Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3

3 Poems contain verdure

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.10-28.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.10

German Translation

[1] مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

[2] به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

[3] نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی
گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

[4] ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

[5] فرورفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی
دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

[6] شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم
رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

[7] کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت
نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم

[8] تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

[1] Me ,Thou beholdest and ,in a moment ,my pain ,greater Thou makest
Thee ,I behold and momently my inclination for Thee greater becometh .

[2] As to my state ,Thou askest not what mystery Thou hast ,I know not
For my remedy ,Thou strivest not perchance ,my pain ,Thou knowest not .

[3] Not the way is this that me ,on the dust ,Thou shouldst cast and pass on
Pass by me and again my state ask ,so that the dust of Thy Path ,I may become .

[4] From off Thy skirt ,I keep not my hand ,save in the dust of the grave and ,that very moment ,
When ,over my dust in the grave Thou passest ,Thy skirt ,my dust will seize .

[5] From grief of love for Thee ,my breath of life descended .Breath ,Thou givest till when
Forth from me ,destruction ,Thou takest : Thou sayest not : Breath ,bring forth .

[6] One night ,in the darkness ,from Thy dark tress ,my heart I sought
Thy face ,I beheld and a cup of Thy ruby lip ,again I drank .

[7] Suddenly ,Thee ,into my bosom ,I drew and ,into the curl of Thy tress ,it my heart went
On Thy lip ,my lip I placed and ,soul and heart ,made sacrifice .

[8] To Hafiz ,kind be Thou .To the enemy say Thy life surrender :
When on Thy part ,warmth I see ,of the enemy cold of breath ,mine ,what fear

[1] Wenn du hinaus auf Felder geh'st,Hinaus in's Grüne wandelst,So strömet meine blut'ge Thrän'Herab die gelben Wangen.

[2] Du schauest mich und alsogleichVermehrest du mein Leiden;Ich schaue Dich und alsogleichVermehrt sich meine Liebe.

[3] Ich weiß nicht, was im Sinn du führst,Du fragst nicht, wie's mir gehe;Du eilest nicht, mir beizustehn,Weißt du nicht, daß ich kränkle?

[4] Du wirfst mich in den Staub, und gehstVorüber, ist dies billig?O komm, und frage, wie's mir geht,Ich will dein Wegstaub werden.

[5] Ich zieh' die Hand von deinem StaubNicht ab, bis daß ich Staub bin,Wenn du mein Grab vorübergehst,Flieg' ich dem Saum als Staub an.

[6] Im Gram um deine Liebe giengHinab zum Grund die Seele,Du rächest dich, du sagest nichtNun ruhe aus ein wenig.

[7] Ich suchte bei der dunkeln NachtMein Herz in deinen Locken,Da sah ich deiner Wangen Mond,Und trank aus rothen Lippen.

[8] Ich zog dich her an meine Brust,Da kräusten sich die Haare,Ich legte Lippen auf den Mund,Aufopfernd Herz und Seele.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.117-10.117

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.117

German Translation

[1] آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

[2] دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

[3] تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

[4] منظور خردمند من آن ماه که او را
با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود

[5] از چنگ منش اختر بدمهر به دربرد
آری چه کنم دولت دور قمری بود

[6] عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را
در مملکت حسن سر تاجوری بود

[7] اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

[8] خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین
افسوس که آن گنج روان رهگذری بود

[9] خود را بکش ای بلبل از این رشک که گل را
با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود

[10] هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود

[1] That friend ,by whom our house the happy dwelling of the Pari was ,
Head to foot ,free from defect ,a Pari was .

[2] My heart said In hope of her in this city ,I will sojourn
Helpless ,it knew not that its friend ,a traveller was .

[3] Not only from my heart's mystery ,fell the screen
Since the sky time was ,screen - rending its habit was .

[4] Acceptable to the All Wise of mine is that moon .For ,his ,
With beauty of manner ,the way of one endowed with vision was .

[5] Out from my grasp ,the malignant star plucked her
Yes .What can I do The calamity of the revolution of the moon it was

[6] O heart establish an excuse .For thou art a beggar and here ,
In the kingdom of beauty ,the head of a crowned one was

[7] Happy were those times which passed with the friend
All without result and without knowledge ,the rest was .

[8] Sweet was the marge of the water ,and the rose and the verdure .But ,
Alas that moving treasure ,a way - farer was .

[10] Every treasure of happiness that God gave to Hafiz ,
From the auspiciousness of the evening - prayer ,and of the morning - supplication ,was .

[1] Der Freund, durch den mein Haus Die Wohnung der Perien war, Der von dem Fuß zum Kopf, Perien gleich untadlich war.

[2] Es sprach mein Herz, ich will Mit seinem Duft verbleiben hier, Es wußte nicht mein Herz Daß Er, der Freund, auf Reisen war.

[3] Der Schleier fiel nicht nur Von meinem Herzgeheimniß ab. So lang der Himmel steht, Weiß ich, daß so sein Handeln war.

[4] Mein vielbetrachteter, Mein weisheitsvoller Mond, Der durch Liebkosungen Der Herr von allen Blicken war.

[5] Ein böses Schicksal hat Gerißen ihn aus meiner Hand, Was sollt' ich thun, indem Die Frag' vom Mondenumkreis war.

[6] O Herz, verzeih' dem Freund, Denn du warst immer ein Derwisch, Indessen in dem Reich Der Schönheit Er ein König war.

[7] Das war die schöne Zeit, Die ich verlebte mit dem Freund, Indem die übrige Nur seelenlose Leere war.

[8] Die Rose und das Grün Und Strömeufer sind wohl schön, Nur ewig Jammer ist's, Daß alles im Vorbeigehn war.

[9] Es bringt die Nachtigall Aus Eifersucht sich selber um, Weil in der Morgenzeit Der Ost mit Rosen freundlich war.

[10] Du wisse, daß der Schatz Des Glückes den Hafis erhielt, Die Frucht vom Nachtgebet Und von dem Morgensegen war.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.