Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	couch 2
Lemma:	بستر NOUN

3 Poems contain بستر

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:2.2-2.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:2.2

German Translation

[1] گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب

[2] گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب

[3] خفته بر سنجاب شاهی نازنینی را چه غم
گر ز خار و خاره سازد بستر و بالین غریب

[4] ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب

[5] می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب

[6] بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت
گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

[7] گفتم ای شام غریبان طره شبرنگ تو
در سحرگاهان حذر کن چون بنالد این غریب

[8] گفت حافظ آشنایان در مقام حیرتند
دور نبود گر نشیند خسته و مسکین غریب

[1] To the true Beloved I said O Sultan of lovely ones show pity to this poor stranger
He said In the desire of his own heart ,loseth his way the wretched stranger .

[2] To Him ,I said Pass awhile with me .He replied Hold me excused .
A home delicately nurtured one ,what care beareth he for such griefs of the poor stranger

[3] To the gently nurtured one ,asleep on the royal ermine ,what grief ,
If ,should make the couch of thorn and ,the pillow of the hard stone ,the poor stranger .

[4] O thou in the chain of whose tress ,are the souls of so many lovers ,
Happily ,fell that musky mole ,on thy coloured cheek ,so strange .

[5] In the colour of the moon - like face ,appeareth the reflection of wine of love or of unity
Like the leaf of the ruddy Arghavan on the surface of the wild red rose ,strange .

[6] Strangely hath fallen that ant - line the down around thy face
Yet ,in the picture gallery of Arzhang the musky line of shading is not strange .

[7] I said O thou tress of night - hue the attraction of grace the evening shelter of the stranger
In the morning time ,beware ,if his need bewail this stranger .

[8] He said Hafiz at my beauty friends are in the stage of astonishment
Far from wonder it is not ,if shattered and wretched sitteth the stranger .

[1] Ich sprach zu dem Schah der Schönen:Erbarme dich dieses Fremden,Er sagte: wohl mögen im SinnVerirren sich die Fremden.

[2] Ich sagte: Verweil' ein wenig,Er sprach: halt' mich entschuldigt;Was kümmert uns Kinder vom HausDer Gram von solchen Fremden!

[3] Wer königlich hingebettetAuf Hermelinen lieget,Der kennet nicht Kissen aus Stein,Das Dornenbett des Fremden.

[4] O du, in den Ketten dessenSo viele Freunde schmachten,Es schickt sich das Maal zum Gesicht'Gar schön gleich einem Fremden.

[5] Auf deinem Gesicht erscheinetDer Widerglanz des Weines,Wie Purpurblüh lieblich erscheinetAuf der Narziß’ der Fremden.

[6] Es scheinen die feinen HaareAuf deinen Wangen fremde,Doch sollte auf Sina's GemäldenDer Haarstrich nicht befremden.

[7] Ich sprach zu dem Abend: schwarz istDein Haar, dem Fremde huldigen,Mit Rechte beklagen sich dannZur Morgenzeit die Fremden.

[8] Es sprach zu sich selbst der DichterBekannte werden irre;So minder dann darf dich befremdenDer Gram und Schmerz der Fremden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.46-28.46

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.46

German Translation

[1] به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

[2] الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

[3] جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

[4] ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

[5] جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

[6] اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

[7] صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز
که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

[8] شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

[9] حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد
همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

[1] A thousand breaches in my faith ,with Thy dark eye - lashes ,Thou hast made :
Come ,so that ,out of my heart on account of Thy sick languishing eye ,a thousand pains ,of mine I may pluck .

[2] Ho ,O fellow - sitter ,of my heart the true Beloved from Whose memory ,friends who ,in this world of non - existence are Thy companions and slumber in Thy unity have passed
Not a day be mine ,the moment when ,void of recollection of Thee ,I sit .

[3] Old and foundationless ,is the world of this Farhad - slayer ,justice
Me ,vexed with sweet life ,its craft and sorcery made .

[4] Drowned in sweat like the rose ,I became through the torment of the fire of separation
O breeze ,night - seizing the perfect murshid a breeze ,from the sweat - seizer of mine the true Beloved bring .

[5] The world ,transitory and permanent ,a ransom for the true Beloved and the Saki I make
For ,the world's sovereignty ,love's humble companion ,I deem .

[6] If ,in my place ,the Friend God choose a stranger ,He is judge
If ,in place of the Friend ,I choose my life ,it ,unlawful be

[7] Sabahu - l - khair shouted the bulbul .Saki murshid where art thou Arise bring wine
For ,in my head ,tumult maketh the intoxication of the wine of last night the day of A last

[8] From me ,not from the admonisher ,hear the mysteries of love and of intoxication
For ,with the cup and the goblet every night ,the companion of the moon and of the Pleiades ,I am .

[9] The tale of longing that ,in this volume ,is become verified ,
Verily is void of error for me ,the dictation Hafiz gave .

[1] Deine Wimpern haben meinen Glauben tausendmal durchstochen, Komm', daß ich vom kranken Auge, Tausend Leiden für mich sammle.

[2] Herz! das mir so nah' verwandt ist, Deiner Freunde denkst du nimmer, Ferne, fern von mir die Stunde, Wo du meiner nicht mehr denkest.

[3] Wer kann auf die Welt noch bauen, Diese Mörderinn Ferhardens, Wehe! ihre Streiche bannen, Mich von meiner süßen Seele.

[4] Unsrer Trennung Gluthen haben, Mich versenkt in Schweiß wie Rosen, Komm' o Nachtwind bring' mir einen Duft vom Freund der Schweiß austrinket.

[5] Beider Welten Seligkeiten, Opfere ich auf dem Schenken, Denn es sind die Herrn der Erde, Knaben auf dem Weg der Liebe.

[6] Wählt mein Liebster andre Freunde, Soll dies frey zu thun ihm stehen, Aber mir ist's streng verbothen, Andre Freunde mir zu wählen.

[9] Alle Sagen der Begierde, Welche diese Blätter füllen, Sind kein Fehler, denn dieselben Hat Hafis mir eingegeben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.65-32.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.65

German Translation

[1] ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[2] دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[3] دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

[4] صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

[5] مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

[6] یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

[7] ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

[8] ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

[9] در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

[10] فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

[11] زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

[12] حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[1] O king of the lovely the beloved ones of the world for grief of being alone ,justice
Without Thee ,to the soul ,my heart hath come .Tis the time when thou shouldst come back ; and me safety ,give

[2] O Beloved ever joyous ,remaineth not the rose of this garden of the world .
At the time of powerfulness perfection of beauty the feeble ones aid and their state ,pity

[3] Last night ,to the morning breeze ,complaint of His tress ,I uttered
The breeze said A mistake This thy distraught thought ,abandon of Him complain not ; whatever He wisheth ,He doeth

[4] Here with the chain of His tress a hundred morning breezes keep dancing
O heart so long as thou measurest not the wind a thing impossible to do this is thy companion .

[5] Me ,so far from Thee desirousness and farness made ,
That ,from the hand ,will depart the power of patience .

[6] O Lord to whom is it fit to utter this subtlety that ,in the world ,
That lovely one of every place the true Beloved His face displayed not .

[7] Saki not a colour of decoration hath the sward of the rose without thy face ;
Moving make thy box - tree stature so that the garden thou mayst adorn .

[8] O Beloved the pain of love for Thee is my remedy on the couch of unfulfilled desire
And O Beloved Thy memory ,my consoler in the corner of solitude .

[9] In the compass of our fate ,the point of the compass ,are we
The favour is whatever Thou thinkest the order ,whatever Thou orderest .

[10] In the world of profligacy of being a lover of God is neither thought of self ,nor opinion of self :
In this religious order ,Kufr is self - seeing and self - opinioning .

[11] On account of this blue circle the sky bloody of liver I am give wine
So that ,in the enamel - cup ,this difficulty I may solve .

[12] Hafiz departed hath the night of separation come hath the sweet fragrance of morn
O lover of distraughtness auspicious be thy gladness .

[1] Herr der Schönen! Recht und Hülf' Wider Eisamkeit! Ohne dich entflieht der Geist, Zeit ist's, daß du kömmst.

[2] Gartenrosen bleiben nicht Immer neu und frisch. Suche du die Schwachen auf In der Zeit der Kraft.

[3] Ueber's Lockenhaar beklagt' Ich mich bei dem Ost; Weit gefehlt, sprach er zu mir, Laß die Lust vergeh'n.

[4] Ganz in Ketten tanzt der Ost, Eingesperrt im Haar, Dieß ist's, merke dies mein Herz, Lauf' nicht Winden nach.

[5] Sehnsucht und Entfernung hat Mich so ganz zerstört, Daß Geduld aus meinem Sinn Ganz entfliehen will.

[6] Herr, wem soll ich in der Welt Anvertrau'n das Wort, Daß der Liebling Jedermanns Wangen mir gezeigt.

[7] Ohne deine Wangen färbt Sich die Rose nicht. Buchs! nun wandle du einher Zu des Gartens Zier.

[8] Ohne Willen ist dein Gram Für mich Arznei, Und dein Angedenken spricht Mir im Winkel zu.

[9] In des Schicksals Kreise bin Ich der Mittelpunkt, Dir geziemt es, daß du denkst, Daß du uns befiehlst.

[10] Trunkne, welche selbstisch sind, Giebts nicht auf der Welt, Selbstsucht ist bei dieser Zunft Aergste Ketzterei.

[11] Sieh! wie blutet mir das Herz, Gieb mir, gieb mir Wein! Schwierigkeiten lös' ich auf Durch das blaue Glas.

[12] Jetzt ist Trennungsnacht, Hafis, Dann kommt Morgenduft, Närrische Verliebter hör' Lust bekomm' dir wohl.