Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3

2 Poems contain sign

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.9-32.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.9

German Translation

[1] ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی

[2] انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه‌ای
آب خضر ز نوش لبانت کنایتی

[3] هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای
هر سطری از خصال تو و از رحمت آیتی

[4] کی عطرسای مجلس روحانیان شدی
گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی

[5] در آرزوی خاک در یار سوختیم
یاد آور ای صبا که نکردی حمایتی

[6] ای دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت
صد مایه داشتی و نکردی کفایتی

[7] بوی دل کباب من آفاق را گرفت
این آتش درون بکند هم سرایتی

[8] در آتش ار خیال رخش دست می‌دهد
ساقی بیا که نیست ز دوزخ شکایتی

[9] دانی مراد حافظ از این درد و غصه چیست
از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنایتی

[1] O thou ,of whose street ,only a tale is the tale of paradise
And of whose face ,only a sign is the description of the beauty of the Hur .

[2] From thy ruby lip ,only a jest is the life - giving breathing of 'Isa
And ,from ,thy sweet mouth ,only a sign is the water of life .

[3] Together are every fragment of my heart and a tale of grief
Together are every line of thy qualities ,and a verse of mercy .

[4] 'Itr - diffuser of the assembly of souls ,when would it the rose have been ,
If ,to the rose ,thy perfume ,thou hadst not entrusted

[5] In desire of the dust of the Friend's path ,I consumed ,
O morning breeze bring to mind that even a little protection thou gavest not .

[6] O heart in absurd knowledge thou wast and from the hand ,life passed
A hundred sources of capital thou hadst and a sufficiency ,thou madest not .

[7] Took the horizons of the world the perfume of my roasted grief - stricken heart
This consuming of my heart ,into the beloved's heart may penetrate .

[8] If ,in the fire ,appear the form of thy lovely face
Saki come and give wine for even of hell ,no complaint then is mine .

[9] From this lesson of grief ,Hafiz's desire ,what it is ,thou knowest
From thee O murshid a glance of kindness and from the Khusrau God the bounty of pardon

[1] Was man vom Paradies erzählt, Ist eine Fabel deines Gaues, Was von Huris man uns erzählt, Das gilt von deinen Wangen.

[2] Des Herren Jesus Wunderhauch Geht aus von deinen Lippen, Und deines Mundes Welle ist Das Lebenswasser Chisers.

[3] Ein jedes Stück von meinem Herz Ist eine Gramgeschichte, Und jede Zeile deines Sinns Ist auch ein Vers im Himmel.

[4] Wie würde von der Rose wohl Der geist'ge Kreis gewürzet, Wenn sie getreu zu bleiben dir Sich vorgesetzt nicht hätte.

[5] Ich bin verbrennet aus Begier Nach meines Freundes Staube, Erinnre dich, o Morgenwind, Daß du uns nicht beschützest.

[6] O Herz, umsonst verlorest du Die Wissenschaft, das Leben. Ein großes Kapital war dein, Doch warst du nicht zufrieden.

[7] Des angebrannten Herzens Duft Ist überall verbreitet, Es wirket meines Innern Brand Daher nach allen Seiten.

[8] Erscheint mir in der Hölle Gluth Der Zauber deines Bildes, Ich werde über Höllengluth, O Schenke, drum nicht klagen.

[9] Errathest du Hafisens Wunsch, Wenn Er dir spricht von Leiden, Von dir ist's eine Schmeichelei, Vom Kaiser ist es Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.5-4.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.5

German Translation

[1] ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

[2] شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

[3] هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات بگویید که هشیار کجاست

[4] آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

[5] هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

[6] بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش
کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

[7] عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

[8] ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

[9] حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

[1] O fragrant morning breeze the Angel of Death The Beloved's rest - place is where
The dwelling of that Moon ,Lover - slayer ,Sorcerer ,is where

[2] Dark is the night the world and in front ,the path of the Valley of Aiman the desert of the Path
The fire of God's splendour from the olive bush of Tor where The time and the place of promise of beholding is where

[3] Whoever came to this effacing world hath the mark of ruin the effacement by death ,of this borrowed existence
In the tavern the world ask ye saying The sensible one is where

[4] One of glad tidings is he who knoweth the sign
Many are the subtleties .The confidant of mysteries is where

[5] Every hair - tip of mine hath a thousand bits of work with Thee
We ,are where And ,the reproacher ,void of knowledge of work ,is where

[6] The lover ,shattered with pain of grief of separation from Thee ,consumed
Thou Thyself askest not ,saying That lover ,grief suffering ,is where

[7] Reason hath become distraught that musky dark tress ,where
Apart from us ,the heart hath taken the corner of retirement the eye - brow of the heart - possessor is where

[8] The cup ,and the minstrel ,and the rose ,all are ready .
But ,ease without the Beloved is not attainable .The Beloved is where

[9] Hafiz grieve not of the cruel autumn wind which bloweth in the sward of the worl d
Exercise reasonable thought .The rose time without the thorn the autumn wind is where

[1] O Morgenwind, der Freundin Ruheplatz wo ist er? Der Wohnort dieses seltnen Monds, Der die Verliebten mordet, Wo ist er?

[2] Die Nacht ist finster, vor uns liegt das Thal der Ruhe, Wo ist das Feuer Sinais? Wo ist der verheißne Anblick? Wo ist er?

[3] Wer auf die Welt kömmt, trägt in sich Zerstörung, Verstöret schauet er umher, Und fragt, wo ist der Weise? Wo ist er?

[4] Wer Liebe kundig ist, darf gute Kunde bringen, Denn der Geheimnisse sind viel, Wem wurden sie vertraut? Wo ist er?

[5] Mit jeder Spitze deines Haars hab' ich viel tausend Geschäfte abzuthun, ha! wo Bin ich? wo ist der Lästrer? Wo ist er?

[7] O bind mit deinem Haare den Verstand, er raset. In einem Winkel sitzt mein Herz, Wo ist der Brauen Bogen? Wo ist er?

[8] Bereitet sind der Wein, die Sänger und die Rosen, Doch ohne den Geliebten wird Kein Freudenfest bereitet. Wo ist er? Ich bin der Zelle und des Scheichs längst überdrüßig, Wo ist der Christenknab' mein Freund? Wo ist der Ort des Weines? Wo ist er?

[9] Des Herbstwinds zürne nicht, vernünftig sollst du denken, Hafis, wo ist der Rosenstrauch Der keine Dornen hat? Wo ist er?