Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3
Translated to:	باقی 2
Co-occurrences:	lover's 2

2 Poems contain remaining

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.3-1.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.3

German Translation

[1] اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

[2] بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

[3] فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را

[4] ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

[5] من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

[6] اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

[7] نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

[8] حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

[9] غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را

[1] If that Bold One the true Beloved of Shiraz gain our heart ,
For His dark mole ,I will give Samarkand and Bukhara both worlds

[2] Saki give the wine of divine love remaining from the people of religion for ,in Paradise ,thou wilt not have
The bank of the water of the Ruknabad the lover's weeping eye nor the rose of the garden of Musalla the lover's heart

[3] Alas These saucy dainty ones lovely women sweet of work ,the torment of the city ,
Take patience from the heart even as the men of Turkistan take the tray of plunder .

[4] The beauty of the Beloved God is in no need of our imperfect love
Of lustre ,and colour ,and mole and tricked line of eyebrow what need hath the lovely face

[6] O murshid thou to amend my work spakest ill of me and I am happy .God Most High forgive thee thou spakest well
The bitter reply suiteth the ruddy lip ,sugar - eating .

[7] O Soul Hear the counsel of the Murshid
For ,dearer than the soul ,hold happy youths the counsel of the wise old man .

[8] The tale of minstrel and of wine of Love utter little seek the mystery of time
For this mystery ,none solved by skill thought and knowledge and shall not solve .

[9] Thou utteredest a ghazal ; and threadedest pearls of verse Hafiz come and sweetly sing
That ,on thy verse ,the sky may scatter in thanks the cluster of the Pleiades .

[1] Nähme mein Herz in die Hand der schöne Knabe aus Schiras,Gäb ich fürs Maal Samarkand und Buchara.

[2] Reiche mir Schenke den Wein, im Himmel suchst du vergebensRoknabad's Blumengestad, und Mosella's.

[3] Wehe! die Schelmen mit schwarzem Aug und süsser GebärdeRauben dem Herz die Geduld, wie die Türken.

[4] Unvollkommene Liebe bedarf nicht die Schönheit des Freundes,Schöne Gesichter bedürfen nicht Schminke.

[5] Jusufs berauschende Schönheit erklärt den Zauber der Liebe,Welcher zerrissen den Flor bei Sulicha.

[6] Böses hast du gesprochen. Verziehn! Wohl ward es gesprochenBitteres ziemet den zuckrichten Lippen.

[7] Höre den Rath, denn wiß': ein wohlerzogener JünglingSchätzt wie die Seele die Worte der Alten.

[8] Bleibe beym Sänger, beim Glas, erforsch nicht verborgene DingeKeiner noch hat es gelöset, wird's lösen.

[9] Lieder hast du gesungen Hafis, und Perlen gebohret.Werth, daß Pleiaden der Himmel verstreue.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.32-32.32

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.32

German Translation

[1] سلیمی منذ حلت بالعراق
الاقی من نواها ما الاقی

[2] الا ای ساروان منزل دوست
الی رکبانکم طال اشتیاقی

[3] خرد در زنده رود انداز و می نوش
به گلبانگ جوانان عراقی

[4] ربیع العمر فی مرعی حماکم
حماک الله یا عهد التلاقی

[5] بیا ساقی بده رطل گرانم
سقاک الله من کاس دهاق

[6] جوانی باز می‌آرد به یادم
سماع چنگ و دست افشان ساقی

[7] می باقی بده تا مست و خوشدل
به یاران برفشانم عمر باقی

[8] درونم خون شد از نادیدن دوست
الا تعسا لایام الفراق

[9] دموعی بعدکم لا تحقروها
فکم بحر عمیق من سواقی

[10] دمی با نیکخواهان متفق باش
غنیمت دان امور اتفاقی

[11] بساز ای مطرب خوشخوان خوشگو
به شعر فارسی صوت عراقی

[12] عروسی بس خوشی ای دختر رز
ولی گه گه سزاوار طلاقی

[13] مسیحای مجرد را برازد
که با خورشید سازد هم وثاقی

[14] وصال دوستان روزی ما نیست
بخوان حافظ غزل‌های فراقی

[1] Since my Sulaima went to 'Irak .
Through love for her ,I meet with what I meet with ,the pain of separation

[2] Ho camel - driver of the friend's litter
Towards your riders of the camels of the karvan great hath become my longing .

[3] Into the Zinda stream of Isfahan cast thy wisdom wine ,drink ,
To the shout of youths of 'Irak .

[4] The spring of life is passed in the sward of thy care
O time of union God protect thee .

[5] Saki come me ,the heavy ritl give
God give thee to drink from a full cup .

[6] Back to my recollection ,youthfulness bring
The sound of the harp and the hand - waiving of the Saki .

[7] The remaining wine ,give ,so that ,intoxicated and happy of heart ,
My remaining life ,I may scatter as a sacrifice on friends .

[8] From not seeing the beloved ,blood became my heart
Now evil befall the days of separation

[9] My scanty tears after separation from you ,regard not mean ;
For ,from small streams ,many a great sea is collected .

[10] A moment ,with well - wishers ,be concordant
Affairs of concord ,plunder reckon .

[11] O minstrel ,sweet singer ,sweet speaker prepare
An 'Irak note in Persian verse .

[12] O daughter of the vine the pleasant bride ,thou art
But ,sometimes ,worthy of divorce ,thou art .

[13] The lonely un - married Masiha ,it suiteth
That ,fellowship with the sun ,he should make .

[14] Not our lot ,is the union of friends
Hafiz ghazals of 'Irak ,utter .

[1] Seit meine Suleima nach Irack gewandert, Find' ich in ihrer Liebe Schmerz.

[2] O Führer des Weges zur Wohnung der Freundinn, Wie gern bestieg ich deinen Gaul!

[3] Beleb' den Verstand, und betrink dich mit Weine Beim Saitenton, nach Iraks Art.

[4] Es grünet der Frühling auf Eueren Weiden, Beschütze, Herr, Genusseszeit! Vorbei ist schon lange die Zeit des Genusses, Ich schwimme jetzt im Trennungsquell.

[5] Gieb mir, o Schenke, den schweresten Becher, Gott tränke dich aus vollem Glas!

[6] Die Töne der Laute, das Händegewühle Erinnern an die Jugend mich.

[7] O gieb mir den übrigen Wein, daß betrunken Den Freunden ich mein Leben weih'!

[8] Mein Innres ist blutig von Freunden entfernt, Die Trennungsstunde geh' zu Grund!

[9] Es folget die Thräne des Aug's mir oft rückwärts, Verschmäht sie nicht, sie ist ein Meer,

[10] O sey mit den Freunden verträglich und einig, Benütze die Gelegenheit,

[11] O Lieblicher! Spiele zum persischen Lied' Die Weisen von Iraks Gesang.

[12] So schön bist du, Tochter der Rebe, so bist du Die Ehescheidung doch oft werth.

[13] Mit Sonnen ein Bündniß zu schließen, geziemet Dem Herren Jesus nur allein. Das Alter verbietet mir Schöne zu lieben, Verbeut Umarmungen und Kuß.

[14] Es ist noch mein Schicksal zu freu'n mich der Freunde, Hafis! nach Iraks Weise sing'.