünglingen für möglich hältst.

[9] Du leer vor allen Andern aus Den Beutel Silber oder Gold, Sobald nach Silberbusichten Du Sehnsucht und Verlangen hältst. Das Herz, der Glaube ist dahin, Doch sprechen kann ich nicht gerad Indem du mein verbranntes Herz Noch immer so von ferne hältst.

[10] Wiewohl die Trunkenheit, der Rausch Nur meine eigne Sünde ist, So sprach ein Liebender doch jüngst, Daß du dazu uns unterhältst.

[11] O bringe nicht mit Traurigkeit Hafis! den Tag des Heiles zu, Ich weiß nicht, was auf dieser Welt Du für Erwartung hegst und hältst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.77-10.77

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.77

German Translation

[1] سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

[2] قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

[3] مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای
که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد

[4] گریه آبی به رخ سوختگان بازآورد
ناله فریادرس عاشق مسکین آمد

[5] مرغ دل باز هوادار کمان ابرویست
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

[6] ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست
که به کام دل ما آن بشد و این آمد

[7] رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

[8] چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد

[1] In the morning ,to my pillow ,vigilant fortune came
And said From sleep arise For that thy dear Khusrau the true Beloved hath come .

[2] A goblet drink and ,for seeing Him ,merry of head ,go
That thou mayst see in what fashion ,thy idol hath come .

[3] O Khilvati ,musk - pod opener give the glad tidings
That ,from the desert of Khutan from afar a musky deer the true Beloved hath come .

[5] Again desirous of the eye - brow bow is the bird of my heart
O pigeon be expectant .For the falcon hath come .

[6] Saki give wine suffer no grief on account of the enemy or of the true Beloved
For ,to our heart's desire ,that the enemy hath gone and this the true Beloved hath come .

[7] When ,the spring - cloud beheld Time's bad faith ,
On the lily and the hyacinth and the rose ,its weeping raining came .

[8] When ,from the bulbul ,the morning breeze heard Hafiz's utterance ,
At the spectacle of the sweet basil ,ambergris - scattering ,it the breeze came .

[1] Heute früh ist das Glück zu mir ans Bette gekommen, Auf! so sprach es, es ist der süße König gekommen.

[2] Leere das Glas, und wandere fort dich schaukelnd im Rausche, Daß du siehst, auf welche Art dein Schöner gekommen.

[3] Mann der Einsamkeit, der des Moschus Gerüche verbreitet, Bringe die Kund', aus Choten sey ein Moschushirsche gekommen.

[4] Thränen löschen die Gluth der Liebeverbrannten Gesichter, Seufzer und Weh! ist armen Verliebten zu Hülfe gekommen.

[5] In ein Bogengesicht ist der Vogel des Herzens verliebet, Taube, nimm dich in Acht, es ist der Falke gekommen.

[6] Schenke reiche den Wein, und frage um Freund und um Feind nicht, Jener hat sich entfernt, und dieser ist umgekommen.

[7] Als die Frühlingswolke den Lauf der feindlichen Zeit sah, Ist sie weinend herab auf Jasmin und Narziße gekommen.

[8] Als von Bülbül der Ost die Rede Hafisens gehört hat. Ist er, mit Ambraduft durchweht, zu den Kräutern gekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.114-10.114

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.114

German Translation

[1] گوهر مخزن اسرار همان است که بود
حقه مهر بدان مهر و نشان است که بود

[2] عاشقان زمره ارباب امانت باشند
لاجرم چشم گهربار همان است که بود

[3] از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح
بوی زلف تو همان مونس جان است که بود

[4] طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
همچنان در عمل معدن و کان است که بود

[5] کشته غمزه خود را به زیارت دریاب
زان که بیچاره همان دل‌نگران است که بود

[6] رنگ خون دل ما را که نهان می‌داری
همچنان در لب لعل تو عیان است که بود

[7] زلف هندوی تو گفتم که دگر ره نزند
سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود

[8] حافظا بازنما قصه خونابه چشم
که بر این چشمه همان آب روان است که بود

[1] Verily the jewel of the treasure of mysteries is as it was
With that seal and mark ,the chest of our love is as it was .

[2] Lovers are the crowd of the Lords of deposit of love
Doubtless ,the eye ,jewel - raining ,is as it was ,

[3] My state ask the morning - breeze .For all night ,up to the breath of morn ,our
Dear soul - friend ,verily the perfume of Thy tress is as it was .

[4] The sincere seeker of the ruby and of the jewel is none and if not ,the sun the murshid
Even so in the work of the mine and of the quarry wherein jewels are produced is as it was .

[5] For the visiting of one slain by Thy own glance ,come
For verily expectant of Thee ,the helpless one is as he was .

[6] O true Beloved the red colour of the blood of our heart ,which produced from Thy cheek Thou concealedst with Thy fresh down
Even so in Thy ruby lip ,visible is as it was .

[7] In thought I spake saying : Thy Hindu black tress again attacketh not .
Passed years and aid in that way it is as it was .

[8] Hafiz again relate the tale of the blood - tears of thy eye
For in this fountain eye verily blood water - running is as it was .

[1] Die Perle des Schatzes der Liebe ist Noch immer, was sie war, Der Becher der Lieb' ist versiegelt noch, Wie er versiegelt war.

[2] Die Schaar der Verliebten bewahret stets Das angetraute Pfand, Deßwegen ist perlender Augenschmuck Noch stets so, wie er war.

[3] Erkundige dich, ob die ganze Nacht Bis zu der Morgenzeit, Der Duft von dem Haare verbrannt nicht ist Wie er verbrannt einst war.

[4] Rubinen und Perlen begehret nun Seit langer Zeit kein Mensch, Wiewohl noch die Sonne die Kraft besitzt, Die ihr längst eigen war.

[5] O komm' und besuch' die Todten all', Die Gemordeten von deinen Brauen, Der Arme ist voll von Erwartungen, Wie es das Herz längst war.

[6] Die blutige Thräne der heißen Brust Von mir mit Fleiß versteckt, Erscheint auf den Lippen mir abermal Wie sie erschienen war.

[7] Ich sagte, die Locke wird Ausgeh'n auf Räuberei, Der Jahre verfloßen zwar viele schon, Sie ist, wie sie eh' war.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.133-10.133

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.133

German Translation

[1] بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سر آید

[2] خلوت دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته درآید

[3] صحبت حکام ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید جوی بو که برآید

[4] بر در ارباب بی‌مروت دنیا
چند نشینی که خواجه کی به درآید

[5] ترک گدایی مکن که گنج بیابی
از نظر ره روی که در گذر آید

[6] صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا که قبول افتد و که در نظر آید

[7] بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر
باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید

[8] غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست
هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید

[1] In desire of that I am that ,if ,forth from my hand ,it come ,
I may fix my hand upon a work such that the end of grief may come .

[2] The plain of vision of the heart is not a place of society of opponents
When the demon goeth out ,the angel within may come .

[3] The society of the Ruler is the darkness of night of winter
Ask light of the sun .Possibly ,forth it may come .

[4] At the door of the Lords of the world without manliness ,
How long expectant sittest thou saying In ,at the door ,when will the Khwaja come

[5] Beggary seeking the murshid abandon not .For thou mayst gain treasure
From the kind glance of a holy traveller ,who ,into thy sight ,may come .

[6] Salih and Talah displayed obedience to God
Let us see to whom acceptance will fall and ,into vision ,who will come .

[7] O bulbul lover ask for life .For ,in the end ,
Green will become the garden and into the bosom ,the red rose will come .

[8] In this closet the world like into the wine - house Hafiz's carelessness is no wonder
To the wine - house ,whoever went ,will senseless be come .

[1] Ich sinn darauf, daß mir etwas gelinge, Woraus dann meinem Gram sein Ende komme;

[2] Das Herz ist nicht für Gegner, denn es scheint, Daß wenn ein Teufel geht, ein Engel komme.

[3] Die Dränger halten Rath in Finsternissen, Du bitt', daß Licht der Sonne, daß es komme.

[4] Du kannst am Thor der harten Menschen sitzen, Und warten, daß zuletzt der Hausherr komme.

[5] Du bettle zu kannst einen Schatz noch finden, Vielleicht daß dir ein Blick vom Weg herkomme.

[6] Der Treue und der Lügner bieten Waaren, Ich möchte wissen, wem der Kauf zukomme.

[7] O Nachtigall, du liebst, begehre Leben, Wohl möglich, daß ein grünes Zweiglein komme,

[8] Hafis ist faul, es ist natürlich, Daß man aus Schenken trunken komme.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.25-4.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.25

German Translation

[1] باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است

[2] ای نازنین پسر تو چه مذهب گرفته‌ای
کت خون ما حلالتر از شیر مادر است

[3] چون نقش غم ز دور ببینی شراب خواه
تشخیص کرده‌ایم و مداوا مقرر است

[4] از آستان پیر مغان سر چرا کشیم
دولت در آن سرا و گشایش در آن در است

[5] یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است

[6] دی وعده داد وصلم و در سر شراب داشت
امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است

[7] شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم
عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است

[8] فرق است از آب خضر که ظلمات جای او است
تا آب ما که منبعش الله اکبر است

[9] ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم
با پادشه بگوی که روزی مقدر است

[10] حافظ چه طرفه شاخ نباتیست کلک تو
کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است

[2] O beloved youth the admonisher ,love forbidding What religion hast thou adopted ,
Wherein our blood is more lawful to thee than mother's milk

[3] Since ,from afar ,thou seest the picture effects of grief sown in the world by the gardener ,Fate drink wine of love
The diagnosis ,we have made certain is the cure .

[4] Forth from the threshold of the Pir of wine - sellers ,why draw I my head
In this his head ,is fortune in this his door ,tranquillity .

[5] Love's pain is but one tale no more .Wonderful is this
That from every one lover whom I hear ,the tale is not repeated but uttered differently

[6] Last night the day of covenant He the true Beloved ,God gave promise of union and ,in His head ,had the wine of intoxication of Lovers
To - day this upspringing place of elemental water ,the world ,the place of woe ,of self - seeing and of egotism let us see what He saith in His head is what .

[8] From the water of life love ,giving eternal life of Khizr ,whose place is the Land of Darkness man's elemental existence it is far
Up to our water ,whose fountain is God is greatest

[9] We take spill not the honour of poverty and of contentment
To the king ,speak saying Daily victuals are destined by the Provider ,God

[10] Hafiz how strange ,' the twig of candy is thy reed ,
Whose fruit verse is more heart - pleasing than honey and sugar .

[1] Bedarf mein Garten wohl der Pinien, Cypreßen? Wem weicht der Buchs des Freundes genährt in meinem Schatten.

[2] Bei deinem Haupt! o Knabe sag', weß Glaubens bist du, Daß unser Blut dir mehr als Muttermilch gedeiht!

[3] Siehst du von weitem nur das Bild des Grames, trinke! Der Wunden Tiefe prüften wir, es hilft dies Mittel.

[4] Warum soll ich mich von der Thür des Wirths entfernen? Hier wohnt das Glück, hier werden aufgethan die Wünsche.

[5] Zerbrochne Herzen kaufet man auf unsrem Wege, Es wird der Handel hier auf andre Art getrieben.

[6] Genuß versprach er mir, noch gestern bei dem Weine; Was sagt er heut, was lieget ihm denn wieder in dem Kopfe? Einförmig ist der Liebe Gram und seltsam ist er! Ich hörte keinen der sich wiederhohlet hätte.

[8] O komm, es sehnet sich nach dir das Hoffnungsauge, Wie's Ohr der Fastenden nach dem Alla Ekber.