Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	tumult 2 \| torment 1
Co-occurrences:	وان 2
Lemma:	آشوب NOUN

4 Poems contain آشوب

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.10-31.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.10

German Translation

[1] دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده

[2] از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چکیده

[3] لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده

[4] یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

[5] آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده

[6] آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده

[7] زنهار تا توانی اهل نظر میازار
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

[8] تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده

[9] گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده

[10] بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده

[1] The skirt - trailer damsel kept moving in cloth ,gold - embroidered ,
In envy of her ,a hundred moon - of - face ,the collar of hempen cloth rent

[2] From the heat of the fire of wine ,round about her cheek ,sweat ,
Like drops of night - dew on the rose - leaf dropped .

[3] A pronunciation ,eloquent and sweet a stature ,tall and beautiful
A face ,gracious and heart - alluring ; the eye in a bow sweetly drawn .

[4] Her soul refreshing ruby lip of the water of grace born
The boxtree stature sweetly moving ,in daintiness cherished .

[5] That heart - alluring ruby lip of hers ,behold and that laughter full of ripple
That sweet moving of hers ,behold and that gait reposed .

[6] Forth from our snare ,that mistress ,dark of eye ,hath gone
Friends what remedy may I make with this heart affrighted

[7] Take care so far as thou canst ,injure not people of vision
No fidelity ,hath the world .O light of both eyes

[8] On account of that heart - fascinating eye ,reproach how long shall I endure
One day ,glance ,O friend well chosen

[9] If ,on account of Hafiz thy noble heart be grieved ,
Come back .For ,repentance ,we have made of that uttered and heard .

[10] On account of the Khwaja's service ,many the thanks that I shall utter ,
If to my hand fall that fruit matured .

[11] Every evil that ,in respect of us ,the enemy uttered thou heardest
O Lord the adversary's tongue be severed

[1] Er schleppte nach die Schleppe Vom goldgestickten Hemd, Und hundert Mondgesichter Zerrissen ihr Gewand.

[2] Der Schweiß trof auf die Wangen Von heißer Gluth des Weins, Wie auf die Rosenblätter Ein Tropfe frischen Thaus.

[3] Voll süßer schöner Worte, Hochstämmig und gewandt, Vom lieblichen Gesichte Und anmuthsvollem Blick.

[4] Es war aus Lebenswasser Geformt des Munds Rubin, Sein Buchs war aufgewachsen, Genährt mit Schmeichelei'n.

[5] O schaue die Rubinen Und dieses Lächelns Reiz, Den Gang voll Huld und Anmuth, Den wohlgemeßnen Schritt.

[6] Der Hirsch mit schwarzen Augen Entkam aus unsrem Netz, Was ist zu thun, o Freunde, Für ein zerschlagnes Herz!

[7] Hüt' dich, bist du's im Stande, Rühr' Liebende nicht an, Die Welt hat keine Treue, O du mein Augenlicht!

[8] Wie lang schilt mich dein Auge, Das alle trüget, aus? Wann wirst du mir dann schmeicheln, Mein auserwählter Freund?

[9] Hat deine edle Seele Beleidiget Hafis, So komm', denn That und Worte Will herzlich ich bereun.

[10] Ich will den Herren loben Aus schuld'ger Dankbarkeit, Wenn diese Frucht gereifet In meine Hände fällt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.1-32.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.1

German Translation

[1] ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می
طامات تا به چند و خرافات تا به کی

[2] بگذر ز کبر و ناز که دیده‌ست روزگار
چین قبای قیصر و طرف کلاه کی

[3] هشیار شو که مرغ چمن مست گشت هان
بیدار شو که خواب عدم در پی است هی

[4] خوش نازکانه می‌چمی ای شاخ نوبهار
کشفتگی مبادت از آشوب باد دی

[5] بر مهر چرخ و شیوه او اعتماد نیست
ای وای بر کسی که شد ایمن ز مکر وی

[6] فردا شراب کوثر و حور از برای ماست
و امروز نیز ساقی مه روی و جام می

[7] باد صبا ز عهد صبی یاد می‌دهد
جان دارویی که غم ببرد درده ای صبی

[8] حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد
فراش باد هر ورقش را به زیر پی

[9] درده به یاد حاتم طی جام یک منی
تا نامه سیاه بخیلان کنیم طی

[10] زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان
بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی

[11] مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان
استاده است سرو و کمر بسته است نی

[12] حافظ حدیث سحرفریب خوشت رسید
تا حد مصر و چین و به اطراف روم و ری

[1] Saki come for the goblet of the tulip hath become full of wine
Mutterings ,how long raving words till when

[2] Pride and disdain ,abandon .For Time hath seen
The wrinkling in decay of the robe of the Kaisar and the abandoning in death of the crown of Kay .

[3] Sensible be drink wine For the bird of the sward became intoxicated with love for the rose Ho
Vigilant be for the sleep of non - existence is in pursuit .Alas

[4] O branch of fresh spring gracefully thou wavest ;
Be it not that distress be thine from the torment of the wind of December .

[5] On the kindness of the sphere ,and its way ,reliance is none
O woe to that one who became safe careless of its deceit

[6] O Zahids to - morrow after death the wine of Kausar is for us and the har ;
To - day before death the Saki the murshid moon of face and the cup of wine of love

[7] Recollection of the covenant of youth ,the morning breeze giveth
O kind youth me ,the life - elixir that pain taketh ,give .

[8] The pomp and the sovereignty of the rose ,regard not .For ,scattereth
The chamberlain of the breeze every leaf of it beneath the foot .

[9] To the memory of Hatim Tai the perfect murshid give the cup of one ' man ' two gallons
So that we may fold up the black book of the misers void of God's bounty ,ignorant of His love

[10] That wine that ,to the ruddy Arghavan ,gave colour and grace ,
Casteth out in sweat from His face the grace of His nature .

[11] To the garden ,take the cushion .For ,in service ,like attendants ,
The cypress is standing and loin - girt is the reed .

[12] Hafiz the tale of magic of thy sweet deceit thy lustrous verse hath reached ,
To the limits of Egypt and of Chin ,and to the boundaries of Rum and of Rai .

[13] For wine of love for God pledge the things of time
For ,of the man of the Path ,hath remained naught .

[1] Komm', o Schenke, mit Wein sind der Tulpen Kelche gefüllet, Wie lange noch den Mönchebrauch!

[2] Laß den Stolz und laß Schmeicheleien bei Seite, Wo sind die Kaiser Sina's? Rom's?

[3] Sey' vernünftig, es hat der Vogel sich eben betrunken. Erwach'! der Schlaf des Nichts harrt dein.

[4] Ast des Frühlings, wie schön ist deine Schaukelbewegung! Dich treffe nicht der Sturm des Winters!

[5] Freunde, glaubet mir, traut den glatten Worten des Glücks nicht, Weh' dem! der sich darauf verläßt.

[6] Morgens warten Huris auf uns in Edens Gefilden, Und heut die Schenken mit dem Glas.

[7] Es erinnert der Ost an die Zeiten der Fürsten von Saba, Gieb uns das Glas zur Seelenkur,

[8] Sieh' nicht auf die Pracht, und auf den Schimmer der Rose, Der Wind zerstreut jedes Blatt.

[9] Auf die Gesundheit Hatems gieb uns ein Glas von zwey Maaßen, Man bürde uns den Geiz nicht auf!

[10] Dieser Wein von röthlicher Farb' und süßem Geschmack Macht meinen Liebling roth und süß.

[11] Bringe den Polster heraus, es warten auf dich in dem Garten Die Ceder und die Flöte schon. Höre die Sänger der Flur, sie haben zusammengestimmet Die Flöten und das Barbiton.

[12] Deine Zaubergesänge, Hafis, sind durchaus verbreitet, Von Sina bis nach Griechenland.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.33-10.33

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.33

German Translation

[1] به آب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد

[2] همین که ساغر زرین خور نهان گردید
هلال عید به دور قدح اشارت کرد

[3] خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد
به آب دیده و خون جگر طهارت کرد

[4] امام خواجه که بودش سر نماز دراز
به خون دختر رز خرقه را قصارت کرد

[5] دلم ز حلقه زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد

[6] اگر امام جماعت طلب کند امروز
خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد

[1] On the day of eternity without beginning with the luminous liquid of wine of love and of divine knowledge an Arif purification of his heart from every pollution made ,
Early in the morning when ,to the wine - house ,visit he made .

[2] As soon as the golden cup of the sun became hidden ,
Hint at the circulation of the cup ,the new crescent moon of the 'Id the manifestations of the glories of existence made .

[4] The Imam ,a khwaja ,whose desire was long prayers ,
In the blood of the daughter of the grape wine cleansing of the religious garment made .

[5] With soul ,from the curl of His tress ,my heart purchased tumult
I know not what profit experienced he who this barter made .

[6] Come to the wine - house the world of love and of omnipotence and behold my station near to the rank of the true Beloved
Although ,at us in the world his glance with contempt ,the Zahid made .

[7] Of Hafiz's soul ,ask the trace of love's covenant
Although plunder of the heart's house ,my labour for Thee made .

[1] Ein Weiser hat mit hellen Fluthen Des Weins die Reinigung gemacht, Der Morgens, als er bei der Schenke Besuch gemacht.

[2] Sobald der Sonne goldner Becher Sich an dem Himmelsplan versteckt, Wird von dem Neumond zum Gelage Der Wink gemacht.

[4] Seht, der Imam, der uns zum Trotze Verläugnen wollte das Gebet, Hat mit dem Rebenblut die Kleider Befleckt gemacht. Komm in die Schenke, sieh', wie dorten Ich allgemein verehret bin, Wiewohl mir nichts als Seitenblicke Der Mönch gemacht.

[5] Mein Herz hat von dem Ring der Locken Sich Seelenunruh eingekauft, Ich weiß nicht, was es für Gewinste Hiebei gemacht.

[6] Erkundige um wahre Liebe Dich bei Hafisens Seele nur, Hat gleich dein Gram das Haus Hafisens Ganz öd gemacht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.7-4.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.7

German Translation

[1] دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[2] که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

[3] شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد
پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

[4] در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[5] مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

[6] پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

[7] حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

[1] Went heart and faith ; and the Heart - Ravisher God with reproach arose ,
And said Sit not with me for ,from thee ,safety hath risen .

[2] Of whom heardest thou ,who ,at this banquet of the world hath awhile sat happy
Who ,at the end of the companionship ,not in remorse hath risen .

[3] If ,with its tongue wick the candle expressed a boast of that laughing face
In fine for that boast nights before thy lovers ,it burning hath risen .

[4] In the sward ,from the border of the rose and the cypress ,the spring breeze ,
In longing for that cheek and stature of Thine ,hath risen .

[5] Intoxicated ,Thou passedest by ,and from the Khilvatis of angels
The tumult of resurrection at the sight of Thee hath risen .

[6] Before thy graceful gait ,from shame its foot uplifted not ,
The head - extending lofty cypress that ,with grace of stature and of form ,hath risen .

[1] Glauben und Herz sind weg, und die Geliebte Ist, mich zu schmähen, aufgestanden. Setze dich nicht zu mir! so sprach sie böse: Das Heil ist von dir aufgestanden.

[2] Hast du gehört, es sey bei diesem Fenster Je Einer kurze Zeit geseßen, Welcher zuletzt nicht voll von Reue über Die Unterhaltung aufgestanden.

[3] Weil sich die Kerze jüngst mit freyer Zunge Gerühmet hat der Flammenwangen, Ist sie dadurch zur Pein vor den Geliebten Durch ganze Nächte Wach' gestanden.

[4] Siehe der Frühlingswind ist von den Rosen Und von dem Fuße der Cypreßen, Blos aus Begier und Lust nach deinem Wuchse Nach deinen Wangen aufgestanden.

[5] Trunkenen Schrittes giengst du vorüber, Da ist aus Sehnsucht deines Anblicks Mitten im hohen Kreis der Himmelsbürger Empörung und Gezänk entstanden.

[6] Weil sich die Zeder schämt vor deinem Gange, Hat sie den Fuß nie aufgehoben, Schwankend mit hohem Wuchs ist sie bishero Auf einem Flecke still gestanden.

[7] Werfe hinweg, Hafis, das Kleid des Truges Vielleicht kannst du die Seele retten. Flammen des Schimpfes sind aus dem Gewande Der frommen Mönchezunft entstanden.