Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	ریزد 1 \| می‌ریزد 1

2 Poems contain sheddeth

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.66-28.66

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.66

German Translation

[1] بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

[2] اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

[3] شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم

[4] چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم

[5] صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم

[6] یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم

[7] بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم

[8] سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم

[1] O murshid come sq that the rose of ease and of pleasure we may scatter ,and ,into the cup of existence or of the heart the wine of love and of divine knowledge cast ,
By our inward strength the roof of the sky we rend and to the height of another heaven a new way ,cast .

[2] If an army ,that sheddeth the blood of lovers ,grief raise
Content together are I and the Saki and up its foundation ,we cast .

[3] Into the cup of ruddy wine ,rose - water ,I pour
Into the censer of the wind ,'itr - revolving ,sugar ,I cast .

[4] Minstrel since in thy hand is a sweet instrument ,a sweet song sing
So that ,hand - waving ,we may sing the love - song ,and dancing ,our head down may cast .

[5] O breeze to that lofty quarter of the Beloved ,the dust of our existence cast
It may be that on the spectacle - place of that king of lovely ones 'arifs our glance ,we may cast .

[6] Of reason ,one boasteth another idle talk weaveth
Come before the just Ruler God these disputes ,let us cast .

[7] If the paradise of Adn ,thou desire ,come with us to the tavern of love and of profligacy
So that ,from the foot of the wine - jar the murshid of love thee ,at once into the pool of Kausar ,we may cast .

[8] In Shiraz ,the understanding of verse ,and the speaking well ,they practise not
Hafiz come that ,into another land ,ourselves we may cast .

[1] Komm' laß uns Rosen streuen, Und Wein in Becher werfen, Des Himmels Dach zertrümmern, Und neue Formen werfen.

[2] Sobald des Kummers Heere, Der Treuen Blut vergießen, So will ich mit dem Schenken, Den Bau des Grams zerwerfen.

[3] Wir wollen Rosenwasser In Weingeschirre gießen, Und Zucker in das Rauchfaß, Voll Moschusduftes werfen.

[4] Dein Saitenspiel ist lieblich, O spiele süße Weisen, Damit wir Lieder singen, Und unsre Köpfe werfen.

[5] Bring' Ost den Staub des Körpers, Zu jenem großen Herren, Daß wir auch unsre Blicke, Auf seine Schönheit werfen.

[6] Der Eine prahlt mit Weisheit, Der Andere mit Tugend, Komm' laß uns diese Dinge Dem Richter unterwerfen.

[7] Verlangest du nach Eden, So komm' mit mir zur Schenke, Wir wollen aus dem Weinfaß In den Kewßer Dich werfen.

[8] Gesang und Kraft des Wortes Blüht in Schiras nicht weiter. O komm' Hafis, wir wollen Wo anders hin uns werfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.25-10.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.25

German Translation

[1] آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد

[2] از سر کشته خود می‌گذری همچون باد
چه توان کرد که عمر است و شتابی دارد

[3] ماه خورشید نمایش ز پس پرده زلف
آفتابیست که در پیش سحابی دارد

[4] چشم من کرد به هر گوشه روان سیل سرشک
تا سهی سرو تو را تازه‌تر آبی دارد

[5] غمزه شوخ تو خونم به خطا می‌ریزد
فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

[6] آب حیوان اگر این است که دارد لب دوست
روشن است این که خضر بهره سرابی دارد

[7] چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر
ترک مست است مگر میل کبابی دارد

[8] جان بیمار مرا نیست ز تو روی سؤال
ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد

[9] کی کند سوی دل خسته حافظ نظری
چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد

[1] That one ,from whose fragrant hyacinth lock ,a great torment of jealousy ambergris hath .
Again ,with those heart - gone lovers grace and reproach hath .

[2] By the head of his own slain one the lover He the Beloved passeth swiftly like the wind
What can one do For ,He is like swift life and swiftness of departing it life hath .

[3] From behind the screen of His tress ,the moon ,displaying the brilliancy of the sun ,
Is a great sun that ,in front ,a cloud hath .

[4] In every corner ,my eye made flowing a torrent of tears ,
So that ,with a great quantity of water ,freshness ,Thy straight cypress hath .

[5] In error ,Thy bold glance sheddeth my blood ;
Be its opportunity to do so for a very correct judgment it hath .

[6] If that be the water of life ,that the lip of my Beloved hath ,
Clear this is that only a share of the mirage not of the water of life Khizr hath .

[7] On account of my heart ,Thy intoxicated eye desireth my liver life
The Bold one is intoxicated .Perchance ,inclination for a piece of roast meat my liver He hath .

[8] The path of questioning Thee is not my sick soul's
Happy that shattered one the lover who ,an answer from the Beloved ,hath .

[9] Towards Hafiz's wounded heart ,when a glance casteth
Thy intoxicated eye ,that ,in every corner ,a ruined one a lover hath .

[1] Die Freundinn, deren Haarnarziß Der Schwärze Neid erreget hat, Sie, die mit den Verliebten noch Beständig was zu zanken hat.

[2] Mit Schnelle geht sie über das, Was sie zunächst betrift, hinaus. Was ist hiebei zu thun, sie lebt, Ihr wißt, das Leben Eile hat.

[3] Ihr strahlenvolles Mondgesicht Vom Schleier ihres Haars versteckt, Ist blos ein Sonnenangesicht, Das Wolken vorgezogen hat.

[4] Mein Auge hat in jeder Eck' Vergoßen einen Thränenstrom, Damit der hohen Cedern Wuchs Beständig frisches Wasser hat.

[5] Die Schelmenwimpern haben zwar Aus Irrthum ausgeschöpft mein Blut, Es mangle nie Gelegenheit hiezu, Weil man die beste Absicht hat.

[6] Wenn was von ihren Lippen quillt, Das wahre Lebenswasser ist, So ist ein Dunst nur jener Quell, Den Choser im Besitze hat.

[7] Dein trunknes Aug' verlanget sehr, Daß ihm mein Herz sey dargebracht, Natürlich! denn es ist ein Türk, Der nach dem Raub' Verlangen hat.

[8] Ach meine kranke Seele darf Sich nicht erkundigen um dich, Beglückt der Kranke, welcher stets Von seinem Freunde Kunde hat.

[9] Wenn würdigt sich dein trunkenes Aug', Herabzuschauen auf Hafis, Dein trunknes Aug', das überall Verzweiflung angerichtet hat.