Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	wash ye 1 \| ye wash 1
Lemma:	شست/شوی VERB

2 Poems contain بشویید

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.104-10.104

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.104

German Translation

[1] سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود
رونق میکده از درس و دعای ما بود

[2] نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان
هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود

[3] دفتر دانش ما جمله بشویید به می
که فلک دیدم و در قصد دل دانا بود

[4] از بتان آن طلب ار حسن شناسی ای دل
کاین کسی گفت که در علم نظر بینا بود

[5] دل چو پرگار به هر سو دورانی می‌کرد
و اندر آن دایره سرگشته پابرجا بود

[6] مطرب از درد محبت عملی می‌پرداخت
که حکیمان جهان را مژه خون پالا بود

[7] می‌شکفتم ز طرب زان که چو گل بر لب جوی
بر سرم سایه آن سرو سهی بالا بود

[8] پیر گلرنگ من اندر حق ازرق پوشان
رخصت خبث نداد ار نه حکایت‌ها بود

[9] قلب اندوده حافظ بر او خرج نشد
کاین معامل به همه عیب نهان بینا بود

[1] Years ,in pledge for the wine of the grape ,our book of knowledge and of conduct was :
From our reading and praying ,the splendour of the wine - house the perfect Arif's heart was .

[3] Our book of knowledge ,wash ye all with wine
For I beheld the sky and ,in malice with the sage's heart ,it was .

[4] O heart seek that beauty from idols if thou be beauty - recogniser
For ,that one who spake this ,in knowledge of sight ,the see - er the murshid was .

[5] In every direction in the tavern like the compass ,my heart made a great revolution
And ,standing in that circle ,bewildered was .

[6] From love's pain ,the minstrel performed a great deed
Such that blood - stained ,the eye - lash of the world's sages was .

[7] With joy ,I expanded on that account that ,like the rose on the marge of the stream ,
On my head ,the shadow of that cypress of straight stature was .

[9] The counterfeit gathered by Hafiz was not passed by him the Pir of the Magians the Murshid the true Beloved
For the master of business the Pir wise as to hidden defect ,was .

[1] Viel Jahre sind es, daß mein Buch Für rothen Wein verpfändet ist, Und daß der Schenke Ruhm und Glanz Durch mein Gebet gestiegen ist.

[2] O sieh, wie gut der alte Wirth, Wie mild er sich erzeigt, Indem, was Böses wir gethan, Ein Schmuck in seinen Augen ist.

[3] Auf! lustig! wascht die Bücher aus, Wascht alle aus mit rothem Wein, Ich hab' gesehen, daß das Loos Nur Gram den weisen Herzen ist.

[4] Mein Herz! von Schönen fodre viel, Wenn du auf Schönheit dich versteh'st, Denn dieses hat ein Mann gesagt, Der in der Welt erfahren ist.

[5] Gleich einem Zirkel sah ich, daß Mein Herz sich umgedrehet hat, Und daß es dann verwirrt im Kreis Der Liebe fest gestanden ist.

[6] Der Sänger hat von Liebesschmerz Ein Lied so traurig angestimmt, Daß allen Weisen in der Welt, Von Wimpern Blut gefloßen ist.

[7] Aus Freude bin ich aufgeblüht, Der jungen Frühlingsrose gleich, Als an dem Bach das Schattenbild Der Ceder mein geworden ist.

[8] Mein rosenfarber Alter gab Den Blauen die Erlaubniß nicht, Was Böses zu begeh'n, weil sonst Das Auge gleich geschäftig ist.

[9] Hafisens vielgewandtes Herz, Ist wahrlich nicht dazu gemacht, Daß es von dem, was Andere Dir Böses thun, ein Wißer ist.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.8-4.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.8

German Translation

[1] چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

[2] سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

[3] در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

[4] دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

[5] مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

[6] نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

[7] چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم
گرم به باده بشویید حق به دست شماست

[8] از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

[9] چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب
که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست

[10] ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست

[1] O Heart - ravisher thou art not a speech - recogniser .Here ,the fault is :
When thou hearest the speech of people' of heart speak not saying : A fault it is .

[2] Neither to this world ,nor to the next world ,boweth my head filled with great ideas
Blessed be God for this tumult that ,in our head ,is .

[3] Within this shattered heart ,I know not who is .
For ,I am silent and in clamour and tumult ,it my heart ,in which is the true Beloved is .

[4] Forth from the screen ,went my heart .O Minstrel where art thou
Ho sing .For ,on account of this note ,in melody ,our work is .

[5] To the world's work ,never was attention mine
In my sight ,Thy face its happy adorner thus is .

[6] From a crude fancy that I mature ,nights I have not slept
Wine - sickness of a hundred nights ,I have the wine - house ,where is

[7] With my heart's blood ,thus it is that the cloister became stained
If ye wash me in ruddy wine ,lawful at your hand it is

[8] In the cloister of the magians ,me dear they hold for the reason
That ,in our heart ,a fire that dieth not ever is .

[9] What was the melody that ,last night ,the minstrel played
Life passed and yet ,full of that melody ,my brain is

[10] Last night ,within my heart ,the announcement of love for Thee ,they gave
Yet ,with desire ,full of that voice ,the plain of my heart is

[11] Last night ,within us ,was the wine - ache of love for Thee
The time of worship ,where is The time of the place of prayer what is .

[12] From that time when the cry of the true Beloved reached Hafiz .
With desire ,full of the resounding cry ,the mountain of his heart yet is .

[1] Du fassest, Freundin, nicht das Wort, Hier liegt der Fehler. Hörst du's von einem Mann von Herz, Sag' nicht dies ist ein Fehler.

[2] Es biegt mein Kopf sich diesem nicht, Nicht and'rem Leben, Gesegnet sey der Herr für Zwist, Der mir im Kopfe lieget.

[3] Ich weiß nicht wer das kranke Herz Wohl mag bewohnen, Still bin ich doch, darinnen ist, Beständig Zank und Lärmen.

[4] Dem Schleier ist mein Herz entflohn, Wo bist du, Sänger? O sing', es bringt noch dieser Ton, Vielleicht mein Herz zurechte.

[5] Von jeher hatt' ich nichts zu thun, Mit Weltgeschäften, Dein Angesicht hat mir die Welt, Geschmückt für meine Augen.

[6] Wie oft hab' ich ob deinem Bild, Kein Aug' geschlossen, Durch hundert Nächte trink ich Wein, Wo aber ist die Schenke?

[7] Es ist die Zelle zwar befleckt, Vom Blut des Herzens, Wenn du mit Wein sie waschen willst, Hast du das Recht in Händen.

[8] Es brennt in meinem Herzen Gluth, Die nie verlöschet, Deßwegen werd' ich hoch geschätzt, Im Kloster unsers Wirthes.

[9] Wie, trillerte uns gestern wohl, In Schlaf der Sänger? Daß mir der Lebenshauch entfloh, Daß heut das Hirn noch voll ist. Man gab dem Herzen gestern Ruf, Von deiner Liebe, Aus Sehnsucht ist deßhalb die Brust, Gefüllt mit Sang und Klange.

[10] Seitdem, als zu Hafisen kam, Der Ton des Liebchens, Ward aus Begier des Herzens Berg, Erfüllt vom Wiederhalle.