Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	4
Translated to:	هنوز 1
Co-occurrences:	wine 2

3 Poems contain still

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.2-12.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.2

German Translation

[1] عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار

[2] دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار

[3] دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار

[4] جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

[5] خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار

[6] می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار

[7] گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار

[8] زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار

[9] ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

[10] حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار

[1] Tis the 'id and ,at last ,the rose and friends are in expectation
Saki in the king's resplendent face ,behold the effulgent moon and bring wine .

[2] From the spring - season of the rose ,I had uplifted my heart for in the rose - sea - son ,I drink no wine wander not about the forbidden and ,in the service of the pure ,acquire perfection but ,
In it the blessing of the pure ones of the time did no great work effected little

[3] To the world ,attach not the heart and of the intoxicated one the holy traveller inquire ,
Of the bounty of the cup and of the tale of Jamshid .

[4] Naught have I in hand ,save life's cash : the wine is where
That it also ,on the Saki's glance ,I may scatter .

[5] Joyous is pleasant fortune and pleasant is the merciful king .
O Lord From time's eye - wound ,them preserve .

[6] To the slave's verse ,drink wine .For another decoration giveth
Thy bejewelled cup to this royal pearl the murshid

[8] For the reason that Thy merciful disposition is the screen - concealer ,
On our heart ,bestow pardon for it is a little cash of small proof .

[9] I fear that ,on the day of rising ,up ,rein on rein equally urge
The rosary of the holy Shaikh ,and the khirka of the profligate ,wine - drinker .

[10] Hafiz since fasting austerity and chastity hath departed and the rose love's season also departeth ,
Helpless ,drink wine of love for ,from the hand ,the goal of work hath departed .

[1] Heut ist das Fest, die Rosen sind fort, und die Freund' in Erwartung,Schaut in Schenkengesicht Mondenglanz, bringet mir Wein!

[2] Längstens hatte mein Herz Verzicht gethan auf die Rosen,Aber frommes Gebet rettete einige noch.

[3] Schenke dein Herz nicht der Welt, und frage einen Betrunknen,Um's wohlthätige Glas, um die Geschichte Dschemschids.

[4] Seelengold ist alles Vermögen, o bringet den Wein her,Daß ich auch diesen verspend', süßeren Lohnes gewiß.

[5] Glücklich ist das Reich, und gnädig unser Beherrscher,Vor den Gefahren der Zeit schirme, beschütz' ihn o Herr!

[6] Seines Dieners Gesang entström' den Kehlen bei'm Weine,Glänzende Perlen verleih'n Gläsern den herrlichsten Glanz.

[7] Ist das Frühmal vorbei, so hat es nichts zu bedeuten,O ihr Freunde des Freund's brechet die Fasten mit Wein!

[8] Gerne verhüllt dein edeler Sinn die Fehler mit Schleiern,Zürne mir nicht, denn mein Herz ist von zu leichtem Gehalt.

[9] Wahrlich ich fürchte mit Recht, es geh'n am Tag' des GerichtesEinstens Hand in Hand Trinker und Scheiche den Weg.

[10] Nun ist die Fasten vorbei, die Rosen Hafis gehen zu Ende.Trinke du immerhin Wein, beßeres ist nicht zu thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.43-32.43

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.43

German Translation

[1] ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
کجاست پیک صبا گر همی‌کند کرمی

[2] قیاس کردم و تدبیر عقل در ره عشق
چو شبنمی است که بر بحر می‌کشد رقمی

[3] بیا که خرقه من گر چه رهن میکده‌هاست
ز مال وقف نبینی به نام من درمی

[4] حدیث چون و چرا درد سر دهد ای دل
پیاله گیر و بیاسا ز عمر خویش دمی

[5] طبیب راه نشین درد عشق نشناسد
برو به دست کن ای مرده دل مسیح دمی

[6] دلم گرفت ز سالوس و طبل زیر گلیم
به آن که بر در میخانه برکشم علمی

[7] بیا که وقت شناسان دو کون بفروشند
به یک پیاله می صاف و صحبت صنمی

[8] دوام عیش و تنعم نه شیوه عشق است
اگر معاشر مایی بنوش نیش غمی

[9] نمی‌کنم گله‌ای لیک ابر رحمت دوست
به کشته زار جگرتشنگان نداد نمی

[10] چرا به یک نی قندش نمی‌خرند آن کس
که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی

[11] سزای قدر تو شاها به دست حافظ نیست
جز از دعای شبی و نیاز صبحدمی

[1] To me ,from the heart - ravisher who will convey the kindness of a letter of a pen
The foot - man of the wind is where ,if he still doeth a kindness

[2] In love's path ,I considered that the deliberation of wisdom
Is like a little night - dew ,that ,on the sea ,draweth a mark wrinkle

[3] Come for ,though my khirka is the endowment of the wine - house ,
Of the property of endowment ,thou seest not to my name even a diram .

[4] O heart Saki head - pain giveth the tale of how and why
The cup of pure wine take and ,from the care of thy own life ,rest a moment .

[5] Love's pain knoweth not the road - sitting physician the dry zahid ; the sufi ,void of wisdom
O one dead of heart go to hand get a Masih - breath .

[6] From hypocrisy ,my heart took flight and the drum was beneath the blanket
Come ,so that at the wine - house door ,I may up - lift a great standard .

[7] Come and drink wine For the time - recogniser selleth two worlds this and the next
For one cup of pure wine ; and for the society of a lovely idol .

[8] Not love's way is ever pleasure and ease
If ,our companion ,thou be ,drink the poison of a great grief .

[9] No complaint only mention I make .But ,the cloud of mercy of the Friend ,
To the field of liver - thirsty ones ,gave not even a little dew .

[10] For one reed of his candy ,why purchase they not that one Hafiz
Who ,a hundred sugar - scatterings ,made from the reed of a single pen

[11] O king in Hafiz's hand is naught worthy of thy value
Save the supplication of a night and the prayer of a morning .

[1] Wo ist Ostwind, der Both, um jenen nach Würden zu ehren, Der von meinem Freund liebliche Briefchen mir bringt,

[2] Wisset, mit was der Verstand im Wege der Liebe vergleichbar? Mit dem Tröpfchen Thau, das in die Fluthen sich senkt.

[3] Komm'! denn ist gleich mein Ordenskleid die Stiftung der Schenke, Keinen Pfennig doch wirst du darum finden bei mir.

[4] Wie und warum, und alles zu wissen macht häufiges Kopfweh, Nimm den Becher, und ruh' wenig Minuten nur aus!

[5] Was verstehen die Aerzte am Weg, die Leiden der Liebe? Du gestorbener Mann sieh' um den Heiland dich um.

[6] Ha! mein Herz ist wider Trommel und Kutten im Aufruhr, Vor der Schenke Thür pflanzen die Fahne wir auf.

[7] Komm'! die auf Zeit sich verstehen verhandeln Himmel und Erde Für zwey Becher Wein, und ein vertrautes Gespräch.

[8] Immer genießen und schwelgen ist nicht die Gewohnheit der Liebe, Gehst mit uns du um, trinke die Hefen des Grams.

[9] Klagen will ich nun nicht, allein die Milde des Freundes Feuchtete noch bisher durstige Herzen nicht an.

[10] Ey warum kauft ein Zuckerrohr nicht von Freunden der Redner, Dessen süßem Kiel liebliche Rede entfließt.

[11] Nichts besitzet Hafis, was deinen stattlichen Wuchs zahlt, Nichts als Abendgruß, nichts als Morgengebet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.2-4.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.2

German Translation

[1] خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت
به قصد جان من زار ناتوان انداخت

[2] نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

[3] به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد
فریب چشم تو صد فتنه در جهان انداخت

[4] شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن
که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت

[5] به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم
چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت

[6] بنفشه طره مفتول خود گره می‌زد
صبا حکایت زلف تو در میان انداخت

[7] ز شرم آن که به روی تو نسبتش کردم
سمن به دست صبا خاک در دهان انداخت

[8] من از ورع می و مطرب ندیدمی زین پیش
هوای مغبچگانم در این و آن انداخت

[9] کنون به آب می لعل خرقه می‌شویم
نصیبه ازل از خود نمی‌توان انداخت

[10] مگر گشایش حافظ در این خرابی بود
که بخشش ازلش در می مغان انداخت

[11] جهان به کام من اکنون شود که دور زمان
مرا به بندگی خواجه جهان انداخت

[1] The great curve that ,into the bow of thy eye - brow thy bold eyebrow cast ,
In design of the blood of me ,miserable ,powerless ,it cast .

[2] Not the picture of existence of tne two worius was ,wben \vs f he colour of love
Not at this time ,Love's foundation ,did Time cast .

[3] With one glance ,in boasting ,that the Narcissus made
A hundred calamities into the world ,thy eye's deceit cast .

[4] Wine drunk ,sweat expressed I know not when thou wentestto the sward and broughtest it to this state
But ,I see that fire into the raddy Aighavan ,thy sweat cast .

[5] Last night ,intoxicated ,I passed by the banquet - place of the sward
When ,into the idea of likeness to thy mouth ,me ,the rose - bud cast .

[6] The violet fastened up arranged her lovely twisted tresses
Before the assembly ,the tale of Thy still more lovely tress ,the wind cast .

[7] Through shame of that one who likened it the lily to thy face ,
Dust into her own mouth ,by the hand of the wind ,the lily cast .

[8] Through having chosen austerity ,I should never have seen the wine cup or the minstrel .What shall I do
Me into this and into that ,desire for young Magians - cast .

[9] Now ,with water of ruby wine ,I lave my religious garment
From one's self ,the lot of the ruby wine of eternity without beginning one can not cast .

[11] Now ,the world becometh to my desire .For time's revolution
Me ,into the service of the Khwaja of the world ,cast .

[1] In Bogenformen sind die Augenbrauen geworfen, Den blut'gen Pfeil hast du damit auf mich geworfen.

[2] Man wußte von zwey Welten nichts, da war schon Liebe, Die Zeit hat nicht erst heut dazu den Grund geworfen. Zerstöret bin ich durch die Linien der Wangen, Welch' eine Feder hat o Gott! den Riß entworfen?

[3] Ob einer einzigen Liebkosung der Narziße Hat dein Betrügeraug, die ganze Welt zerworfen.

[5] Betrunken gieng ich gestern auf der Flur vorüber, Die Rose hat vom Mund mir Zweifel aufgeworfen

[6] Die Veilchen kräuselten die Schelmenlocken, Da hat der Ost von deinem Haar das Wort geworfen.

[7] Es schämt sich der Jasmin, daß man ihn dir vergleichet, Er hat sich durch den Ost selbst Staub ins Maul geworfen.

[8] Ich war enthaltsam, wußte nichts von Wein und Sänger, Da hat die Knabenlust in Beides mich geworfen.

[9] Jetzt wasch' ich ab mit rothem Wein die Ordenskutte; Allein es wird das Loos von mir nicht abgeworfen.

[10] Vielleicht ist die Zerstörung für Hafis ein Ausweg Ihm hat das Loos den Wein des Wirthes zugeworfen.

[11] Nun geht nach meinem Wunsch der Kreislauf dieses Glückes, Es hat mich in den Dienst des Herrn der Welt geworfen.