Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Part of:	the heavens 2

2 Poems contain heavens

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.15-16.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.15

German Translation

[1] دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

[2] گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش

[3] وان گهم درداد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش

[4] با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام
نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

[5] تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

[6] گوش کن پند ای پسر وز بهر دنیا غم مخور
گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش

[7] در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زان که آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش

[8] بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش

[9] ساقیا می ده که رندی‌های حافظ فهم کرد
آصف صاحب قران جرم بخش عیب پوش

[1] Last night ,to me ,a mystery - knower ,keen of sense ,secretly spake ,
Saying Concealed from thee ,one cannot hold the mystery of the wine - seller .

[2] He said To thyself ,action easy take .For ,from nature's way ,
On men hard - striving ,hard the world seizeth .

[3] Then ,me ,he gave a cup ,from whose splendour on the heavens ,
To dancing came Zuhra and the lute - striker player kept saying Drink

[5] So long as ,with this screen of mystery thou becomest not acquainted ,a hint thou hearest not
Not the place for Jibra ,il's message ,is the ear of the unprivileged .

[6] O son counsel ,hear ,grief for the world's sake ,suffer not
To thee ,a tale ,I utter lustrous as a pearl if thou canst ,hear .

[7] In love's fold ,of talking and of hearing one cannot boast
For ,there ,eye and ear ,must be all thy limbs .

[8] On the carpet stage of subtlety - knowers ,is the condition ,no self - selling boasting
O man of wisdom either words known understood and weighed utter or silent be .

[9] O Saki wine ,give .For Hanz's profligacies ,understood
Asaf ,the Lord of conjunction ,fault - forgiving ,defect - concealing .

[1] Gestern sagte zu mir ein Vielverständiger heimlich:Nimmer birgst du vor mir heimliche Dinge des Wirths.

[2] Weiteres sprach er zu mir: Erleichtere Alles dir selber,Denn es fällt ja diese Welt immer den Schweren zu schwer.

[3] Einen Becher gab er mir dann, von dessen GefunkelVenus zu tanzen begann; trinke, so sagt' er dazu.

[4] Blutet dein Herz, doch lächle die Lippe dir ähnlich dem Glase,Ist dein Inneres wund, tanze mit Lautengetön!

[5] Du erfährst kein Geheimniß bis du nicht Freundschaft beginnest,Denn in Unheilige dringt himmlische Kunde nicht ein.

[6] Trinke, höre den Rath, mein Sohn, daß die Welt dich nicht kümmre;Wohl ein köstliches Wort, wenn du's zu fassen vermagst.

[7] In dem Gemach der Liebe geziemt es sich nimmer zu sprechen,Jedes der Glieder sey dorten nur Auge, nur Ohr.

[8] In dem Kreise der Weisen, sich selbst zu loben geziemt nicht;Du sey kundig des Worts, oder erzeige dich stumm.

[9] Schenke gieb mir den Wein, Hafisens Trunkenheit kennetEr, der den Koran besitzt, Er, der gelinde Wesir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.65-28.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.65

German Translation

[1] خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
شطح و طامات به بازار خرافات بریم

[2] سوی رندان قلندر به ره آورد سفر
دلق بسطامی و سجاده طامات بریم

[3] تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند
چنگ صبحی به در پیر مناجات بریم

[4] با تو آن عهد که در وادی ایمن بستیم
همچو موسی ارنی گوی به میقات بریم

[5] کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنیم
علم عشق تو بر بام سماوات بریم

[6] خاک کوی تو به صحرای قیامت فردا
همه بر فرق سر از بهر مباهات بریم

[7] ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد
از گلستانش به زندان مکافات بریم

[8] شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش
گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

[9] قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم

[10] فتنه می‌بارد از این سقف مقرنس برخیز
تا به میخانه پناه از همه آفات بریم

[11] در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی
ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم

[12] حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم

[1] Arise so that to the tavern ,the sufi - khirka ,we may take
So that to the bazar of idle tales ,the ragged religious garment and idle talk ,we may take .

[2] To the path towards the kalandar - profligates ,journeying brought us
The ragged ,religious ,garment of wool ,and the prayer - mat of idle tales ,we take .

[3] Since the morning cup ,all the khilvatis take ,
At the door of the Pir of the tavern ,the harp of the morning ,we take .

[4] O true Beloved that covenant that with Thee ,in the Wadi - i - Aima'n ,eternity without beginning I established ,
Like Musa ,sayer of Let me see ,to the appointed place for inducing the ihram we take .

[5] From the turret of the ninth heaven God's throne the drum of thy fame ,we beat :
To the roof vault of the heavens ,the guidons of love from Thee ,we take .

[6] To - morrow resurrection - day in the plain of up - standing the resurrection - place the glorious dust of Thy street ,
For glorifying ,all ,on the pate of our head ,we take .

[7] If ,in our path ,the thorn of reproach ,the Zahid plant ,
Into the prison of retribution ,him from the rose - garden ,we take .

[8] Of our stained ,woollen ,garment ,shame be ours ,
If ,with this excellence and skill ,the reputation of miracles ,we take

[9] If the value of time ,the heart establish not and a work do not ,
Great the shame that ,from this produce of times ,we take .

[10] From this vaulted roof ,calamity raineth .Arise
That ,from all calamities ,shelter in the wine - house ,we may take .

[11] In desire's desert this ravishing world to be lost at last how long
From the murshid the path of escape we ask ; perchance ,the foot of approach to great deeds we may take .

[12] Hafiz at the door of every mean one ,thy face - lustre reputation spill not
To the Kazi of needs God best that that need ,we take .

[1] Steh' auf, wir wollen das Ordenskleid Zur Schenke tragen. Wir wollen heiliges Gaukelspiel Zu Markte tragen. Die Ohren habe ich mir verstopft Vor aller Predigt, Wie lang' ihr Prediger wollt ihr noch Die Schande tragen?

[2] Zum Zehrungsgeld für Betrunkene Für Kalendere, Laßt uns zum Käufer das Ordenskleid Den Teppich tragen!

[3] Daß alle Frommen das Glas zugleich Zum Trunk ergreifen, Laßt uns die Leiern in der früh Zum Wirthe tragen.

[4] Vermög' des Bundes den ich mit dir In Ruh' geschlossen, Werd' ich wie Moses in's heil'ge Land Einst übertragen.

[5] Ich will die Pauke von deinem Ruhm Im Himmel schlagen, Ich will der Liebe Panier bis an Die Sterne tragen.

[6] Im Felde des jüngsten Gerichts wird einst Der Staub der Füße Auf allen Scheiteln als Kronenzier Und Schmuck getragen.

[7] Und werden Dornen von Frommen uns In Weg geleget, Belohnen wollen mit Rosen wir Solch ein Betragen.

[8] Vor unserem wollenen Kleide selbst Ist's eine Schande, Wenn wir mit ähnlichem Sinn den Ruhm Der Tugend tragen.

[9] Wer nicht den Werth der Zeit erkennt Sie nicht benützet, Wird über ihre Verwendung einst Viel Reue tragen.

[10] Vom hohen Dache des Himmels stürzt Das Unglück nieder, Wir wollen sicherheitshalb sogleich Zur Schenk' uns tragen.

[11] Wie lange werden wir in dem Feld Der Lust noch irren, Vielleicht gelingt es mit Fragen, uns Davon zu tragen.

[12] Hafis! verschwende nicht Wangenglanz An allen Thüren, Viel besser ist's zum Herren der Rath Ihn hinzutragen.