Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	11

4 Poems contain risen

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.4-30.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.4

German Translation

[1] ای آفتاب آینه دار جمال تو
مشک سیاه مجمره گردان خال تو

[2] صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود
کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

[3] در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن
یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

[4] مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز
طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

[5] در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای
کشفته گفت باد صبا شرح حال تو

[6] برخاست بوی گل ز در آشتی درآی
ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

[7] تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

[8] تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان
کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

[9] این نقطه سیاه که آمد مدار نور
عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

[10] در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

[11] حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست
سودای کج مپز که نباشد مجال تو

[1] O Thou that hast the resplendent sun ,the mirror - holder of the beauty of Thine ;
And the musk dark fragrant tress ,the censer - circulator of the dark mole of Thine

[2] The court - yard of the palace of the eye ,I washed .But what profit
Not fit is this retired corner for the troop of the fancy of love of Thine .

[3] O sun of beauty in the height of grace and graciousness ,thou art
O Lord till the up - standing the resurrection be no decline of Thine

[4] More agreeable than Thy picture ,no picture ,delineated ,
The Tughra - scribe God ,great and glorious the musky dark beperfumed eye - brow like the eye - brow of Thine .

[5] O poor heart in the curl of His tress ,how art thou
For perturbed ,the morning breeze uttered the circumstances of thine

[6] O beloved hath risen the perfume ,of the rose by the door of friendship come and union choose
O fresh spring of ours the auspicious face is the omen of Thine .

[7] So that of the crowd of our beringed ones slaves the sky may be ,
Where ,the charm of an eye - brow like the new crescent moon of Thine

[8] So that offering congratulation ,I may go back to fortune ,
Where ,the glad tidings of the approach of the 'idd of the union - of Thine

[9] This dark spot ,that became the centre of luminosity ,
Is in the fold of vision ,only a reflection of the dark mole of Thine .

[10] Before the Khwaja ,which hardship shall I represent
The explanation of my own need was the displeasure of Thine .

[11] Hafiz in this noose the beloved's tress is the head of many a headstrong one ;
Crude passion ,indulge not ; for it is not the power of thine .

[1] Die Sonne ist der Spiegelhalter Von deiner Schönheit, Der Moschus ist das schwarze Rauchfaß Von deinem Maale.

[2] Ich habe meiner Augen Hofraum Zwar rein gewaschen, Allein, was nützt es, dieser Winkel Ist deiner unwerth.

[3] Es stehet im Zenith der Anmuth Die Schönheits-Sonne! O Herr! bis an das End' der Welten Geh' sie nicht unter!

[4] Es mahlte der Diplomenmahler Von Moschusbrauen, Bisher kein schöneres Gemählde, Als deine Formen.

[6] Es steigen auf des Friedens Düfte, O komm' zu mir her! Du bist für uns mit deinen Wangen Der junge Frühling.

[7] Wann werden deine Augenbrauen Mir wieder schmeicheln? Damit ich selbst den Himmel zähle Zu meinem Sklaven.

[8] O gieb beim Feste des Genusses Mir Freundenkunde, Damit ich zu dem Schicksal wieder Mit Menschen kehre.

[9] Der schwarze Punkt des Augenapfels, Des Lichtes Ausfluß, Ist nur des Licht, das wiederstrahlet Von deinem Maale.

[10] Wie soll ich wohl vor meinem Herren Mein Leiden klagen! Wo fang' ich an bei meinen Bitten? Bei deinen Härten?

[11] Hafis, der Närrischen sind Viele In diesen Banden, Laß dir nichts Wildes träumen, Das dir nicht ziemet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.70-10.70

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.70

German Translation

[1] یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[2] آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

[3] کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

[4] لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

[5] شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

[6] گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

[7] صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

[8] زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

[9] حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

[1] Friendship in none ,I perceive .To friends what hath happened
Friendship ended when To friends what hath happened

[2] Black of hue became the limpid ,gleaming water of life .Khizr ,auspicious of foot ,is where
From its own roseate colour ,the rose hath changed .To the spring - breeze what hath happened

[3] None saith A friend preserved the right of friendship .
Those right - understanding ,what state hath befallen To friends what hath happened

[4] Years it is since no ruby came from the mine of manliness
To the sun's heat ,to the wind's effort ,to the rains ,what hath happened

[5] This land was the city of friends and the dust of kind ones
Friendship ,how ended To the city friends ,what hath happened

[7] Many a rose a created being hath blossomed no cry of a bird hath risen
To the nightingales lovers of God what hath chanced To those of a thousand notes lovers of God what hath happened

[8] No sweet melody ,maketh Zuhra the murshid Perchance ,she hath consumed her lute tongue
Intoxication ,none desireth .To the wine - drinkers ,what hath happened

[9] Hafiz divine mysteries ,none knoweth .Silence
Of whom ,askest thou saying To the state of Time's revolution ,what hath happened

[1] Nirgends kann ich Freunde schauen, Was ist aus ihnen geworden? Wo ist Freundschaft? wo die Freunde? Was ist aus ihnen geworden?

[2] Trübe ist des Lebensquelle, Wo ist der reinliche Chiser? Umgekehrt sind Wind und Rosen, Was ist aus ihnen geworden?

[3] Keiner redet von den Freunden, Die Wort und Treue bewahren, Dankbarkeit, wohin entfloh sie? Was ist aus Freunden geworden?

[4] Aus der Mine ihrer Gnaden Entsteigen nicht mehr Rubinen, Windepfleg' und Sonnenwärme Was ist aus ihnen geworden?

[5] Diese Stadt war sonst der Wohnort Der Fürsten und der Verliebten, Was befiel denn die Verliebten? Was ist aus Fürsten geworden?

[6] Gottesleitung, Himmelsgnade Ward uns als Spende geworfen, Keiner tummelt auf dem Platz sich, Was ist aus Reitern geworden?

[8] Sohre singet nicht mehr lieblich, Hat sie die Leier verbrennet? Niemand freut sich mehr des Rausches, Was ist aus Trinkern geworden?

[9] Schweige still Hafis, denn Niemand Erspäht Geheimniße Gottes, Welchen fragst du von dem Zeitlauf, Was ist aus selbem geworden?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.6-4.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.6

German Translation

[1] روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست

[2] نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

[3] چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد
این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست

[4] باده نوشی که در او روی و ریایی نبود
بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست

[5] ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق
آن که او عالم سر است بدین حال گواست

[6] فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم
وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست

[7] چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم
باده از خون رزان است نه از خون شماست

[8] این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی‌عیب کجاست

[1] The fast the time of austerity and of inward purity a side hath gone and the 'id the time of manifestations ,of glory of God's qualities ,of tumult of love ,and of the light of the heart hath come ; and hearts have risen in tumult
In the wine - house of the heart the wine of love hath come into tumult and it is necessary to ask for the Murshid

[2] The season of hypocritical austerity boasters ,weighty of life ,hath passed
Hath risen ,the time of gladness and of joy - making of profligates .

[3] Him ,who like us drinketh the cup ,what reproach reacheth
In regard to the profligate lover ,neither is defect ,nor is fault .

[4] That wine - drinker profligate in whom is neither the double face ,nor hypocrisy ,
Is better than an austerity - boaster ,in whom is the face of hypocrisy .

[5] We are neither hypocritical profligates ,nor the companions of hypocrisy
Witness to this state is He ,who is the Knower - of - hearts .

[6] The ordinances of God ,we perform and do evil to none
Whatever they say is unlawful ,we say not it is lawful .

[7] What mattereth it if thou and I drink some goblets of wine
Wine is of the blood of grapes it is not of your blood .

[8] This wine - drinking is not the defect that ,from this defect ,injury will be
And if it be the defect ,what matter The man without defect is where

[9] O Murshid From love of thy beard and mole ,Hafiz is head - revolving
Like the compass ; but his heart's point is in its place .

[10] Hafiz give up how and why and a while drink wine
With His decree ,thine is what power of talk of how and why .

[1] Die Fasten ist vorbei! das Fest ist da, auf sind die Herzen, Im Fasse gährt der Wein, nun ist es Zeit zu fodern.

[2] Vorbei ist jetzt die Zeit, der schweren Tugendprahler, Die Zeit der Wonn' und Lust, für Trunk'ne ist gekommen,

[3] Verdienet der wohl Schimpf, der fröhlich, wie ich, trinket, Dies ist nicht schändlich, ist nicht dumm und schmählich.

[4] Ein Trunkner ohne Falsch und ohne Gleisnerei, Ist besser als ein Schalk, in Kloster und in Zellen.

[6] Was recht ist wollen wir, und Niemand Böses thun, Vom Uebrigen sey unser Spruch: Es ist erlaubet.

[7] Der Wein kommt von dem Blut der Rebe, nicht von Eurem. Was soll's, wenn werden wir, der Gläser ein'ge leeren?

[8] Dies ist nicht tadelnswerth, denn Keinem hat's geschadet, Und ist es tadelnswerth, wo ist der Tadelfreye? Geh' über Wann und Wo, Hafis hinaus und trinke, Was nützet Wann und Wie, beim ewigen Beschlusse.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.7-4.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.7

German Translation

[1] دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[2] که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

[3] شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد
پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

[4] در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[5] مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

[6] پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

[7] حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

[1] Went heart and faith ; and the Heart - Ravisher God with reproach arose ,
And said Sit not with me for ,from thee ,safety hath risen .

[2] Of whom heardest thou ,who ,at this banquet of the world hath awhile sat happy
Who ,at the end of the companionship ,not in remorse hath risen .

[3] If ,with its tongue wick the candle expressed a boast of that laughing face
In fine for that boast nights before thy lovers ,it burning hath risen .

[4] In the sward ,from the border of the rose and the cypress ,the spring breeze ,
In longing for that cheek and stature of Thine ,hath risen .

[5] Intoxicated ,Thou passedest by ,and from the Khilvatis of angels
The tumult of resurrection at the sight of Thee hath risen .

[6] Before thy graceful gait ,from shame its foot uplifted not ,
The head - extending lofty cypress that ,with grace of stature and of form ,hath risen .

[1] Glauben und Herz sind weg, und die Geliebte Ist, mich zu schmähen, aufgestanden. Setze dich nicht zu mir! so sprach sie böse: Das Heil ist von dir aufgestanden.

[2] Hast du gehört, es sey bei diesem Fenster Je Einer kurze Zeit geseßen, Welcher zuletzt nicht voll von Reue über Die Unterhaltung aufgestanden.

[3] Weil sich die Kerze jüngst mit freyer Zunge Gerühmet hat der Flammenwangen, Ist sie dadurch zur Pein vor den Geliebten Durch ganze Nächte Wach' gestanden.

[4] Siehe der Frühlingswind ist von den Rosen Und von dem Fuße der Cypreßen, Blos aus Begier und Lust nach deinem Wuchse Nach deinen Wangen aufgestanden.

[5] Trunkenen Schrittes giengst du vorüber, Da ist aus Sehnsucht deines Anblicks Mitten im hohen Kreis der Himmelsbürger Empörung und Gezänk entstanden.

[6] Weil sich die Zeder schämt vor deinem Gange, Hat sie den Fuß nie aufgehoben, Schwankend mit hohem Wuchs ist sie bishero Auf einem Flecke still gestanden.

[7] Werfe hinweg, Hafis, das Kleid des Truges Vielleicht kannst du die Seele retten. Flammen des Schimpfes sind aus dem Gewande Der frommen Mönchezunft entstanden.