Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[2] Gieb den Schatz des Herzens in die Hände, Von dem Maal und Flaum der Bettler nicht, Aber gieb ihn einem mächtigen Schahe, Der denselben hoch in Ehren hat.

[3] Nicht ein jeder Baum kann widerstehen Diesen Herbstorkanen, Gram und Schmerz. Doch ich bin der Sklave der Cypreße, Deines Wuchses, welcher Wahrheit hat.

[4] Die sechs Blätter am Narzißenkelche Wollen gar nichts anders sagen, als: Jeder lege in des Glases Boden Die sechs Pfennige, die er noch hat.

[5] Da die Zeit des Frühlings nun gekommen, Spar' so wenig als die Rose Gold, Weil die Geizigen die Rose Im Verdacht von hundert Fehlern hat.

[6] Niemand hat von dem Geheimniß Kunde, Spar' dir also die Erzählung auf, Sage an, wo ist der Hochbetraute, Welcher Kunde vom Geheimniß hat?

[7] Sieh, mein Herz, das sich zuvor gepriesen, Seiner freyen Unabhängigkeit, Siehe, wie es mit dem Dufte deiner Locken Tausendfach zu schaffen hat.

[8] Wen soll ich um meines Herzens Wünsche Wenn soll ich drum foderen mit Recht, Da ich keinen Herzenspfleger kenne, Der die Kunst, mir schön zu thun, besitzt.

[9] Was entspringt für Nutzen aus Hafisens Heucheleibeflecktem Ordenskleid? Wir verlangen nach des Ew'gen Antlitz, Während er nur einen Abgott hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.78-10.78

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.78

German Translation

[1] نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند

[2] نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست
کلاه داری و آیین سروری داند

[3] تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروری داند

[4] غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند

[5] وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند

[6] بباختم دل دیوانه و ندانستم
که آدمی بچه‌ای شیوه پری داند

[7] هزار نکته باریکتر ز مو این جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

[8] مدار نقطه بینش ز خال توست مرا
که قدر گوهر یک دانه جوهری داند

[9] به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند

[10] ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه
که لطف طبع و سخن گفتن دری داند

[1] Not every beloved ofle that up - kindleth his face the work of a heart - ravisher knoweth .
Not every one who maketh the mirror of Sikandar the work of a Sikandar knoweth .

[2] Not every one who slantwise placed his cap and sat severe
The work of a crown - possessor ,and the usage of a Ruler knoweth .

[3] Like the beggars ,do not thou service for wages
For the way of slave - cherishing ,the Friend Himself knoweth .

[5] Good are fidelity promise - fulfilling and covenant ,if thou wilt learn
If not ,every one thou seest ,the work of a tyrant knoweth .

[6] My distraught heart ,I staked and knew not
That one born of man ,the way of a Par knoweth .

[7] Here ,finer than a hair ,are a thousand subtle points :
Not every one who shaveth his head the work of a Kalandar knoweth .

[8] O beloved the centre of the point of my vision is thy mole
For the value of the incomparable jewel ,the jeweller knoweth .

[9] In stature and face ,every one who became the king of the lovely ones Arifs
Taketh the world ,if the work of a justice - dispenser ,he knoweth .

[10] Acquainted with Hafiz's heart - alluring verse ,becometh that one ,
Who ,the grace of disposition ,and the utterance of Dari knoweth .

[1] Nicht Jeder, der sein Antlitz schminkt, Deßhalb von Schönheit weiß. Nicht Jeder, welcher Spiegel macht, Von Alexandern weiß.

[2] Nicht Jeder, welcher auf dem Haupt Gesenkt die Kappen trägt, Der Herrschaft Sitte und Gebrauch Vollkommen kennt und weiß.

[3] Wie Bettler diene nicht dem Freund, Um einen festgesetzten Lohn, Indem der Freund die Dienerschaft Schon zu ernähren weiß. Versenkt in meiner Augen Fluth, Wo find' ich Hülfe nun! Indem nicht Jedermann durch's Meer Sich fortzutreiben weiß.

[4] Ich bin der Sklav des Trunkenbolds, Der alles Heil verbrennt, Der aus dem Bettlerstaube Gold Durch Kunst zu machen weiß.

[5] Hast Wort und Treue du gelernt, So beßer ist's für dich. Wenn nicht, ist's recht, weil Jedermann Das Unrecht kennt und weiß,

[6] Mein närrisches verwirrtes Herz, Hab' ich jetzt ausgespielt, Und weiß nun, daß ein Menschenkind Perien Zauber weiß.

[7] Hierinn sind Dinge tausendlei Ein jedes feiner als ein Haar, Nicht Jeder, der das Haar sich scheert, Der Kalendere Sitten weiß.

[8] Es drehet sich mein schwarzes Aug' Blos um dein schwarzes Maal, Indem den Werth des Edelsteins Der Edelstein nur weiß.

[9] Der Schah erobert eine Welt, Durch Wuchs und Angesicht, Wenn er nur die Gerechtigkeit Auch zu vollziehen weiß.

[10] Hafisens Lied kennt Jedermann, Wer liebliche Natur besitzt, Und wer ein Wort von dem Deri Noch vorzusagen weiß.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.81-10.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.81

German Translation

[1] ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
مشتاقم از برای خدا یک شکر بخند

[2] طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن می‌شود بلند

[3] خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صحبت رود کسان مبند

[4] گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند

[5] ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آن را که دل نگشت گرفتار این کمند

[6] بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند

[7] جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
ای پسته کیستی تو خدا را به خود مخند

[8] حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند

[1] O thou whose pistachio mouth laugheth at the tale of candy
Of thy laughter I am desirous .For God's sake ,one sweet smile smile .

[2] Equality with thy stature ,even the lofty Tuba tree of paradise cannot boast
By this tale ,I pass .For long ,becometh the matter .

[3] Thou wishest not that a river of blood should gush from thy eye
On the constancy of society of rosy ones ,bind not thy heart .

[4] If sullenness thou display or if reproach ,thou make ,
The allied friend of the man ,self - approving ,we are not .

[5] Of the perturbation of my state ,acquainted how becometh
That one ,whose heart captive to this noose became not

[6] Brisk is the market of desire .Where is that candle - face the beloved
So that ,on the ruddy fire of his face ,soul and heart ,I may make rue may scatter

[7] Where my resplendent beloved ,with sweet smile ,breatheth ,
O pistachio who art thou For God's sake ,to thyself ,laugh not for there ,no splendour is thine

[8] Hafiz the glance with eye - brow and with eye of the saucy ones ,thou abandonest not
Knowest thou where thy place is Khwarazm ,or Khujand

[1] Ey Geliebter! was hast du gelächelt nun über den Zucker, Lächle, denn es sehnt mich nach dem Zucker fürwahr,

[2] Siehe, Tuba vermag von deinem Wuchs nicht zu sprechen. Gehe darüber hinaus, lang ist die Sage davon.

[3] Wenn du verlang'st, daß dem Aug' nicht blutige Thränen entströmen, Wähle zu Liebchen nicht Schönen von hohem Geblüth;

[4] Immer sey dir erlaubt, zu zürnen oder zu spotten, Denn ich bin kein Mann nur in mich selber verliebt.

[5] Ha! wie kann ein verirrtes Gemüthe begreifen, Dessen Herz nicht einst ähnliche Banden ertrug.

[6] Meine Begier entbrennt, wo ist die Kerze der Wangen, Daß ich Seele und Herz weihe der Gluth des Gesicht's.

[8] Weil du, Hafis, von kosenden Wangen der Türken nicht absteh'st, Schickt Choweresen, Chodschend sich noch am besten für dich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.57-4.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.57

German Translation

[1] زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست

[2] در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

[3] تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

[4] چیست این سقف بلند ساده بسیارنقش
زین معما هیچ دانا در جهان آگاه نیست

[5] این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست

[6] صاحب دیوان ما گویی نمی‌داند حساب
کاندر این طغرا نشان حسبه لله نیست

[7] هر که خواهد گو بیا و هر چه خواهد گو بگو
کبر و ناز و حاجب و دربان بدین درگاه نیست

[8] بر در میخانه رفتن کار یک رنگان بود
خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست

[9] هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ور نه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

[10] بنده پیر خراباتم که لطفش دایم است
ور نه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

[11] حافظ ار بر صدر ننشیند ز عالی مشربیست
عاشق دردی کش اندربند مال و جاه نیست

[1] The Zahid ,outward worshipper Of our state ,his knowledge is none .
In respect of us ,whatever he saith ,in it room for abhorrence is none .

[2] In the stage of Tarikat the Path whatever befalleth the holy Traveller is his welfare
O heart In the straight highway which is the nature of Tarikat road lost is none .

[3] That we may see how the game turneth ,a pawn ,I will move .
The power of Shah check - mate to the chess - board of profligates is none .

[4] What is this lofty roof the sky smooth ,with many pictures clouds ,celestial bodies
In the world ,acquainted with this mystery ,Sage there is none .

[5] O Lord Who is this independent One What is this powerful creed
For this is all internal painful wound but power of heaving a sigh is none .

[6] Thou mayst say The Lord of the Secretariat the Beloved knoweth not the account
For ,in this imperial signature love - play trace of Hasbatanu - li - llah is none .

[7] Whoever wisheth love say Come : Whoever wisheth love say Speak :
In this Court of the true Beloved is neither arrogance nor haughtiness chamberlain ,or doorkeeper ,is none .

[8] To go to the Tavern - door the stage of divine knowledge ,and of Love is the work of those of one colour
For the Self - sellers ,path of admission into the street of the Wine - Sellers 'Arifs and Lovers is none .

[9] Whatever unfitness there is ,'is by reason of our unfit ,formless form
If not ,on a person's stature ,thy dress of honour ,short^ is none .

[10] I am the slave of the Pir of the tavern the perfect Murshid whose favor is constant
If not ,the favour of the Shaikh and of the Zahid ,is sometimes and ,sometimes is none .

[11] If ,through lofty spirit ,Hafiz sit not on the chief seat ,what matter
The Lover ,dregs of wine of Love drinking ,in the bond of property and of rank is none .

[1] Freilich begreifet mich nicht der außen frömmelnde Klausner; Ihm verarge ich nichts, was er auch über mich sagt.

[2] Gut ist was auf dem Pfad des Gemüths vor Betrachtenden herzieht, Auf geradem Weg' hat sich noch keiner verirrt.

[3] Wunderlich ist das Spiel, wir wollen den Bauer nur ziehen, Denn auf diesem Feld zieht der Betrunk'ne nicht Schah.

[4] Kennt ihr das hohe Gewölb mit vielen seltnen Gemälden? Noch hat auf der Welt keiner das Räthsel gelößt.

[5] Was für Ergebung o Herr, und Dulden vergleicht sich mit meinem? Sieh mir blutet das Herz, und es entflieht mir kein Ach!

[6] Unser Wesir fehlt wider den Styl, und die Formen des Diwans Denn die Formel durch Gott fehlet auf seinem Ferman.

[7] Komme wer will, und Jeglicher sprech' nach seinem Belieben Freundlich und liebreich sind Pförtner und Hüter des Thors.

[8] In die Schenke geht ein Ihr Reinen von Herzen und Geiste, Prahler und Gleisner gehört nicht auf der Trunkenen Weg.

[9] Steht es nicht recht, so ist an meinem Wuchse der Fehler; Denn es ist dein Kleid Keinem der Andern zu kurz.

[10] Dienen will ich dem Herrn der mir beständig gewogen, Nicht wie der Klausner und Scheih, bald mir gewogen, bald nicht.

[11] Ehrenstellen verschmäht Hafis aus höherem Sinne: Gold und Ehre reizt liebende Herzen nicht viel.