Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2

2 Poems contain sinful

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.47-10.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.47

German Translation

[1] صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد
دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد

[2] من آن شکل صنوبر را ز باغ دیده برکندم
که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می‌آورد

[3] فروغ ماه می‌دیدم ز بام قصر او روشن
که رو از شرم آن خورشید در دیوار می‌آورد

[4] ز بیم غارت عشقش دل پرخون رها کردم
ولی می‌ریخت خون و ره بدان هنجار می‌آورد

[5] به قول مطرب و ساقی برون رفتم گه و بی‌گه
کز آن راه گران قاصد خبر دشوار می‌آورد

[6] سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود
اگر تسبیح می‌فرمود اگر زنار می‌آورد

[7] عفاالله چین ابرویش اگر چه ناتوانم کرد
به عشوه هم پیامی بر سر بیمار می‌آورد

[8] عجب می‌داشتم دیشب ز حافظ جام و پیمانه
ولی منعش نمی‌کردم که صوفی وار می‌آورد

[1] At morning time ,a perfume from the true Beloved's tress ,the breeze the fragrant murshid whereby the traveller's heart blossometh brought
Into action ,our heart distraught for Thee brought .

[2] When my heart heeded not the murshid ,and turned to sensuality from the garden of the chest ,I up - plucked that pine - branch the heart intent on evil
From grief for which ,every rose that blossomed ,only the labour - load of the thorn brought .

[3] From the roof of his palace ,I beheld the moon's splendour the Beloved's face
From shame of which ,its face to the wall ,the resplendent sun brought .

[4] From fear of the plunder of His eye ,I released my bloody sinful heart
But at the time of turning back it my heart ,weeping blood spilled blood on the path .In this way ,it the heart it His eye brought .

[5] In season and out of season ,forth to the voice of the minstrel and of the Saki I went
For ,with difficulty ,on account of the heavy road ,news ,the messenger brought .

[6] The way of graciousness and of kindness ,altogether is the gift of the true Beloved
Whether the Muslim rosary He ordered or ,the Christian cord ,He brought .

[7] May God pardon the frown of his eye - brow ,although powerless it made me
Perchance in grace ,to me sick ,a message from the true Beloved it brought .

[8] Last night ,I wondered at Hafiz's cup and goblet :
But ,I argued not .For them ,like a Sufi ,in exceeding delight and desire he brought .

[9] From envy of the perfume of the thread of the true Beloved's hair ,to the wind of the air ,gave
The breeze every musky pod that ,from Tatari ,He the true Beloved brought .

[1] Es hat mir einen Duft der Ost vom Freund gebracht, Und hat mein irres Herz dadurch zu sich gebracht,

[2] Ich riß aus meinem Busen das Pistazienreis, Denn jede Blüthe hat mir Schmerzen nur gebracht.

[3] Ich sah auf ihrem Dach den hellen Glanz des Monds, Wie ihrer Sonne Schein aus Schaam ganz aufgebracht;

[4] Mein Herz ward von der Frucht des Lieberaub's befreyt, Doch da es blutete, ward es in Hut gebracht.

[5] Auf's Wort des Schenken geh' ich manchesmal hinaus, Denn schwer wird Nachricht uns von jenem Weg gebracht.

[6] Was der Geliebte schenkt, ist nichts als milde Huld, Es sey durch Rosenkranz, durch Gürtel zugebracht.

[7] Verzeih's den Brauen Gott! sie haben mich entseelt, Allein sie haben auch Liebkosung mir gebracht. O schöne Zeit, da durch das Lockenhaar des Freund's Mein Herz den Feind selbst zum Geständniße gebracht. Der Ost voll Eifersucht auf seines Haares Duft Streut Moschus aus, den er von Tartarn hergebracht.

[8] Das Glas gab gestern mir gar wunderlich Hafis, Ich zankte nicht, er hat es als Sofi gebracht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.125-10.125

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.125

German Translation

[1] خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود

[2] طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی
ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

[3] سواد دیده غمدیده‌ام به اشک مشوی
که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

[4] ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار
چرا که بی سر زلف توام به سر نرود

[5] دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی
که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

[6] مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
که آبروی شریعت بدین قدر نرود

[7] من گدا هوس سروقامتی دارم
که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

[8] تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وفای عهد من از خاطرت به درنرود

[9] سیاه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بینم
چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود

[10] به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید
چو باشه در پی هر صید مختصر نرود

[11] بیار باده و اول به دست حافظ ده
به شرط آن که ز مجلس سخن به درنرود

[1] O happy that heart that ,ever ,after the illusory goeth not ,
To every door whereto they call him not ,without notice invitation he goeth not .

[2] Best for me ,not to set desire upon that sweet lip ,
But after sugar ,' what kind of fly goeth not

[3] The blackness of grief's eye ,I have experienced .Wash it not with tears
For ,from my sight ,the picture of Thy mole ever goeth not .

[4] Like the wind ,withhold not from me Thy perfume
For ,to my head ,without the desire of Thy tress ,it the perfume goeth not .

[5] O heart like this ,be not a babbler ,and one of every place a wanderer
For ,from before thee ,by this sort of skill ,any work goeth not .

[6] On the sin of me intoxicated ,put the skirt of Thy pardon
For to this great degree of sin the grace of the shari'at goeth not .

[7] I the beggar ,desire one of cypress - stature ,
Within whose girdle ,save for silver and gold ,the hand goeth not .

[8] Thou ,who ,from the glory of disposition ,art of another world ,
Perchance ,from Thy heart ,fidelity to the covenant with me ,goeth not .

[9] More black of book sinful than myself ,none I see
To the head ,like the reed ,the smoke sigh of my heart ,how is it that it goeth not

[10] By the lapwing's crown ,I conjure thee take me not from the path .For the mighty white falcon ,
On account of pride ,in pursuit of every little prey ,goeth not .

[11] Bring wine and to Hafiz's hand first give
On the condition that ,forth from the assembly ,the matter of wine - drinking goeth not .

[1] Wohl dem Herzen, das nicht immer Nach den Blicken geht, Das nach einer fremden Thüre Ungeruft nicht geht.

[2] Auf des Freundes süße Lippen Thue ich Verzicht, Doch wo ist die Fliege, die nicht Nach dem Zucker geht.

[3] Wasch' mit Thränen nicht das Schwarze Meines Schmerzenaugs, Weil das Bild von deinem Maale, Nie aus selbem geht.

[4] Du verweigre, wie der Ostwind, Mir nicht deinen Duft, Weil mir ohne deine Locken Nichts von Handen geht.

[5] O mein Herz! sey nicht so kindisch, Streife nicht herum, Denn hiedurch geschieht es, daß dir Nichts von statten geht.

[6] Deck' mit dem Verzeihungsmantel, Meine Fehler zu, Weil hiedurch der Glanz des Rechtes Nicht verlohren geht.

[7] Ach! ich Elender verlange Nach dem Cedernwuchs, Denn die Handvoll Gold und Silber Nur mit Müh' ergeht.

[9] Keiner ist im Sündenbuche Mehr als ich gemerkt, Ist's ein Wunder, daß des Herzens Rauch zum Kopf mir geht!

[10] Bring mich mit Hudhudens Krone Nicht vom Wege ab, Weil aus Stolz der Falke nicht nach Jedem Vogel geht.

[11] Bringe Wein, und gieb ihn erstens In Hafisens Hand, So doch, daß hievon die Rede Aus dem Kreis nicht geht.