Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	5
Part of:	the troop 4
Co-occurrences:	fancy 2

5 Poems contain troop

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.9-12.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.9

German Translation

[1] ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

[2] از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست
کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر

[3] این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

[4] تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد
هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

[5] دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

[6] اندیشه از محیط فنا نیست هر که را
بر نقطه دهان تو باشد مدار عمر

[7] در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهیست
زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر

[8] بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار
روز فراق را که نهد در شمار عمر

[9] حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

[1] O thou ,from the splendour of whose cheek ,is joyous the tulip - bed of life
Come back for ,without the rose of thy cheek ,spilleth the spring of life .

[2] If ,like rain ,the tear drop from my eye ,it is lawful
For ,in grief for thee ,like lightning swiftly in tumult passed the time of life .

[3] These moments ,one or two ,when the fortune of seeing Thee O Beloved is possible ,
Discover our work the fortune of seeing Thee For ,not revealed is the work of life .

[4] Till when art thou careless and senseless in the wine of the morning ,and the sweet sleep of dawn ,
Ho be wakeful for passed hath the choice of life -

[5] Yesterday ,He the Beloved passed and towards me glanced not
O helpless heart that saw naught of profit from the passing of life .

[6] Of the ocean of effacement no thought is his to whom ,
On the point of thy mouth ,the hidden mystery is the centre of life .

[8] Without life ,alive I am .This ,esteem no great wonder
The day of separation ,who placeth in the reckoning of life .

[9] Hafiz utter speech .For ,on earth's surface ,
Of thy eloquence ,only this picture remaineth ,the recollection of life .

[1] Du, deren WangenglanzErfrischt das Tulpenbeet des Lebens,Komm'! ohne dein GesichtVerwelkt der Frühlingsglanz des Lebens.

[2] Recht ist's, wenn Thränen mirWie Regen von den Augen fließen,Denn wie der Blitz verschwandIm Gram um dich die Zeit des Lebens.

[3] In diesem AugenblickWo du des Glückes Antlitz schauest,Bereite dir dein Loos,Verborgen ist das Loos des Lebens.

[4] Wie lang' noch Morgenwein!Wie lang' noch süßer Schlaf am Morgen!Erwach! erwach! vorbeiIst längstens schon die freye Wahl des Lebens.

[5] Sie gieng bei mir vorbei,Doch ohne auf mich her zu sehen,O! armes Herz, das nichtsGenoß im Uebergang des Lebens.

[6] Den grauen Schlund des NichtsWird jeder Glückliche verhöhnen,Der deines Mundes PunktErkohr zum Mittelpunkt des Lebens.

[7] Von allen Seiten drohtIm Hinterhalt' ein Heer Gefahren,Verhängten Zaumes sprengtDavon der Reiter unsers Lebens.

[8] Selbst lebenslos bin ichLebendig, dies soll dich nicht wundern,Wer zählt den TrennungstagWohl zu den Tagen seines Lebens.

[9] Hafis, o sprich ein Wort,Denn auf der Erde weiter FlächeBleibt deiner Feder Bild,Ein Denkmal deines Lebens.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.4-13.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.4

German Translation

[1] درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز

[2] بیا که فرقت تو چشم من چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

[3] غمی که چون سپه زنگ ملک دل بگرفت
ز خیل شادی روم رخت زداید باز

[4] به پیش آینه دل هر آن چه می‌دارم
بجز خیال جمالت نمی‌نماید باز

[5] بدان مثل که شب آبستن است روز از تو
ستاره می‌شمرم تا که شب چه زاید باز

[6] بیا که بلبل مطبوع خاطر حافظ
به بوی گلبن وصل تو می‌سراید باز

[1] O true Beloved come ,so that ,in my shattered and grief - stricken heart ,power may enter again
Come so that ,in my dead body ,life may enter again .

[2] Come for separation from Thee hath closed my eye in such a way
That ,it ,only the opening of the door of union with Thee may perchance open again .

[3] That grief ,that ,like the black army of Zang took ,in blood ,my heart ,
By the troop of horse of joyousness of the Rum the country of Thy face ,will be effaced again .

[4] Before the mirror of the heart ,whatever I hold ,
Save the image of Thy beauty appeareth not again .

[5] Through fear of the desert ,evil make not thy heart the ihram ,bind on
For reflecteth not the man of the Path ,though from the desert ,or from the journey he cometh not again .

[6] Hafiz come .For the bulbul ,agreeable of heart ,
By the perfume of the rose - bed of union with thee ,singeth again .

[1] O komm! mein wundes Herz, erlang die Kräfte wieder,O komm! den todten Leib beseele Leben wieder

[2] O komm! die Trennung hat das Herz so fest verschlossenDaß nur dein Hochgenuß es kann eröffnen wieder.

[3] Das Mohrenheer des Grams, das mich in Blut versenkteSchlug nun die weiße Schaar von deinen Wangen wieder.

[4] Ich halte was ich will vor meines Herzens SpiegelSo strahlet er mir nichts als deine Schönheit wieder

[5] Das alte Sprichwort sagt: daß Nächte schwanger sindDie Sterne zähl' ich nun zu sehn was sie gebähren.

[6] O komm! die Nachtigall von dem Gemüth HafisensKommt auf den Duft der Rosen des Genußes wieder.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:24.1-24.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:24.1

German Translation

[1] زبان خامه ندارد سر بیان فراق
وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

[2] دریغ مدت عمرم که بر امید وصال
به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق

[3] سری که بر سر گردون به فخر می‌سودم
به راستان که نهادم بر آستان فراق

[4] چگونه باز کنم بال در هوای وصال
که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

[5] کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی
فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

[6] بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود
ز موج شوق تو در بحر بی‌کران فراق

[7] اگر به دست من افتد فراق را بکشم
که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

[8] رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب
قرین آتش هجران و هم قران فراق

[9] چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده‌ست
تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق

[10] ز سوز شوق دلم شد کباب دور از یار
مدام خون جگر می‌خورم ز خوان فراق

[11] فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق
ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

[12] به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ
به دست هجر ندادی کسی عنان فراق

[1] The reed's tongue hath no desire for the explanation of separation
If not ,to thee ,I give the explanation of the tale of separation .

[2] Alas life's span ,in hope of union ,
Hath reached to an end and to an end ,hath not come the time of separation .

[3] That head that ,in glory ,1 rubbed on the head of the sphere ,
I swear by the true ones that I compelled by Fate and Destiny placed it on the threshold of separation .

[4] In desire of union ,how may I unfold the wing ,
For its feathers ,the bird of my heart hath shed on the nest of separation .

[5] Now ,what remedy ,when ,into the great whirlpool of grief's ocean ,
The bark of my patience hath fallen on account of the sail of separation .

[6] Not much it wanted that the bark of my life should be overwhelmed ,
With love's wave from the limitless ocean of separation .

[7] O Lord into the world ,who brought disjunction and separation
Dark be the day of disjunction ,and the house of separation .

[8] O true Beloved comrades of the troop of Thy fancy and fellow - riders with patience ,are we lovers of Thee
The associate of labour ,and of'distress and the companion of separation .

[9] Union with Thee ,how may I claim By my soul I swear that hath become ,
My heart ,the secretary of fate and my body ,the pledge of separation .

[10] Roast - flesh became my heart from the burning of desire and far in separation from the true Beloved ,
Ever ,the blood of the liver ,I drink from the tray of separation .

[11] When ,captive to love's circle ,the sky beheld my head ,
The neck of my patience ,it bound with the cord of separation .

[12] Hafiz if ,with the foot of desire ,this Path of love to the end thou hadst gone ,
To the hand of disjunction ,none would have given the rein of separation .

[1] Wer brachte denn zuerst die Trennung auf die Erde?Auf immer bleibe schwarz das Haus der Flucht, der Trennung.

[2] Der Feder Zunge spricht nicht aus den Schmerz der Trennung,Sonst hätt' ich dir erklärt die Sagen von der Trennung.

[3] Des Lebens Zeit verfloß in Hoffnung des Genusses,O Weh! und noch nicht ist zu End' die Zeit der Trennung.

[4] Ich heb' den Kopf mit Stolz bis an des Himmels Giebel,Und aus Geradheit lieg' ich auf die Schwell' der Trennung.

[5] Wie kann ich fliegen mit dem Wunsche des Genusses?Entfiedert ward der Aar der Brust im Nest der Trennung.

[6] Der Nachen der Geduld fiel auf dem Meer der Leiden,In einen Wirbel mit dem Segeltuch der Trennung.

[7] Noch wenig fehlt, so wird des Lebens Schiff versinken,In Sehnsuchtsfluthenschwall im weiten Meer der Trennung.

[8] Wenn ich die Trennung erwische, fürwahr! ich will sie ermorden,Und mit Thränen bezahl' ich dann die Blutschuld der Trennung.

[9] Ich ziehe voll Geduld mit ihres Bildes Heeren,Ich wandle auf der Gluth der Flucht, im Schmerz der Trennung.

[10] Wie kann die Seele fodern des Genusses Freuden?Mein Herz erliegt dem Loos, den Leib umfaßt die Trennung,

[11] Der Sehnsucht Gluth hat längst mein armes Herz verbrennet,Vom Freunde ferne trink' ich Blut am Tisch der Trennung,

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.4-30.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.4

German Translation

[1] ای آفتاب آینه دار جمال تو
مشک سیاه مجمره گردان خال تو

[2] صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود
کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

[3] در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن
یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

[4] مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز
طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

[5] در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای
کشفته گفت باد صبا شرح حال تو

[6] برخاست بوی گل ز در آشتی درآی
ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

[7] تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

[8] تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان
کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

[9] این نقطه سیاه که آمد مدار نور
عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

[10] در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

[11] حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست
سودای کج مپز که نباشد مجال تو

[1] O Thou that hast the resplendent sun ,the mirror - holder of the beauty of Thine ;
And the musk dark fragrant tress ,the censer - circulator of the dark mole of Thine

[2] The court - yard of the palace of the eye ,I washed .But what profit
Not fit is this retired corner for the troop of the fancy of love of Thine .

[3] O sun of beauty in the height of grace and graciousness ,thou art
O Lord till the up - standing the resurrection be no decline of Thine

[4] More agreeable than Thy picture ,no picture ,delineated ,
The Tughra - scribe God ,great and glorious the musky dark beperfumed eye - brow like the eye - brow of Thine .

[5] O poor heart in the curl of His tress ,how art thou
For perturbed ,the morning breeze uttered the circumstances of thine

[6] O beloved hath risen the perfume ,of the rose by the door of friendship come and union choose
O fresh spring of ours the auspicious face is the omen of Thine .

[7] So that of the crowd of our beringed ones slaves the sky may be ,
Where ,the charm of an eye - brow like the new crescent moon of Thine

[8] So that offering congratulation ,I may go back to fortune ,
Where ,the glad tidings of the approach of the 'idd of the union - of Thine

[9] This dark spot ,that became the centre of luminosity ,
Is in the fold of vision ,only a reflection of the dark mole of Thine .

[10] Before the Khwaja ,which hardship shall I represent
The explanation of my own need was the displeasure of Thine .

[11] Hafiz in this noose the beloved's tress is the head of many a headstrong one ;
Crude passion ,indulge not ; for it is not the power of thine .

[1] Die Sonne ist der Spiegelhalter Von deiner Schönheit, Der Moschus ist das schwarze Rauchfaß Von deinem Maale.

[2] Ich habe meiner Augen Hofraum Zwar rein gewaschen, Allein, was nützt es, dieser Winkel Ist deiner unwerth.

[3] Es stehet im Zenith der Anmuth Die Schönheits-Sonne! O Herr! bis an das End' der Welten Geh' sie nicht unter!

[4] Es mahlte der Diplomenmahler Von Moschusbrauen, Bisher kein schöneres Gemählde, Als deine Formen.

[6] Es steigen auf des Friedens Düfte, O komm' zu mir her! Du bist für uns mit deinen Wangen Der junge Frühling.

[7] Wann werden deine Augenbrauen Mir wieder schmeicheln? Damit ich selbst den Himmel zähle Zu meinem Sklaven.

[8] O gieb beim Feste des Genusses Mir Freundenkunde, Damit ich zu dem Schicksal wieder Mit Menschen kehre.

[9] Der schwarze Punkt des Augenapfels, Des Lichtes Ausfluß, Ist nur des Licht, das wiederstrahlet Von deinem Maale.

[10] Wie soll ich wohl vor meinem Herren Mein Leiden klagen! Wo fang' ich an bei meinen Bitten? Bei deinen Härten?

[11] Hafis, der Närrischen sind Viele In diesen Banden, Laß dir nichts Wildes träumen, Das dir nicht ziemet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.5-32.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.5

German Translation

[1] ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

[2] تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

[3] گوی خوبی بردی از خوبان خلخ شاد باش
جام کیخسرو طلب کافراسیاب انداختی

[4] هر کسی با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت
زان میان پروانه را در اضطراب انداختی

[5] گنج عشق خود نهادی در دل ویران ما
سایه دولت بر این کنج خراب انداختی

[6] زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی

[7] خواب بیداران ببستی وان گه از نقش خیال
تهمتی بر شب روان خیل خواب انداختی

[8] پرده از رخ برفکندی یک نظر در جلوه گاه
و از حیا حور و پری را در حجاب انداختی

[9] باده نوش از جام عالم بین که بر اورنگ جم
شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختی

[10] از فریب نرگس مخمور و لعل می پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختی

[11] و از برای صید دل در گردنم زنجیر زلف
چون کمند خسرو مالک رقاب انداختی

[12] داور دارا شکوه‌ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

[13] نصره الدین شاه یحیی آن که خصم ملک را
از دم شمشیر چون آتش در آب انداختی

[1] O thou that ,on the moon of thy radiant face the veil of musky hair castest ,
Kindness ,thou didst on the sun thy effulgent face ,so that from love's fire ,lovers should not consume a shade thou castest .

[2] With us ,the water lustre of colour of thy cheek ,what will it do
Now ,on water ,the picture of thy own sorcery ,thou castest .

[3] From the lovely ones of the world ,the ball of loveliness thou tookest .Be joyful
The world - viewing cup of Kay Khusrau ,seek for Afrasiyab ,down thou castest .

[4] In a different way ,with the luminous candle of thy face ,love every one played
Out from the midst ,into trepidation ,the moth ,the lover thou castest .

[5] In our desolate heart ,the treasure of thy own love ,thou placedest
On this ruined treasure ,mercy's shadow thou castest

[6] Shelter from the water lustre of thy flashing sword ,by which lions ,
Thirsty with wounds thou madest and heroes into water of shame thou castest

[7] The sleep of the wakeful ,thou boundest preventedest then from the picture of fancy ,
On the night - prowlers of the troop of sleep ,a suspicion ,thou castest .

[8] For the sake of one glance ,thy veil thou up - castest in the place - of - splendour
And into the veil ,through shame ,Hur and Pari thou castest .

[9] From the cup ,world - viewing ,wine drink for ,on Jamshid's throne ,
From the face of the desired Beloved ,the veil down thou castest .

[10] From the desire for the intoxicated narcissus eye and for the ruby lip wine - worshipping ,
Into wine ,Hafiz sitting in khilvat ,thou easiest .

[11] For the sake of capturing the heart ,on his neck ,the chain of thy tress ,
Like the mighty noose of Khusrau ,the master of necks ,thou castest .

[12] The Ruler ,Dara of pomp ,O thou ,who ,the sun's crown ,
From the height of mightiness ,on the dust of the door - post ,thou castest

[13] Nusratu - d - Din Shah Yahiya ,O thou who ,the enemy's land ,
Into water ,with the foam of thy flashing sword ,like fire ,thou castest

[1] Um den Mond hast du den Schleier der Flaumen geworfen, Gnädig hast du sogar auf Sonnen den Schatten geworfen.

[2] Ha! was wird mir noch thun die Farbe von deinem Gesichte, Da um selbes jetzt solch einen Schimmer geworfen.

[3] Siegend trägst du den Ballen davon, deß magst du dich freuen. Nimm den Becher Chosrus, Efrasiab ist geworfen.

[4] In den Augenglanz verliebte ein Jeder sich anders, Und den Schmetterling selbst hast du in Verwirrung geworfen.

[5] Deiner Liebe Schatz verbargst du in unseren Herzen, Auf den Schatz hast du den Schatten voll Milde geworfen.

[6] Schone, schone, o Schah! mit deinem funkelnden Schwerte, Löwen dürsten darnach, und Helden werden geworfen.

[7] Wachenden hast du zuerst die Kraft zu schlafen benommen, Dann mit deinem Bilde in Schlaf Nachtwandler geworfen.

[8] Einen Augenblick nur hast du gelüftet den Schleier, Sieh' da haben aus Schaam Peris sich in Schleier geworfen. Freilich bin ich berauscht, doch weis' mich nicht deßhalb zurücke, Denn zu löblichem Zweck hast du herein mich geworfen.

[9] Trinke, o Schah! vom weltenerklärenden Becher Dschemschids, Weil du auf Salomons Thron den Schleier des Wunsches geworfen.

[10] Durch die Betrügerei'n des Rubins der trunknen Narzisse Hast du Hafisen, der einsam lebt, zu den Trinkern geworfen.

[11] Um sein Herz zu fangen hast du die Ketten der Locken Wie ein Band des Herrn um deinen Sklaven geworfen.

[12] Er ist ein mächtiger Fürst, vor dem die Krone der Sonne Ehren halben sich hin zu seinen Füßen geworfen.

[13] Naßreddinschah Jahja ist jener mächtige König, Der mit dem Schwerte den Feind in die Gluth, in das Wasser geworfen.