Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	5
Translated to:	پرسشی 1 \| پرسش 1
Part of:	no inquiry 2
Co-occurrences:	state 2 \| after 2 \| welfare 2 \| hafiz 2

4 Poems contain inquiry

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.4-1.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.4

German Translation

[1] صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

[2] شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را

[3] غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

[4] به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

[5] ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را

[6] چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را

[7] جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را

[8] در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را

[1] O breeze with softness speak to the beautiful fawn the murshid
Saying Thou hast given to us desire for the mountain and the desert the hardship and pain of separation

[4] By beauty of disposition ,people of vision one can captivate
Not by snare and net ,take they the wise bird .

[5] I know not why the colour of constancy ,they have not
Those straight of stature ,dark of eye ,moon of face the prophets in the garden of the shar'

[6] O murshid when thou sittest with the beloved Muhammad and drinkest wine the acquisition of divine bounty
Bring to mind the beloved ones ,wind - measuring astoniedand bewildered

[7] Of defect in thy beauty ,one cannot speak save to this degree
That the way of love and of constancy belongeth not to the lovely face .

[8] On the sky ,what if ,of Hafiz's utterances
Zuhra's singing should bring to dancing the Masiha Christ

[1] Sage Morgenwind mit SchmeichelnJener lieblichen Gaselle,Auf die Berge, in die WüstenHat die Liebe mich getrieben.

[2] Warum frägt der Zuckerhändler(Herr erhalte ihm das Leben)Warum frägt er nicht ums WohlseynSeines Zucker Papageyes?

[3] Wisse Rose dir geziemt esNicht so stolz zu seyn, auf SchönheitDaß aus Stolz du nach der irrenNachtigall nicht einmal fragest.

[4] Nur mit guter Art und WeiseWirst du den Geliebten fangen,Denn es gehen kluge VögelNicht ins Netz und in die Schlinge.

[5] Wer belehrt mich, warum dieseDunkeln Augen, hohe FormenDiese vollen MondsgesichterMir so gar nicht hold seyn wollen!

[6] Wenn du bey dem Liebchen sitzestWein an seiner Seite trinkest,O erinnre dich der Freunde,Die umher gleich Winden irren.

[7] Deiner Schönheit fänd' ich wahrlichGar nichts anders auszusetzen,Als daß insgemein die SchönenNichts von Treu' und Liebe wissen. Für den Umgang mit den Freunden,Für die Gunst des Glückes dankbar,Sey auch eingedenk der Fremden,Die durch Heid' und Wüsten streifen.

[8] Was ists Wunder wenn im Himmel,Durch Hafisens Lied gewecket,Zu dem Lautenspiele Suhre'sDer Messias Reigen tanzet?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.5-1.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.5

German Translation

[1] دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[2] کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز
باشد که بازبینیم دیدار آشنا را

[3] ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

[4] در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل
هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

[5] ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را

[6] آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

[7] در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را

[8] آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبله العذارا

[9] هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را

[10] سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد
دلبر که در کف او موم است سنگ خارا

[11] آیینه سکندر جام می است بنگر
تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

[12] خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت رندان پارسا را

[13] حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود
ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را

[1] For God's sake come to my cry relief O pious ones murshids of the age forth from the hand of control goeth my heart in perturbation For God's sake come to my cry and aid me
O the pain that the hidden mystery of love should be disclosed .

[2] We are boat - stranded ones O fair breeze the murshid or divine love arise
It may be that ,again ,we may behold the face of the Beloved God

[3] For the short space of ten days ,the sphere's favour is magic and sorcery entrancing
O friend regard as booty ,goodness in friends companions ,disciples

[4] Last night in the assembly of the rose and of wine the banquet of taste ,of desire ,of glories ,of splendour ,of love for God 'the bulbul murshid sweetly sang
O Saki give wine O intoxicated ones come to life

[5] O generous one in thanks for thy own safety
One day ,make inquiry of the welfare of the foodless darvlsh .

[6] The ease of two worlds this and the next is the explanation of these two words
With friends ,kindness with enemies ,courtesy .

[7] In the street of good name outward rectitude they Fate and Destiny gave us no admission If thou approve not ,change our Fate .
That true wine of the love of God ,which is like to thee bitter wine ,which the

[8] Sufi Muhammad called The mother of iniquities ,
To us ,is more pleasant and more sweet than the kisses of virgins .

[9] In the time of straitedness ,strive in pleasure and in intoxication
For ,this elixir of existence maketh the beggar rich as Karun .

[10] Be not arrogant for thee ,like a candle ,with wrath will consume ,
The Heart - Ravisher the true Beloved ,God in whose hand ,the hard stone is as soft wax .

[11] The cup of wine the heart filled with recollection of God is Sikandar's mirror .Behold ,
So that it may show thee the state of Dara's kingdom the soul

[12] Life - givers ,are the lovely ones ,Persian - prattling
O Saki this news ,give to the old men of Pars Persia

[13] Of himself ,Hafiz put not on this patched ,wine - stained garment of poverty
O shaikh ,pure of skirt hold us excused .

[1] Meiner Hand ist das Herz entflohen ihr Herzenbesitzer!Wehe! bey Gott! Weh mir! denn das Geheimniß ist weg!

[4] Gestern tönte so schön von Wein und Rosen AodiBringet den Morgenwein, o ihr Betrunkenen her!

[5] Gnädiger Herr! aus schuldigem Dank für blühenden WohlstandFraget doch eines Tags, wie es Derwischen ergeht.

[6] Ruhe hienieden und dort verbürgen diese zwey Worte:Liebreich begegne dem Freund, Feinden begegne mit Gunst.

[7] Mir ward Eintritt ins Land des guten Namens versaget.Tadler, gefällt es dir nicht, änd're das ewige Loos.

[8] Dieser bittere Saft, dem Weisen die Mutter der LasterSchmeckt viel lieblicher mir als ein jungfräulicher Kuß:

[9] In unfreundlicher Zeit genieß, und freu dich des Rausches!Dieser Alchymiker macht Bettler wie Karun beglückt.

[10] Sträube dich nicht, sonst wirst du wie Kerzen in Gluthen verflammen,In der Geliebten Hand werden die Steine zu Wachs.

[11] Schau in das Glas! es ist der Spiegel des griechischen Königs,Alle Plane Daro's wirst du erspähen darinn

[12] Persische Schönen verleihn mit ihren Worten das Leben,Greisen und Frömmlingen gieb Schenke die Kunde davon!

[13] Ach nicht mit Willen besudelt Hafis die Kleider mit Weinfleck.Frommer Lehrer verzeih! O du verzeihest es ihm.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.1-29.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.1

German Translation

[1] فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان
لب بگشا که می‌دهد لعل لبت به مرده جان

[2] آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و می‌رود
گو نفسی که روح را می‌کنم از پی اش روان

[3] ای که طبیب خسته‌ای روی زبان من ببین
کاین دم و دود سینه‌ام بار دل است بر زبان

[4] گر چه تب استخوان من کرد ز مهر گرم و رفت
همچو تبم نمی‌رود آتش مهر از استخوان

[5] حال دلم ز خال تو هست در آتشش وطن
چشمم از آن دو چشم تو خسته شده‌ست و ناتوان

[6] بازنشان حرارتم ز آب دو دیده و ببین
نبض مرا که می‌دهد هیچ ز زندگی نشان

[7] آن که مدام شیشه‌ام از پی عیش داده است
شیشه‌ام از چه می‌برد پیش طبیب هر زمان

[8] حافظ از آب زندگی شعر تو داد شربتم
ترک طبیب کن بیا نسخه شربتم بخوان

[1] To the shattered one ,when thou comest ,the Fatiha recite
Thy lip ,open for life to the dead ,the ruby of thy lip giveth .

[2] That one the holy traveller who ,for inquiry after my state came the Fatiha readeth and departeth ,
A breath where that my soul after him ,I may move sacrifice

[3] O thou that art the physician of the shattered my face and tongue ,behold
For ,on the tongue ,this breath and sigh of my chest is the heart's load .

[4] Though hot with love ,fever made my bone ,and departed ,
From my bone ,like the fever ,love's fire departeth not .

[5] Like the state of thy dark mole on the ruddy fire of its native land thy luminous ,ruddy ,cheek is the state of my heart
On account of those two eyes of thine that against me consider tyranny lawful shattered and powerless my body hath become .

[6] With the water of my two eyes ,quench my heat of love's fever and feel
My pulse whether any trace of life it giveth .

[7] That one the holy traveller who ,for the sake of rest ,me ,the wine of the bottle the heart had given ,
Momently ,to the physician ,my bottle the heart wherefore taketh he

[8] Hafiz the draught of the water of life ,me ,thy verse gave
The physician ,forsake come the prescription of my draught sweet verse read .

[1] Bet', wenn du zum Kranken kommst, ein kleines Gebetlein, Oeffne deinen Rubin, daß er beseele den Leib.

[2] Wer da kommt zum Besuch, ein Fatiha betet und gehet, Sag' ihm: Habe Geduld; siehe dann folget der Geist.

[3] Du der Herzen Arzt, beschäme das Aeußre des Herzens, Meine Zunge beschwert Seufzer und Rauch von der Brust.

[4] Fieberhitze verbrennt das Gebein, doch geht sie von hinnen, Liebesfieber verbrennt, aber es gehet nicht fort.

[5] Wie das verbrannte Maal ist das Herz im Feuer zu Hause, Deinem Auge gleich schmachtet deßhalben der Leib.

[6] Lösche nun wieder aus die Gluth mit den Thränen der Augen, Greife mir den Puls, zeiget er Leben noch an?

[7] Jener, der mir zum Trunk die Flasche der Liebe gegeben, Sage, warum trägt er immer die Flasche zum Arzt.

[8] Dein Gesang, o Hafis, hat mich mit dem Leben getränket, Laß den Arzt, und komm, singe vielmehr mir ein Lied.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.40-32.40

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.40

German Translation

[1] که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
که به کوی می فروشان دو هزار جم به جامی

[2] شده‌ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که به همت عزیزان برسم به نیک نامی

[3] تو که کیمیافروشی نظری به قلب ما کن
که بضاعتی نداریم و فکنده‌ایم دامی

[4] عجب از وفای جانان که عنایتی نفرمود
نه به نامه‌ای پیامی نه به خامه‌ای سلامی

[5] اگر این شراب خام است اگر آن حریف پخته
به هزار بار بهتر ز هزار پخته خامی

[6] ز رهم میفکن ای شیخ به دانه‌های تسبیح
که چو مرغ زیرک افتد نفتد به هیچ دامی

[7] سر خدمت تو دارم بخرم به لطف و مفروش
که چو بنده کمتر افتد به مبارکی غلامی

[8] به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت
که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

[9] بگشای تیر مژگان و بریز خون حافظ
که چنان کشنده‌ای را نکند کس انتقامی

[1] From me ,the beggar ,to kings ,who taketh a message ,
Saying : In the street of the wine - sellers ,they sell two thousand mighty Jamshids for a single cup of wine .

[2] Ruined and ill of fame ,I have become yet ,hope I have
That ,by the blessing of dear ones those of good name I may escape from ill - fame and reach to good - fame .

[3] Thou that sellest alchemy ,at our impure gold heart cast a glance of alchemy
For ,a great capital in trade we have not and a snare to captivate the true murshid we have cast .

[4] At the fidelity of the Beloved ,wonder that He made not an inquiry ,
Neither by the reed ,a salutation nor by letter ,a message .

[5] If this wine be immature ,and this companion matured ,
By a thousand times ,than a thousand matured ones better is an immature one .

[6] O Shaikh by the beads of the rosary ,I beseech thee cast me not from the Path ;
For ,when once the wise bird falleth ,he falleth not again into any snare .

[7] Desire for Thy service ,I have ; in kindness ,me ,purchase and sell not ;
For ,into good fortune ,seldom falleth ,like me the slave a slave .

[8] My plaint ,I take to where This tale ,I utter to whom
For thy lip was our life and ,Thou hadst not even a little permanency .

[9] O true Beloved the arrow of Thy eye - lash ,loose and the blood of Hafiz ,spill
For ,in respect of such a slayer ,none maketh even a little revenge .

[1] Wer bringt dem Schah von mir dem Bettler Kunde? Zweitausend Dscheme geh'n bei uns auf ein Glas Wein.

[2] Wiewohl ich Hab' und Ruf verlor nähr' ich noch Hoffnung, Durch meiner Freunde Hülf' zu gutem Ruf' zu kommen.

[3] Schau auf mein Herz, o du, der mit Chemie dich prahlest, Von Kapital entblöst hab' ich das Netz gespannt.

[4] Es wundert mich gar sehr von des Geliebten Treue, Daß er sich nicht erkundigte durch Brief' und Grüße.

[5] Bei ungegohrnem Wein, und ganz durchgohrnem Freunde Ist jener lieber mir um tausendmal als dieser.

[6] O lock' mich Scheich nicht mit Betkorallen, Ein schlauer Vogel wird nicht in das Netz gelocket. Ihr Tugendhaften geht, denn weg ist meine Tugend, Ich schlürfte lautern Wein, verlor den guten Namen.

[7] Ich sehne mich nach deinem Dienst; verkauf' mich nicht, Denn nimmer findest du so einen treuen Diener.

[8] Wem soll ich klagen, wem soll dieses ich erzählen? Mein Leben ist der Mund, doch ist es ohne Dauer.

[9] O mach' die Wimpern auf, vergieß das Blut Hafisens! An solchen Mördern hat noch Niemand sich gerächet.