Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	7
Translated to:	گرفت 3 \| در 2 \| در گرفت 2 \| می‌افروخت 1 \| درگرفت 1

5 Poems contain kindled

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.105-10.105

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.105

German Translation

[1] یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

[2] یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود

[3] یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

[4] یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

[5] یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

[6] یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

[7] یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

[8] یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

[9] یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

[1] Be memory of that time 0 true Beloved when towards us Thy exceeding glance of mercy was .
When evident in our face ,the writing of Thy love mercy was .

[2] Be memory of that time when ,me with reproach ,Thy eye slew
When in Thy lip ,sugar - devouring ,the miracle of Isa life - giving was .

[3] Be memory of that time when ,in the assembly of companionship of the perfect murshid ; or of the circle of zikr we dashed drained the morning cup of wine
We were not ,save I and the friend the murshid and ,with us ,God was .

[4] Be memory of that time when Thy cheek kindled the candle of joy
And its careless moth ,this consumed heart was .

[5] Be memory of that time when ,in that banquet - place of courtesy and of manners the assembly of hal and of zikr
That which expressed laughter like the intoxicated one ,the red morning wine of Love for God was .

[6] Be memory of that time ,when the ruby wine of the goblet expressed laughter reflected itself ,and foamed in tumult
Between me and thy ruby lip many a story was .

[7] Be memory of that time ,when my lovely moon used to bind on a moon - like ,crescent cap
At her stirrup in service the new crescent moon ,the world - measuring messenger ,was .

[8] Be memory of that time when I was tavern - sitter and intoxicated :
And that which divine knowledge to - day ,in the assembly of the binding world is wanting to me ; there in the loosening world ready was .

[9] Be memory of that time when ,by your amending ,correct became
The lustrous verse of every unpierced jewel fresh thought ,new melody that Hafiz's was .

[1] Als du heimliche Blicke mir nachsandtest, Deine Liebe auf meinen Wangen strahlte, Erinnere dich!

[2] Als mit Zürnen dein Auge mich entseelte, Zuckerlippen des Heilands Kraft entströmte, Erinnere dich!

[3] Als des Morgens beim Wein im trauten Kreise Nur die Freundinn, und ich, und Gott mit uns war, Erinnere dich!

[4] Als die Wangen den Glanz des Lichts entflammten, Und ein Schmetterling mein verbranntes Herz war, Erinnere dich.

[5] Als in dieser Versammlung guter Sitten, Nur der Becher des Morgens trunken lachte, Erinnere dich.

[6] Als Rubinen im Becher lachten, während Ich mit deinen Rubinen kos'te, Erinnere dich.

[7] Als, mein Mond, du die Haub im Schlaf aufbandest, Und der Mond zu den Füßen stand als Diener, Erinnere dich!

[8] Als wir trunken in Schenken saßen, und was Wir in keiner Moschee erfleh'n, besaßen, Erinnere dich.

[9] Als der Verse Hafisens undurchbohrte Perlen Schöner glänzten, durch deine Pfleg' verbeßert, Erinnere dich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.120-10.120

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.120

German Translation

[1] کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

[2] بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ
ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود

[3] به دور گل منشین بی شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته‌ای بود معدود

[4] شد از خروج ریاحین چو آسمان روشن
زمین به اختر میمون و طالع مسعود

[5] ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود

[6] جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود

[7] چو گل سوار شود بر هوا سلیمان وار
سحر که مرغ درآید به نغمه داوود

[8] به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود

[9] بخواه جام صبوحی به یاد آصف عهد
وزیر ملک سلیمان عماد دین محمود

[10] بود که مجلس حافظ به یمن تربیتش
هر آن چه می‌طلبد جمله باشدش موجود

[1] Now that from non - existence to existence into the sward the world ,the field of this ,and of the next ,world hath come the rose man
And ,at its foot ,the violet in homage hath laid its head ,

[2] Drink a cup of morning wine to the throb of the drum and the harp
Kiss the Saki's chin to the melody of the reed and the lyre .

[3] In the rose - season ,sit not without wine ,and the mistress ,and the harp
For like time ,its permanency is marked only a week .

[4] From the mansions of odoriferous herbs ,luminous like the sky became
The earth with the auspicious star ,and the happy natal star .

[5] From the hand of a beauty ,tender of cheek ,'Isa of breath ,
Drink wine and give up the tale of Ad and Samud .

[6] In the season of the lily and of the rose ,the world became like highest paradise
But ,what profit since in it no perpetuality is possible

[7] When the rose becometh ,like Sulaiman ,a rider on the air ,
In the morning when the bird entereth upon the melody of Da ,ud .

[8] In the garden of thy existence renew the usages of the faith of Zardusht ,
Now that the red tulip hath kindled the fire of Nimrud .

[9] Demand the brimful cup to the memory of the Asaf of the age ,
The Vazir of the Land of Sulaiman ,'Imadu - d - Din Mahmud .

[10] By the blessing of his instruction ,it may be that the assembly of Hafiz
Whatever it may seek ,for it all may be ready .

[11] Bring wine .For ,ever imploring aid ,Hafiz
Is ,and will be ,to the bounty of the mercy of the Forgiver God

[1] Jetzt da auf den Wiesen Rosen Aus dem Nichts in's Daseyn treten, Und die Veilchen sich vor ihnen Zur Anbetung niederwerfen,

[2] Trink' ein Glas des Morgenweines, Zu dem Ton der Duff und Leyer! Küß' das Kinn des lieben Schenken, Bei dem Ton der Flöt' und Laute.

[3] In der Zeit der Rosen sitz' nicht Ohne Wein und ohne Schönen. Denn sie gehen schnell vorüber, In dem Zeitraum einer Woche.

[4] Sieh die Erd' ist wie der Himmel, Durch gestirnte Würzeblumen, Unter gutem Glücksgestirne Klar, und aufgehellet worden.

[5] Aus der Hand von zarten Schönen, Deren Odem Wunderhauch ist, Trinke Wein und frag' mit nichten, Um Themud's und Aad's Geschichten.

[6] Lilien und Rosen machen Aus der Welt ein ew'ges Leben, Doch was nütz't es uns, die dennoch Hier nicht ewig bleiben können.

[7] Weil, wie Salomon, die Rose Auf des Ostens Rücken reitet, Und die Nachtigall des Morgens, Wie einst David, Psalmen singet.

[8] Weck den Feuerdienst Sarduschten's, In dem Garten auf zum Leben, Jetzt da dorten Nimrods Feuer Tulpen angezündet haben.

[9] Fodre vollgefüllte Becher, Trinke sie auf die Gesundheit Des Mahmud Amadeddines Rath's von Salomon dem Zweyten.

[10] Such' Hafis in seinen Tagen Deine Wünsche zu erreichen, Denn der Schatten seiner Milde Reichet bis zur Ewigkeit hin.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.15-4.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.15

German Translation

[1] ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

[2] گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست
هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

[3] افسوس که شد دلبر و در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

[4] بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود
زین سیل دمادم که در این منزل خواب است

[5] معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن
اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است

[6] گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است

[7] سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

[8] در کنج دماغم مطلب جای نصیحت
کاین گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است

[9] حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز
بس طور عجب لازم ایام شباب است

[1] With fancy for perpetual union with Thee ,what desire for wine Love is ours
To the jar the Murshid possessed of truths and of divine knowledge say Take thy head depart for the jar - house is ruined .

[2] Even if it be the wine of Paradise ,spill it .For without the Friend God
Every draft of sweet water that thou givest is the very essence of torment .

[3] Alas The Heart - Ravisher hath departed and in the weeping eye
The picturing of the fancy of a letter from Him is only the picture on water quick of decline ; calamitous to the seeker

[4] O eye be vigilant .For ,one cannot be safe on the couch of ignorance
From this lasting torrent of vicissitudes that occurreth in the stage of sleep this world

[5] The Beloved One God openly passeth ,by thee but
Keepeth seeing strangers .On that account ,the Beloved is veil - bound .

[6] Since the ruddy rose beheld the grace of sweet latest beauty on thy coloured cheek ,
In envy's fire ,through the heart's grief ,it is immersed in rose - water .

[7] Green are the valley and the plain .O Friend come let us not let go
The hand from the pleasure of the water - pool ; for the world is all mirage and naught else

[8] In the corner of my brain ,seek no place of counsel
For this brain - cell is full of the hum of the harp and of the ribab .

[9] If Hafiz be lover ,or profligate ,or glance - player ,what then
In the time of youth ,many a strange way is necessary .

[11] O candle the true Beloved heart - illuminating
Without Thy face heart - adorning ,my heart is dancing on the fire like roast meat .

[1] Schwebt dein Bild mir vor den Augen, Was kümmert mich das Trinken? "Sey gefaßt - so sprich zur Kanne - "Denn die Schenke wird zerfallen." -

[2] Ist gleich in dem Rebensafte Selbst das Paradies enthalten, Gießt ihn weg! es sind Scherbete, Ohne Mädchen mir die Hölle.

[3] Weh! die Freundinn ist entflohen, Und in meiner Augen Thränen, Sind die Formen Ihrer Schönheit Zart auf Wasser hingemalet.

[4] Wache auf mein Auge! wache! Wer auf diesem Posten schlummert, Ist von der Gefahr des Stromes Keinen Augenblick gesichert.

[5] Die Geliebte wollte ohne Schleyer hier vorüberwallen, Aber sie sah Nebenbuhler, Deßhalb hat sie sich verschleyert.

[6] Seit die Rose hat gesehen Deines Wangenthaues Anmuth, Sank, auf Eifersucht verbrennet, Sie in Rosenwasser unter.

[7] Thäler grünen, Berge grünen, Komm und laß uns an dem Wasser Nicht mit leeren Händen sitzen, Denn die Zeit zerrinnt wie Wasser. Dein Gesicht hat in dem Herzen Hundert Lichter angezündet, Obgleich (das ist eben selten) Hundert Schleyer es verhüllen. O du Flammenkorn der Herzen, Ohne deiner Wangen Schimmer Ist mein Herz, das an dem Feuer Tanzte, längst in Staub verbrennet. Immer sey Hafis betrunken, Immer koß' er liebeäugelnd, Manche wunderliche Streiche Ziemen in der Zeit der Jugend.

[8] In dem Winkel meines Hirnes Such' ich Rath und gute Lehren, Denn du wirst darin von Cythern Und von Lauten übertönet. Was für eine hohe Straße Ist die Straße deiner Liebe! Denn der Ocean des Himmels Ist nur Wasserschein dagegen!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.72-4.72

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.72

German Translation

[1] ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
کار چراغ خلوتیان باز درگرفت

[2] آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت

[3] آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت
وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت

[4] زنهار از آن عبارت شیرین دلفریب
گویی که پسته تو سخن در شکر گرفت

[5] بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود
عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت

[6] هر سروقد که بر مه و خور حسن می‌فروخت
چون تو درآمدی پی کاری دگر گرفت

[7] زین قصه هفت گنبد افلاک پرصداست
کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت

[8] حافظ تو این سخن ز که آموختی که بخت
تعویذ کرد شعر تو را و به زر گرفت

[1] Saki Murshid come for the true Beloved God hath taken up the veil ,
The work of the lamp love's glory of theKhilvatis again kindled .

[2] That candle head uplifted the true Beloved's face again enkindled its face ,
And youth from his head ,this Pir years endured love took .

[3] The true Beloved gave that glance ,such that piety departed from the path ,
And the Friend exercised that kindness ,that the enemy caution took .

[4] From the sweet and heart - ravishing example ,I seek shelter :
Thou mayest say Thy mouth speech into sugar took .

[5] The load of that great grief the state of kabz that had wounded our heart ,
God sent one of Isa - breath a Murshid the load of grief up ,he took .

[6] Every cypress - stature beloved that boasted beauty over the sun and the moon ,
When Thou earnest ,the pursuit of other work took .

[7] Full of clamour of this tale ,are the seven vaults of the sky .
Behold the short - sighted one who ,the tale to be short ,took

[8] Hafiz from whom hast thou learned this prayer ,that the beloved
Made thy verse an amulet and it ,into gold ,took .

[1] Komm, o Schenke, denn die Freundinn Hat gelüftet ihren Schleier, Und die Lampe der Geliebten, Hat ein neuer Glanz ergriffen.

[2] Diese ausgelöschte Kerze Hat ein neues Licht entzündet, Diesen abgelebten Alten Hat der Jugend Kraft ergriffen,

[3] So vertraulich war die Liebe, Daß die Schaam die Flucht ergriffen, Und so gnädig war die Freundinn, Daß der Feind die Flucht ergriffen.

[4] Hütet Euch vor Ihrem süßen Kosen; Ihren Schmeichelworten; Süß, als hätte Sie dieselben Aus dem Zucker aufgegriffen.

[5] Eine Last von Leiden drückte Mächtig meine Seele nieder, Sieh da kam ein Wunderheiland, Der die Last hat aufgegriffen.

[6] Wenn du kommst, so ists geschehen Um den Kram der Schönheitshändler, Denn es wird durch deine Schönheit Alle Waare aufgegriffen.

[7] Alle sieben Himmel tönen Nichts als Liebe! Liebe wieder, Sieh! der Blöde hat aus Allem Nur ein einzig Wort ergriffen.

[8] Wer, Hafis, hat so besondre Zauberworte dich gelehret? Statt des Amuletes hat die Freundinn dein Gesicht ergriffen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.73-4.73

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.73

German Translation

[1] حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت

[2] افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع
شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت

[3] زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت

[4] می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست
از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت

[5] آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم
دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت

[6] آن روز شوق ساغر می خرمنم بسوخت
کاتش ز عکس عارض ساقی در آن گرفت

[7] خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان
زین فتنه‌ها که دامن آخرزمان گرفت

[8] می خور که هر که آخر کار جهان بدید
از غم سبک برآمد و رطل گران گرفت

[9] بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اند
کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت

[10] حافظ چو آب لطف ز نظم تو می‌چکد
حاسد چگونه نکته تواند بر آن گرفت

[1] By concord with darkish beauty ,the world Thy beauty took .
Yes by concord ,the world one can take .

[2] The revealing of the mysteries of the Khilvatis ,the candle wished to make
Thanks to God that its tongue the candle's wick the heart's desire kindled .

[3] From out of this great concealed fire of mysteries and divine knowledge that is in my chest ,
Only a flame is the great sun that the sky ,kindled .

[4] The rose the Arif wished to boast of the colour and the perfume of the Friend God
In jealousy of it ,its breath ,in its mouth the breeze of love took .

[5] Rested apart from the world I was like the compass
At last ,me ,into the centre ,like a point ,Time took .

[6] Desire of the cup of wine consumed my harvest that day ,
When ,from the reflection of the Saki's cheek ,fire kindled .

[7] To the street of the magians the abode of love and of divine knowledge I wish to go ,shaking my sleeve ,
Of these calamities ,that ,the skirt of time's end took .

[8] Drink wine .For ,whoever ,at the end of work ,beheld the world ,
From grief ,came forth light and ,the heavy cup of wine ,took .

[9] With the blood of tulips ,on the rose - leaf ,they have written ,
Saying Red wine like the ruddy Arghavan that one ,who became mature ,took .

[10] Hafiz like water ,grace trickleth from thy verse
On it ,nice distinction ,the envious one how took

[11] Regard opportunity .For when uproar fell upon the world
Hafiz struck at the cup and ,through grief ,the corner ,of retirement took .

[1] Deine Schönheit hat die Welt Ungefähr ergriffen; Wahrlich nur durchs Ungefähr Werden Welten ergriffen.

[2] Seht die Kerze möchte gern Vom Geheimniß plaudern, Ihre Zunge, Dank sey Gott! Haben Flammen ergriffen.

[3] Von der tief verborgenen Gluth, Die im Busen flammet, Ist die Sonne nur ein Funke, Den der Himmel ergriffen.

[4] Von der Farbe meines Freundes Wollten Rosen schwätzen, Eifersüchtig hat der Ost Seinen Odem ergriffen.

[5] Ruhig saß ich an dem Rand Wie des Zirkels Umkreis, Sieh da hat als Mittelpunkt Mich der Wirbel ergriffen.

[6] Dazumal ward ich verbrannt Aus Begier des Weines, Als des Schenken Wangenschein Mich wie Feuer ergriffen.

[7] Gieng ich in das Haus des Wirths Meine Aernte worfeln, Wär ich von den Uebeln frey Die zuletzt mich ergriffen.

[9] Seht mit Anemonenblut Steht auf Rosenblättern: Wer vernünftig ist, er hat Rothen Nektar ergriffen. Reich' mir Wein im goldnen Glas Morgenwein der Trinker, Hat mit goldnem Schwerdt die Welt Wie ein Kaiser ergriffen.

[10] Da aus deinem Lied Hafis Anmuthwasser träufelt Sag' mir welcher Punkt darinn Wird vom Neider ergriffen?