Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	them 2 \| their 1 \| they 1
Lemma:	ایشان PRON

5 Poems contain ایشان

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.4-12.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.5

German Translation

[1] ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر

[2] قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسیر مراد
یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

[3] در کمینگاه نظر با دل خویشم جنگ است
ز ابرو و غمزه او تیر و کمانی به من آر

[4] در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

[5] منکران را هم از این می دو سه ساغر بچشان
وگر ایشان نستانند روانی به من آر

[6] ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن
یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر

[7] دلم از دست بشد دوش چو حافظ می‌گفت
کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

[1] O breeze from such a one's street ,me ,a perfume bring .
Weeping and sad of grief ,I am me ,ease of soul ,bring :

[2] That is From the dust of the Beloved's door which is indeed an elixir me ,a trace bring .
With my own heart ,in the ambush - place of vision ,is war

[3] To me ,an arrow and a bow fashioned from His curved eye - brow and shooting glance bring .
In wandering ,and in separation ,and in grief of heart I have spent my life and now I am become old

[4] So that from the present ,freedom ,I may obtain and ,for the past ,compensation me ,a cup of wine from the hand of a youthful one ,bring .
Two ,or three ,cups of this wine ,cause the deniers to taste

[6] And ,if they take them not ,running with speed to me ,bring .
Saki the ease of to - day ,to to - morrow ,cast not ,

[7] O breeze from such a one's street ,me ,a perfume ,bring .

[1] Morgenwind, bringe vom Haus der Freundinn Düfte,Ich leid' an Krankheit, Seelenruhe bring' mir!

[2] Meinem betrognen Sinn, den Stein der Weisen,Das ist, vom Staub der Thür' ein Zeichen bring mir!

[3] Heiß ist der Kampf, den das Herz beginnt mit Blicken,Ihr Augenpaar statt Pfeil' und Bogen bring' mir.

[4] Trennung und Schmerz, und die Fremd' macht mich zum Greisen,Ein Glas voll Wein aus Jünglingshänden bring' mir!

[5] Schenke! die Wonne von heut laß nicht auf Morgen,Ein sicheres Geleit vom Schicksal bring' mir!

[7] Weg war das Herz, als zu dem Ost Hafis gesprochen:O Wind vom Hauß der Freundinn, Düfte bring' mir!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.9-31.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.9

German Translation

[1] O beloved separate from me ,be not for ,the light of my eye thou art
The ease of soul and the friend of the heart - distraught one .

[2] Off from thy skirt ,restless lovers keep not their hand
Their garment of patience ,thou hast rent .

[3] From the evil eye - wound of the people ,no injury be thine .For ,
To exceeding beauty in heart - ravishingness ,thou hast attained .

[4] O Mufti of the time love for her ,forbid me not
I hold thee excused for her thou hast not seen .

[5] Hafiz this reproach that the friend made thee ,
Perchance ,out from the blanket ,thy foot thou hast drawn .

[6] Again ,through joy ,to the ground my foot reacheth not ;
Since ,towards me ,with grace and favour thou hast looked .

[7] The fancy of asking after the state of resourceless lovers ,thou hast ,
As though ,from them ,the perfume of fidelity thou hast perceived .

[1] O trenn' dich nicht von mir Du bist mein Augenlicht, Du bist des Herzens Ruh', Du bist der Seele Trost.

[2] Verliebte zieh'n die Hand Von deinem Saum leicht ab. Und doch zerreißest du Ihr Hemde der Geduld. Beängstige dich nicht, Du kommst noch zum Genuß, Wenn du gekostet hast Der Trennung bittres Gift.

[3] Vom bösen Aug' der Welt Wachs' dir kein Schaden zu, An Lieblichkeit hast du Den höchsten Grad erreicht.

[4] Von ihrer Liebe halt' Mich, o Mufti, nicht ab. Entschuldigt halt' ich dich, Weil du sie niemals sahst.

[5] Hafis, daß dich der Freund So schmählt, ist nicht umsonst, Du hast den Fuß vielleicht Zu weit hinausgesetzt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.4-10.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.4

German Translation

[1] روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

[2] کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

[3] گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

[4] مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد

[5] گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد

[6] راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

[1] The day of union of friends remember :
Those times ,remember remember

[2] From the bitterness of grief of separation from the beloved my palate hath become bitter like poison
The tumult of the drinking of bumpers of wine - drinkers remember

[3] Although free of recollection of me ,are friends
Them ,on my part a thousand times ,remember

[4] Entangled ,I am in this bond of calamity
The endeavour of those upright ones remember

[5] Although in my eye ,are a hundred streams
The Zinda - rud of gardeners remember

[6] Mystery - keeper ,none after this ,the mystery of Hafiz un - uttered remaineth
Alas the passed mystery - keepers remember

[1] Denket o Freunde, der Zeit des Genußes, Denket der Tage, gedenket daran,

[2] Bitter und giftig von Schmerz ist mein Gaumen, Denket der Trinker, gedenket daran.

[3] Wenn sich die Freunde nicht meiner erinnern, Denk ich derselben, gedenke daran.

[4] Ach ich verstricke mich in die Gefahren, Dank sey den Rettern, gedenket daran.

[5] Wenn gleich die Augen beständig mir strömen, Denk ich des Gärtners, gedenke daran. Ich bin entkräftet; vor Gram mich zu schützen, Denket des Mittels, gedenket daran.

[6] Welcher bewahret Hafisens Geheimniß? O! der Vertrauten, gedenket daran.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.94-10.94

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.94

German Translation

[1] در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

[2] عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

[3] جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند

[4] عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند

[5] مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

[6] وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

[7] لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

[8] مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

[9] گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند

[10] زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند

[11] گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند

[1] Astonied at our glance - playing in love's path those void of vision the men of shara' are
As I appeared infidel ,or lover of God so I am the rest ,they know .

[2] The sages are the centre of the compass of existence but
Love knoweth that ,in this circle of love they head - revolving their learning in love's path being useless are .

[3] Not alone is my eye the splendour - place of His cheek
Revolving this very mirror ,the sun and the moon are .

[4] With the lip of those sweet of mouth ,God established my covenant of service
We all slaves are and these lords are .

[5] Poor having only the woollen religious garment are we and desire for wine and for the minstrel ,we have
Alas if ,in pledge ,the woollen khirka they take not .

[6] The union of the sun the true Beloved reacheth not to the blind bat common persons
For ,in this mirror even those of vision astonied are .

[7] To make boast of love and lament of the tyranny of the beloved O excellent the boast of falsehood
Deserving of separation ,love - player - like these are .

[8] O beloved perchance Thy dark intoxicated eye will teach me abstinent the work of intoxication
If not ,capable of combining abstinence and intoxication ,not all are .

[9] If to the pleasure - place the world of souls ,the wind carry Thy perfume ,
In scattering for thee the jewel of their existence ,reason and soul scatter .

[10] Zahid if Hafiz practise not profligacy ,what fear Know
From that tribe that readeth the Kuran ,the demon fleeth .

[11] If the young magians become acquainted with our ill - thought ,
After this ,in pledge ,the Sufi's khirka they take not and from him flee

[1] Ueber meines Liebchens Aeugeln Staunen alle Unerfahrne, Ich bin so wie ich erscheine, Während sie es anders wissen.

[2] Weise sind zwar sonst das Mittel, Von der ganzen Schöpfung Kreise; Doch die Liebe weiß, daß selbe In dem Kreise sich oft drehen.

[3] Nicht mein Aug' allein betrachtet Die Liebkosungen der Wangen, Mond und Sonne machen immer Diesem Spiegel ihren Kreislauf.

[4] Gott der Herr hat meine Tage An Süßlippichte gebunden, Ich bin ihr ergebner Sklave, Sie allein sind meine Herren.

[5] Wir sind ganz zu Grund gerichtet, Wünschen dennoch Wein und Sänger, Ach! wenn die befleckte Kutte Nun der Wirth zum Pfand nicht nähme.

[6] Zu dem Lichtgenuß der Sonne Kann ein Blinder nicht gelangen, Weil vor diesem Spiegel Seher Selbst verblendet niederfallen.

[7] Was ist das, mit Liebe prahlen, Und zugleich auf Freunde schmählen, Solche Liebende verdienen, Mit der Flucht gestraft zu werden.

[8] Jeder kann von deinen schwarzen Augen lernen einen Kunstgriff, Denn nicht Jeder kann im Rausche Die Enthaltsamkeit bewahren.

[9] Wenn zum Sammelplatz der Geister, Deinen Hauch der Ostwind brauchet, Streuen sie Verstand und Seele, Als ob es nur Locken wären.

[10] Freilich kann den Rausch Hafisens, Nicht der Eremit verstehen, Denn der Teufel flieht vor jenen Leuten, die den Koran beten.

[11] Wenn von meinen Herzensplanen Schenkenjungen Nachricht hätten, Würden sie der Frommen Kutten Nimmermehr zum Pfande nehmen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.124-10.124

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.124

German Translation

[1] هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

[2] از دماغ من سرگشته خیال دهنت
به جفای فلک و غصه دوران نرود

[3] در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند
تا ابد سر نکشد و از سر پیمان نرود

[4] هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است
برود از دل من و از دل من آن نرود

[5] آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود

[6] گر رود از پی خوبان دل من معذور است
درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

[7] هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان
دل به خوبان ندهد و از پی ایشان نرود

[1] From the tablet of my heart and soul ,Thy image ,ever goeth not
From my recollection ,that proudly moving cypress ever goeth not .

[2] O true Beloved from my distraught brain ,the image of Thy cheek ,
By the sky's violence and time's wrath ,goeth not .

[3] In eternity without beginning ,covenant with Thy tress - tip ,my heart established
Till eternity without end ,it draweth not forth its head and ,from the head of the covenant ,goeth not .

[4] Save the load of grief for Thee ,whatever is in my wretched heart ,
Goeth from my heart ; but from my heart that grief's load goeth not .

[5] In my heart and soul ,my love for Thee hath taken a place ,such
That even if my head life goeth ,from my soul ,my love for Thee goeth not ,

[6] If for the pursuit of lovely ones ,my heart goeth ,'tis excusable
It hath love's pain .What may it do if ,for remedy - sake ,it goeth not

[7] Whoever head - bewildered like Hafiz ,wisheth not to become
Giveth not his heart to lovely ones and ,in pursuit of them ,goeth not .

[1] Aus der Tafel meines Herzens wird Dein Gemälde nie ausgehen, Diese schwanke Zeder wird Nie aus der Erinnrung gehen.

[2] Deiner Wangen Fantasie Wird nach allem Himmelsleiden, Wird nach aller Pein der Welt, Nicht aus meinem Geiste gehen.

[3] Ewig her schon ward mein Herz Deinen Locken angebunden, Und in Ewigkeit wird&#

[4] Alles was in meiner Brust Ausser deinen Leiden liegt, Alles, alles geht hinaus, Dieses eine will nicht gehen.

[5] Deine Liebe hat sich fest In mein Innres eingenistet, Und verlier' ich auch den Kopf, Wird die Liebe nicht ausgehen.

[6] Geht mein Herz den Schönen nach, So ist es ihm zu verzeihen, Es ist krank, wie soll es denn Nicht nach Arzeneien gehen?

[7] Wer da wünscht, nicht wie Hafis, Schwindlicht in dem Kopf zu werden, Schenke Schönen nicht sein Herz, Soll auf ihrem Pfad nicht gehen?

[146] ;s nie Aus dem Bund der Treue gehen.