Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3
Part of:	hafiz replied 2
Co-occurrences:	say 2 \| picture 2

3 Poems contain replied

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:2.2-2.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:2.2

German Translation

[1] گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب

[2] گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب

[3] خفته بر سنجاب شاهی نازنینی را چه غم
گر ز خار و خاره سازد بستر و بالین غریب

[4] ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب

[5] می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب

[6] بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت
گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

[7] گفتم ای شام غریبان طره شبرنگ تو
در سحرگاهان حذر کن چون بنالد این غریب

[8] گفت حافظ آشنایان در مقام حیرتند
دور نبود گر نشیند خسته و مسکین غریب

[1] To the true Beloved I said O Sultan of lovely ones show pity to this poor stranger
He said In the desire of his own heart ,loseth his way the wretched stranger .

[2] To Him ,I said Pass awhile with me .He replied Hold me excused .
A home delicately nurtured one ,what care beareth he for such griefs of the poor stranger

[3] To the gently nurtured one ,asleep on the royal ermine ,what grief ,
If ,should make the couch of thorn and ,the pillow of the hard stone ,the poor stranger .

[4] O thou in the chain of whose tress ,are the souls of so many lovers ,
Happily ,fell that musky mole ,on thy coloured cheek ,so strange .

[5] In the colour of the moon - like face ,appeareth the reflection of wine of love or of unity
Like the leaf of the ruddy Arghavan on the surface of the wild red rose ,strange .

[6] Strangely hath fallen that ant - line the down around thy face
Yet ,in the picture gallery of Arzhang the musky line of shading is not strange .

[7] I said O thou tress of night - hue the attraction of grace the evening shelter of the stranger
In the morning time ,beware ,if his need bewail this stranger .

[8] He said Hafiz at my beauty friends are in the stage of astonishment
Far from wonder it is not ,if shattered and wretched sitteth the stranger .

[1] Ich sprach zu dem Schah der Schönen:Erbarme dich dieses Fremden,Er sagte: wohl mögen im SinnVerirren sich die Fremden.

[2] Ich sagte: Verweil' ein wenig,Er sprach: halt' mich entschuldigt;Was kümmert uns Kinder vom HausDer Gram von solchen Fremden!

[3] Wer königlich hingebettetAuf Hermelinen lieget,Der kennet nicht Kissen aus Stein,Das Dornenbett des Fremden.

[4] O du, in den Ketten dessenSo viele Freunde schmachten,Es schickt sich das Maal zum Gesicht'Gar schön gleich einem Fremden.

[5] Auf deinem Gesicht erscheinetDer Widerglanz des Weines,Wie Purpurblüh lieblich erscheinetAuf der Narziß’ der Fremden.

[6] Es scheinen die feinen HaareAuf deinen Wangen fremde,Doch sollte auf Sina's GemäldenDer Haarstrich nicht befremden.

[7] Ich sprach zu dem Abend: schwarz istDein Haar, dem Fremde huldigen,Mit Rechte beklagen sich dannZur Morgenzeit die Fremden.

[8] Es sprach zu sich selbst der DichterBekannte werden irre;So minder dann darf dich befremdenDer Gram und Schmerz der Fremden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.16-28.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.16

German Translation

[1] گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم

[2] به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم

[3] پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم

[4] پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم

[5] منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم

[6] دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم

[7] چون تو را در گذر ای یار نمی‌یارم دید
با که گویم که بگوید سخنی با یارم

[8] دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا
بجز از خاک درش با که بود بازارم

[1] Although ,from His tress ,a knot of difficulty hath fallen upon my work
Even so ,from His liberality ,the solution of it I expect .

[2] To joy ,the ruddiness of my face attribute not For ,like the cup ,
Forth from my cheek ,the ruddy reflection ,the heart's blood giveth .

[3] Me ,forth from power will take the melody of the minstrel
Alas ,if on that account ,within this screen of the melody mine ,access be none .

[4] Night ,all night ,the guardian of my heart's fold have I been
So that ,into this screen of dark night save thought of Him ,naught I pass .

[5] That poet - magician am I ,who ,with the sorcery of speech ,
From the reed - pen ,all candy and sugar ,rain .

[6] By His tale ,to sleep went fortune's eye
Where ,a breeze of favour ,that ,me ,awake may make

[7] When ,in the wind's thoroughfare ,Him ,my Friend ,I see not
To whom ,may I speak saying A word to my Friend ,utter .

[8] Last night ,he kept saying All double face and hyprocisy is Hafiz
Hafiz replied Save with the dust of Thy door ,say in work with whom ,am I

[1] Ich trat mit großer HoffnungDen Weg an in die Wüste,O Führer meines Herzens,Laß mich hier nicht zurücke.

[2] Wiewohl mir eine LockeVom Haar ist zugefallen,So öffn' ich doch die AugenNach neuer Huld und Gnade.

[3] O glaube nicht, daß froher SinnMir so die Wangen röthet,Es ist das Blut des Herzens,Das außen wiederscheinet.

[4] Es wird des Sängers WeiseMich selber nie entziehen.O weh! wenn diese WeiseMir nicht erlaubet würde.

[5] Ich bin durch ganze NächteDes Herzharemes Wächter,Nur ihrem Bild erlaub' ichs,Den Schleier durchzuschlüpfen.

[6] Ich bin der süsse Sänger,Der durch des Wortes Zauber,Vom Rohr' der Feder ZuckerUnd reinen Kandel träufet.

[7] Sie hat durch ZaubereienDas Schicksal eingeschläfert,O sag' dem Ost, o sag' ihm,Daß er mich doch erwecke.

[8] Da ich im Zug des WindesNicht sehen kann die Freundinn,Wem soll ich's sagen daß erDer Freundinn etwas sage.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.56-28.56

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.56

German Translation

[1] ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم
همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم

[2] بر ما بسی کمان ملامت کشیده‌اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده‌ایم

[3] ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم

[4] پیر مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف کن که به عذر ایستاده‌ایم

[5] کار از تو می‌رود مددی ای دلیل راه
کانصاف می‌دهیم و ز راه اوفتاده‌ایم

[6] چون لاله می مبین و قدح در میان کار
این داغ بین که بر دل خونین نهاده‌ایم

[7] گفتی که حافظ این همه رنگ و خیال چیست
نقش غلط مبین که همان لوح ساده‌ایم

[1] Heart given from the hand ,lovers ,void of grief ,intoxicated ,selfless and powerless we are
Fellow - associate of love ,boon - companions of the cup of wine ,we are .

[2] On us ,the bow of reproach ,many have drawn
Since ,from the eye - brow of the true Beloved ,our work we have loosed .

[3] O rose last night ,the morning cup thou drankest
That anemone ,that from eternity without beginning with the stain of love was born ,we are .

[4] If vexed with our repentance became the Pir of the Magians ,
Say Pure ,make the wine for with apology for our conduct standing ,we are .

[5] O guide of the path the perfect murshid from thee ,goeth the work .A glance make
That ,me ,justice thou mayst give for fallen away from the Path ,we are .

[6] In the midst of work ,behold not ruddy wine like the red - streaked tulip and the goblet
Behold this stain of love that ,on our bloody heart ,' we have placed .

[7] Thou spakest ,saying : Hafiz all this colour of fancy imaginary pictures is what
Hafiz replied Say not a false picture for ,verily ,the tablet smooth like a mirror ,void of picture we are .

[1] Wir haben ohne Gram und trunken Das Herz aus den Händen gegeben. Wir sind der Liebe Eingeweihte, Wir sind die Vertrauten des Glases.

[2] Ich muß ja leiden! von den Leuten So Vieles dulden und leiden, Seitdem ich all mein Thun und Lassen Empfehle den Brauen der Augen.

[3] O Rose mit dem Feuermaale, Du hast dich erst gestern gefärbet, Ich aber bin die Anemone, Die schon mit dem Maale zur Welt kam.

[4] Der alte Herr der Schenke sollt' er Sich über die Reue betrüben, Ich bin bereit die Ehrenabbitt' Mit Gläsern voll Weines zu machen.

[5] O Wegweiser! einen Blick nur, Denn alle Geschäfte vollbringst Du, Und ich gesteh' es herzlich gerne, Ich habe vom Weg mich verirret

[6] O schau' nicht auf des Weines Tulpe, O schau' nicht auf's Glas in der Mitte; Du schau' vielmehr auf's Brandmaal, das du Ins blutige Innre gebrannt hast.

[7] Du fragst mich, Hafis: was haben Denn diese Gemälde zu sagen? Ich sprach: Laß dich hiedurch nicht trügen, Denn rein ist die Tafel des Herzens.