Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[2] Gieb den Schatz des Herzens in die Hände, Von dem Maal und Flaum der Bettler nicht, Aber gieb ihn einem mächtigen Schahe, Der denselben hoch in Ehren hat.

[3] Nicht ein jeder Baum kann widerstehen Diesen Herbstorkanen, Gram und Schmerz. Doch ich bin der Sklave der Cypreße, Deines Wuchses, welcher Wahrheit hat.

[4] Die sechs Blätter am Narzißenkelche Wollen gar nichts anders sagen, als: Jeder lege in des Glases Boden Die sechs Pfennige, die er noch hat.

[5] Da die Zeit des Frühlings nun gekommen, Spar' so wenig als die Rose Gold, Weil die Geizigen die Rose Im Verdacht von hundert Fehlern hat.

[6] Niemand hat von dem Geheimniß Kunde, Spar' dir also die Erzählung auf, Sage an, wo ist der Hochbetraute, Welcher Kunde vom Geheimniß hat?

[7] Sieh, mein Herz, das sich zuvor gepriesen, Seiner freyen Unabhängigkeit, Siehe, wie es mit dem Dufte deiner Locken Tausendfach zu schaffen hat.

[8] Wen soll ich um meines Herzens Wünsche Wenn soll ich drum foderen mit Recht, Da ich keinen Herzenspfleger kenne, Der die Kunst, mir schön zu thun, besitzt.

[9] Was entspringt für Nutzen aus Hafisens Heucheleibeflecktem Ordenskleid? Wir verlangen nach des Ew'gen Antlitz, Während er nur einen Abgott hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.86-10.86

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.86

German Translation

[1] نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند

[2] مصلحت دید من آن است که یاران همه کار
بگذارند و خم طره یاری گیرند

[3] خوش گرفتند حریفان سر زلف ساقی
گر فلکشان بگذارد که قراری گیرند

[4] قوت بازوی پرهیز به خوبان مفروش
که در این خیل حصاری به سواری گیرند

[5] یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون
که به تیر مژه هر لحظه شکاری گیرند

[6] رقص بر شعر تر و ناله نی خوش باشد
خاصه رقصی که در آن دست نگاری گیرند

[7] حافظ ابنای زمان را غم مسکینان نیست
زین میان گر بتوان به که کناری گیرند

[1] Of coins of hearts is it that they Fate and Destiny examination take
So that ,the path after their own work ,all the cloister - holders Abids of outward worship take

[2] In my sight ,the counsel is that all work ,friends
Should let go and ,the curl of the tress of a friend God or the murshid take .

[3] The tip of the Saki's tress ,happily the companions take
If the sky permit them ,a little rest they take .

[4] To lovely ones ,boast not of the strength of thy arm of chastity
For ,among this tribe of lovely ones with a single mounted one ,a fortress of chastity they take .

[5] O Lord how bold for blood are these young bold ones
For ,momently ,with the arrow of the eye - lash ,a great prey ,they take .

[6] To sweet song ,and to the reed's voice sweet is the dance
Especially ,that dance wherein ,a lovely idol's hand ,they take .

[7] Hafiz no grief for the wretched have the sons of Time Amirs
A path aside from the midst of them the Amirs if possible it is best that they the wretched ones take .

[1] Ist's denn wahr, daß man Will nach allem Silber greifen, Um auf böser That Fromme zu ergreifen?

[2] Meine Meinung ist, Alle Freunde sollen Nichts als ihres Freund's Krauses Haar ergreifen.

[3] Wenn das Unglück stürmt, Werden fest sich halten, Alle, die das Haar Ihres Freund's ergreifen. Wenn der Rab' sich nicht Schämt zu geh'n auf Rosen, Mag die Nachtigall Kühn den Dorn ergreifen.

[4] Rühme deinem Freund Nicht des Armen Stärke, Denn Ein Mann genügt Vesten zu ergreifen.

[5] Diese Türken, Herr! Was sind das für Schöne, Welche ihren Raub Mit den Brau'n ergreifen.

[6] Schön ist Tanz beim Sang Und beim Ton der Laute, Wenn man eine schöne Hand dabey kann greifen.

[7] Keine Huld, Hafis, Hat man für die Armen, Trachte einen Saum, Wie du kannst, zu greifen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.74-4.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.74

German Translation

[1] شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[2] حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

[3] نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت

[4] فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

[5] من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

[6] غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت

[7] گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت

[8] به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت

[9] مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

[10] که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت

[1] I heard a pleasant speech that the old man of Kin'an the Murshid uttered
Separation from want of acquisition of divine knowledge of the true Beloved God maketh not that which can be uttered .

[2] The tale of terror of the resurrection day ,which the city - admonisher uttered
Is only a hint ,which ,of the time of separation ,he uttered .

[3] Of whom ,may I ask the trace of the Beloved ,many a journey made ,the absolute existence ,God
For whatever the wind's messenger the man learned and excellent uttered ,confusedly he uttered .

[4] Alas that unkind moon ,the Friend's enemy ,
For the abandoning the society of his own lovers ,words how easily he uttered

[5] After this together are I and the stage of contentment ,and thanks to my rival
For accustomed to pain by thee ,my heart hath become and the abandonment of remedy uttered .

[6] With wine of many years ,repel ye the old grief of the heart
For ,the seed of happy - heartedness is this .It ,the Pir of the village uttered .

[7] Fix not a knot on the wind rely not on the world though ,on thy object ,it favourably blow ,
For to Sulaiman this speech ,as a proverb ,the wind ,uttered .

[8] For a frivolous excuse that the sky may give thee ,go not from the Path
Who told thee ,that ,the abandoning of tales ,this old woman the sky uttered .

[9] As to how and why ,express no breath .For the happy slave accepteth with
soul every word that the Sultan God uttered .

[10] From thought of thee ,who said Hafiz hath come back
This ,I have not said .He who uttered it ,calumny uttered .

[1] Ein Wörtlein hörte ich, das Jakob einst gesagt, Der Schmerz der Trennung von dem Freund wird nicht gesagt,

[2] Was uns der Prediger vom jüngsten Tag erzählt, Hat er als Gleichniß nur vom Tag der Flucht gesagt.

[3] Wer giebt mir Kunde von dem fortgereis'ten Freund, Der Ost hat alles so verwirret angesagt.

[4] O weh! Der Freunde Feind, der liebelose Mond Hat ohne Müh' den Freunden Lebewohl gesagt.

[5] Ich will getrost, selbst Nebenbuhlern dankbar seyn, Mein Herz, gewohnt an Schmerz, hat Arzney'n entsagt.

[6] Vertreibt den alten Gram mit Wein, mit altem Wein, Dies macht das Herz vergnügt, so hat der schlaue Greis gesagt.

[7] Vertrau nicht auf den Wind, selbst wenn er günstig bläst. Dies Sprichwort hat zu Salomon der Ost gesagt.

[8] Giebt dir das Schicksal Frist, verlasse nicht den Weg, Wer sagt daß eine Metze dem Betrug entsagt?