Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	6
Translated to:	درگیر 1 \| در نگیرم 1

6 Poems contain kindle

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.11-1.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.11

German Translation

[1] ساقی به نور باده برافروز جام ما
مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

[2] ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما

[3] هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

[4] چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما

[5] ای باد اگر به گلشن احباب بگذری
زنهار عرضه ده بر جانان پیام ما

[6] گو نام ما ز یاد به عمدا چه می‌بری
خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما

[7] مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است
زان رو سپرده‌اند به مستی زمام ما

[8] ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما

[9] حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان
باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما

[10] دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما

[1] Saki murshid with the light of wine divine love up - kindle the cup of the heart of ours .
Minstrel murshid speak ,saying The world's work hath gone agreeably to the desire of' ours .

[2] In the cup of the heart we have beheld the reflection of the face of the Beloved God
O thou void of knowledge of the joy of the perpetual wine - drinking of ours .

[3] Never dieth that one ,whose heart is alive with true love to God
On the world's record ,is written the everlasting existence of ours .

[4] The coy glance and the grace of those straight of stature illusory beloved ones is only till
With grace ,moving like a lofty pine - tree ,cometh the cypress the true Beloved of ours .

[5] O breeze if thou pass by the rose - bed of beloved ones ,
Take care present to the beloved the murshid the message of ours .

[6] O breeze from thy memory ,our name why purposely takest thou
Itself forgetfulness cometh ,when after death cometh no recollection of ours .

[7] To the eye of our heart - binding beloved the murshid pleasing is intoxication
For that reason ,to intoxication they Fate and Destiny have given the rein of ours .

[8] On the day of up - rising the resurrection I fear ,a profit taketh not .
The lawful bread piety of the shaikh ,more than the unlawful water wine of love of ours .

[9] Hafiz from thy eye ,keep shedding a tear - drop
It may be ,that the bird of union may attempt the snare of ours .

[10] The green blue sea of sky ,and the bark of the new moon the mysteries of the sphere
Are immersed'in the favour of Haji Kivam the murshid of ours .

[11] Like the tulip ,in the cold air of love my heart was caught contracted
O bird of fortune Beloved of the soul when wilt thou go into the snare drawings of love of ours

[1] Schenk! erleucht' mit dem Licht des Weins den Becher,Sänger singe; nun geht's nach unsern Wünschen.

[2] Ich erblick im Pokal der Wangen Abglanz.Wiß es, der du nichts weißt vom Glück des Trinkens.

[3] Wessen Zunge die Lieb' beseelet, stirbt nicht.Ewig bleibet mein Ruhm im Weltenbuche.

[4] Dieser Schmächtigen Reiz gefällt so lang nur,Bis sich meine Cypreß mit Schwanken nahet.

[5] Ostwind, gehst du vorbei beim Rosenhaine,Gieb doch Kunde von mir dem treuen Freunde.

[7] Rausch und Trunkenheit ziemt dem Aug des Freundes;Deßhalb raubt mir der Rausch so Zaum als Zügel.

[8] Ich befürchte, daß nicht am jüngsten TagePriesterbrod und der Wein von gleichem Werth sey.

[9] O mein Auge verstreu' das Korn der Thränen,Daß sich fange im Netz der Wollust Vogel.

[10] Du Aetherische Fluth, und du o Mondschiff,Ihr verschwindet zugleich in seiner Großmuth.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.13-12.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.13

German Translation

[1] روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر
پیش شمع آتش پروا نه به جان گو درگیر

[2] در لب تشنه ما بین و مدار آب دریغ
بر سر کشته خویش آی و ز خاکش برگیر

[3] ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش
در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

[4] چنگ بنواز و بساز ار نبود عود چه باک
آتشم عشق و دلم عود و تنم مجمر گیر

[5] در سماع آی و ز سر خرقه برانداز و برقص
ور نه با گوشه رو و خرقه ما در سر گیر

[6] صوف برکش ز سر و باده صافی درکش
سیم درباز و به زر سیمبری در بر گیر

[7] دوست گو یار شو و هر دو جهان دشمن باش
بخت گو پشت مکن روی زمین لشکر گیر

[8] میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش
بر لب جوی طرب جوی و به کف ساغر گیر

[9] رفته گیر از برم وز آتش و آب دل و چشم
گونه‌ام زرد و لبم خشک و کنارم تر گیر

[10] حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را
که ببین مجلسم و ترک سر منبر گیر

[1] O true Beloved display Thy face and to me speak ,saying From life thy heart up take
Say Before the candle ,with soul ,the fire of the moth kindle .

[2] At our thirsty lip ,look and from it water withhold not
To the head of thy slain one thy lover come and him ,fronVthis dust of contempt up take .

[3] The darvish ,abandon not ,if his be not silver and gold
In grief for thee ,this crystal tear ,silver reckon and his ruddy face ,red gold take .

[4] Twang the harp and with it be content .If aloe - wood fuel be not ,what fear
My love ,the fire my heart ,the aloe - wood fuel and my body ,the censer ,take .

[5] Into sama' ,come off from thy head ,cast the khirka ; and dance
If not ,into the corner of solitude go and on thy head ,our khirka of hypocrisy take .

[6] Off from thy head ,draw the wool garment of beggary and the wine of purity ,drink
Silver ,play spend money and ,with gold ,into thy embrace one of silver bosom a beloved one take .

[7] Say ,the Friend God is my friend ,then be both worlds my enemy
Then say ,fortune becometh recreant and all the men of the surface of the land ,army taker .

[8] O Friend the true Beloved for going away ,make no desire with us ,a moment be
On the rivulet's bank formed of my tears joy ,seek and ,in thy hand ,the cup take .

[9] Gone from my bosom ,this fire of love and water of tears of my heart and eye ,take
My hue ,yellow with grief my lip ,dry with thirst my bosom wet with tears take .

[10] Hafiz the banquet ,adorned make and to the admonisher ,speak ,
Saying : My assembly behold and ,the path of abandoning the pulpit take .

[1] Sag' mir zeigend die Wang':Greife aus dem Gemüthe das Herz,Zu dem Schmetterling sag':Wirf dich statt in die Gluth in's Gemüth.

[2] Meinem trockenen MundSey ein Tropfe von Wasser gegönnt,Zum erschlagenen MannKomm' und heb' ihn auf von dem Staub.

[3] Flieh den Bettelnden nicht,Weil er Silber und Gold nicht besitzt;Silber weinet sein Aug'Seine Wangen sind gelb wie das Gold.

[4] Schlag' die Laute und sing';Zag' nicht wenn es an Aloe fehlt,Lieb' ist Gluth, und das HerzDas Gewürz und das Rauchfaß der Leib.

[5] Singe, wirf das GewandWeg und lärme mit Jubel und Tanz,Oder flieh' in ein Eck,Mit der Kutte den Kopf eingehüllt.

[6] Zieh das Ordenskleid aus,Deinen Rebensaft zieh' dafür ein,All dein Silber verspiel',Silberbusen erkauf' für das Gold.

[7] Günstig sey dir der Freund,Beiden Welten verfeinde dich dann,Günstig sey dir das Glück,Heere mögen dann wider dich ziehn.

[8] Fliehe nicht so geschwind,Einen Augenblick weile mit mir,An dem Ufer des BachsNimm den Becher mit mir in die Hand.

[9] Wärst du wirklich entflohn.O dann wäre von flammender GluthMeines Herzens und Aug'sNaß die Brust, und vertrocknet der Mund.

[10] Bring' Gesellschaft Hafis!Muthig sage zum Prediger dann:Die Versammlung schau' anHurtig steig' von der Kanzel herab.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.23-28.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.23

German Translation

[1] به تیغم گر کشد دستش نگیرم
وگر تیرم زند منت پذیرم

[2] کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم

[3] غم گیتی گر از پایم درآرد
بجز ساغر که باشد دستگیرم

[4] برآی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم

[5] به فریادم رس ای پیر خرابات
به یک جرعه جوانم کن که پیرم

[6] به گیسوی تو خوردم دوش سوگند
که من از پای تو سر بر نگیرم

[7] بسوز این خرقه تقوا تو حافظ
که گر آتش شوم در وی نگیرم

[1] If ,with the sword of tyranny He the true Beloved slay me ,His hand ,I seize not
If ,upon me ,this arrow He strike ,obliged I am .

[2] To the true Beloved say At that our eyebrow ,Thy arrow strike ,
That ,before Thy hand and arm ,I may die .

[3] If ,me from off my feet ,the world's grief bring ,
Save the cup ,my hand - seizer helper is who

[4] O Sun of the morning of hope the true Beloved come forth
For ,in the hand of the dark night of separation ,captive am I .

[5] O Pir of the tavern the murshid excellent and perfect come to my cry for justice
By a draught ,me young make for old am I .

[6] Last night ,by thy tress ,I ate an oath ,
That ,my head ,from off thy foot ,I will not take .

[7] Hafiz this ,thy khirka of piety ,hard as iron ,void of tenderness consume with fire
For even if a consuming fire I became ,I should kindle it not .

[8] For fearful contemplation and manifestation ,I soar Every evening and morning ,that glorious bird ,am I ,
The sound of whose mighty cry in remembrance of God to the lofty Sidra tree reacheth .

[1] Wenn sie mich mit dem Schwerdte mordet, So halt' ich sie nicht zurück, Und wenn sie Pfeile auf mich schießet, So halt' ich es für ein Glück.

[2] O saget unsrer Bogenschützinn, Sie brauche mich statt des Pfeils. Von ihrer Hand, vor ihren Füßen Ereilet mich dann der Tod.

[3] Wenn ob dem Gram und Schmerz des Glückes Die Haltung verlohren geht, Wer kann wohl anders, als der Schenke Die Hand ergreifen alsdann.

[4] O komm' herauf du lang ersehnter, O Morgen der Hoffnung komm. Denn es ist in der Nacht der Trennung, Mir leider verstricket die Hand.

[5] O komm' du Alter aus der Schenke, O komm, daß du helfest mir, Vergnüge mich mit einem Hefen, Schon lange bin ich ein Greis,

[6] Ich hab' bei deinen Haaren gestern, Ich habe gethan den Schwur. Ich zieh' den Kopf aus deinen Haaren, In's Künftige nicht zurück.

[7] Verbrenne du Hafis vor allen, Verbrenne die Bescheidenheit, Eh' eine andre böse Flamme Dieselbe vielleicht ergreift.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.26-32.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.26

German Translation

[1] ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

[2] چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی

[3] ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است
که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی

[4] به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

[5] چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی

[6] طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن
کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی

[7] سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

[8] ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی

[9] می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی

[10] جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی

[11] به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی

[12] می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش
که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی

[13] نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه
ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی

[14] جنابش پارسایان راست محراب دل و دیده
جبینش صبح خیزان راست روز فتح و فیروزی

[1] From the street of the friend the perfect murshid came the fragrant breeze of the nau - ruz guidance in the Path to God
From this breeze ,if them desire aid ,the lamp of the heart ,thou mayest kindle .

[2] If ,like the red rose ,a particle of red gold thou hast ,for God's sake ,expend it in pleasure
For caused Karun's errors ,the passion for gold - gathering .

[4] To the garden ,go that ,from the bulbul ,love's mysteries thou mayst take to mind ;
To the assembly ,come ; so that from Hafiz ,ghazal - singing ,thou mayst learn .

[6] Seeking the path of the true Beloved's desire is what 'Tis the abandoning of our own desire
The crown of sovereignty is that which from this abandoning ,thou stitchest .

[7] Within the screen ,speech I utter ; forth from thyself ,like the rose - bud from the bud come
For ,not more than a space of five days ,is the order of the chief of a nau - ruz .

[8] The lament of the turtle - dove by the marge of the stream ,I know not where - fore it is
Perchance ,like me ,a grief it hath night and day .

[9] A wine like the pure soul ,I have yet its detraction ,the Sufi maketh
O God let not ill fortune be the sage's portion - ^ even one day

[10] Separated became thy sweet friend the murshid candle now ,sit alone
For this the sky's decree is whether thou be content ; or whether thou consume .

[11] Excluded from the means of joy ,in wonder of knowledge ,one cannot be
Saki come ; to the fool arriveth the largest victual - portion .

[12] O heart go wine drink and profligacy and the abandoning of hypocrisy practise
For a Path better than this ,I wonder whether thou mayst learn .

[1] Vom Gau des Freundes kömmt der Hauch des neuen Festes, Fach' an, wenn's dir gefällt, damit des Herzens Lampe.

[2] Hast du wie Rosen Gold, bei Gott! verwend's auf Liebe. Das Gold hat in Ruin Karunen nicht gestürzet.

[4] Geh' auf die Flur, und lern' von Nachtigallen Liebe, Komm' in den Freundenkreis, und lern' Hafisens Lieder.

[6] Erreichet wird dein Wunsch, wenn du dich selbst verläugnest, Dir wird der Freiheitshut, wenn Allem du entsagest.

[7] Ich spreche ja verhüllt, o komm' heraus wie Rosen. Es währet ja das Fest nur fünf der flücht'gen Tage.

[8] Ich weiß nicht, was am Strom die Turteltaube girret, Vielleicht ist sie wie ich bei Tag und Nacht in Schmerzen.

[9] Ich habe reinen Wein, auf den der Fromme schmählet, O Gott! den Weisen soll nichts Widriges begegnen!

[10] Es floh' dein süßer Freund, nun bleib' allein, o Kerze! So ist das Loos, nun sey geduldig, oder brenne.

[11] Bewundern und zugleich entbehren ist verboten, Komm' Schenk'! der Dumme wird um so viel mehr jetzt heucheln. Trink' Wein, berausche Dich, o Herz! laß Gleißnereien, Es wunderte mich sehr, wenn du was Bessers wüßtest.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.53-10.53

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.53

German Translation

[1] در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

[2] جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد

[3] عقل می‌خواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد

[4] مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد

[5] دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند
دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد

[6] جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد

[7] حافظ آن روز طربنامه عشق تو نوشت
که قلم بر سر اسباب دل خرم زد

[1] O true Beloved in eternity without beginning the day of misak of glory ,the splendour - ray of Thy beauty boasted .
Revealed became love and ,upon all the world ,fire dashed .

[2] O absolute existence Thy face displayed splendour ; and beheld that the angel had no capacity for love
From this exceeding jealousy ,it became the essence of fire and upon Adam dashed .

[3] From that torch of love reason wished to kindle its lamp ,
Jealousy's lightning flashed and in confusion ,the world dashed .

[4] The adversary Shaitan sought to come to the spectacle - place of the mystery of love
The invisible hand of God came and ,at the heart of the excluded one Shaitan dashed .

[5] Others ,all on ease ,dashed the dice of partition fate
Our grief - experienced heart it was that also ,on grief the dice of fate cast .

[6] The desire of Thy chin's dimple Thy mysteries possessed the lofty soul
At the ring of that tress ,curl within curl ,his hand ,he dashed .

[7] The joy - book of love for Thee ,Hafiz wrote on that day ,
When ,on the head of the chattels of his joyous heart ,the reed of cancellation he dashed .

[1] Als in der Ewigkeit deiner Schönheit Schimmer entglänzte, ward die Liebe, Die mit Flammen die Welten ergriffen.

[2] Strahlen entfloßen den Wangen; Sah'n es, und blieben unempfindlich; Zürnend wandte sie sich zu den Menschen.

[3] Siehe! da bat der Verstand um einen Funken, die Leuchte anzuzünden, Eifersucht war der blitzende Funken.

[4] Unsere Geheimniße zu erfahren, Wünschte der Nebenbuhler, eine Höhere Hand hält die Brust ihm verwirret.

[5] Anderen brachte das Loos, das ihnen Einstens beschert ward, Liebe: meinem Gramen Herzen nur brachte es Kummer.

[6] Selbst der belebende Geist der Welten Fiel in das Grübchen deines Kinnes, Faßte, um sich zu retten, die Locken.

[7] Selbigen Tages, Hafis, verließest Du das Vergnügen in der Liebe, Triebst die Freude aus deinem Gemüth aus.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.81-4.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.81

German Translation

[1] مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

[2] پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

[3] سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

[4] تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

[5] و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

[6] من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

[7] زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

[1] Ever intoxicated keepeth me the waft of air of the tress - curl of Thine .
Momently ruined maketh me the deceit of the eye of sorcery of Thine .

[2] O Lord after such patience ,one can see a night
Whereon ,we may kindle the candle of our eye in the prayer - arch of the eyebrow of Thine .

[3] The black tablet of vision ,I hold dear for the sake
That to the soul ,it is a book of the picture of the dark mole of Thine .

[4] If Thou wish perpetually to adorn the world altogether
Tell the breeze that it should uplift awhile the veil from the face of Thine .

[5] And if Thou wish to cast out from the world the custom of effacement
O true Beloved scatter Thy tress that it may shed thousands of souls from every hair of Thine .

[6] Wretched ,I and the morning breeze two heads ,revolving without profit
Intoxicated ,1 ,from the sorcery of the eye of Thine it ,from the perfume of the tress of Thine .

[7] O excellent the spirit that Hafiz hath of this world and of the next world ,
Naught cometh into his eye ,save the dust of the head of the street of Thine .

[8] Every moment ,I used to consider the black pupil of the eye intent upon the blood of my heart ; and regarded it my enemy
This moment ,I hold it dear in memory of the dark mole whose form it hath of Thine .

[1] Immer bin ich betrunken Vom Hauche deiner krausen Locken, Immer bin ich verstöret Vom Blicke deines Zauberauges.

[2] Nach so vieler bestandner Geduld, o Herr! kann ich nicht einstens Auf der Brauen Altare Verbrennen meines Auges Kerze!

[3] Sorgsam halt' ich in Ehren Den schwarzen Apfel meines Auges, Weil er gleichsam ein Abdruck Vom schwarzen Maal ist, für die Seele.

[4] Wenn du wünschest, auf einmal Das ew'ge Leben uns zu zeigen, O so sage dem Ostwind: Daß er den Wangenschleier lüfte.

[5] Wenn du wünschest, auf einmal Die Welt entkörpert ganz zu schauen, Lös' die Locken, es hangen An jedem Härchen tausend Seelen

[6] Beide, ich und der Ostwind, Sind ein Paar verwirrter Thoren; Ich vom Zauber des Auges, Und er von dem Geruch des Haares.

[7] Hoher Geist ward Hafisen! Von dieser Welt , und von der andern Springet nichts ihm ins Aug', als Der Staub der Schwelle deiner Thüre.