Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3

3 Poems contain jeweller

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.30-28.30

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.30

German Translation

[1] من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
مدهوش چشم مست و می صاف بی‌غشم

[2] گفتی ز سر عهد ازل یک سخن بگو
آن گه بگویمت که دو پیمانه درکشم

[3] من آدم بهشتیم اما در این سفر
حالی اسیر عشق جوانان مه وشم

[4] در عاشقی گزیر نباشد ز ساز و سوز
استاده‌ام چو شمع مترسان ز آتشم

[5] شیراز معدن لب لعل است و کان حسن
من جوهری مفلسم ایرا مشوشم

[6] از بس که چشم مست در این شهر دیده‌ام
حقا که می نمی‌خورم اکنون و سرخوشم

[7] شهریست پر کرشمه حوران ز شش جهت
چیزیم نیست ور نه خریدار هر ششم

[8] بخت ار مدد دهد که کشم رخت سوی دوست
گیسوی حور گرد فشاند ز مفرشم

[9] حافظ عروس طبع مرا جلوه آرزوست
آیینه‌ای ندارم از آن آه می‌کشم

[1] The friend I am of the sweet face ; and of the heart - alluring hair :
Distraught with the intoxicated eye ,I am and with pure unalloyed wine .

[2] Thou askedest Of the mystery of the covenant of eternity without beginning ,say one word ,
I reply That moment when two cups of wine ,I drink ,I will tell thee .

[3] Adam of paradise ,I am but in this journey through this world
Now ,captive to the love of youthful ones ,I am .

[4] In being a lover of God is no escape from consuming and yet being content
Like the candle ,standing I am me of the fire of love affright not .

[5] The mine of the ruby lip and the quarry of beauty is Shiraz
On that account ,harassed am I ,the poor jeweller .

[6] From the many intoxicated eyes that in this city of Shiraz I have beheld ,
O God I swear that ,now ,no wine ,I drink and yet merry of head I am .

[7] From six directions ,'tis a city full of the glance of lovely ones
Not a thing is mine if not of all six ,purchaser I be .

[8] If fortune aid so that ,to the Friend ,my chattels ,I draw such my dignity will be that
The fragrant dust from my couch ,even the beperfumed tress of the Hur will wipe .

[9] Hafiz the bride of my nature desireth splendour
No mirror have I ,on that account being mirrorless sigh ,I heave .

[10] From the heat of fruitless thought ,Hafiz consumed
The Saki is where that ,on my fire ,water he may dash

[1] Ich bin ein Freund von schönen Wangen, Von seinem Haar, Ich bin verliebt in trunkne Augen, In reinen Wein.

[2] Du sprachst: wir kennen uns von ewig, Nun sag' ein Wort, Ich sprach: Ich sag' es gern, doch trinken Wir eh ein Glas.

[3] Ich bin ein Mann des Paradieses, Doch auf der Welt Bin ich durch Liebe schöner Knaben Gar tief verstrickt.

[4] Es kümmert sich um Gluth und Flammen Die Liebe nicht. Ich bin gerade wie die Kerze, Fürcht' nicht die Gluth.

[5] Schiras ist rother Lippen Bergwerk, Der Schönheit Quell, Ich Münzeloser bin deßwegen So sehr verwirrt.

[6] Ich hab' so viele trunkne Augen Allhier gesehn, Daß ich nun keinen Wein mehr trinke, Und trunken bin.

[7] Die Stadt ist von den Schmeicheleien Der Schönen voll. Ich habe Nichts, sonst kauft' ich gerne Dieselben aus.

[8] Wenn noch einmal mein gutes Schicksal Zum Freunde führt, So kehr' ich mit Hurienlocken Den Teppich ab.

[9] Hafis! es lüstet mich zu sehen Den Reiz der Braut, Allein ich habe keinen Spiegel, Drob seufze ich. Hafis ist von der Gluth der Dummen Ganz angebrannt, Wo ist der Schenke, daß er gieße Ins Feuer Fluth.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.72-28.72

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.72

German Translation

[1] بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم
که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم

[2] در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند
آن چه استاد ازل گفت بگو می‌گویم

[3] من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او می‌کشدم می‌رویم

[4] دوستان عیب من بی‌دل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می‌جویم

[5] گر چه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کز او رنگ ریا می‌شویم

[6] خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است
می‌سرایم به شب و وقت سحر می‌مویم

[7] حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی
گو مکن عیب که من مشک ختن می‌بویم

[1] Times I have said and again I say ,
That ,heart bereft ,not of myself ,have I gone this Path of love

[2] Behind the pure mirror of the holy traveller's heart me ,they have kept like the parrot
What the Teacher of eternity without beginning said Say I say .

[3] Whether I be the thorn ,or whether the rose ,there is a sward - adorner God
By whose hand ,as it cherished me ,I grew .

[4] O friends me ,heart - bereft ,astonied ,censure not
A great jewel I have and the master of vision the jeweller God I seek .

[5] Although to the wearer of the patched darvish garment ,the drinking of wine ,rose of hue ,is a sin ,
Me ,censure not for with it from off the darvish garment the colour of hypocrisy ,I wash .

[6] From another place cause is the laughing and the weeping of lovers of God
In the night through union with the Beloved I sing ; in the morning - time through separation I moan .

[7] To me ,Hafiz spake saying The dust of the tavern - door smell not
Say Censure not for the fragrant musk of Khutan ,I smell .

[1] Oftmals hab' ich's gesagt, und abermal will ich es sagen, Ich Verlorener geh' nicht von mir selber den Weg.

[2] Einem Papagey gleich wird mir der Spiegel gehalten, Was der Ewige sagt, plaudere lallend ich nach.

[3] Gebe man mir, was es sey; Ich esse so Disteln als Rosen, Meine Nahrung gemäß, wachs' und gedeihe ich groß.

[4] Schmähet mich nicht, und wißt, es ist die Perle mein eigen, Und ich suche nur einen Besitzer für sie.

[6] Lachen und Weinen der Liebenden hat so mancherlei Gründe, Abend lach' ich vor Lust; Morgens bewein' ich mein Loos.

[7] Riech' nicht, sagte Hafis, o riech' den Staub nicht der Schenke. Sag' ihm: schmähle nicht, denn Moschus entduftet dem Staub.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.78-10.78

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.78

German Translation

[1] نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند

[2] نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست
کلاه داری و آیین سروری داند

[3] تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروری داند

[4] غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند

[5] وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند

[6] بباختم دل دیوانه و ندانستم
که آدمی بچه‌ای شیوه پری داند

[7] هزار نکته باریکتر ز مو این جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

[8] مدار نقطه بینش ز خال توست مرا
که قدر گوهر یک دانه جوهری داند

[9] به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند

[10] ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه
که لطف طبع و سخن گفتن دری داند

[1] Not every beloved ofle that up - kindleth his face the work of a heart - ravisher knoweth .
Not every one who maketh the mirror of Sikandar the work of a Sikandar knoweth .

[2] Not every one who slantwise placed his cap and sat severe
The work of a crown - possessor ,and the usage of a Ruler knoweth .

[3] Like the beggars ,do not thou service for wages
For the way of slave - cherishing ,the Friend Himself knoweth .

[5] Good are fidelity promise - fulfilling and covenant ,if thou wilt learn
If not ,every one thou seest ,the work of a tyrant knoweth .

[6] My distraught heart ,I staked and knew not
That one born of man ,the way of a Par knoweth .

[7] Here ,finer than a hair ,are a thousand subtle points :
Not every one who shaveth his head the work of a Kalandar knoweth .

[8] O beloved the centre of the point of my vision is thy mole
For the value of the incomparable jewel ,the jeweller knoweth .

[9] In stature and face ,every one who became the king of the lovely ones Arifs
Taketh the world ,if the work of a justice - dispenser ,he knoweth .

[10] Acquainted with Hafiz's heart - alluring verse ,becometh that one ,
Who ,the grace of disposition ,and the utterance of Dari knoweth .

[1] Nicht Jeder, der sein Antlitz schminkt, Deßhalb von Schönheit weiß. Nicht Jeder, welcher Spiegel macht, Von Alexandern weiß.

[2] Nicht Jeder, welcher auf dem Haupt Gesenkt die Kappen trägt, Der Herrschaft Sitte und Gebrauch Vollkommen kennt und weiß.

[3] Wie Bettler diene nicht dem Freund, Um einen festgesetzten Lohn, Indem der Freund die Dienerschaft Schon zu ernähren weiß. Versenkt in meiner Augen Fluth, Wo find' ich Hülfe nun! Indem nicht Jedermann durch's Meer Sich fortzutreiben weiß.

[4] Ich bin der Sklav des Trunkenbolds, Der alles Heil verbrennt, Der aus dem Bettlerstaube Gold Durch Kunst zu machen weiß.

[5] Hast Wort und Treue du gelernt, So beßer ist's für dich. Wenn nicht, ist's recht, weil Jedermann Das Unrecht kennt und weiß,

[6] Mein närrisches verwirrtes Herz, Hab' ich jetzt ausgespielt, Und weiß nun, daß ein Menschenkind Perien Zauber weiß.

[7] Hierinn sind Dinge tausendlei Ein jedes feiner als ein Haar, Nicht Jeder, der das Haar sich scheert, Der Kalendere Sitten weiß.

[8] Es drehet sich mein schwarzes Aug' Blos um dein schwarzes Maal, Indem den Werth des Edelsteins Der Edelstein nur weiß.

[9] Der Schah erobert eine Welt, Durch Wuchs und Angesicht, Wenn er nur die Gerechtigkeit Auch zu vollziehen weiß.

[10] Hafisens Lied kennt Jedermann, Wer liebliche Natur besitzt, Und wer ein Wort von dem Deri Noch vorzusagen weiß.