Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3

3 Poems contain remembrance

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.8-28.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.8

German Translation

[1] زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

[2] می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

[3] زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

[4] یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

[5] رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم

[6] شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

[7] شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

[8] رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم

[9] حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که دربند توام آزادم

[1] So that me ,to the wind of destruction thou give not ,to the dishevelling breeze ,thy tress give not :
So that my foundation of life ,thou take not ,the foundation of disdain ,establish not .

[2] So that in affliction the blood of my liver ,I drink not ,with others ,wine drink not
So that from my remembrance ,thou pass not ,every tribe remember not .

[3] So that me ,in bonds ,thou put not thy tress becurl not
So that me ,to the wind of destruction thou give not ,lustre to thy face give not .

[4] So that me ,from thyself thou take not the friend of the stranger be not
So that me ,unhappy thou make not grief for strangers suffer not .

[5] So that me ,independent of the rose - leaf perfume thou mayst make ,thy face illumine
So that me ,free of the lofty cypress ,thou mayst make ,thy stature exalt .

[6] So that me ,thou mayst not consume ,the candle of every assembly be not
So that its head to the sky ,my plaint draw not ,thy head withdraw not .

[7] So that my head in perturbation in desire for the solitude of the mountain thou put not ,the notoriety of the city be not :
So that me ,Farhad ,thou make not ,the disdain of Shirin display not .

[8] On me ,miserable ,show pity and to my plaint ,arrive
So that ,to the dust of the door of Asaf ,my plaint reach not .

[9] Of thy tyranny ,God forbid that Hafiz should ,one day ,complain
From this day when ,in thy bond ,I am ,free I am .

[10] So that Hafiz thou slay not ,like the sky ,violence do not
So that me ,justice ,auspicious fortune may give ,gentle be .

[1] O Schicksal sey nicht ungerecht,Daß man Hafisen nicht ermordet,Erzeige dich vielmehr mir gut,Daß ich Gerechtigkeit erfahre.

[2] O löse nicht die Locken auf,Daß du mich nicht in Staub auflösest,O fange nicht zu kosen an,Daß du nicht meinen Bau zerstörest!

[3] O trinke Wein mit Andern nicht,Sonst trinke ich das Blut des Herzens,Erinnre dich nicht Jedermanns,Damit ich Deiner mich erinnre.

[4] O ringle deine Locken nicht,Sonst würdest du für stets mich fesseln,Und schmücke nicht dein Angesicht,Sonst richtest du mich ganz zu Grunde.

[5] Den Fremden schenke nicht dein Herz,Damit ich noch bei Sinne bleibe.Um Andrer Leiden gräm' dich nicht,Daß du mich nicht zu viel betrübest.

[6] Entflamme deiner Wangen Gluth,Der Rosen kann ich dann entbehren,Nicht deines Wuchses Höhe auf,Ich thu' Verzicht auf die Cypreßen.

[7] Sey nicht in jedem Kreis das Licht,Sonst wird das Feuer mich verzehren,Und setze deinen Kopf nicht auf,Sonst schrey ich auf bis zu dem Himmel.

[8] Mach' dich nicht allzuviel berühmt,Sonst muß ich in's Gebirge wandern.Liebkose mir nicht wie Schirin,Sonst wirst du zum Ferhad mich machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.23-28.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.23

German Translation

[1] به تیغم گر کشد دستش نگیرم
وگر تیرم زند منت پذیرم

[2] کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم

[3] غم گیتی گر از پایم درآرد
بجز ساغر که باشد دستگیرم

[4] برآی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم

[5] به فریادم رس ای پیر خرابات
به یک جرعه جوانم کن که پیرم

[6] به گیسوی تو خوردم دوش سوگند
که من از پای تو سر بر نگیرم

[7] بسوز این خرقه تقوا تو حافظ
که گر آتش شوم در وی نگیرم

[1] If ,with the sword of tyranny He the true Beloved slay me ,His hand ,I seize not
If ,upon me ,this arrow He strike ,obliged I am .

[2] To the true Beloved say At that our eyebrow ,Thy arrow strike ,
That ,before Thy hand and arm ,I may die .

[3] If ,me from off my feet ,the world's grief bring ,
Save the cup ,my hand - seizer helper is who

[4] O Sun of the morning of hope the true Beloved come forth
For ,in the hand of the dark night of separation ,captive am I .

[5] O Pir of the tavern the murshid excellent and perfect come to my cry for justice
By a draught ,me young make for old am I .

[6] Last night ,by thy tress ,I ate an oath ,
That ,my head ,from off thy foot ,I will not take .

[7] Hafiz this ,thy khirka of piety ,hard as iron ,void of tenderness consume with fire
For even if a consuming fire I became ,I should kindle it not .

[8] For fearful contemplation and manifestation ,I soar Every evening and morning ,that glorious bird ,am I ,
The sound of whose mighty cry in remembrance of God to the lofty Sidra tree reacheth .

[1] Wenn sie mich mit dem Schwerdte mordet, So halt' ich sie nicht zurück, Und wenn sie Pfeile auf mich schießet, So halt' ich es für ein Glück.

[2] O saget unsrer Bogenschützinn, Sie brauche mich statt des Pfeils. Von ihrer Hand, vor ihren Füßen Ereilet mich dann der Tod.

[3] Wenn ob dem Gram und Schmerz des Glückes Die Haltung verlohren geht, Wer kann wohl anders, als der Schenke Die Hand ergreifen alsdann.

[4] O komm' herauf du lang ersehnter, O Morgen der Hoffnung komm. Denn es ist in der Nacht der Trennung, Mir leider verstricket die Hand.

[5] O komm' du Alter aus der Schenke, O komm, daß du helfest mir, Vergnüge mich mit einem Hefen, Schon lange bin ich ein Greis,

[6] Ich hab' bei deinen Haaren gestern, Ich habe gethan den Schwur. Ich zieh' den Kopf aus deinen Haaren, In's Künftige nicht zurück.

[7] Verbrenne du Hafis vor allen, Verbrenne die Bescheidenheit, Eh' eine andre böse Flamme Dieselbe vielleicht ergreift.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.35-32.35

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.35

German Translation

[1] سلام الله ما کر اللیالی
و جاوبت المثانی و المثالی

[2] علی وادی الاراک و من علیها
و دار باللوی فوق الرمال

[3] دعاگوی غریبان جهانم
و ادعو بالتواتر و التوالی

[4] به هر منزل که رو آرد خدا را
نگه دارش به لطف لایزالی

[5] منال ای دل که در زنجیر زلفش
همه جمعیت است آشفته حالی

[6] ز خطت صد جمال دیگر افزود
که عمرت باد صد سال جلالی

[7] تو می‌باید که باشی ور نه سهل است
زیان مایه جاهی و مالی

[8] بر آن نقاش قدرت آفرین باد
که گرد مه کشد خط هلالی

[9] فحبک راحتی فی کل حین
و ذکرک مونسی فی کل حال

[10] سویدای دل من تا قیامت
مباد از شوق و سودای تو خالی

[11] کجا یابم وصال چون تو شاهی
من بدنام رند لاابالی

[12] خدا داند که حافظ را غرض چیست
و علم الله حسبی من سؤالی

[1] The salutation of God as long as nights recur till the judgment day
And as long as the lutes of two ,or three ,strings respond to each other or to the singer

[2] On the valley of Arak ,and on him who is therein
On my dwelling on the bend of the hill above the sands

[3] The prayer - utterer for travellers of the world ,I am
Constantly and perpetually ,I pray .

[4] O God in every stage whereto he turneth his face
Him ,in Thy eternal protection ,keep .

[5] O heart bewail not .For ,in the chain of His tress ,
The distraught state is all collectedness tranquillity

[6] From Thy down ,a hundred other beauties increase
Be Thy life a hundred illustrious years

[7] That thou be is necessary .If not ,easy is
The loss of capital ,of rank ,and of wealth .

[8] Afarin be on that Painter of power ,
Who ,around the full moon ,draweth the line of a crescent a new moon

[9] For ,at all times ,love for Thee is my rest
In every state ,remembrance of Thee is my consoler .

[10] Till the judgment - day ,the black point of my heart
Be it not void of consuming and of distraughtness for Thee

[11] Union with a King like Thee ,how may gain ,
I ,bad of name ,profligate ,careless

[12] God knoweth Hafiz's intention
God's knowledge of my wants is sufficient for me without my asking

[1] Heil über dich, so lange Die Nächt' auf Tage folgen, Heil über dich! so schall' es Dann zwey- und dreymal wieder!

[2] Heil sey dem Thal Erack Und seiner ganzen Gegend Und allen Fahnenzelten, Die auf dem Sande stehen!

[3] Ich bete für die Fremden Auf diesem Erdenrunde, O betet so in Chören, Und ohne aufzuhören!

[4] O Herr! nach welcher Gegend Der Fremde sich auch wende, O halte ihn für immer In deiner ew'gen Obhut.

[5] Mein Herz hör' auf zu weinen, Du bist in ihren Locken, Was dir verwirret scheinet, Ist in der schönsten Ordnung. Ich sterbe blos aus Sehnsucht, O hätte ich doch Kenntniß, O wann kömmt dann der Bothe Mit Kunde vom Genusse!

[6] Die Flaumen deiner Lippen Vermehren deine Schönheit. Es daure hundert Jahre In vollem Glanz dein Leben.

[7] Vor allem Andern bleibe Beständig in Gesundheit, Verlust von Gold und Ehren Ist immer zu ertragen.

[8] Es sey der Allmacht Mahler Zehntausendmal gepriesen, Daß er um deinen Vollmond Den neuen Mond nachmalte.

[9] O Freundinn! deine Liebe Ist meine einzige Ruhe, Es ist dein Angedenken, Mein einziger Vertrauter.

[10] Es soll des Herzens Innres Bis auf die letzten Tage Von Sehnsucht und Begierde Nie leer und ledig bleiben.

[11] Genuß! wo ist ein solcher, Wie du für mich ein Schah bist, Ich bin im bösen Rufe, Betrunken ohne Sorgen.

[12] Um was Hafis sich sehnet, Deß ist Gott selber Zeuge, Und kennet Gott die Bitte, So lass' ich's mir genügen.