Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[5] Mein Herz hör' auf zu weinen, Du bist in ihren Locken, Was dir verwirret scheinet, Ist in der schönsten Ordnung. Ich sterbe blos aus Sehnsucht, O hätte ich doch Kenntniß, O wann kömmt dann der Bothe Mit Kunde vom Genusse!

[6] Die Flaumen deiner Lippen Vermehren deine Schönheit. Es daure hundert Jahre In vollem Glanz dein Leben.

[7] Vor allem Andern bleibe Beständig in Gesundheit, Verlust von Gold und Ehren Ist immer zu ertragen.

[8] Es sey der Allmacht Mahler Zehntausendmal gepriesen, Daß er um deinen Vollmond Den neuen Mond nachmalte.

[9] O Freundinn! deine Liebe Ist meine einzige Ruhe, Es ist dein Angedenken, Mein einziger Vertrauter.

[10] Es soll des Herzens Innres Bis auf die letzten Tage Von Sehnsucht und Begierde Nie leer und ledig bleiben.

[11] Genuß! wo ist ein solcher, Wie du für mich ein Schah bist, Ich bin im bösen Rufe, Betrunken ohne Sorgen.

[12] Um was Hafis sich sehnet, Deß ist Gott selber Zeuge, Und kennet Gott die Bitte, So lass' ich's mir genügen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.31-4.31

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.31

German Translation

[1] در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه غزل است

[2] جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است

[3] نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملالت علما هم ز علم بی عمل است

[4] به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است

[5] بگیر طره مه چهره‌ای و قصه مخوان
که سعد و نحس ز تاثیر زهره و زحل است

[6] دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

[7] به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
چنین که حافظ ما مست باده ازل است

[3] In the world ,not I alone am distressed from being without work
From learning without doing ,is the grief of the learned .

[4] In this thoroughfare full of tumult ,to reason's eye ,
The world and the world's work is without permanency and without place .

[5] Seize the tress of the one of moon face the true Beloved and utter not the .tale ;
For fortune and misfortune are the effects of Venus and of Saturn .

[6] Great hope of union with thee ,had my heart .
But ,on life's path ,death is hope's robber .

[7] At no time ,will they find him sensible :
For this reason ,that Hafiz is intoxicated with the cup of eternity without beginning .

[1] Heutigen Tags, wenn einen treuen Freund du wünschest, Nimm den Becher voll Wein und das Schiff des Liedes.

[2] Geh' du allein, denn einzig ist der Paß der Rettung, Nimm das Glas, denn es ersetzt nichts den Werth des Lebens.

[3] Thätigkeit fehlt mir nicht, ich klag' nicht ihren Mangel, Mancher Weise besitzt Kenntniß ohne Werke.

[4] Schau' mit Vernunft auf diesen lärmenvollen Durchgang Alle Größe der Welt wird dir eitel scheinen.

[5] Greif um das Haar des Monds, und laß das Sternendeuten, Von dem Neumonde Glück, vom Saturnus Unglück.

[6] Auf den Genuß der Wangen hofft' ich einst unendlich, Doch es schneidet der Tod ab des Lebens Börse.

[7] Unser Hafis kann nüchtern nie gefunden werden, Denn betrunken ist Er kraft des ewigen Looses.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.48-4.48

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.48

German Translation

[1] مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

[2] واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

[3] زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

[4] سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

[5] بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست

[6] گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا
خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست

[7] میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

[8] حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست

[1] Welcome O Messenger of the Longing Ones ,give the message of the Friend
That ,with the essence of pleasure ,I may make my soul a sacrifice for the Friend .

[2] Wailing and lamenting perpetually is like the BulbQl in the cage
Of parrot - nature ,am I through love of sugar the lip and of the almond the eye of the Friend .

[3] His tress is the snare the grain of that snare ,his mole and I ,
In hope of that grain ,have fallen into the snare of the Friend .

[5] Even a little by way of explanation of my own desire ,I uttered not on that account
It is head - pain to show more than this importunity to the Friend .

[6] Into my eye ,I put as collyrium ,if it be gained ,
The dust of the precious path that becometh honoured by the footstep of the Friend .

[7] My inclination ,towards Union and His towards separation
Helpless I abandoned my own desire that there might issue the desire of the Friend .

[8] Hafiz In grief for Him ,continue to consume remediless ,be content .
On that account ,that no remedy hath the restless pain of the Friend .

[1] Sey mir gegrüßt der Wünscher Bothe, Gieb uns Kunde der Freundinn, Daß auch ich die Seele opfern möge Für den Namen der Freundinn.

[2] Närrisch und irr wie die Nachtigallen Hascht des trunkenen Sinnes, Papagey im Bauer gierig Nach dem Zucker der Freundinn.

[3] Netze sind ihre Locken, und ihr Schwarzes Maal ist ein Körnlein; Sehnsuchtsvoll nach dem Körnlein fiel ich In die Netze der Freundinn.

[4] Bis an den jüngsten Tag wird jener Nicht die Trunkenheit lassen, Der so wie ich am Tag des Looses Trank vom Becher der Freundinn.

[5] Ihren Genuß verlang ich sehnlichst, Ihr Verlangen ist Trennung, Gerne vergeß ich meine Wünsche, Wird vergnüget die Freundinn.

[6] Meinem Gesichte will ich schwarzen Staub auflegen statt Schminke, Wenn mir ein gutes Glück den Staub bringt Von der Schwelle der Freundinn.

[7] Meine Begierde hab ich weiter Nicht erläutert der Freundinn, Denn die Erklärung, ach! ich fürcht' es Wäre beschwerlich der Freundinn.

[8] Feuer des Grams verzehrt Hafisen Ohne Rettung. Erduld' es! Nimmer gewährt verliebten Herzen Ruh' die Unruh' der Freundinn.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.81-4.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.81

German Translation

[1] مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

[2] پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

[3] سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

[4] تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

[5] و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

[6] من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

[7] زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

[1] Ever intoxicated keepeth me the waft of air of the tress - curl of Thine .
Momently ruined maketh me the deceit of the eye of sorcery of Thine .

[2] O Lord after such patience ,one can see a night
Whereon ,we may kindle the candle of our eye in the prayer - arch of the eyebrow of Thine .

[3] The black tablet of vision ,I hold dear for the sake
That to the soul ,it is a book of the picture of the dark mole of Thine .

[4] If Thou wish perpetually to adorn the world altogether
Tell the breeze that it should uplift awhile the veil from the face of Thine .

[5] And if Thou wish to cast out from the world the custom of effacement
O true Beloved scatter Thy tress that it may shed thousands of souls from every hair of Thine .

[6] Wretched ,I and the morning breeze two heads ,revolving without profit
Intoxicated ,1 ,from the sorcery of the eye of Thine it ,from the perfume of the tress of Thine .

[7] O excellent the spirit that Hafiz hath of this world and of the next world ,
Naught cometh into his eye ,save the dust of the head of the street of Thine .

[8] Every moment ,I used to consider the black pupil of the eye intent upon the blood of my heart ; and regarded it my enemy
This moment ,I hold it dear in memory of the dark mole whose form it hath of Thine .

[1] Immer bin ich betrunken Vom Hauche deiner krausen Locken, Immer bin ich verstöret Vom Blicke deines Zauberauges.

[2] Nach so vieler bestandner Geduld, o Herr! kann ich nicht einstens Auf der Brauen Altare Verbrennen meines Auges Kerze!

[3] Sorgsam halt' ich in Ehren Den schwarzen Apfel meines Auges, Weil er gleichsam ein Abdruck Vom schwarzen Maal ist, für die Seele.

[4] Wenn du wünschest, auf einmal Das ew'ge Leben uns zu zeigen, O so sage dem Ostwind: Daß er den Wangenschleier lüfte.

[5] Wenn du wünschest, auf einmal Die Welt entkörpert ganz zu schauen, Lös' die Locken, es hangen An jedem Härchen tausend Seelen

[6] Beide, ich und der Ostwind, Sind ein Paar verwirrter Thoren; Ich vom Zauber des Auges, Und er von dem Geruch des Haares.

[7] Hoher Geist ward Hafisen! Von dieser Welt , und von der andern Springet nichts ihm ins Aug', als Der Staub der Schwelle deiner Thüre.