Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Part of:	khair shouted 2 \| khair shouted the 2 \| khair shouted the bulbul 2
Co-occurrences:	shouted 2 \| bulbul 2

2 Poems contain khair

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.46-28.46

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.46

German Translation

[1] به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

[2] الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

[3] جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

[4] ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

[5] جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

[6] اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

[7] صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز
که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

[8] شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

[9] حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد
همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

[1] A thousand breaches in my faith ,with Thy dark eye - lashes ,Thou hast made :
Come ,so that ,out of my heart on account of Thy sick languishing eye ,a thousand pains ,of mine I may pluck .

[2] Ho ,O fellow - sitter ,of my heart the true Beloved from Whose memory ,friends who ,in this world of non - existence are Thy companions and slumber in Thy unity have passed
Not a day be mine ,the moment when ,void of recollection of Thee ,I sit .

[3] Old and foundationless ,is the world of this Farhad - slayer ,justice
Me ,vexed with sweet life ,its craft and sorcery made .

[4] Drowned in sweat like the rose ,I became through the torment of the fire of separation
O breeze ,night - seizing the perfect murshid a breeze ,from the sweat - seizer of mine the true Beloved bring .

[5] The world ,transitory and permanent ,a ransom for the true Beloved and the Saki I make
For ,the world's sovereignty ,love's humble companion ,I deem .

[6] If ,in my place ,the Friend God choose a stranger ,He is judge
If ,in place of the Friend ,I choose my life ,it ,unlawful be

[7] Sabahu - l - khair shouted the bulbul .Saki murshid where art thou Arise bring wine
For ,in my head ,tumult maketh the intoxication of the wine of last night the day of A last

[8] From me ,not from the admonisher ,hear the mysteries of love and of intoxication
For ,with the cup and the goblet every night ,the companion of the moon and of the Pleiades ,I am .

[9] The tale of longing that ,in this volume ,is become verified ,
Verily is void of error for me ,the dictation Hafiz gave .

[1] Deine Wimpern haben meinen Glauben tausendmal durchstochen, Komm', daß ich vom kranken Auge, Tausend Leiden für mich sammle.

[2] Herz! das mir so nah' verwandt ist, Deiner Freunde denkst du nimmer, Ferne, fern von mir die Stunde, Wo du meiner nicht mehr denkest.

[3] Wer kann auf die Welt noch bauen, Diese Mörderinn Ferhardens, Wehe! ihre Streiche bannen, Mich von meiner süßen Seele.

[4] Unsrer Trennung Gluthen haben, Mich versenkt in Schweiß wie Rosen, Komm' o Nachtwind bring' mir einen Duft vom Freund der Schweiß austrinket.

[5] Beider Welten Seligkeiten, Opfere ich auf dem Schenken, Denn es sind die Herrn der Erde, Knaben auf dem Weg der Liebe.

[6] Wählt mein Liebster andre Freunde, Soll dies frey zu thun ihm stehen, Aber mir ist's streng verbothen, Andre Freunde mir zu wählen.

[9] Alle Sagen der Begierde, Welche diese Blätter füllen, Sind kein Fehler, denn dieselben Hat Hafis mir eingegeben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.48-28.48

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.48

German Translation

[1] گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم
ز جام وصل می‌نوشم ز باغ عیش گل چینم

[2] شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

[3] مگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا روز
سخن با ماه می‌گویم پری در خواب می‌بینم

[4] لبت شکر به مستان داد و چشمت می به میخواران
منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم

[5] چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت
ز حال بنده یاد آور که خدمتگار دیرینم

[6] نه هر کو نقش نظمی زد کلامش دلپذیر افتد
تذرو طرفه من گیرم که چالاک است شاهینم

[7] اگر باور نمی‌داری رو از صورتگر چین پرس
که مانی نسخه می‌خواهد ز نوک کلک مشکینم

[8] وفاداری و حق گویی نه کار هر کسی باشد
غلام آصف ثانی جلال الحق و الدینم

[9] رموز مستی و رندی ز من بشنو نه از واعظ
که با جام و قدح هر دم ندیم ماه و پروینم

[1] If ,from my hand ,there arise the chance that with my heart - possessor I may sit ,
From the cup of fortune of His face I drink wine and ,from the garden of union with Him pluck the rose of profit

[2] Not my foundation of life will the bitter strong wine real love sufi - consuming take
Saki perfect murshid on my lip ,thy lip ,place and my sweet life ,take .

[3] In this vain desire perchance ,distraught I shall become .For ,from love of thee ,night to day ,
To the moon ,like one distraught I utter speech in sleep ,the Pari ,I see .

[4] To the intoxicated ,thy sweet lip gave sugar and to the wine - drinkers ,thy intoxicated eye ,wine
Through exceeding disappointment ,neither am I with that the sugar nor am I with this the wine Such a one am I

[5] Since every particle of dust that the wind brought was a bounty from Thy grace ,
Thy slave's state remember for an old servant am I .

[6] Not pleasing appeared the writing of every one ,who a versified picture ,expressed
A rare partridge lustrous verse I take for swift is my royal falcon the poet's high genius

[7] If belief thou have not ,go ; ask the painter of Chin Mani
For ,the usage of word - painting even the illustrious painter Mani desireth from the nib of my reed .

[8] Not every one's work is fidelity and truth - speaking ,
The slave ,I am ,of the Asaf of the age ,Jalalu - 1 - Hakk va - d - Dln .

[9] From me ,not from Hafiz ,hear the mysteries of love and of intoxication
For ,with the cup and the goblet ,every night ,the companion of the moon and of the Pleiades ,am I .

[1] Wenn es von mir abhängt beim Herzensfreund zu sitzen, Trink' ich vom Glas des Glücks, pflück' Rosen des Genußes.

[2] Es reißt der bittre Wein den Bau der Ruhe um, Leg' Schenke deinen Mund auf meinen, raub' die Seele.

[3] Ich werde rasend noch, indem bei Nacht und Tage Ich mit dem Monde sprech', im Traum Perien sehe.

[4] Dein Aug' und Mund giebt Wein und Zucker Trunknen, Nur ich bin ganz beraubt von einem und von Anderen. Ich geh' vom Krankenbett geradewegs in Himmel, Wenn in dem letzten Zug du mir die Kerze haltest.

[5] Der windentführte Staub ist schwer von deiner Anmuth, Gedenke auch an mich, ich bin ein alter Diener.

[6] Nicht jeder Dichter singt begeisterte Gesänge, Mein schlauer Falke fängt des Liedes Rebhuhn sicher.

[7] Glaubst du mir nicht, so geh' und frage Sina's Bilder, Ob Mani nicht den Strich von meinem Kiel sich wünsche. Es singt die Nachtigall: Auf Schenke! Guten Morgen. Noch braußt in meinem Kopf der Lautenton von gestern.

[8] Nicht jedermann ist wahr, nicht Jedermann ist sicher, Ich bin der Sklav Dschelaleddin's des Großwesires.

[9] Frag' nicht Hafisen, sondern mich um Rausch und Liebe; Denn Flasch und Gläser sind mir Mond, sind mir Plejaden.