Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	8
Translated to:	حوادث 2
Co-occurrences:	shaitan's 2

8 Poems contain vicissitudes

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.9-12.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.9

German Translation

[1] ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

[2] از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست
کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر

[3] این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

[4] تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد
هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

[5] دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

[6] اندیشه از محیط فنا نیست هر که را
بر نقطه دهان تو باشد مدار عمر

[7] در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهیست
زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر

[8] بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار
روز فراق را که نهد در شمار عمر

[9] حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

[1] O thou ,from the splendour of whose cheek ,is joyous the tulip - bed of life
Come back for ,without the rose of thy cheek ,spilleth the spring of life .

[2] If ,like rain ,the tear drop from my eye ,it is lawful
For ,in grief for thee ,like lightning swiftly in tumult passed the time of life .

[3] These moments ,one or two ,when the fortune of seeing Thee O Beloved is possible ,
Discover our work the fortune of seeing Thee For ,not revealed is the work of life .

[4] Till when art thou careless and senseless in the wine of the morning ,and the sweet sleep of dawn ,
Ho be wakeful for passed hath the choice of life -

[5] Yesterday ,He the Beloved passed and towards me glanced not
O helpless heart that saw naught of profit from the passing of life .

[6] Of the ocean of effacement no thought is his to whom ,
On the point of thy mouth ,the hidden mystery is the centre of life .

[8] Without life ,alive I am .This ,esteem no great wonder
The day of separation ,who placeth in the reckoning of life .

[9] Hafiz utter speech .For ,on earth's surface ,
Of thy eloquence ,only this picture remaineth ,the recollection of life .

[1] Du, deren WangenglanzErfrischt das Tulpenbeet des Lebens,Komm'! ohne dein GesichtVerwelkt der Frühlingsglanz des Lebens.

[2] Recht ist's, wenn Thränen mirWie Regen von den Augen fließen,Denn wie der Blitz verschwandIm Gram um dich die Zeit des Lebens.

[3] In diesem AugenblickWo du des Glückes Antlitz schauest,Bereite dir dein Loos,Verborgen ist das Loos des Lebens.

[4] Wie lang' noch Morgenwein!Wie lang' noch süßer Schlaf am Morgen!Erwach! erwach! vorbeiIst längstens schon die freye Wahl des Lebens.

[5] Sie gieng bei mir vorbei,Doch ohne auf mich her zu sehen,O! armes Herz, das nichtsGenoß im Uebergang des Lebens.

[6] Den grauen Schlund des NichtsWird jeder Glückliche verhöhnen,Der deines Mundes PunktErkohr zum Mittelpunkt des Lebens.

[7] Von allen Seiten drohtIm Hinterhalt' ein Heer Gefahren,Verhängten Zaumes sprengtDavon der Reiter unsers Lebens.

[8] Selbst lebenslos bin ichLebendig, dies soll dich nicht wundern,Wer zählt den TrennungstagWohl zu den Tagen seines Lebens.

[9] Hafis, o sprich ein Wort,Denn auf der Erde weiter FlächeBleibt deiner Feder Bild,Ein Denkmal deines Lebens.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.4-13.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.4

German Translation

[1] درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز

[2] بیا که فرقت تو چشم من چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

[3] غمی که چون سپه زنگ ملک دل بگرفت
ز خیل شادی روم رخت زداید باز

[4] به پیش آینه دل هر آن چه می‌دارم
بجز خیال جمالت نمی‌نماید باز

[5] بدان مثل که شب آبستن است روز از تو
ستاره می‌شمرم تا که شب چه زاید باز

[6] بیا که بلبل مطبوع خاطر حافظ
به بوی گلبن وصل تو می‌سراید باز

[1] O true Beloved come ,so that ,in my shattered and grief - stricken heart ,power may enter again
Come so that ,in my dead body ,life may enter again .

[2] Come for separation from Thee hath closed my eye in such a way
That ,it ,only the opening of the door of union with Thee may perchance open again .

[3] That grief ,that ,like the black army of Zang took ,in blood ,my heart ,
By the troop of horse of joyousness of the Rum the country of Thy face ,will be effaced again .

[4] Before the mirror of the heart ,whatever I hold ,
Save the image of Thy beauty appeareth not again .

[5] Through fear of the desert ,evil make not thy heart the ihram ,bind on
For reflecteth not the man of the Path ,though from the desert ,or from the journey he cometh not again .

[6] Hafiz come .For the bulbul ,agreeable of heart ,
By the perfume of the rose - bed of union with thee ,singeth again .

[1] O komm! mein wundes Herz, erlang die Kräfte wieder,O komm! den todten Leib beseele Leben wieder

[2] O komm! die Trennung hat das Herz so fest verschlossenDaß nur dein Hochgenuß es kann eröffnen wieder.

[3] Das Mohrenheer des Grams, das mich in Blut versenkteSchlug nun die weiße Schaar von deinen Wangen wieder.

[4] Ich halte was ich will vor meines Herzens SpiegelSo strahlet er mir nichts als deine Schönheit wieder

[5] Das alte Sprichwort sagt: daß Nächte schwanger sindDie Sterne zähl' ich nun zu sehn was sie gebähren.

[6] O komm! die Nachtigall von dem Gemüth HafisensKommt auf den Duft der Rosen des Genußes wieder.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.20-16.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.20

German Translation

[1] ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

[2] از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم
آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

[3] دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می‌سرود
گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش

[4] کای دل تو شاد باش که آن یار تندخو
بسیار تندروی نشیند ز بخت خویش

[5] خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد
بگذر ز عهد سست و سخن‌های سخت خویش

[6] وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش

[7] ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام
جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش

[1] In this city ,my fortune ,I have tried
From this whirlpool ,my chattels 'tis necessary to draw .

[2] Since many a time I gnaw the hand of regret and heave the sigh from my chest
To my body ,piecemeal torn ,like the rose leaf shedding I set fire .

[3] Last night from a bulbul that sang ,how sweetly it came to me in a place where
From the branch of its rose - tree ,the rose made wide its ear ,

[4] Saying O heart joyful be thou .For that beloved ,ill of nature ,
Long sitteth refractorily on account of his ill fortune .

[5] The world ,cruel in words and slow in covenant - keeping to pass by thee thou wishest
Thy own slow covenant and cruel words abandon .

[6] If ,upon the lofty sky ,vicissitudes Shaitan's temptations wave - mounting ,strike their head ,
Yet his chattels and fortune ,wet soiled with Shaitan's snare the Arif maketh not .

[7] O Hafiz if union had been attainable ,ever ,
Far severed from bis throne ,Jamshld would not have remained .

[1] Mein Glück hab' ich in dieser Stadt versucht,Nun muß ich schnell mich aus dem Wirbel retten.

[2] Ich seufzte, in den Finger biß ich michUnd legte meinem Körper Feuer unter.

[3] Ich hörte gestern eine Nachtigall,Die Rose neigte hin ihr Ohr vom Busche.

[4] Sie sang: Sey frohen Muthes, denn der MannVon hartem Sinn verhört des Glückes Stimme.

[5] Soll Hartes, Leichtes nicht zu Herz dir gehen,Nimm Andrer Hartes Leichtes nicht zu Herzen.

[6] Wenn an den Himmel schlägt des Schicksals Fluth,So wird der Weise sich doch nicht benetzen.

[7] Hafis! Gäb's einen ewigen Genuß,So hätte nicht Dschemschid den Thron verlassen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.18-10.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.18

German Translation

[1] دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد

[2] سر ما فرونیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد

[3] ز بنفشه تاب دارم که ز زلف او زند دم
تو سیاه کم بها بین که چه در دماغ دارد

[4] به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله
به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد

[5] شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن
مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد

[6] من و شمع صبحگاهی سزد ار به هم بگرییم
که بسوختیم و از ما بت ما فراغ دارد

[7] سزدم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم
طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد

[8] سر درس عشق دارد دل دردمند حافظ
که نه خاطر تماشا نه هوای باغ دارد

[1] At the time of beholding His face which is better than the sward retirement from the sward ,our heart hath
For ,like the cypress ,foot - binding it is and like the streaked tulip ,stain it hath .

[2] To the bow of any one's eye - brow ,our head descendeth not
For ,retirement from the world ,the heart of corner - takers lovers of God hath .

[3] Torment on account of the dark violet ,I have because it boasteth of equality with ,or love for His dark tress
Behold thou what conceit in the brain ,the black slave violet of little value hath .

[4] O true Beloved saunter into the sward and gaze at the rose's throne .For the tulip
Resembleth the King's servant ,that ,in the hand ,a cup hath .

[5] In the night of darkness the world and in the desert of its vicissitudes where can one arrive ,
Unless ,in my path ,the lamp of manifestations of glories the luminous candle of His face hath

[6] I and the candle of the morning ,'tis fit if we went together :
For ,in love for the Beloved we consumed and no solicitude for us ,our idol hath .

[7] 'Tis fit that ,in this sward ,I should weep like the winter cloud of January
The joy of the bulbul's nest ,behold the filthy crow hath .

[8] Desire for love's lesson ,hath Hafiz's sorrowful heart
For neither desire for the spectacle ,nor desire for the garden ,the heart hath .

[1] Fluren entbehrt mein Herz im Umgang mit ihrem Gesichte, Wie Cypreßen geformt, hat sie wie Tulpen ein Maal.

[2] Keinem Bogen der Braun hat je mein Kopf sich verneiget, Denn es thun auf die Welt Zellenbewohner Verzicht,

[3] Unruh giebt mir das Veilchen, es haucht die Düfte der Locken, Sieh den Schwarzen nur an, was für ein Hirnegespinst!

[4] Geh' auf die Fluren hinaus, und schau' auf dem Throne die Rose, Tulpen stehen vor ihr, Diener mit Bechern bereit. Bei dem Glanze der Wangen bestiehlt dein Haupthaar die Herzen, Welch ein seltener Dieb, der bei dem Fackelglanz stiehlt.

[5] Schatten der Nacht! und Schrecken der Wüste, was seyd ihr im Stande, Wenn die Fackel der Wang' unsere Straßen erhellt!

[8] Nach der Schule der Liebe verlangt die Seele Hafisens, Deßhalb sehnet sie sich weder nach Aussicht noch Flur.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.30-10.30

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.30

German Translation

[1] اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد
نهیب حادثه بنیاد ما ز جا ببرد

[2] اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر
چگونه کشتی از این ورطه بلا ببرد

[3] فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک
که کس نبود که دستی از این دغا ببرد

[4] گذار بر ظلمات است خضر راهی کو
مباد کآتش محرومی آب ما ببرد

[5] دل ضعیفم از آن می‌کشد به طرف چمن
که جان ز مرگ به بیماری صبا ببرد

[6] طبیب عشق منم باده ده که این معجون
فراغت آرد و اندیشه خطا ببرد

[7] بسوخت حافظ و کس حال او به یار نگفت
مگر نسیم پیامی خدای را ببرد

[1] If ,the heart's grief from our memory ,the cup of love for God do not take .
The foundation of our work ,the anxiety of the vicissitudes of time will take .

[2] And if ,in its intoxication ,reason drag not its anchor ,
From this whirlpool of calamity the world the bark how will it take .

[3] Alas with every one the sky treacherously played
Superiority over this treachery ,is none who will take .

[4] The path is by the Zulmat the land of darkness where is the Khizr of the road
Let it not be that ,our honour ,the fire of disappointment should take .

[5] Towards the sward ,the feeble heart draweth me for the reason ,
That ,by the sickness of the morning breeze ,my soul from death it may take .

[6] I am love's physician .Drink wine of love for God For this confection
Bringeth relief and the thought of danger - taketh .

[7] Hafiz consumed and ,to the Friend none told his state
Perchance ,for God's sake ,a message ,the morning breeze will take .

[1] Daß nicht die Gluth des Mangels die Fluthen des Mangels davon trägt?

[2] Wirft der Verstand nicht mitten im Rausche den Anker, so weiß ich Wahrlich nicht, wie er's Schiff aus diesem Wirbel davon trägt.

[3] Weh! mit Jedermann spielt der Himmel heimliche Spiele, Aber Keiner ist, der Gewinn aus dem Spiele davon trägt,

[4] Durch die Finsterniß führet der Weg, wo weilet denn Chiser,

[5] Meine kränkliche Seele verlangt sich hin nach der Wiese, Weil das liebliche Weh'n des Osts die Krankheit davon trägt,

[6] Ich bin der Arzt der Liebe, du sollst einnehmen den Weinsaft, Ruh' bringt die Arznei, indem sie die Sorgen davon trägt.

[7] Abgebrannt ist Hafis, und Niemand sagt es dem Freunde, Als der Ost, der um Gottes willen die Kunde davon trägt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.106-10.106

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.106

German Translation

[1] تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

[2] حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

[3] بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

[4] برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو
راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

[5] ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز
تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

[6] چشمم آن دم که ز شوق تو نهد سر به لحد
تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود

[7] بخت حافظ گر از این گونه مدد خواهد کرد
زلف معشوقه به دست دگران خواهد بود

[1] As long as name and trace of the tavern ' the existence of the traveller and of wine of love shall be ,
The dust of the path of the Pir of the Magians the murshid of love who is the King of seekers our head ,shall be .

[2] From eternity without beginning ,the ring of obedience of the Pir of the magians was in my ear
In this way ,we are as we were thus it the ring shall be .

[3] O Saki of Alast when ,by the head of our tomb thou passest ,ask for grace for me
For ,the pilgrimage - place of the profligates perfect lovers ,comprehenders of the stages of love of the world ,the tomb of Hafiz shall be .

[4] O Zahid ,self - seeing go .For ,from eye of mine and of thine ,
Hidden is the mystery of this veil and hidden shall be .

[5] To - day ,my Bold one ,lover - slayer ,went forth intoxicated ,
Let us see again from whose eye ,blood - flowing shall be .

[6] That night ,when ,through desire for thee ,my eye placeth its desire on the tomb ,
Till the breath of the moon of resurrection ,downward cast it shall be .

[7] If ,in this way ,Hafiz's fortune shall aid by drawing him into effacement
In the hand of others ,the Beloved's tress the twist of the vicissitudes of Time ,the traitor shall be .

[1] So lang von Wein und Schenken Ein Zeichen seyn wird, Mein Kopf im Staub des Weges Des Wirthes seyn wird.

[2] Der Ring des Wirths von ewig Am Ohr mir hänget, Ich bin, was ich gewesen, Mein Staub einst seyn wird.

[3] Du fleh' um Gnaden einstens An meinem Grabmaal, Weil es die Wallfahrtsstätte Der Trunknen seyn wird.

[4] Geh', blinder Klausner, gehe, Weil mir und dir auch Verhüllt ist das Geheimniß, Und stets so seyn wird.

[5] Es gieng mein Vielgeliebter Heut auf den Raub aus, Wem wohl das Loos zu bluten Bestimmet seyn wird. Ein Ort, auf dem die Stapfen Von deinem Fuß sind, Der Zufluchtsort von allen Vernünft'gen seyn wird.

[6] Vom Tag, wo ich aus Liebe Ins Grab mich lege, Bis zum Gericht mein Auge Bei deinem seyn wird.

[7] So lang das Glück Hafisen Nicht günst'ger seyn wird. Des Liebchens Haar in Händen Von Andern seyn wird.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.4-4.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.4

German Translation

[1] ساقیا آمدن عید مبارک بادت
وان مواعید که کردی مرواد از یادت

[2] در شگفتم که در این مدت ایام فراق
برگرفتی ز حریفان دل و دل می‌دادت

[3] برسان بندگی دختر رز گو به درآی
که دم و همت ما کرد ز بند آزادت

[4] شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست
جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت

[5] شکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافت
بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت

[6] چشم بد دور کز آن تفرقه‌ات بازآورد
طالع نامور و دولت مادرزادت

[7] حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح
ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت

[1] O Saki Murshid be the coming of the 'Id time of love's manifestations auspicious to thee
And these promises that at the beginning of the mystic state thou madest ,let them not go from thy memory .

[2] In astonishment ,I am that ,at this period of time of separation ,
Thou tookest up thy heart from the companions lovers of God and he the lover gave thee his heart .

[4] In the foot of thy happy arrival ,is the joy of the people of the assembly
Grief's place be every heart that joy wisheth thee not

[5] Thanks to God that from this autumnal wind ,no injury received
Thy garden of the jessamine ,of the cypress ,of the rose ,and of the box - tree .

[6] Far ,the evil eye For ,from that separation ,happily brought back
Thee ,renowned fortune and mother - born luck .

[7] Hafiz From the hand ,surrender not association with this Ark of Nuh the perfect Murshid
If not ,thy foundation the deluge of vicissitudes of the world will take .

[1] Des Festes Ankunft Schenke sey Für dich beglückt! Vergiß nicht das Versprechen, Das du gemacht.

[2] Ich wundre mich, daß in der Zeit Der Trennung du So Herz als Hand von Buhlern Entfernet hältst.

[3] Der Rebe Tochter grüße mir: Sag: komm heraus, Ich habe dich grosherzig Vom Gram befreyt.

[4] Die Greise freu'n sich, wenn du kommst, Und jedes Herz, Das dir nicht Friede wünschet, Sey stets betrübt.

[5] Dank Gott! daß dieser Herbstwind nicht Der Ros', dem Buchs, Den Cedern und Jasminen Geschadet hat.

[6] Das böse Aug' sey fern von dir! Von dieser Qual Hat dich dein angebornes Gestirn befreyt.

[7] Hafis! Gieb diese Arche Noah's Nicht aus der Hand, Sonst schwemmet dein Gebäude Die Sündfluth weg.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.15-4.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.15

German Translation

[1] ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

[2] گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست
هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

[3] افسوس که شد دلبر و در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

[4] بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود
زین سیل دمادم که در این منزل خواب است

[5] معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن
اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است

[6] گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است

[7] سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

[8] در کنج دماغم مطلب جای نصیحت
کاین گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است

[9] حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز
بس طور عجب لازم ایام شباب است

[1] With fancy for perpetual union with Thee ,what desire for wine Love is ours
To the jar the Murshid possessed of truths and of divine knowledge say Take thy head depart for the jar - house is ruined .

[2] Even if it be the wine of Paradise ,spill it .For without the Friend God
Every draft of sweet water that thou givest is the very essence of torment .

[3] Alas The Heart - Ravisher hath departed and in the weeping eye
The picturing of the fancy of a letter from Him is only the picture on water quick of decline ; calamitous to the seeker

[4] O eye be vigilant .For ,one cannot be safe on the couch of ignorance
From this lasting torrent of vicissitudes that occurreth in the stage of sleep this world

[5] The Beloved One God openly passeth ,by thee but
Keepeth seeing strangers .On that account ,the Beloved is veil - bound .

[6] Since the ruddy rose beheld the grace of sweet latest beauty on thy coloured cheek ,
In envy's fire ,through the heart's grief ,it is immersed in rose - water .

[7] Green are the valley and the plain .O Friend come let us not let go
The hand from the pleasure of the water - pool ; for the world is all mirage and naught else

[8] In the corner of my brain ,seek no place of counsel
For this brain - cell is full of the hum of the harp and of the ribab .

[9] If Hafiz be lover ,or profligate ,or glance - player ,what then
In the time of youth ,many a strange way is necessary .

[11] O candle the true Beloved heart - illuminating
Without Thy face heart - adorning ,my heart is dancing on the fire like roast meat .

[1] Schwebt dein Bild mir vor den Augen, Was kümmert mich das Trinken? "Sey gefaßt - so sprich zur Kanne - "Denn die Schenke wird zerfallen." -

[2] Ist gleich in dem Rebensafte Selbst das Paradies enthalten, Gießt ihn weg! es sind Scherbete, Ohne Mädchen mir die Hölle.

[3] Weh! die Freundinn ist entflohen, Und in meiner Augen Thränen, Sind die Formen Ihrer Schönheit Zart auf Wasser hingemalet.

[4] Wache auf mein Auge! wache! Wer auf diesem Posten schlummert, Ist von der Gefahr des Stromes Keinen Augenblick gesichert.

[5] Die Geliebte wollte ohne Schleyer hier vorüberwallen, Aber sie sah Nebenbuhler, Deßhalb hat sie sich verschleyert.

[6] Seit die Rose hat gesehen Deines Wangenthaues Anmuth, Sank, auf Eifersucht verbrennet, Sie in Rosenwasser unter.

[7] Thäler grünen, Berge grünen, Komm und laß uns an dem Wasser Nicht mit leeren Händen sitzen, Denn die Zeit zerrinnt wie Wasser. Dein Gesicht hat in dem Herzen Hundert Lichter angezündet, Obgleich (das ist eben selten) Hundert Schleyer es verhüllen. O du Flammenkorn der Herzen, Ohne deiner Wangen Schimmer Ist mein Herz, das an dem Feuer Tanzte, längst in Staub verbrennet. Immer sey Hafis betrunken, Immer koß' er liebeäugelnd, Manche wunderliche Streiche Ziemen in der Zeit der Jugend.

[8] In dem Winkel meines Hirnes Such' ich Rath und gute Lehren, Denn du wirst darin von Cythern Und von Lauten übertönet. Was für eine hohe Straße Ist die Straße deiner Liebe! Denn der Ocean des Himmels Ist nur Wasserschein dagegen!